Fic Reborn BF ความรักของเจ้าชายนักเชือกกับเจ้าหญิงกบ

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 5 มาม่อนและข่าวดี

ฟราน Talk
สวัสดีครับ me ชื่อฟราน แม้ว่าจะเห็นว่า me เป็นแบบนี้แต่ me ก็เป็นผู้หญิงนะ แต่เพื่อความสมจริงเวลาที่ต้องมาบรรยายเลยต้องเล่นบทชายเพื่อไม่ให้ความแตก แต่ไรเตอร์ก็ใจร้ายนะครับมาให้ผมบรรยายอีกแล้วนะT_T(นาสะเมะ:ช่วยไม่ได้ก็ฉันยุ่งอยู่นิ)(ฟราน:ยุ่งเรื่องอะไรครับ?)(นาสะเมะ:ดูละครช่องเจ็ดย้อนหลัง)(ฟราน:ช่วยมาทำงานได้ไหมครับ(ไอ)คุณไรเตอร์น่าเคารพ(น่าถืบ)=_=)(นาสะเมะ:ทำไมต้องวงเล็บด้วยและที่สำคัญหาว่าฉันขี้เกลียจสันหลังยาวหรอจ๊ะฟรานจัง(-*-))(ฟราน:ไม่รู้ใครอยากรับก็รับสิครับ)(นาสะเมะ:อ่อหรอ คอยดูเถอะอย่าให้ถึงตาฉันนะเดี๊ยวจะแต่งว่าโดนเบลขโมย first kiss นะ คอยดูเถอะ ไปละ/นาสะเมะเดินจากไป)
ดูมันทำแบบนี้ได้ไง(เจ๊ลุซ:ก็รีบเข้าเรื่องต่อดีกว่าเจ๊อยากมีบทพูดสักที่)(ฟราน:ครับ)
เอาละตามคำขอของเจ๊แกเขาของเล่าเลยละกัน เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นหลังจากจบศึกกับพวกมิลฟิโอเล่ ตอนนั้น me นึกว่าจะไม่ได้อยู่ที่วาเรียนี้อีกแล้วแต่ me เพราะเหตุใด me จะเล่าให้ฟัง
หลังจากศึกกับพวกมิลฟิโอเล่ ตอนนั้น me ได้บุกไปที่คุกดิวินเซ่ โรคุโด มุคุโรที่ถูกขังไว้ ผู้มีศักดิ์เป็นทั้งอาจารย์และน้าของ me แล้ว ก็ตามไปช่วยพวกวองโกเล่สู้กับมิลฟิโอเล่หลังจากจบศึกอัลโกบาเลโน่ทุกคนก็ได้ฟื้นขึ้นมาเพราะการเสียสละของคนที่ชื่อว่ายูนิ แน่นอนว่าคนที่ตายเพราะมาเล่ริงทุกคนฟื้นขึ้นมาหมดและตอนนี้ me อยู่ที่วาเรียอยู่กับเจ๊ลูซ นั่งดูรุ่นพี่เบลกับรุ่นพี่มาม่อนเล่นกันแล้วผมก็ถามเจ๊ลูซว่า
"นี้ ทำไมสอนคนนี้ดูสนิดกันจังเลยครับ"
"สองคนนี้เป็นเพื่อนสนิดกันนะเพราะมาม่อนจังเขาเป็นคู่หูคนก่อนของเบลจังนะจ๊ะ"
"อ่อ หรอครับ"ระหว่างที่สองคนนั้นเล่นกันอยู่คนที่ใส่ผ้าคลุมไว้ที่ชื่อมาม่อนพร้อมกับเดินมาพูดกับ me ว่า
"นายเองสินะที่ชื่อฟรานที่มาทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ต่อจากฉันนะ"
"ครับ"
"มาม่อน"รุ่นพี่เบลเข้ามากอดรุ่นพี่มาม่อนจนเธอพูดว่า
"เบลปล่อยนะไม่นั้นจะคิดวินาทีละ 100 เยนนะ"ไม่พูดปล่อยยิบเครื่องคิดเลยมาด้วย
"ชิชิชิ มาม่อนใจร้อยเจ้าชายไปก็ได้ ชิชิชิ"และแล้วรุ่นพี่ก็เดินออกไป รุ่นพี่มาม่อนก็พูดต่อว่า
"ดูดีๆแล้วนายเนี้ยเหมือนผู้หญิงนะ ว่าอย่างที่ฉันพูดไหมเจ๊"
"เจ๊ก็ว่านั้นจ๊ะ"
"หรือว่าจะนายเป็นผู้หญิงแต่ปลอดเป็นชายเหมือนที่ฉันเคยทำ"
'ซวยแล้วไง'แล้ว me ก็ตอบรุ่นพึ่มาม่อนไปว่า
"me เป็นชายนะครับ รุ่นพี่มาม่อน"ผมตอบด้วยสีหน้าที่ปกติ(นาสะเมะ:เนียนจังเลยนะจ๊ะฟรานจัง)(ฟราน:นั้นหรอครับ)(มาม่อน:รีบมาเข้าเรื่องต่อเลยนะเดี๊ยวก็คิดสตางค์หรอ)(นาสะเมะ/ฟราน:ค่ะ/ครับ
"นั้นหรอ นั้นเรามาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนะ"พร้อมกับยืนมือออกมา
"ครับ"แล้วเอามือไปจับกับมือของรุ่นพี่มาม่อน
"โว้ยยยยยย มาม่อน ฟราน บอสเรียกหานะ"
"จะไปเดี๊ยวนี้แล/ครับ"me และรุ่นพี่มาม่อนเดินไปที่ห้องของบอสโดยที่ me รู้ว่าบอสจะพูดอะไร



ห้องของบอสแห่งวาเรีย
ตอนนี้ me และรุ่นพี่มาม่อนได้เข้าไปในห้องของบอสแล้วรุ่นพี่ก็ได้ถามบอสไป
"นี้บอสเรียกพวกเรามามีเรื่องอะไรหรอค่ะ"
"มีข่าวดีมาบอก"
"ข่าวดีอะไรค่ะ/ครับ"
"ก็เรื่องผู้พิทักษ์ส่นหมอดไง ฉันคิดว่า..."
"คิดว่าอะไรหรอครับบอส"
"คิดว่าจะให้พวกแกเป็นผู้พิทักษ์สายหมอกทั้งสองคนนะสิ"
"จะดีหรอค่ะ บอส"
"ดีแล้วมันไม่เสียไม่หายหรอ"
"นั้นขอตัวก่อนนะค่ะ/ครับ"แล้ว me กับรุ่นพี่มาม่อนก็ดีออกไปจากห้อง
หลังออกมาจากห้องรุ่นพี่มาม่อนก็พูดว่า
"ดีจังที่จบลงแบบนี้"
"นั้นสิครับ"
"แล้วถ้ามีเรื่องอะไรก็บอกฉันได้นะ"
"ครับ"
ฟราน End
_________________________________________________________
จบ
เป็นไงบ้างครับตอนนั้นผมนึกว่าจะไม่ได้อยู่ว่าเรียซะแล้วละครับ
ยังไงช่วงนี้รีดเดอร์ก็รักษาสุขภาพตนเองด้วยนะคระบอาอาศช่วงดึกมันเย็นนะครับ บาย
เจ๊ลูซ:เดี๊ยวสิฟรานจังเจ๊อยากเรียกร้องว่าทำไมเจ๊บอกน้อยจัง
แค่คงจะไม่ทันแล้วละเพราะฟรานจังไปไกลแล้ว
เหมียวหง่าว