writer love วุ่นวายนักแล้วรักทำไม ( yaoi )

INTO

"สวัสดีครับ ผม ณัฐภัทร สุชาติวัฒนานนท์ หรือ โดม ครับ ผมศึกษาอยู่ปี3มหาลัยแห่งใจกลางประเทศครับ ผมตั้งกระทู้นี้เพื่อที่จะมาเล่าชีวิตมหาลัยของผมกับคนๆนึงครับตอนนี้เขาได้ไปเรียนที่ต่างประเทศครับคนที่ทำให้ผมรู้ในความรัก คนที่สอนผมทุกๆอย่าง คนที่สอนให้ผมใช้ชีวิตจากลูกคุณหนูเป็นเพียงคนธรรมดา คนที่สร้างรอยยิ้ม และ… คนที่ทำให้ผม “เสียใจ “ ติดตามต่อได้ในนิยายที่ผมแต่งในบล็อกเลยนะครับ"

          เหอะๆกระทู้บ้าอะไรนี่ไม่มีจริงหรอกครับผมแค่แต่งเรื่องปั่นกระแสเท่านั้นแหละ ช่วงนี้นิยายของผมตกต่ำมากจริงๆเรทติ้งไม่ดีไม่ค่อยเข้ามาอ่านเลยต้องใช้มุขนี้หน่อยละ

“หะ มึงจะเอามุขนี้เลยหรอว่าไอ่โดม มึงแม่งโหดสัสอะ “ เสียไอ่ตูนเพื่อนผมทักขึ้นมันคือเพื่อนสนิทคนเดียวของผมตังแต่ ม.ต้นจนตอนนี้ผมสอบเข้ามหาลัยคณะอักษรศาสตร์ได้แล้วมันก็สอบได้คณะเดียวกันเหมือนกันแต่ช่วงนี้ปิดเทอมครับผมเลยมีเวลาว่างแต่งนิยายได้หลายเรื่องหน่อย

“เออดิ่ ถ้าไม่ทำแบบนี้ไอ่คนแต่งเรื่องพระเอกเป็นหมอมันก็เอาเรทติ้งกูไปแดกสิ่วะ มึงก็เห็นเรทกูตกแต่เรทมันกลับขึ้นเอาๆ” พูดแล้วอารมณ์เสียครับมันได้เปรียบผมใครๆก็ชอบอ่านนิยายที่พระเอกเป็นหมอกันทั้งนั้นของผมมันเป็นแค่นักศึกษาธรรมดาๆเอง

“เอาไงก็เอาวะ แล้วมึงจะไปต่อกระทู้ในนินยายมึงยังไงต่อไปละทีนี้” เออผมนี่ลืมคิดไปเลยเอาไงดีวะ

“เออกูขอคิดก่อนละกันมึง ตอนนี้กูต้องไปแล้วกูนัดพี่โอ๊ตไว้วะ”

“เห้ยเดี๋ยวๆพี่โอ๊ตรุ่นพี่เราปีที่แล้วที่เรียนวิศวะหรอวะที่เข้าไปตอนแรกก็พ่วงตำแหน่งเดือนวิศวะอะหรอ 0.0” อ๋อพี่โอ้ตรุ่นพี่ผมเองครับพี่แกฮอตมากแต่อยู่ๆพี่แกก็นัดผมไปดูหนังผมนี่อึ้งเลยครับ

“เออ พี่โอ๊ตแหละไม่รู้ทำไมอยู่ๆก็มานัดกู สงสัยเขามีใจวะ 5555

“โอ้ยไปเถอะไปมึงอะ ขนลุกสาส “นั่นแหละคำบอกลาจากไอ่ตูนเพื่อนร้ากกกกก

แต่ผมจะทำยังไงต่อไปกับกระทู้ในบล็อกที่ผมจะเอาลงในนิยายดีเนี้ยคิดอะไรไม่ออกผมต้องหาคนๆนึงที่ทำให้ผมเอามาเป็นคาเร็กเตอร์ได้แต่ตอนนี้จะเอาใครละพี่โอ๊ตหรอคงไม่หรอกไม่ใช่แนว ไม่เป็นไรเปิดเทอมคงได้เจอคนอีกเยอะค่อยไปหาเอาข้างหน้าวะ

แนบรูปนายเอกค้าาาา

*ปล.ขออนุญาติพี่เพชร KPN ค่ะด้วยความอินในบทบาทของพี่แรง555555

****** เอ้าอีนี่เรื่องเก่าก็หายัวไปนานยังจะมาเปิดเรื่องใหม่อีก -0-

ค่ะ5555ตามนั้นค่ะ เรื่องเก่าก็จะแต่งต่อค่ะแต่ตอนนี้อารมณ์เรื่องนี้มาค่ะ5555555

เรื่องราววุ่นๆจะเกิดขึ้นยังไงต้องติดตามตอนต่อไปนะค่ะ55555555555555

แหนะ! อย่าซุ่มอ่านเลยน่ะคะเม้นโลดดดดดดดดดด 

คนละกำลังใจก็ยังดีค้าาา 

รักคนอ่านจากก้นเบื้องหัวใจคนเขียน ♥♥♥

ติชมกันได้ที่ Twitter : @aorae0210 

B B