ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    '爱丽丝' STORY

    ลำดับตอนที่ #2 : REALISM GAME - 2nd step

    • อัปเดตล่าสุด 19 พ.ย. 56


    SINTHIA KENT

     

    “มีอะไรดีก็แสดงออกมา” สิ้นเสียงชายผมดำบนเก้าอี้ทำงานราคาแพง ทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ ได้ยินเพียงแต่เสียงลมหายใจของกันและกัน

    ทุกคนในห้องคงพอจะดูออกว่าชายหลังเก้าอี้นี้คงเป็นคนสำคัญมากทีเดียว ตั้งแต่ไฟเออร์ที่พูดคุยกับท่านด้วยน้ำเสียงหวานหูและท่าทางนอบน้อมนั่นอีก ที่น่าแปลกคือ แม้แต่ไฟเออร์ยังคุยกับท่านผ่านหลังเก้าอี้ทำงานตัวนี้ 

    ตึก ตึก ตึก

    เสียงรองเท้ากระทบพื้นดังขึ้น ฉันละความสงสัยแล้วหันไปมองเครื่องบรรณาการคนแรกที่ก้าวไปด้านหน้าเล็กน้อย

    เครื่องบรรณาการคนแรกก้าวออกไปแนะนำตัวอย่างฉะฉาน ต่อด้วยการงัดเอาความสามารถที่มีมาแสดงเรียกความประทับใจจากสปอนเซอร์ ถ้าหากสปอนเซอร์ถูกใจคงมีชัยไปกว่าครึ่งในการแข่งขันครั้งนี้

    แต่จะว่าไป การมายืนเรียงหน้ากระดานดูเครื่องบรรณาการคนอื่นๆแนะนำตัวและแสดงความสามารถแบบนี้อาจจะเป็นประโยชน์ในการแข่งขันก็ได้...

     

    พรึ่บ

    ฉันดึงผ้าคลุมสีดำที่ใส่ติดตัวมาตั้งแต่ออกจากเขตตะวันตก โยนมันไปไว้ด้านหลังแล้วก้าวไปด้านหน้า คนหลังเก้าอี้ทำงานตัวหรูจะกำลังคิดอะไรอยู่นะ ฉันละสายตาจากเก้าอี้ทำงานและมองตรงไปด้านหน้า

    “ฉันซินเทีย เคนท์ จากเขตตะวันตก” ฉันตัดสินใจแนะนำตัวเพียงเท่านี้ ยิ่งเปิดเผยตัวเองมากเท่าไหร่ก็เท่ากับว่ายิ่งเผยจุดอ่อนออกมามากเท่านั้น อีกอย่าง สปอนเซอร์ระดับนี้แล้ว แค่ประวัติคนธรรมดา กระดิกนิ้วทีเดียวก็คงรู้ทุกอย่างแล้ว

    ฟึบ

    มีดบินหนึ่งอันถูกหยิบขึ้นมา

    ปั่ก!

    ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก

    ฉันหมุนตัวอย่างรวดเร็ว ปามีดบินลงพื้นเป็นวงกลม อาศัยจังหวะตีลังกา หมุนตัวขนานกับพื้นใช้ปลายเท้างัดมีดบินทั้งหมดขึ้นมา ของมีคมอันเล็ก แต่อณุภาพไม่เล็กตามขนาด หมุนคว้างอยู่กลางอากาศหลายตลบ ฉันใช้มือขวารวบมีดบินทั้งหมดด้วยความเร็ว

    ตั้งแต่วันที่ต้องหัดใช้ชีวิตคนเดียวและเรียนรู้การป้องกันตัวจากโลกภายนอกอันโหดร้าย มีดบินก็กลายเป็นอวัยวะอีกชิ้นในร่างกายของฉันไปเสียแล้ว

    ฉันกลับมายืนตัวตรงหลังเก้าอี้ทำงานตัวเดิม โค้งคำนับหนึ่งที่แล้วถอยหลังกลับไปยืนที่จุดเดิม

    ตึก ตึก ตึก

    เครื่องบรรณาการอีกคนก้าวไปด้านหน้า แนะนำตัวและทำการแสดง ฉันใช้เวลาทั้งหมดในตอนนี้เพ่งสมาธิอยู่กับการแนะนำตัวและการแสดงของเครื่องบรรณาการคนอื่นๆ จดจำข้อมูลให้ได้มากที่สุด ช่วงเวลานี้คงเป็นช่วงเวลาเดียวที่จะสามารถรู้ข้อมูล ภูมิหลัง ความสามารถและความถนัดของแต่ละคนทั้งหมด อย่างที่บอก...การมายืนเรียงหน้ากระดานดูเครื่องบรรณาการคนอื่นๆแนะนำตัวและแสดงความสามารถแบบนี้อาจจะเป็นประโยชน์ในการแข่งขันก็ได้

     

     

    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×