แฮรี่ พอตเตอร์ กับ รักอันตราย

ลำดับตอนที่ #9 : ล้มเหลว

แฮรี่ ออกมาจากห้องพยาบาลพร้อมด้วยเฮอร์ไมโอนี่และรอนซึ่งอยู่เฝ้าเขา นั่งรอจินนี่ที่ห้องโถงใหญ่ตามที่แฮรี่นัดเธอไว้
"จินนี่หายไปไหน ทำไมไม่มาซักที"รอนพูดเบาๆอย่างเป็นห่วงน้องสาว
"เดี๊ยวเธอก็มา"เฮอร์ไมโอนี่ปลอบเขาอย่างเป็นห่วง แฮรี่นั่งเงียบเป็นห่วงจินนี่ไม่น้อยกว่าพี่ชายของเธอเลย
ทั้งสามนั่งรอจนได้เวลาทานอาหาร แฮรี่อดเป็นห่วงไม่ได้จึงลุกขึ้นแล้วคิดได้ว่า
"เซมัสหละ เขาอยู่ไหน"เขาพูดขึ้น
รอนพยายามมองหาเซมัสแต่ก็ไม่เจอ "นั่นหนะสิ" แล้วรอบก็ลุกขึ้น
"ฉันจะไปตามหาจินนี่นะ"แฮรี่บอก
"น้องสาวฉันฉันต้องไปด้วย"รอนพูดลอยๆ
"ฉันด้วย"เฮอร์ไมโอนี่เสริม แล้วทั้งสามก็วิ่งออกจากห้องโถง ตามหาจินนี่ทุกซอกทุกมุมก็ไม่เจอ
แล้วเฮอร์ไมโอนี่ก็สะดุดใจ "ห้องต้องประสงค์" ไปกันเร็ว
ทั้งสามวิ่งอย่างรวดเร็วตรงไปยังห้องต้องประสงค์ เมื่อถึงแล้วแฮรี่หันมาบอกรอนและเฮอร์ไมโอนี่
"พวกเธอสองคนไปตามดัมเบิลดอร์เร็ว"เขาสั่ง
"แต่ศาสตราจารย์ไม่อยู่นะ"เฮอร์ไมโอนี่พูด
"งั้นติดต่อกับภาคีว่าวอเดอมอล์มาที่นี่ ทำไงก็ได้ให้เร็วที่สุด"เขาพูดอย่างรวดเร็ว
"แล้วนายหละ บางที่ฉันอาจ...."รอนยังพูดไม่จบแล้วแฮรี่ก็ขัดขึ้น "ไม่ รอน ฉันเท่านั้น"เขาบอก
"รีบไปเร็ว"เขาตะโกน รอนและเฮอร์ไมโอนี่รีบวิ่งไปตามภาคีมาช่วย
ประตูห้องต้องประสงค์เปิดเหมือนมันรู้ว่าแฮรี่จะต้องมา
เขาเดินเข้าไปและเห็นจินนี่สลบอยู่บนตักของเซมัส นั่นทำให้เขาโกรธมากและหึงด้วย
"ปล่อยเธอ"เขาตะโกน "นายไม่มีสิทธิ์"เซมัสตะโกนตอบ
"ฉันมีสิทธิ์ เธอรักฉันเซมัส ปล่อยเธอซะ"เขาพูดเสียงดัง
"ไม่แฮรี่"เซมัสปฏิเสธ "แล้วนายจะเสียใจ"เขาบอกเซมัส "นายต่างหากหละ นายจะต้องตายพอตเตอร์" 
แล้วกลุ่มควันสีดำก็ลอยเข้ามาในห้องปรากฏกายเป็นร่างอันน่าสยดสยองของจอมมาร
"แฮรี่ พอตเตอร์"จอมมารพูดเสียงเยือกเย็น ซึงเป็นขณะเดียวกับกับที่จินนี่ตื่น
"ไม่ แฮรี่ ไป"จินนี่ตะโกนบอกเขา ทันใดนั้นเธอรู้สึกเหมือนถูดรัดไว้ไม่ให้เคลื่อนไหวแต่ยังมีสติรับรู้ได้ยินและมองเห็นอยู่
"ดูแม่สาวน้อยเธอจะได้เห็นภาพที่ทรมานที่สุดในโลก"จอมมารพูด
"แกไม่มีโอกาสนั้นแน่ ริดเดิล"แฮรี่ย้อน จอมมารหันมามองเขาอย่างไม่พอใจที่เรียกตนแบบนั้น
"ปากดีๆพอตเตอร์"ไม่ทันที่แฮรี่จะตั้งตัวเขาก็ทรุดลง
"ครูซิโอ"จอมมารเสกคาถากรีดแทงใส่เขา
"อ้าก!!!!!!!!!!!"แฮรี่ร้องด้วยความเจ็บปวด จินนี่มองดูเขาอย่างทรมานแต่ก็ไม่สามารถช่วยได้นำตาเธอเริ่มไหลออกมา แล้วเสียงแฮรี่ก็เงียบลงเมื่อจอมมารหยุดทรมานเขา
"นี่แค่นิดเดียวแฮรี่ พอตเตอร์"จอมมารพูดเบาๆ
แฮรี่ชูไม้กยาสิทธิ์ขึ้นไปที่จอมมาร "โอ้ ไม่ๆพอตเตอร์แกอ่อนแอไป"จอมมารข่ม
"แกนั่นแหละที่อ่อนแอริดเดิล แกมันเลวแกฆ่าผู้คนบริสุทธิ์นับร้อย กลับใจซะริดเดิลแล้วฉันจะไว้ชีวิตนาย"แฮรี่พูดเสียงดัง
จอมมารหัวเราะดังก้อง "แกมันก็ได้แค่นี้แหละได้แค่พูด"จอมมารเยาะเย้ย
"ฉันพูดได้  และ    ทำ ได้ ด้วย ริดเดิล"แฮรี่พูดช้าๆ เขาตะโกนลั่นห้อง
"เอ็กสเปลิโอมัส" ลำแสงสีแดงพุ่งออกจากไม้กยาสิทธิ์ของแฮรี่ พร้อมกับจอมมาร
"อะวาดา เคดาฟ รา" ลำแสงสีเขียวพุ่งจากจอมมารปะทะกับลำแสงสีแดงของแฮรี่
ทันใดนั้นสมาชิกภาคีก็ปรากฏตัวขึ้นทุกคนเลงไม่กยาสิทธิ์ไปที่จอมมารแล้วพูดพร้อมกัน
"เอ็กสปลิโอมัส!!" ลำแสงสีแดงพุ่งปะทะเข้าช่วยแฮรี่ จอมมารจะถอยก็ช้าไปเสียแล้วเพราะว่าถ้าถอยเขาต้งถูกคาถาของแฮรี่แน่ๆ
แล้วผู้เสพความตายก็ปรากฏตัวขึ้น สมาชิกภาคีต้องถอนไม่กยาสิทธิ์ไปจากจอมมารเพื่อต่อสู้กับผู้เสพความตาย เหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวายไปหมดแฮรี่กับจอมมารยังปะทะกันอยู่
แฮรี่ตะโกนสุดเสียงอีกครั้ง "เพื่อวันพรุ่งนี้" ไม้กยาสิทธิ์ของเขาเพิ่มพลังการจู่โจมขึ้นเป็นหลายเท่า
แล้วลำแสงสีแดงก็พุ่งเข้าปะทะกลางหน้าอกจอมมารอย่างจัง
ร่างของจอมมารตอนนี้เหลือแค่เถ้าถ่านและเสี้อคลุมีท่เขาห่อกายตนไว้
"ฉันทำได้แค่นี้แหละริดเดิล"แฮรี่สบถ แล้วรีบมองหาจินนี่เขาเห็นเธอปลอดภัยดีซึงตอนนี่เธออยู่ในอ้อมกอดของคุณนายวีสลีย์แล้วทั้งคู่สบตาแล้วยิ้มให้กัน เซมัสนั่งร้องไห้ รอนและเฮอร์ไมโอนี่กอดกันแน่น แฮรี่เดินไปหาเซมัส "พรุ่งนี้ยังมีให้แก้ตัวเพื่อน"เขาพูดกับเซมัสแล้วทั้งคู่ก็ยิ้มให้กัน

บนรถไฟ
"แล้วเทอมหน้าฮอกวอร์ตก็จะสงบอีกครั้ง"เฮอร์ไมโอนี่พูดเบาๆ ขณะที่รอน แฮรี่ จินนี่ และเธอเดินไปขึ้นรถไฟ ครั้งนี้แฮกริดไม่มาส่งพวกเขาเพราะเขาต้องไปดูแลมังกรที่ฟินแลนด์
"โลกต่างหาก"รอนบอกแล้วมองหน้าเฮอร์ไมโอนี่ทั้งคู่สบตากันหวานเย้ม
"แล้วเจอกันนะแฮรี่ จินนี่"รอนและเฮอร์ไมโอนี่บอกทั้งสองก่อนไปนั่งที่ตู้พรีเฟ็ค
"แล้วเจอกัน"แฮรี่และจินนี่บอก รอนและเฮอร์ไมโอนี่ก็เดินไปที่ตู้พรีเฟ็ค
"ไปหาที่นั่งกัน"แฮรี่ชวนจินนี่
"ไปสิ"เธอตอบ สบตากับเขาแฮรี่มองเธออย่างใจลอยแล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นรถไฟไป