แฮรี่ พอตเตอร์ กับ รักอันตราย

..............แฮรี่นั่งริมขอบหน้าต่างห้องใต้บันไดบ้านของพวกดัสลีย์ ตอนนี้สมองของเขาคิดเพียงแต่ว่าเมื่อไหร่จาถึงพรุ่งนี้ และเขาก็จะได้ออกไปจากบ้านหลังนี้ซะที เขานั่งเหม่อลอยและเขาก็ไม่รู้ตัวเลยว่าสมองของเขากำลังคิดถึงจินนี่ เขาได้แต่บอกตัวเองว่า เธอเป็นแฟนกับดีนเพื่อนของเขาเอง เวลาผ่านไปอย่างช้าๆจนฟากฟ้ามืดสนิท  ตึกๆๆเสียงฝีเท้าก้าวเดินมาหยุดตรงหน้าห้องของเขา
แฮรีตกใจตื่นคว้าแว่นตาและไม้กยาสิทธิ์ขึ้นมา ประตูถูกเปิดด้วยคาถาและเขาจำได้ทันทีว่านั่นเป็นเสียงของคุณวีสลีย์
" สวัสดี แฮรี่ " คุณวีสลีย์ทัก
" สวัสดีครับคุณวีสลีย์ " แฮรี่ทักตอบ
" กระทรวงส่งฉันมารับเธอไปอยู่บ้านโพรงกระต่ายในระหว่างช่วงปิดเทอมที่เหลือ "
" ครับ ไปเลยครับ " เขาตอบเรีบยๆ แต่ทั้งตับไตไส้พุงของเขากำลังเลี้ยงฉลอง
" ดี เราจะไปโดยใช้ผงพลูนะ ฉันว่ามันตื่นเต้นและปลอดภัยที่สุด " อาเทอร์บอก
" ครับ " ถึงเขาจะไม่ชอบเดินทางด้วยวิธีนี้แต่ก็ดีกว่าการหายตัว
ทั้งสองเดินลงมาชั้นล่างอย่างเงียบที่สุดเพื่อไม่ให้พวกดัชลีย์ตื่นแล้วตรงไปที่เตาผิง
แสงสีเขีวสว่างวาบที่เตาผิงแล้วร่างทั้งสองก็หายไป โผล่ที่บ้านโพรงกระต่าย
" ดีใจจังที่เธอปลอดภัยแฮรี่ " หญิงร่างท้วมทักทายพร้อมโถมเข้ามากอดเขา เธอคือคุณนาย
วีสลีย์นั่นเอง " สวัสดีครับ ผมก็ดีใจที่เจอคุณ " หิวรึเปล่าจ๊ะ " นางวีสลีย์ถาม
" ยังครับ " เขาตอบ  เวลาผ่านไปอย่ารวดเร็วดวงอาทิตย์เริ่มทอแสง รอนกับเฮอร์ไบโอนี่เดินลงมาทานอาหารเช้าด้วยกันตามมาด้วยจินนี่ ทั้งสามดีใจสุดขีดที่เห็นแฮรี่นั่งรออยู่ที่โต๊ะ
" คิดถึงนายจังเลยแฮรี่ " รอนทัก " เธอดูผอมไปนะ " เฮอร์ไบโอนี่เสริม
เขาเงียบ " สวัสดีแฮรี่ " จินนี่ทัก เขายิ้ม " สวัสดี " เขาตอบ
" ลำเอียง " รอนบ่นทำตาขวาง
"เฟร็ดกับจอร์ทหละ" เขาหันมาถามรอน
"อวกเอาอยู่อี้อ้าน" รอนตอบอย่างอู้อี้ขณะที่อาหารเต็มปาก
เวลาผ่านไปหลายวันพวกเขาใช้เวลาอย่างสิ้นเปลืองไปกับการเล่นควิดดิส
เช้าวันใหม่ก็มาถึงเออร์ไบโอนี่และจินนี่ตื่นแต่เช้าเข้ามาปลุกรอนและแฮรี่
เพราะวันนี้พวกเขาจะต้องไปซื้อของที่ตรอกไอแองกอน
"รีบไปกันเร็วเข้า" นางวีสลีย์ตะโกนหลังทุกคนทายอาหารเช้าเสร็จ