` Fic 400 Days ( ChanBaek ).

ลำดับตอนที่ #12 : ( Episode Ten) 119 Days Ago .

Episode  Ten

119 Days Ago.

         





































 

นายคิดว่าแบคฮยอนจะอยู่กับนายไปได้อีกนานแค่ไหน ?

นายไม่เคยคิดบ้างเลยหรือว่าสักวันแบคฮยอนต้องจากไป ?

เวลาของนายและแบคฮยอนเหลืออยู่ด้วยกันไม่มากแล้วนะปาร์คชานยอล

ตัดขาดจากความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถเป็นไปได้ของนายและแบคฮยอนเถอะ

ก่อนที่มันจะสายไปกว่านี้ ..

ร่างสูงของชานยอลลุกขึ้นพรวดทันทีที่ได้ยินเสียงนี้ดังเข้ามาในหัวของเขาอีกแล้ว เสียงของผู้ชายที่คล้ายกับเสียงของคนชื่อคริสมักจะดังเข้ามาในหัวของเขาเสมอในช่วงเวลาแบบนี้.. ร่างสูงเงยหน้ามองนาฬิกาในห้องนอนและพบว่าเวลาในตอนนี้ตีสามพอดี เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงเวลาแบบนี้มาเกือบสามสัปดาห์แล้วชานยอลอดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าทำไม?เขาถึงได้ยินเสียงของผู้ชายคนนี้เหมือนเดิมซ้ำๆทุกๆวันและที่สำคัญคำพูดทุกคำก็ยังเป็นประโยคเดิมๆอีกด้วย .. ร่างสูงถอนหายใจออกมาพร้อมกับล้มตัวลงไปนอนต่อ เขาเอื้อมมือไปลูบผมของร่างเล็กนี่นอนหลับสนิทอยู่ข้างๆเขาเบาๆก่อนจะนอนกอดคนตัวเล็กจนหลับไป ..

ฉันไม่อยากให้ความรักของนายและแบคฮยอนต้องจบลงเหมือนกับความรักของฉัน .. ได้โปรดตัดสินใจทิ้งความสัมพันธ์ที่เป็นไปไม่ได้แบบนี้เถอะ .. ตอนนี้ก็ยังไม่สายหรอกนะปาร์คชานยอล

ร่างสูงโปร่งของคริสได้แต่ยืนมองคนทั้งคู่อยู่แค่ภายนอกระเบียงห้องนอน .. เขามาที่นี่ทุกวันเป็นประจำเกือบสามสัปดาห์เขามาเพื่อคอยย้ำเตือนชานยอลให้หยุดความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถเป็นไปได้ของเขาและแบคฮยอนให้จบลง .. เขาหวังว่าชานยอลจะรู้ตัวและตัดสินใจได้ .. เขาได้แต่หวังไว้อย่างนั้น

‘ ชานยอลคิดยังไงถึงชวนผมมาเดินเล่นเนี่ยครับ ? ’ คนตัวเล็กที่ถูกร่างสูงจูงมืออยู่เอ่ยถามขึ้นมาเบาๆ

‘ ก็ .. ไม่รู้สิฉันอยากพานายมานี่ ’ ชานยอลบอกพร้อมกับพาแบคฮยอนเดินตามทางๆไปเรื่อยๆ

‘ ชานยอลดูนี่สิใบไม้ตกลงบนหัวของผมพอดีเลยอ่ะ .. ’ คนตัวเล็กบอกพร้อมกับชี้ขึ้นไปบนหัวของตัวเองที่ตอนนี้มีใบไม้แปะอยู่บนหัวของเขา

‘ คืนนี้นายลองเอาไปไว้ใต้หมอนดูสิ ’

‘ เห ? .. ทำไมล่ะครับ ? ’ แบคฮยอนเอียงคอถามคนตัวสูงที่อยู่ตรงข้ามเขาอย่างสงสัย

‘ ก็มีคนบอกมาว่าถ้าใบไม้ตกลงมาโดนตัวของเรา .. ให้เก็บใบไม้ไว้แล้วก่อนนอนให้ไปใส่ไว้ใต้หมอน .. ’

‘ แล้วจะทำไมเหรอครับชานยอล ? ’

‘ เขาบอกว่าจะถ้าทำแบบนี้จะเห็นหน้าเนื้อคู่ในความฝันน่ะสิ ’ ชานยอลบอกพร้อมกับหยิบใบไม้ออกมาจากหัวของแบคฮยอนพร้อมกับยื่นใบไม้นั้นให้คนตัวเล็ก

แบคฮยอนหยิบใบไม้จากมือชานยอลมาเก็บไว้ในกระเป๋าเสื้อโค้ทของเขาก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือของชานยอลพร้อมกับเดินเคียงข้างกันไปตามทางเดินเล็กๆในสวนสาธาณะแห่งนี้ ..

ชานยอลยิ้มตลอดเวลาและหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขทุกครั้งที่เขาอยู่กับแบคฮยอน ชานยอลไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้อารมณ์ดีทุกครั้งที่อยู่กับแบคฮยอน เขาไม่คิดจะหาคำตอบของคำถามนี้หรอกนะ .. เพราะชานยอลเชื่อว่าแบคฮยอนจะอยู่กับเขาตลอดไปแบบนี้ ..  ถ้าเป็นไปได้  

แบคฮยอนที่ตอนนี้นั่งไกวชิงช้าเล่นอยู่ข้างๆชานยอลกำลังจ้องมองไปยังเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆที่กำลังเล่นม้าโยกกับคุณพ่อของเธออยู่ เด็กน้อยยิ้มกว้างออกมาอย่างสดใสเมื่อพ่อของเธอหยอกเธอเล่นโดยการจับเธอออกมาจากม้าโยกและอุ้มเด็กน้อยขึ้นไปบนฟ้าเหมือนเครื่องบิน .. เด็กน้อยหัวเราะร่าออกมาเสียงดังอย่างมีความสุขทำให้แบคฮยอนที่นั่งมองเธออยู่ยิ้มกว้างออกมาอย่างช่วยไม่ได้ .. ไม่ใช่แบคฮยอนหรอกที่มองเด็กน้อยแล้วยิ้มออกมาเพียงแค่คนเดียว .. ร่างสูงที่นั่งอยู่บนชิงช้าข้างๆเขาก็แอบยิ้มกว้างออกมาด้วยเหมือนกัน

‘ น่ารักนะว่าไหม ? ’ ร่างสูงที่แอบมองแบคฮยอนอยู่นานพูดขึ้นมาก่อน

‘ ใช่ครับ .. น่ารักจัง ’ แบคฮยอนบอกพร้อมกับโบกมือบ้ายบายเด็กผู้หญิงตัวน้อยที่กำลังเดินออกจากสนามเด็กเล่นไป

‘ ฉันอยากมีลูกสาวนะแบคฮยอน ’ ชานยอลบอกสายตาของเขาจ้องไปที่ใบหน้าของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนชิงช้าข้างๆเขาเขม็ง

‘ อ่ะ..อื้อ .. ผมก็ชอบเด็กผู้หญิงนะครับ ’

‘ ถ้าเรามีลูกสาวเราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีนะแบคฮยอน ?’ คนตัวสูงแกล้งถามแหย่แบคฮยอนที่เอาแต่ก้มหน้าแดงๆของเขาหนีชานยอล

‘ มะ .. ไม่รู้สิครับผม .. ผมยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย ’ แบคฮยอนบอกพร้อมกับใช้เท้าเขี่ยพื้นทรายเล่นไปมา

‘ ฮ่ะๆๆ .. แบคฮยอนอา .. นายนี่น่ารักจัง ’ ร่างสูงลุกขึ้นยืนก่อนจะเอื้อมมือไปยีผมคนตัวเล็กที่นั่งหลบหน้าเขาอยู่  แบคฮยอนอา .. นายทำตัวน่ารักอีกแล้วนะ

‘ หัวผมยุ่งหมดแล้ว ! ’ คนตัวเล็กบ่นออกมาเบาๆพร้อมกับมองค้อนไปที่ชานยอลอีกด้วย

ชานยอลหัวเราะคนที่อยู่ตรงหน้าของเขาเบาๆก่อนจะยื่นมือของเขาไปตรงหน้าแบคฮยอน ร่างเล็กเอื้อมมือไปจับมือของชานยอลอย่างไม่ลังเลใจ .. ทั้งคู่เดินออกมาจากสนามเด็กเล่นด้วยกันโดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาของใครบางคนจ้องมองมาที่พวกเขาอยู่ตลอดเวลา ..

ชานยอลและแบคฮยอนกำลังเดินไปตามท้องถนนในยามค่ำคืนด้วยกัน คืนนี้ผู้คนเดินพลุกพล่านอยู่เต็มท้องถนนและทางเดิน ชานยอลและแบคฮยอนเดินเข้าออกร้านอาหารต่างๆ ทั้งคู่แวะเข้าไปซื้อขนมและของกินมากมายจนตอนนี้แบคฮยอนต้องบอกให้ชานยอลหยุดพาเขาเข้าไปในร้านอาหารได้แล้ว เพราะแบคฮยอนกลัวว่าท้องของชานยอลจะแตกเอาเสียก่อน ก็ชานยอลเล่นแวะเข้าร้านอาหารทุกร้านเลยนี่ เขาไม่ห้ามก็แปลกแล้ว .. ร่างสูงที่เดินกุมมือแบคฮยอนไว้หลวมๆตอนนี้เขาดึงมือของคนตัวเล็กให้เข้ามาอยู่ในกระเป๋าเสื้อโค้ทตัวยาวของเขา เพราะยิ่งดึกอากาศก็ยิ่งหนาวมากขึ้นเรื่อยๆ มือของแบคฮยอนก็เย็นมากขึ้นตาม เขาไม่อยากให้แบคฮยอนต้องหนาวไปกว่านี้ ..

‘ แบคฮยอนอา .. เข้าไปกินอะไรร้อนๆก่อนกลับไหม ? ’ ร่างสูงที่เอาแต่มองป้ายร้านกาแฟเล็กๆที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขาทั้งคู่มากถามขึ้นมา

‘ ชานยอลกินจนพุงจะแตกแล้วนะครับ .. ยังหิวอยู่อีกเหรอ ฮ่ะๆๆ ’ แบคฮยอนพูดพร้อมกับจิ้มไปที่พุงของชานยอลเบาๆ

‘ น่านะ .. แบคฮยอนนี่ ไปนั่งกินนมร้อนกัน กินเสร็จแล้วก็กลับกันเลย ’ ชานยอลพูดออกมาอย่างอ้อนๆทำให้แบคฮยอนที่ถูกชานยอลอ้อนอยู่ยอมพยักหน้าตกลง

ร่างสูงยิ้มกว้างออกมาอย่างคนดีใจก่อนจะรีบจูงมือแบคฮยอนตรงไปที่ร้านกาแฟเล็กๆนั่นทันที ..

เสียงกระดิ่งที่ติดอยู่ตรงประตูทางเข้าดังขึ้นเบาๆเมื่อชายร่างสูงเปิดประตูเข้ามา ชานยอลเงยหน้าขึ้นไปมองกระดิ่งอันน้อยๆที่ติดอยู่ตรงประตูก่อนจะมองหาที่นั่งในร้าน .. ในร้านเงียบเชียบราวกับว่าไม่มีคนอยู่ ภายในร้านถูกตกแต่งออกมาในสไตล์ตะวันตก กลิ่นของกาแฟลอยเข้ามาเตะจมูกของทั้งสองคนตั้งแต่เดินเข้ามาในร้าน ชานยอลและแบคฮยอนเดินตรงไปยังที่นั่งตรงกลางของร้าน ร่างสูงนั่งลงบนโซฟาตัวเล็กๆที่สามารถนั่งได้สองคนพร้อมกับดึงมือของแบคฮยอนให้นั่งลงตามเขาด้วย

‘ ขอทางร้านถ่ายรูปเก็บไว้หน่อยนะค่ะ ’ เจ้าของร้านที่อยู่ๆก็เดินยิ้มเข้ามาหาชานยอลและแบคฮยอนพูดขึ้นพร้อมกับทำท่ายกกล้องโพราลอยขึ้นถ่ายรูปคนทั้งคู่ ..

‘ อ่า ครับ ’ ชานยอลพยักหน้ารับก่อนจะเอื้อมแขนไปโอบไหล่แบคฮยอนที่นั่งอยู่ข้างๆเขาให้ขยับเข้ามาใกล้เขาอีก

‘ จะถ่ายแล้วนะค่ะ ’ เจ้าขอร้านพูดขึ้นมาก่อนให้ชานยอลและแชคฮยอนเตรียมตัว คนตัวเล็กไม่รู้จะทำอะไรได้แต่เอื้อมมือของเขาไปกุมมือของชานยอลไว้หลวมๆก่อนจะยิ้มออกมา

เสียงกดชัตเตอร์ถ่ายรูปดังขึ้นมาพร้อมกับรูปภาพที่ไหลออกมาจากกล้องโพราลอย เจ้าของร้านหยิบรูปขึ้นดูก่อนจะยื่นให้ชานยอลและแบคฮยอนดูด้วยกัน

‘ เป็นคู่ที่น่ารักจริงๆเลยนะค่ะ ’ เจ้าของร้านยิ้มออกมาน้อยๆก่อนจะนำรูปของพวกเขาทั้งคู่ไปติดไว้รวมกับรูปคู่รักคู่อื่นๆที่ได้ถ่ายรูปคู่เหมือนกันกับพวกเขา แต่รูปของชานยอลและแบคฮยอนพิเศษตรงที่รูปของพวกเขาทั้งคู่ได้ติดอยู่ตรงกลางระหว่างรูปถ่ายใบอื่นๆ ..

เจ้าของร้านเดินกลับมาอีกครั้งพร้อมกับใบจดเมนูที่ชานยอลและแบคฮยอนจะสั่ง .. ชานยอลคิดอยู่นานสองนานและสุดท้ายเขาก็จบลงด้วยการสั่งช็อคโกแลตร้อนเหมือนกับแบคฮยอน .. ระหว่างที่รอด้วยความเป็นคนที่ไม่สามารถอยู่นิ่งได้นานของชานยอลก็กำเริบ ร่างสูงลุกขึ้นเดินเพื่อสำรวจรอบๆร้านและเขาก็ไปหยุดอยู่ตรงรูปถ่ายคู่รักหลากหลายคู่ที่ได้ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกเก็บไว้ที่ร้านนี้ เขาไล่ดูรูปภาพทีละใบก่อนจะมาสะดุดมองตรงรูปภาพที่อยู่ใกล้ๆกับรูปภาพของเขา .. ร่างสูงหยิบรูปภาพออกมาจากตัวหนีบเพื่อจะเอาเข้ามาดูใกล้ๆ แล้วเขาก็ต้องตกใจเมื่อในรูปภาพนั้นเป็นรูปของ ..

คริสและคนรัก ในรูปภาพมีคริสที่นั่งอมยิ้มมองผู้ชายหน้าตาจิ้มลิ้มที่ยิ้มจนเห็นลักยิ้มนั่งอยู่ข้างๆคริสพร้อมกับชูสองนิ้วขึ้นไว้แนบแก้มของตัวเองอย่างมีความสุข .. ไม่อยากจะเชื่อว่าคริสที่เคยมาเตือนชานยอลก็เคยมาที่ร้านนี้ด้วย ..

เจ้าของร้านเดินเข้ามาพร้อมกับถาดที่มีช็อคโกแลตร้อนแบบพิเศษสองแก้วอยู่บนนั้น หญิงสาววางช็อคโกแลตร้อนลงบนโต้ะที่ชานยอลและแบคฮยอนนั่งก่อนจะหันกลับไปมองชานยอลที่ยืนดูรูปอยู่

‘ อ๋อ .. นั่นรูปคริสกับอี้ชิงเขาน่ะค่ะ ’ หญิงสาวพูดขึ้นมาเบาๆหลังจากที่เธอเดินเข้ามาอยู่ข้างๆชานยอลแล้ว

‘ อ่อครับ .. เอ่อ .. พวกเขาเป็นลูกค้าประจำที่นี่เหรอครับ ? ผมเห็นมีรูปพวกเขาในนี้มากกว่ารูปคนอื่นๆ ’ ชานยอลถามหลังจากกวาดสายตาดูรูปภาพที่อยู่ในนี้แล้ว รูปของคริสและอี้ชิงมีมากกว่ารูปของคนอื่นจริงๆ

‘ ค่ะ .. มาเป็นประจำทุกๆวันเลยล่ะค่ะ พวกเขามักจะมานั่งรอกันหลังเลิกงานน่ะค่ะ พวกเขาเป็นคู่รักที่น่ารักมาก ’ เจ้าของร้านพูดออกมายิ้มๆ

‘ มาทุกวันเลยเหรอครับ ? ’

‘ ใช่ค่ะ .. แต่ตอนนี้เหลือแค่อี้ชิงคนเดียวที่มักจะมาที่ร้านของเรา เขาจะมาทุกๆวันที่เขาว่างนะค่ะไม่ค่อยมาบ่อยเท่าตอนที่คริสยังอยู่ ’ เจ้าของร้านพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาพร้อมกับกอดถาดที่เธอยกมาเสิร์ฟไว้แน่น

‘ เอ่อขอโทษที่ถามมากไปนะครับ ’ ชายร่างสูงพูดออกมาเบาๆพร้อมกับก้มหัวให้กับเจ้าของร้าน

‘ ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณ ไม่ต้องขอโทษฉันหรอกค่ะ ’ เจ้าของร้านก้มหัวให้กับชานยอลคืนก่อนจะขอตัวกลับไปทำเค้กที่อบทิ้งไว้ต่อ

ชานยอลเดินกลับมานั่งที่ก่อนจะยกช็อคโกแลตร้อนขึ้นมาดื่มพร้อมกับมองแบคฮยอนที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆเขา คนตัวเล็กหยิบช็อคโกแลตร้อนขึ้นดื่มโดยสายตาของเขาก็ยังคงเอาแต่จ้องมองเนื้อหาในการ์ตูนอยู่อย่างนั้น

‘ แบคฮยอนอา .. ’ ชานยอลพยายามส่งเสียงเรียกแบคฮยอนที่นั่งอยู่ข้างๆเขาเหมือนเด็กเรีกร้องความสนใจ

‘ ครับ ? ว่าไง ’ คนตัวเล็กตอบโดยไม่หันหน้ามามองชานยอลแม้แต่นิดเดียว เขาเอาแต่อ่านหนังสือการ์ตูนตรงหน้าเขาอย่างจดจ่อ

ร่างสูงอดที่จะแหย่แบคฮยอนเล่นไม่ได้เขาดึงหนังสือออกจากมือของแบคฮยอนก่อนจะชูหนังสือการ์ตูนไว้สุดแขนของเขาเพื่อที่จะไม่ให้แบคฮยอนแย่งหนังสือไปจากเขาได้

‘ ชานยอลเอาหนังสือการ์ตูนของผมคืนมานะ ! ’ คนตัวเล็กบอกพร้อมกับยื่นมือเข้าไปแย่งหนังสือการ์ตูนออกมาจากมือของชานยอล

‘ ไม่ให้ ! นายเอาแต่สนใจการ์ตูน ไม่สนใจฉันนี่ ’ ร่างสูงบอกพร้อมกับชูกนีงสือการ์ตูนในมือของเขาขึ้นไปสูงอีก

‘ ไม่เห็นเกี่ยวเลยครับชานยอล เอาหนังสือการ์ตูนของผมคืนมานะ ผมอ่านจวนจะจบแล้วอะ ..’ แบคฮยอนบอกพร้อมกับเบะปากใส่ชานยอลน้อยๆ คนตัวเล็กโถมตัวเข้าไปใกล้ชานยอลมากเข้าไปอีกพร้อมกับยืดแขนจนสุดเพื่อที่จะแย่งหนังสือการ์ตูนของเขาออกมาจากมือของชานยอล

‘ ไม่ให้หรอกแบคฮยอนนี่ .. ฮ่ะๆๆๆๆ ’ ชานยอลหัวเราอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับยกมือหลบแบคฮยอนที่พยายามแย่งหนังสือออกจากมือเขาไปมา

ชานยอลและแบคฮยอนแย่งหนังสือกันอยู่สักพักก็มีเสียงกระดิ่งดังขึ้นมาเบาๆพร้อมกับเสียงคนเดินเข้ามาในร้าน .. ชานยอลหยุดแกล้งแบคฮยอนร่างสูงคืนการ์ตูนให้แบคฮยอนที่เกือบจะนอนทับเขาทั้งตัว คนตัวเล็กหลังจากได้หนังสือคืนจากชานยอลก็รีบดันตัวออกมาจากร่างสูงทันที่ก่อนจะหันกลับไปสนใจการ์ตูนในมือของเขาต่อ

เสียงฝีเท้าที่ค่อยๆเดินเข้ามาในร้านทีละก้าวๆอย่างเชื่องช้า .. ก่อนจะมาหยุดลงตรงที่นั่งที่ชานยอลกับแบคฮยอนนั่งอยู่ ร่างสูงที่นั่งก้มหน้าจิบช็อคโกแลตร้อนจำเป็นต้องเงยหน้าขึ้นมองบุคคลที่เข้ามาในร้านใหม่ .. และเขาก็ต้องตกใจจนเกือบจะสำลัก เมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าของเขาคือ คริส ..

‘ ขอนั่งด้วยคนได้ไหม ? ’ คริสถามออกมาเบาๆ ทำให้แบคฮยอนที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้าขึ้นมามองเขาเสียไม่ได้

‘ อ่า .. เอ่อได้สิครับ ’ ชานยอลพร้อมกับผายมือให้คริสนั่งลงบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้างๆ

‘ ฉันคอยเตือนนายอยู่ทุกวันเรื่องความสัมพันธ์ของนายกับแบคฮยอน แต่ดูเหมือนว่านายจะไม่ค่อยสนใจมันเลย ’ คริสพูดออกมาเบาๆเพื่อให้ชานยอลได้ยินเพียงแค่คนเดียว

‘ คุณ..  คือเสียงที่คอยดังอยู่ในหัวของผมใช่ไหม ? ’ ชานยอลถามพร้อมกับชี้ไปที่คริส

‘ ใช่เสียงของฉันเอง .. ที่ฉันคอยมาเตือนนายเพราะว่าฉันหวังดีกับนายนะชานยอล  ’

‘ ผมขอบคุณในความหวังดีของคุณนะครับ แต่.. ผมโอเคแล้วที่มีแบคฮยอนอยู่ข้างๆผมแบบนี้ ’ ชานยอลพูดพร้อมกับมองไปที่แบคฮยอน

‘ ฉันไม่อยากให้นายต้องมานั่งเสียใจเหมือนคนรักของฉันในตอนนี้ ฉันไม่อยากให้รักของนายต้องมาจบลงเหมือนของฉันแบบนี้’ คริสพูดพร้อมกับประสานมือไว้ข้างหน้าอย่างคนกำลังคิดอะไรอยู่

‘ ขอโทษนะครับ .. ผมขอถามได้ไหมว่าความรักของคุณมันจบลงได้ยังไง ? ’ ชานยอลถามออกมาตรงๆทำเอาคริสที่นั่งก้มหน้าอยู่ต้องเงยหน้าขึ้นมามองเขาอย่างอึ้งๆ

‘ ได้สิ .. ความรักของฉันต้องจบลงเพราะ .. ’

...

 











ตอนหน้าจะเป็นตอนพิเศษของคริสเลย์นะค่ะ พักเรื่องราวของชานแบคไว้ก่อนเนอะ 

เราจะมาดูกันว่าทำไมพี่คริสถึงต้องกลายมาเป็นแบบนี้ ทำไมอี้ชิงถึงร้องไห้

ความรักของคริสเลย์มีที่มาอย่างไร เหตุการณ์อะไรที่ทำให้ความรักของพวกเขาต้องจบลง

ติดตามได้ในตอนหน้านะค่ะ 

#fic400days









Next episode Special Kris x Lay Part 1

:)  Shalunla