[sf] .kiss aholic : JIKOOK

เนื้อเรื่อง

 kiss  aholic

#JIKOOK

♥

            “พี่จีมิน...! ผมไม่ได้เป็นเกย์นะ!”

            "พี่ก็ไม่ได้เป็นไงครับ...!"

.

            จองกุกกี้เป็นเด็กผู้ชายธรรมดาทั่วๆ ไป ที่ใฝ่ฝันอยากจะมีจูบแรกอันแสนอ่อนหวานกับสาวน้อยน่ารัก







            แต่...










            โลกความจริงมันมักจะโหดร้ายเสมอ...








            และดูเหมือนจองกุกจะโชคร้ายเอามากๆ ไม่ก็พระเจ้าคงต้องการกลั่นแกล้งเขา






            ถึงได้สาปส่งให้จูบแรกของเขากลายเป็นจูบรสขมเจือความฝาดของเลือดจากคนเป็นพี่ที่ได้ชื่อว่าอยู่ในสังกัดมักเน่ไลน์ด้วยกันไปได้...












            เกิดมาหล่อมันบาปมากหรอครับ... T T












            "อื้อ..." สองมือกำลังพยายามผลักคนเป็นพี่ออกไปให้ห่างตัว แต่กลับไม่ขยับเลยสักนิด แถมยังเอาแขนเลื้อยมารัดเอวเขาไว้อีก








            "... อึก" นอกจากแขนที่เลื้อยไล้โอบร่างเขาไว้แล้ว ริมผีปากยังไม่คิดจะปล่อยให้เป็นอิสระเลยสักนิด







            บดขยี้กลีบปากบวมเจ่อราวกับไม่รู้จักพอ








            "อะ... อื้อ" ยิ่งดิ้นก็เหมือนได้ผลตรงข้าม นิ้วของอีกคนไล้มาหยุดตรงเอว ก่อนจะสอดเข้าไปในสาปเสื้อ ลูบไล้ผิวนุ่มลื่นอย่างเพลินมือ





           
            หารู้ไม่ว่าคนโดนลูบน่ะตัวแข็งค้างไปแล้ว...







            "เป็นเด็กดีหน่อยสิครับ" พอปาร์คจีมินถอนริมฝีปากออกไปอีกครั้งเท่านั้นแหละ จองกุกถึงได้มีโอกาสหอบเอาอากาศหายใจเข้าปอด





            เสียงแหบพร่าที่กระซิบข้างหูพร้อมสัมผัสเย็นชื้นที่ค่อยๆ ไล่ลงมาตามลำคอขาวผ่องยิ่งทำให้ใบหน้าหวานแดงซ่าน














            ความจริงจองกุกน่าจะชินได้แล้วกับความเอาแต่ใจของปาร์คจีมิน





            ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันพร้อมๆ กับความประทับใจแรกที่ติดลบ







            เพราะเขาโดนปล้ำจูบตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน (ข้อหาน่ารักเกินไป)










            และแน่นอนว่า... เมื่อมีครั้งแรกแล้ว ครั้งต่อๆ ไปมันก็จะตามมา









            ครั้งนี้มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วจองกุกก็เหนื่อยใจที่จะนับ













            คิดอะไรไปเพลินๆ กว่าจะรู้ตัวหลังก็เอนราบติดกับเตียงไปแล้ว...










            ดะ... เดียวนะ










            เตียง...............?!!!!!











            "หยะ หยุดนะ!! อะ... อื้อ"






            นี่ปาร์คจีมินจะรังแกเขาไปถึงไหน...








            "พะ... พี่จีมิน" สัมผัสของนิ้วที่ไล้ไปตามผิวเนื้อใต้สาปเสื้อราวกับมันร้อนรุ่มจนร่างทั้งร่างสั่นระริก




            จองกุกทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากนอนหอบหายใจระริน







            "อะ... อื้อ ไม่เอา" ริมฝีปากเคลื่ิอนมาทาบปิดกั้นเสียงประท้วง ก่อนมือจะเคลื่อนมาสัมผัสที่รอบคอ บังคับให้อีกคนเงยหน้าขึ้นมารับรสจูบได้ถนัดยิ่งขึ้น





            อีกมือก็ยังคงสนุกกับการรังแกผิวขาวๆ เสียจนอีกคนสะดุ้งสุดตัว เปิดโอกาสให้ลิ้นร้อนได้รุกล้ำแนบสัมผัสให้ลึกซึ้งกว่าเดิม









            ถ้าปาร์คจีมินจะแกล้งกันขนาดนี้ละก็... มันมากเกินไปแล้วนะ








            มากเกินกว่าจองกุกกี้คนนี้จะรับไหวแล้ว...









            "...ฮึก" ความหวาดกลัวกลั่นออกมาเป็นน้ำใสๆ ที่หลั่งรินตามแก้มขาวเนียน เรียกให้ปาร์คจีมินต้องถอนจูบออกมาและมองหน้าอีกคนอย่างงุนงง



            มือที่เคยรุกล้ำรังแกร่างกายอีกคนถูกยกขึ้นมาปาดน้ำตาให้อย่างแผ่วเบา










            "ร้องไห้ทำไม..."


            "มีความสุขมั้ง... ฮึก"



            "จองกุกกี้..." ปาร์คจีมินเรียกด้วยเสียงแผ่วเบา ก่อนจะช้อนเอาร่างอีกคนมากอดแน่น



            "ได้แกล้งผมแล้วสนุกมั้ย...?"



            "พี่ไม่ได้..."



            "เห็นผมร้องไห้แล้วสะใจพี่หรือยัง?" คนเป็นน้องที่ดิ้นรนทุบตีเจ้าของอ้อมแขนทำให้ปาร์คจีมินขมวดคิ้วแน่น




            แต่คำพูดแกมน้อยใจที่ออกมาจากริมฝีปากแดงอิ่มนั่นนะ ปาร์คจีมินไม่ได้ฟังหรอก







            กำลังคิดว่าจะทำยังไงให้กระต่ายน้อยแสนดื้อตัวนี้สงบลง






            แต่ก็คิดออกวิธีเดียวนี่แหละ...









            ปาร์คจีมินจัดการเชยคางอีกคนเงยหน้าขึ้นมารับจูบ คราวนี้เขาเลือกที่จะสัมผัสเพียงแผ่วเบา ไม่รุกร้ำเอาเปรียบอีกคนเหมือนคราวก่อนๆ






            "ใครบอกว่าพี่แกล้งจองกุกกี้ล่ะครับ" ละริมฝีปากออก เลื่อนมือมาทาบแก้มเนียนใส



            "แล้วพี่จูบผมทำไม...?" ถามจบแล้วคนถามดันเป็นฝ่ายกัดปากหลบ... เหมือนจะเขิน



            "ก็พี่อยากจูบ..."


            "พี่จีมิน...! ผมไม่ได้เป็นเกย์นะ!"


            "พี่ก็ไม่ได้เป็นไงครับ...!"



            "อย่ามากวนโอ๊ยผมนะ..."




            "พี่ไม่ได้เป็นเกย์ ไม่ได้ชอบผู้ชายคนไหนก็ได้ กุกกี้เคยเห็นพี่ทำแบบนี้กับคนอื่นมั้ย? พี่เคยจูบใครนอกจากกุกกี้หรอ? พูดแค่นี้เข้าใจป่ะครับ...?"





            ฟังแล้วจองกุกก็ไม่รู้ว่าตัวเองหน้าแดงเพราะโกรธหรือเขินกับคำพูดของปาร์คจีมินดี





            "อะ... อื้อ" เผลอไม่ได้... ปาร์คจีมินคนชอบฉวยโอกาส เขาแค่ไม่สนใจแว๊บเดียว ทั้งปากทั้งจมูกก็กดมาเต็มๆ แก้ม



            ทำเอาหน้าที่แดงอยู่ยิ่งแดงขึ้นอีก







            "กุกกี้เขินแล้วน่ารักดีนะ" กำลังจะอ้าปากท้วง แต่ก็โดนอีกคนผลักให้นอนลงกับเตียงอีกแล้ว...








            "พี่... จะทำอะไร?"





            "อย่าถามเยอะน่า พี่จะต่อจากเมื่อกี้ได้รึยังครับ...?"








          ถ้าผมตอบว่าไม่แล้วพี่จะหยุดไหมล่ะ!!!!!!?








            จองกุกอยากจะกรีดร้องให้ลั่นหอ แต่ทำไม่ได้ เพราะริมฝีปากโดนทาบปิด ทั้งสัมผัสร้อนๆ ทั่วร่างกาย






            กว่าจะรู้ตัวเขาก็อ่อนระทวยให้ปาร์คจีมินฉวยโอกาสตามใจชอบแล้ว...

end.

 

♥