สวัสดีค่ะ. เพื่อนๆชาวเด็กดีทุกคน
กระทู้นี้เป็น กระทู้แรก ที่เราตั้งนะคะ
ถ้าหากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ต้องขอโทษไว้ในที่นี้ด้วยนะคะ
*
*
*
* เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า *
เรื่องที่เราจะนำมาเล่าในวันนี้ เป็นเรื่องของเราเองใน สมัยเรียนรด.ปี3ค่ะ
เราขอแทนชื่อตัวเองว่า กุ้งกั้ง และแทนชื่อคนที่รักชื่อ หมี และเพื่อนเราอีก3คน ชื่อ ABC ละกันนะคะ
เริ่มสักทีเหอะ-*-
ค่ะ กั้ง จะขอเกริ่นเรื่องนำและชีวิตความเป็นอยู่ของ กั้ง ก่อนนะคะ
กั้ง เรียนอยู่รร.ประจำจังหวัดแห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนชั้นนำของจังหวัด
กั้ง ไม่ได้เป็นเด็กในเมืองนะคะ กั้ง เป็นเด็กบ้านนอก หลังเขานี่แหล่ะ
เป็นตุ๊ดที่บ้าบ้อไร้สาระไปวันๆ เล่นๆเรียนๆบ้าง
ทุกปีที่เรียนม.ปลาย
จะมี1เดือนที่ต้องเรียนรด.และมีการฝึกควบกันไปกับการเรียนด้วย
กั้ง อยู่ภาคใต้นะคะ จะฝึกไม่เหมือนกับภาคอื่นๆ
(ที่นี่จะฝึกโหดกว่ามากๆ เหมือนฝึกทหารเลยค่ะ นึกสภาพสิ)
ปี1.ก็ปกติค่ะ ฝึกเรื่องระเบียบการจัดแถวต่างๆ
ปี2.ยิงปืนและเดินทางไกล
ปี3.ทุกปีที่ผ่านมาจะไม่ฝึก แต่ปีของ กั้ง เป็นปีที่เปลี่ยนชุดครูฝึก ได้ยิงปืน2ปีซ้อนเลยจ้า
(ต้องเดินทางไกลน่ะ ขาลากมากๆแบกปืนแบกเป้ แอดเร้นเจ้อมากๆค่ะ พูดเลย
ระหว่างเดิน ชีวิตช่วงนั้นก็กินขนมตามทางบ้าง เอาน้ำที่อยู่ในเป้เทออกบ้าง 555)
ช่วงปี3. เป็นปีที่ต้องฝึกทั้งที่ศูนย์ฝึกประจำจังหวัด และ ไปฝึกต่อที่ศูนย์ใหญ่(5วัน4คืน)เหมือนปี2ค่ะ
5วัน4คืน นี้มันทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปมากๆ และ รู้สึกว่าคุ้มที่ กั้ง ย้ายผลัดมา
*ช่วงม.6 เป็นช่วงที่ต้องวิ่งรอบสอบ ที่กั้งย้ายผลัดเพราะติดช่วงสอบสัมภาษณ์เลยต้องขอย้าย*
5วัน4คืน. มาถึงวันที่จะต้องจากครอบครัวแล้ว ต้องไปรพกู้ชาติรักษาดินแดนหลบระเบิดยิงปืน เลยค่ะ
รร.ที่อยู่ในโซนภาคใต้ จะเข้าค่ายที่นครศรีธรรมราช เป็นศูนย์ฝึกมฑบ.41รักษาดินแดน
พอทำเรื่องย้ายผลัดเสร็จ กั้ง ไปกับเพื่อน3คนค่ะ ก็มี ABC ตามที่บอกไป
พอถึงมฑบ.ก็เข้าแถวลงชื่อรายงานตัวตามปกติ และทำการจัดคนเป็นกองพันต่างๆ แบ่งโซนนอน
กั้ง ไปกับเพื่อน3คนนะคะ ย้ายกันมาลงผลัดนี่ 4คน
กั้ง และ ABC ไม่ได้อยู่กองพันเดียวกันเลยสักคนค่ะ เพราะเขาจับแยกกันหมด
และเหตุการณ์ที่จับแยกกันไปคนล่ะทิศ ก็ทำให้กั้งได้ไปเจอผู้ชายคนหนึ่ง(หมี)
พอจัดการเรื่องแบ่งคนแบ่งกองพันเสร็จทุกอย่างแล้ว ก็นั่งต่อแถวถามปกติ
ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนไปอยู่ในที่ที่ไม่รู้จักใครเลย
เหว่หว้างมากเหงามากกลัวมากทุกอย่างมันแลดูแย่ไปหมดค่ะ
หมี นั่งแถวเยี้ยงกับ กั้ง มันส่งกระดาษที่เขียนรายชื่อให้เขียน
ก็มีแอบตกใจนะคะว่าทำไม? ถึงส่งข้ามแถวได้ สรุปมันสลับแถวกันค่ะ
* อยากเตือนกับน้องๆผช.ที่อยู่ในค่ายและคิดที่จะสลับแถวกันเพื่อที่จะให้อยู่กับเพื่อน
ถ้าครูฝึกจับได้เขาจะเล่นจนเข้าโรงบาล แล้วให้มาฝึกใหม่ในผลัดต่อไปอีกอะคะ ระวังด้วยนะคะ.
หมี เลข12 กั้ง เลข13 นั่งอยู่ใกล้กันมาก ตอนนั้นก็รู้สึกเฉยๆนะคะ ยังไม่ได้คิดอะไร
ผ่านมาครึ่งวันแรก ครูฝึกก็แบ่งให้เข้าโรงนอน ก่อนแยกแถว หมี ทัก กั้ง ว่านอนข้างเราน่ะ
เพราะรายชื่อมันติดกันต้องนอนข้างกัน กั้ง ก็ ... อ่าห่ะพยักหน้าตามๆไป
กินข้าวเสร็จก็แยกย้ายเข้าฝึกตามฐานต่างๆค่ะ มฑบ.แบ่งทั้งหมดเป็น3กองพัน 1กองพันจะมี2หมวด
เข้าแถวเตรียมรับการฝึก กั้ง อยู่ท้ายๆแถวนะคะเพราะเตี้ยมาก -0- หมี อยู่ข้างหน้าค่ะ
ระหว่างฝึกก็ทักทายกัน คุยกันปกติ คุยกันชีวิตความเป็นอยู่ ฝึกยังไง วันแรกผ่านไปก็ยังเฉยๆค่ะ
(ที่นี่จะแบ่งเป็น4วันหลัก การหลบละเบิด การโจมตี การทำอาหารในป่า การฝึกระเบียบวินัย )
เข้าวันที่2.
ฝึกเยอะขึ้น สนุกขึ้น เฮฮ่าขึ้น ได้รู้จักเพื่อนเยอะขึ้น วันนี้เป็นวันฝึกค่ะ
ช่วงนั้นก็มองหาแต่หมีค่ะ เพราะไม่มีใครรู้จักเลย อยู่เหมือนคนมีปัญหาครอบครัวมาเลยค่ะ 555
อยากหาเพื่อนคุยด้วยแหล่ะ เหงาเหว้หว้างมากมาก
ตกดึกตอนเย็นก็มีการจัดค่ายยามเฝ้าเวรกัน
แอบเสียใจนิดๆที่ไม่ได้เฝ้ากับ หมี นิดหนึ่งเพราะเลขมันไม่ลงเลขคู่ ตอนเขียนรายชื่อ
แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ความพยายามเริ่มมีมากขึ้น เพราะต้องหาคนคุยให้ได้ไม่งั้นจะคลั่งออกแนวบ้าๆ
* เป็นตุ๊ดเรียนรด.แล้วไปเข้าค่าย จะบอกว่าต้องแอ๊บชายให้เนียนมากๆเลยนะคะ ไม่งั้นจะถูกทำร้ายได้ *
เช้าวันที่3.
วันนี้เป็นวันที่จะได้ทำอาหารกินแทนข้าวเที่ยงในป่า (เป็นอะไรที่สนุกมากๆ)
หาฟื้นเอง ก่อไฟเอง ทำทุกอย่างเองหมด อิสระน่ะช่วงนี้
ในใจก็ยังยอมรับว่าสายตามองหาแต่ หมี แล้วก็เจอจนได้
วันนี้จะมีการแบ่งย้อยอีกเป็น3กลุ่ม ทำอาหารร่วมกันนำไปส่งครูฝึก
ค่ะ. ก็ตามรอยเดิม คือตามติดมัน ชวนมันคุยเรื่อยๆ จนสนิทกันมากๆ
ตกดึกตอนเย็น คืนนี้เป็นคืนที่มีความสุขมากๆ และ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
ก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันนะคะว่า ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้?
อาจจะเป็น เพราะ เราอยู่ใกล้เขามากๆ อยู่กับเขานานๆ ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปเองมั้งค่ะ
คืนนี้ กั้ง ก็ชวน หมี คุยเรื่อยๆเหมือนเดิม แต่คืนนี้จะคุยเรื่องที่มันละเอียดขึ้น
เช่น เรียนต่อไหน มีแฟนรึยัง(ถามเชิง) อยู่กับใคร ที่บ้านมีพี่น้องกี่คน ทำไมถึงเลิกกับแฟน
หมีก็บอกหมดนะคะ ไม่มีกัก
กั้ง จำได้ว่า คืนนั้นคุยกับ หมี ดึกมาก
คุยเลยไปจนเพื่อนทุกคนในโรงนอนหลับกันหมดทุกคนอะคะ
(นึกภาพตามนะคะ มีแค่แสงไฟ อยู่ในโรงนอน มีแสงให้เห็นหน้าตาแต่ไม่ชัด นั่งข้างกัน คุยเรื่องที่ผ่านมาในชีวิตของกันและกัน นอนข้างกัน ติดกัน หนาวก็ขยับเข้าไปใกล้ๆกัน คุยกันจนดึกแล้วหลับไป) ความรู้สึกตอนนั้นเป็นอะไรที่ฟินนาเร่ของตุ๊ดมากๆค่ะ
* ในใจก็แอบเครียดอยู่เหมือนกัน ว่าจะทำยังไงดี อยากอยู่กับเขามากๆ รู้สึกดีรู้สึกมีความสุข รู้สึกรัก แต่ทำไงได้ เมื่อพบก็ต้องมีจาก ใช้เวลาที่เหลือให้มันคุ้มที่สุดเท่าที่จะทำได้ *
2วันสุดท้ายก่อนกลับบ้าน TT
ในใจตอนนั้น อยากจะตะโกนออกไปบอกครูฝึกว่า ขอฝึกต่ออีกสัก3ปีได้ไหม
อยากให้เวลามันเดินช้าๆ อยากให้ทุกอย่างมันหยุดลง
กั้ง เป็นเด็กผู้ชาย(ตุ๊ด)คนหนึ่ง สูง160 ผิวขาว หน้าตาค่อนข้างแมน จิตใจสาวมาก ออกเป็นตุ๊ดสายแบ้วและสายบู้ในมาดเดียวกัน ถ้าได้รู้จักจะแบ้วเป็นชะนีมากสุดๆถึงกิริยาที่แสดงจะไม่เข้าหน้าตา
หมี เป็นเด็กผู้ชาย อยู่รร.ดังในจังหวัดนครศรีธรรมราช(เป็นรร.ที่เด็กโอแลมปิกเยอะสุด) สูง 175 ผิวคล้ำ หน้าตาตอบคิ้วเข้มดูมีสเน่น่าหลงไหล มาดครึม แลดูมีความลับเยอะ
เหลืออีก2วันค่ะ ที่จะได้เจอหมี คืนนี้เป็นคืนที่มีความสุขที่สุดอีกวันค่ะ
คือ ที่ศูนย์จะจัดแสดงที่ศูนย์เตรียมไว้ตอนกลางคืน และจะให้ทั้ง3กองพัน เดินจับมือกันไปตลอดทาง
(จะบอกว่าทางมันมืดมากจริงๆ มองอะไรไม่เห็นเลยค่ะ อยู่ในป่า อาการหนาว ถ้าปลอยมือกันคือหลงแน่ๆ)
ฐานแรก เป็นการรับระบบประสาท
ฐานสอง ชมการแสดง
(แบ่งเป็นคู่ คู่ล่ะ2คน กอดคอกันไปจนถึงฝั่งอีกฝั่งหนึ่ง)
ใช่ค่ะ กั้ง ได้คู่กับ หมี เป็นอะไรที่ฟินนาเร่มากอีกแล้ว คริ้คริ้
หมี กอดคอ กั้ง ไปตลอดทางจากฐาน1ไป2
พอจบฐาน2ก็จับมือกันเดินไปจนถึงที่นัดหมายรวมค่ะ
(กลับมานึกย้อนเวลาไปก็คิดถึงเหมือนกันเน้อะ)
ระหว่างรวมช่วงนั้น กั้ง ได้อยู่ใกล้กับ หมี มากที่สุด และชวนคุยไปเรื่อย
หมดเรื่องคุยแล้วก็ยังสันหามาเรื่อยๆค่ะ เรื่องสอบ ยากไหม เป็นไง ได้คะแนนเท่าไหร่
คุยเรื่องรัก ปรึกษา ให้ความหวัง ให้คำยินดี ร้องเพลง นั่งใกล้กัน ตอนนั้นก็มีความสุขมากๆค่ะ
* มีเวลาเหลืออยู่ไม่มากที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองรัก จงใช้เวลาที่เหลืออยู่ทำให้ตัวเองมีความสุข *
พอทำกิจกรรมตอนกลางคืนเสร็จ (ในใจก็มีเศร้านิดๆนะคะเห้อ)
เช้าวันต่อมา เก็บกระเป๋ากลับบ้าน
กั้ง อยากจะขอเฟสไปคุยต่อ แต่พยายามนึกและไตร่ตรอง ความกลัวและความหวั่นใจมันก็เริ่มมา
จนถึงเวลาที่ต้องกลับจริงๆแล้วค่ะ
กั้ง ตัดสินใจขอเฟสเขา แอดเขาไป
ส่องเฟสเขาทุกวัน เฟสเขาเหมือนเฟสร้างเลยค่ะ
ไม่มีอะไรอัพเดต หน้าฟืดว่าง รูปโปรเป็นรูปดำๆ ออกแนวเศร้าๆ
โพสเพลงเศร้า กั้งก็แอบไปโหลดมาฟังนะคะ มันก็เศร้าจริงๆ
พอได้ลองคุยกับเขาผ่านเฟส รู้ว่าเขายังทำใจไม่ได้ และยังไม่ลืมแฟนเก่าเขาค่ะ . .
กั้ง มีโอาสได้คุยกับเขามากขึ้น คุยกันทุกวัน มีเฟสทามกันบ้างบางเวลา
ทักบุบตอบบับ หมี จะส่งเพลงให้ กั้ง ฟังบ่อยๆเกือบทุกวัน ทุกเพลงที่ส่งออกแนวเศร้าๆ
เหมือนถูกแฟนทิ้ง อกหัก ไรประเภทนี้อะคะ.
T T * แต่เจ็บที่รู้ว่าหมีต้องไป *
มีอยู่วันหนึ่งค่ะ
อยู่ดีๆ กั้ง ก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะ ว่า หมี เขาเป็นอะไร
กั้ง ทักเขาไปปกติค่ะ ทักเฟสไป ทักไลน์ไป เฟสทามไป ทำทุกอย่างจะติดต่อ หมี
แต่ . . ไม่มีการตอบรับใดใดทั้งสิ้น
ไม่มีข้อความตอบกลับ ไม่มีการโทรหา ไม่มีแจ้งเตือนไลน์
*
ใช่ค่ะ
จนวันหนึ่ง
สุดท้ายแล้ว เขาก็หายไปค่ะ
มันเหมือนขาดอะไรไปบางอย่างนะคะ
แต่สุดท้ายแล้วก็ต้องอยู่ให้ได้ค่ะ
และ
ยอมรับความจริงว่าเขาไปจากเราจริงๆแล้ว
อันที่จริง? มันก็ไม่ผิดหลอก
ว่าเขาจะอยู่หรือเขาจะไป
แต่มันผิดที่เราเองแหล่ะค่ะ
ที่เราไปรู้สึกดีกับเขาก่อน
และ
มันผิดตั้งแต่แรกแล้ว
ผิดที่เขาไม่ได้รักเรา
*
ค่ะ นี่ก็เป็นประสบการณ์เล็กๆน้อยๆของกั้งที่ได้เจอมา
ก็มีทั้งสุข ทั้งเศร้า ปนๆกันไป อาจจะเหงาบ้างบางครั้ง
แต่มันก็เป็นรสชาติของชีวิตค่ะเพื่อนๆ
ก่อนไป
พี่กั้งอยากจะให้น้องๆ ตั้งใจเรียนก่อน
ย่าไปหวังอะไรมากมายกับความรัก
เดียวสักวันมันก็เข้ามาเองแหล่ะ
พี่กั้ง เชื่อนะคะว่า ถ้าวันหนึ่งเราเรียนดี สอบติดที่ดีดี มีงานทำที่ดีดี สุดท้าย คนดีดีจะเข้ามาเองค่ะ
อย่าลืมนะคะ รักตัวเองให้มากๆ ดูแลตัวเองให้เยอะๆ แคร์ความรู้สึกคนที่เขารักเรามากๆ
ถึงจุดจุดหนึ่ง หนูจะรู้ว่าความรักมันก็เป็นแค่หนึ่งในสี่ของชีวิต
สุดท้าย สุดท้าย แล้วจริงๆค่ะ
อย่าลืมดูแลพ่อแม่ เป็นเด็กดีของพ่อแม่กันด้วยนะคะ
รักท่านให้มากๆเหมือนที่ท่านรักเรา
ดูแลท่านยามแก่เฒ่าเหมือนที่ท่านดูแลเราตอนบอแบ๊ะ
ไม่ต้องรักใครมากหลอก แค่รักพระประจำบ้านเราก็พอค่ะ
รักส์
กุ้งกั้ง
*
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น