หัวใจ...ไร้รัก ทยอยลบ 6/1/16 - นิยาย หัวใจ...ไร้รัก ทยอยลบ 6/1/16 : Dek-D.com - Writer
×

    หัวใจ...ไร้รัก ทยอยลบ 6/1/16

    เธอเป็นคนที่เกลียดความรัก....แต่แล้วก็มีเขาเข้ามาในชีวิต มาพร้อมกับสิ่งที่เธอเกลียด เธอจะทำยังไงนะเมื่อตอนนี้เธอกำลังรักเขา และเขากำลังเอาความรู้สึกของเธอเป็นข้อแลกเปลี่ยนกับเพื่อนเธอ จะทำยังไงริริน

    ผู้เข้าชมรวม

    15,611

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    37

    ผู้เข้าชมรวม


    15.61K

    ความคิดเห็น


    189

    คนติดตาม


    153
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  43 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 ม.ค. 59 / 21:31 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    ไร้รัก
    ก่อนอื่นต้องสวัสดีนักอ่านก่อน เบื่อกันบ้างไหม สรนี่เบื่อตัวเองเหลือเกิน ฮ่าๆๆๆ นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นมานานแล้ว ตั้งใจจะให้พี่คนหนึ่งไปแต่ทว่าขอคืน เหตุผลสรขอไม่บอกเนอะ ที่จริงตั้งใจจะเลิกเขียนนิยาย แต่บอกตรงๆ นั่งมองคอมแล้วไม่ได้ทำอะไรหงุดหงิดมากมายค่ะ ไร้รักเป็นเรื่องแรกของซีรี่ย์Waiting for love เรื่องนี้มีสามเรื่องค่ะ ไร้รักเรื่องแรก ร้ายรักและ ริรักตามลำดับ 
    ตัวละคร
     
     
    หม่อมหลวง ชนกันต์ หิรัญวิบูรณ์ (กันต์)
    รูปหล่อเจ้าของธุรกิจห้างสรรพสินค้า นิสัยเงียบ เนียบและเจ้าเล่ห์ อยู่กับคนที่สนิทจะเป็นคนขี้อ้อน พูดมาก
     
     
    ลัลนา เมตธารา (ริริน)
    เป็นคนที่กลัวความรักจากปมของคนในอดีต ไม่ศรัทธาในความรัก เย็นชาในบางครั้ง นิสัยขี้บ่น เป็นคนสันโดษ เข้มแข็ง
     
     
    เนตรนที วิรุณวงค์ (เนตตี้)
    สาวประเภทสองที่เป็นเก็บกดความรู้สึกเก่ง เศร้า มีปมในใจ 
     
    เนตรนภา วิรุรวงค์ (แนตตี้)
    น้องสาวของเนตตี้ เป็นคนร่าเริง ฉลาด เจ้าคิดเจ้าแค้น
     
    สปอยเรื่อง
     
     

    “หาผมอยู่หรือ” ชนกันต์เอ่ยเรียกริริน เขาก้าวออกมาจากห้องครัว ชายหนุ่มกำลังไปชงยาหอมที่ขับรถวิ่งไปซื้อมาให้เจ้าหล่อนและกำลังจะกลับบ้าน แต่ตอนนี้เธอกลับตื่นขึ้นก่อนที่เขาจะกลับบ้าน ยิ่งกว่าถูกหวยรางวัลที่1 เสียอีกชนกันต์

                    “คุณ” ริรินตาโตเมื่อเห็นใบหน้าของเขา หญิงสาวแทบอยากจะกัดลิ้นตัวเองว่านี่ไม่ใช่ความฝัน ร่างหนาที่อยู่ในชุดสูทสุดเนียบถือแก้วอะไรสักอย่างเดินเข้ามาหาเธอ ริรินขยับหนี เธอกลัวเขาจับหัวใจเลยตอนนี้

                    “กินซะจะได้ดีขึ้น” ชนกันต์เอ่ยบอกร่างบาง เขายัดแก้วยาหอมใส่มือเธอ ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆ เจ้าหล่อน ดวงตาสีน้ำตาลทองมองเขาอย่างไม่ไว้ใจ เธอรีบวางแก้วที่มียาหอมอยู่ลงอย่างกลัวมัน และขยับออกห่างร่างของชนกันต์

                    “คุณมาที่นี่ได้ไง” ริรินถาม เมื่อครู่ตอนเขายัดแก้วนั่นใส่มือเธอ ริรินรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแล่นมาที่นิ้วตัวเอง เหมือนว่าถูกกระแสไฟช๊อตอะไรอย่างนั้น

                    “ก็มาส่งคุณไง” ชนกันต์ตอบอย่างไม่ใส่ใจ เขาเอาเท้าพาดที่โต๊ะกระจกและคว้ารีโมตมาเปิดโทรทัศน์ขนาด52 นิ้มดูอย่างไม่เกรงใจเจ้าของบ้าน ประดุจว่านี่เป็นบ้านของเขา

                    “ฉันรู้ แต่คุณรู้ได้ไงว่าอยู่ที่นี่ และเข้ามาในบ้านยังไง” ริรินถาม เธอพยายามท่องว่าอดทนๆ เอาไว้ในใจ ตอนนี้เธอกำลังจ้องมองใบหน้าของเขาที่จดจ้องอยู่ที่โทรทัศน์จอแบนขนาดใหญ่ เขาไม่ได้สนใจเธอ จนผ่านไปสักพักเขาถึงหันหน้ามามองริรินอย่างกะทันหัน ทำเอาคนแอบมองอยู่ถึงกับสะดุ้งเลยทีเดียว

                    “ผมค้นกระเป๋าของคุณดูไง ก็เลยรู้ว่าอยู่ที่นี่เพราะมันระบุไว้ในบัตรประชาชน ส่วนกุญแจก็อยู่ในกระเป๋าที่ผมค้นดูเหมือนกัน” ชนกันต์บอกแล้วยิ้มให้สาวเจ้า ริรินตาโตกับคำตอบ

                    “นี่ ไร้มารยาท ใครบอกให้ค้นกระเป๋าคนอื่น” หญิงสาวแหวขึ้น ไม่อยากจะเชื่อ เขาเป็นคนอย่างนี้หรือนี่ เกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าทำอะไรกับของๆ เธอได้มากขนาดนี้เลย แม้กระทั้งฝาแฝดสุดแสบ สองคนนั้นไม่เคยแม้กระทั่งจะรื้อกระเป๋าเธอ แล้วเขาเป็นใครกัน

                    “คุณครับ คุณสลบหน้าห้างผมนะครับ ถ้าผมไม่รื้อกระเป๋าคุณ ผมจะรู้ไหมว่าคุณอยู่ที่ไหน หรือว่าจะให้ผมปล่อยให้คุณนอนที่หน้าห้างผม” ชนกันต์ว่ากลับ เขาจ้องมองใบหน้าเรียวของริรินที่โกรธจนหน้าแดง อยากจะขำ ที่จริงหญิงสาวไม่ได้ด้านชามากไปหรอก อย่างน้อยเจ้าหล่อนก็ยังมีปากไว้ด่าเขาอยู่เหมือนกัน

                    “ฮึ่ย” ริรินเปล่งเสียงออกมา หญิงสาวก้มหน้าลง เธอหมดปัญญาจะว่าเขา เธอทำอะไรไม่ได้เลย ป่านนี้หมอนี่คงรู้เรื่องเธอเกือบทุกอย่างแล้วมั้ง ไม่น่าเลยริริน หญิงสาวโอดกับตัวเอง ใบหน้าเรียวเชิดขึ้นมองคนที่พูดเมื่อครู่ กำจะขอบคุณและไล่เขากลับบ้าน แต่ทว่ากลับเห็นเขาหลับแทน ห๊ะ หลับ เธอก้มไปคุยกับตัวเองไม่ถึงครึ่งนาทีด้วยซ้ำ แต่เขากลับหลับไปแล้ว ริรินกระพริบตาปริบๆ เธอควรเอายังไงกับเขาดี

    จึก จึก จึก

                    “นี่ คุณ คุณ!!!” ริรินใช้นิ้วของตัวเองจิ้มไปที่แขนของชายหนุ่มเพื่อเป็นการปลุก แถมเธอยังเรียกเขาเสียงดังลั่น แต่ทว่าคนหลับตาพริ้มกลับยังนอนแน่นิ่งอยู่เช่นเดิม ลมหายใจของเขาสม่ำเสมอ ริรินหรี่ตามองร่างของชายหนุ่ม เท้าทั้งสองพาดอยู่ที่โต๊ะกระจกราคาหมื่นกว่าบาท หญิงสาวทำท่าจะดึงเท้าเขาลงแต่แล้วก็ชักมือกลับมาไว้ที่เดิม ก่อนจะถอนหายใจออกมา เฮ้อ ชีวิตเธอวุ่นวายกว่านี้ได้อีกไหมเนี่ย ลัลนา เมตธารา

     

    กดแฟนพันธ์แท้ที่น้องวันโหม่ยเลยคร้า
     

     

    กดไลค์แฟนเพจที่นี่เลย
     





    ฝากนิยายเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ

    ฝากค่ะ 

    นิยายเรื่อง เพลิงรัก โซ่พรหมจรรย์
    http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1330941
    อีบุ๊ค
    https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data
    =YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQi
    O3M6NjoiNjU1MDUzIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMjEzNDYiO30


    โสเภณีราตรี
    http://my.dek-d.com/qwerty1721/writer/view.php?id=1165996

    อีบุ๊คค่ะ

    https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6In
    VzZXJfaWQiO3M6NjoiNjU1MDUzIjtzOjc6
    ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMTc4NDYiO30

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น