ฮันคยองจอมหึง [ fic sj ]

เนื้อเรื่อง

“ พี่ฮัน พี่ฮัน พี่ฮัน พี่จะโกรธผมจริงๆหรอ “ ตอนนี้ซีวอนพยายามจะง้อผมครับไม่ได้นะนายฮันกยองนายอย่าใจอ่อนให้หมอนี่เด็ดขาด โกรธเรื่องอะไรหน่ะหรอ เมื่อ 2 วันที่แล้ว


2 วันที่แล้ว

ผมกำลังนั่งเล่นเน็ตไปเรื่อยๆ เพื่อนๆคนอื่นก็ออกไปข้างนอกกันหมดก็วันนี้มันวันพักผ่อนนี่หน่าส่วน ซีวอน ก็ต้องไปคุยงานไรเนี่ยแหล่ะผมจำไม่ได้แล้ว วันนี้ผมก็เช็กบอร์ดซุปเปอร์จูเนียร์ไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปสะดุดกับกระทู้นึง

>> บทสัมภาษณ์ ซีวอน ถ่าย 12-Plus ที่ประเทศไทย <<

ใช่ครับซีวอนเพิ่งไปถ่ายมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วครั้งที่แล้วที่ถ่ายกับผู้หญิงสองคนนั้นชื่ออะไรนะ โฟร์ – มด ใช่มั้ยอืมนั่นแหล่ะมันก็ตอบซะหวานขนาดผมงอนมันเลยอ่ะมันบอกว่าจะไม่พูดอะไรแบบนี้อีกแล้วแต่ผมก็เชื่อนะแต่ถ้าผมจะลองอ่านก็ไม่ผิดใช่มั้ยหล่ะ คลิก !

“ ผมไม่สามารถละสายตาจากเธอได้ สวยมากๆ และก็สดใสเปล่งประกายด้วยครับ “ อ๊ากกก นาย ชเว ซีวอน นายหลอกชั๊น แล้วรูปนั่นนายนี่มันมือปลาหมึกจริงๆเลยโอบซะ โอ้ยงอลวุ้ย และอีกหนึ่งคำที่ทำให้ผมเขิน -///- แต่มันก็ไม่ช่วยอะไร

“ ว้าว ดอกลิลลี่ ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นดอกไม้เลยนะ “ พวกคุณรู้ใช่มั้ยครับว่าผมนะชอบ ดอกลิลลี่ แต่ตอนนี้ผมอยากให้ซีวอนเป็นดอกไม้จันทน์แทนแล้วละครับ โกรธ โกรธ โกรธ >O< !! หลังจากวันนั้นผมก็ไม่สนใจมันอีกเลย เช๊อะ !! งอนแล้วว

ปัจจุบัน

“ นายเลิกตามตื๊อชั๊นซะทีรำคาญ “

“ หง่ะ พี่ฮันผมรักพี่นะครับ “ อย่าๆๆ อย่าฮันกยอง อย่าใจเต้นน น

“ ชั๊นไม่ได้โกรธอะไรนายซะหน่อย “ น่านน ปากไม่ตรงกับใจ

“ ไม่โกรธ ไม่โกรธ แล้วที่พี่ไม่รับสายผมคนเดียว ไปนอนกับพี่ฮีชอลทุกคืน นั่งดูหนังกับคนอื่น ทำข้าวผัดให้ทุกคนกับหรงหรงกิน แต่ผมไม่ได้กินเนี่ยนะ ที่เรียกว่าพี่ไม่โกรธ “ –O- แหะๆๆ

“ ก็ไม่ได้โกรธไง ^_________^ แต่ชั๊นโกรธมากกกกก “ และผมก็เดินไปทิ้งซีวอนไว้คนเดียว

มาฝั่งซีวอนมั่ง

โอ่ยทุกคนครับผมจะทำยังไงดีอ่ะ พี่ฮันโกรธผมเรื่องไรก็ไม่รู้นี่ผมจะบ้าตายแล้วนะเนี่ย T^T
ผมไม่เข้าใจเรยว่าโกรธเรื่องอะไรกันแน่ เฮ้ออ ว่าแล้วก็ไปเล่นเน็ตดีกว่าผมชอบดูตรงhistory ครับเพราะว่ามันหาเว็บง่ายดีแล้วผมก็ไปสะดุดกับ

>> บทสัมภาษณ์ ซีวอน ถ่าย 12-Plus ที่ประเทศไทย <<

ผมคลิกเข้าไปอ่านแล้วก็พอจะเข้าใจรางๆเรื่องที่พี่ฮันโกรธเพราะผมดูฮิสทอรี 2 วันที่แล้วนะสิ่ 2 วันที่แล้วก็มีแค่พี่ฮันคนเดียวที่อยู่บ้าน แต่เอ่ออ ผมไม่ได้ตั้งใจจะตอบอย่างนั้นหน่ะ สำหรับผมหน่ะพี่ฮันสวย สุดแล้วจริงๆนะ
สงสัยผมต้องหาทางง้อแล้วแหล่ะเอาไงดีน้า คิดออกแล้วว ^^


ทางฝ่าย ฮันกยอง

โอ่ยย เข้มแข็งไว้ฮันกยอง เข้มแข็งไว้ อย่าไปยอมให้กับรอยยิ้มน่ารักนั้น >< ‘ อย่าหลงกับคำพูดหวานๆของมันผมนั่งท่องราวสวดมนต์ซักพักผมก็หลับไปและอยู่ดีด๊องก็รีบมาลากผมขึ้นไปบนดาดฟ้าคอนโดพร้อมกับบอกว่า

“ พี่ฮันตื่นเร็ว ซีวอนจะฆ่าตัวตายอยู่บนดาดฟ้า “ ผมรีบลุกขึ้นและวิ่งไปในทันทีและด้วยความที่ผมสูงกว่าด๊องตอนนี้ผมนำหน้าทุกคนมาแล้ว แล้ว พลั่ก ผมผลักประตูออกไปแล้วว ว

...................... ไม่มีใครไม่มีอะไรทั้งสิ้น ซีวอน ฉันขอโทษเพราะฉันใช่มั้ย ยย TOT

เพื่อนๆทุกคนต่างเดินมาปลอบผมและพาผมไปดูด้านล่างแต่ไม่ว่ายังไงผมก็ไม่ดูหรอกไม่เอา

“ ไม่เอาฉันไม่อยากดู ฮึก ฮืออ TOT “ ผมไม่อยากเห็นศพของคนที่ผมรัก

“ ไม่ ไม่ ไม่ เพราะชั๊นใช่มั้ยลีทึกซีวอนถึงต้องเป็นแบบนี้ “

“ ไม่หรอกฮัน นายอ่ะคิดมากไปแล้ว “ ทำไมผมถึงรู้สึกว่าตัวเองเศร้าอยู่คนเดียวหล่ะ นี่พวกนาย ซีวอน ตายทั้งคนนะ พวกนายไม่รู้สึกอะไรรึไงจนกระทั่งเสียงของคนที่ผมคิดว่าตายไปแล้ว

ชเวซีวอนรักฮันกยองที่สุด ผมรักพี่ฮันนะครับ พี่ฮันยกโทษให้ผมนะครับ ผมพูดตามบทเฉยๆหน่ะครับ

>O<! ไอ้ซีวอนมันยังไม่ตายแล้วตอนนี้มันก็ยืนอยู่ตรงกลางท่ามกลางเทียนที่เรียงต่อกันเป็นรูปหัวใจและภายในเขียนว่า ชเว ซีวอน รัก ฮันกยอง แล้ว แล้ว ด๊องมันบอกว่าซีอนจะฆ่าตัวตายแล้วทำไม ??

“ พอได้แล้วไอ้ซิมบ้า รู้แล้ว หายโกรธแล้วแต่ถ้านายผิดสัญญาเมื่อไหร่เราเลิกกันแน่ “ ผมตะโกนกลับไปทำให้ซีวอนยิ้มหน้าบานเลยอ่ะแต่ผมยังมีเรื่องที่ต้องเคียร์ ขวับ !

“ พวกนายหลอกฉันหรอ ? ฮะ”

“ พี่ฮันผมไม่ได้หลอกพี่นะก็ซีวอนบอกว่าถ้าทำให้พี่ฮันออกมาจากห้องไม่ได้มันจะฆ่าตัวตายจริงอ่ะ “ ดงแฮรีบบอกก่อนคนอื่นพร้อมกันกับที่คนอื่น พูดว่า “ ใช่ “

“ ฉันล้อเล่น ชั๊นอยากจะขอบคุณพวกนายด้วยซ้ำที่เป็นห่วงฉัน “ ผมรู้นะว่าเพื่อนๆห่วงผมก็ตั้งแต่ที่ผมกับซีวอนทะเลาะกันเจ้าพวกนี้ก็ดูเงียบเป็นพิเศษ


“ เอ่ออ ฮันเราเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย “ ผมพยักหน้าตามคำถามของฮีชอล

“ งั้นถ้าพวกเราจะบอกว่าที่พวกเราหลอกนายเพราะว่าถ้าทำให้นายขึ้นมาได้ซีวอนจะเลี้ยงข้าวพวกเราอาทิตย์นี้ “ ฮึ่ม หรอ

“ แล้วก็จะซื้อแผ่นเกมส์ และ เครื่องเล่นให้ใหม่อีกอันด้วย “ ฮยอกแจเสริมและตอนนี้



“ อ๊ากกกกกกกกกกก ไอ้เพื่อนเวน น ตายซะเถอะ “ และความวุ่นวายก็เจ้ามาสู่บ้าน SJ อีกครั้ง