สามีพ่ายรัก

คุณสามีพ่ายรัก

เธออยู่ใต้ปีกเขาเสมอมาโดยมีเงื่อนไขที่ว่าได้แค่กายแต่ไม่มีวันครอบครองหัวใจ งั้นไม่ผิดใช่ไหมถ้าผู้หญิงไร้ค่าคนนี้ขอเลือกเดินจากไปพร้อมสายเลือดที่เขาไม่คิดรัก….

ตัวอย่าง…

“หนูผึ้ง!” เสียงทุ้มแสนคุ้นเคยดังขึ้นใกล้ๆ ใบหูเล็ก พสิกาใจเต้นกระหน่ำ เนิ่นนานแล้วที่ไม่ได้ยินเขาเรียกชื่อนี้ ณฟ้าเหมือนคนในอดีตที่ตราตรึงไว้เพียงในความทรงจำ

ภาพใบหน้าหล่อเหลาที่เคยแย้มยิ้มใจดี ทว่ากลับร้ายกาจในเวลาเดียวกัน สัมผัสอ่อนโยนซึ่งแฝงไปด้วยความเร่าร้อนนั้นยังคงมีอิทธิพลกับหัวใจ

“คะ?” แกล้งเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย “คุณว่าอะไรนะคะ” งัดมารยาแสนแนบเนียนเพื่อหลอกลวงอดีตสามี

“คิดถึง” 

จู่โจมโถมรัดแน่น อ้อมกอดแกร่งแสนคุ้นเคยที่ครั้งหนึ่งเคยปกป้องเธอจากอันตราย พสิกาน้ำตาคลอเบ้ารู้สึกหวั่นไหวไปชั่วขณะ

แต่เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น ก่อนที่สมองจะสั่งการให้ขืนตัวออกห่าง อย่าเอาหัวใจไปให้เขาโยนเล่นอีก

“ขอโทษนะคะ ฉันไม่ใช่คนที่คุณว่า”

“ไม่ใช่จริงเหรอ นี่มันเธอชัดๆ อย่าปฏิเสธฉันเลยคนดี”

ณฟ้าเพ่งพิศมองวงหน้าหวานแสนน่ารัก เขากวาดสายตามองทั่วทุกตารางนิ้วบนใบหน้างามราวกับกลัวเธอจะหายไป

กลัวสวรรค์จะพรากเธอไปจากเขาอีก…

“ฉันไม่ใช่คนที่คุณพูดถึงจริงๆ ค่ะ ฉันชื่อบีน่า”

“บีน่า…”

“ใช่ค่ะ ชื่อนี้มาตั้งแต่เกิด” เว้นจังหวะลมหายใจ ตั้งแต่เกิดที่หมายถึงคือตั้งแต่วินาทีที่มีชีวิตใหม่ มีโอกาสได้ลืมตาดูโลกกว้างใหญ่อีกครั้ง หลังจากถูกฉุดรั้งให้ออกห่างจากความตาย

“แต่หน้าคุณ…”

“ฉันอาจจะคล้ายคนที่คุณพูดถึง แต่ขอยืนยันว่าฉันไม่ใช่” บิดแขนออกจากการเกาะกุมพร้อมคลี่ยิ้มอ่อนๆ ราวกับไม่ถือสาหาความในความเข้าใจผิดของเขา

“ฉันเจ็บ คุณจับมือฉันแน่นไป”

“ขอโทษนะครับ ผมนึกว่าคุณคือเธอ” 

****

ชี้แจงก่อนอ่านเรื่องนี้จะเป็นในรูปแบบรีอัพนะคะ เพื่อจัดโปร 9.9 

มีอีบุ๊กอยู่แล้วแนะนำรอโปรก่อนแล้วค่อยกดซื้อน้า เนื้อเรื่องดราม่าหน่วงๆ มีเด็ก

มีปมให้ชวนติดตามเกี่ยวกับความรักของพระนางมากๆ ฝากเอาใจช่วยหนูผึ้งและคุณฟ้าด้วยน้า