คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 3สหาย
บทที่1 3สหาย
“เมธิลโอเทียร์?”
“เมธิลโอเทียร์ดินแดนในโลกคู่ขนานของโกลด์ลิฟเวอร์ไงหล่ะ เคยได้ยินเพลงนี้ไหม” แคทเทอรีลยกชามาเติมให้ก่อนเริ่มร้องเพลงประหลาด
“~โอ้ สามสหายแห่งเมเธี่ยน
เป็นเจ้าเซียนมหาเวทย์และมนตรา
โยเนีย โยเนีย สร้างความคิด
โกลีนา เสกสั่งความศรัทธา
วีนาเซียควบคุมเหล่าวิญญา
โอ้ เมเธี่ยน เมเธี่ยน ของเรา”
“ความคิดคือโกลลิฟเวอร์ ศรัทธาคือดินแดนเมธิลโอเทียร์”แคทเทอรีลสรุปให้
“แล้ววีนาเซียหล่ะ” แคล์โรไลน์โพล่งถาม
“เทพีวีนาเซียผู้คุมกฎโลกวิญญาณคอยรักษาสมดุลของทั้ง2โลก เรียกง่ายๆก็ดินแดนแห่งความตายนั้นแหละ ผู้ที่สืบเชื้อสายมาจาก3สหายแห่งเมเธี่ยนก็คือ3ราชวงศ์ในปัจจุบัน” แคทเทอรีลตอบพลางหยิบชาขึ้นมาจิบต่อ
“เธอบอกว่ามีแค่โกลด์ลิฟเวอร์กับเมธิลโอเทียร์ไม่ใช่หรือไง” คำถามยังหลุดมาจากปากคนช่างสงสัย แคทเทอรีลยิ้มแห้งๆ ก่อนจะพูดเสียงอ่อน
“เธอคงต้องเรียนรู้อีกมาก จริงอยู่ที่ตอนนี้เหลือแค่2อาณาจักรที่อยู่คู่ขนานกัน มันเป็นนิทานสมัยฉันเด็กๆนะ ในยุคเริ่มแรกที่นี่ถูกแบ่งเป็น3โลก โกลด์ลิฟเวอร์ เมธิลโอเทียร์ และลูนาคีตัส“ แผนที่เก่าคร่ำคร่าถูกกางออกอย่างแผ่วเบา เผยให้เห็นมหาสมุทรกว้างเกินคณานับทางทิศใต้ของเมธิลโอเทียร์ ตัวหนังสือภาษาโบราณที่ถูกเขียนเอาไว้ด้วยดินสอยังพอมองเห็นชื่อได้
Lunakitus
“สหายทั้ง3แบ่งกันปกครองอาณาจักร โยเนียปกครองโกลด์ลิฟเวอร์ โกลีนาปกครองเมธิลโอเทียร์ วีนาเซียปกครองลูนาคีตัส 3อาณาจักรเป็นพันธมิตรที่แน่นแฝ้นต่อกัน จนเกิดสงครามเมื่อหลายร้อยปีก่อน” แคทเทอรีลเคาะแผนที่เบาๆ พลันภาะดินแดนกลางมหาสมุทรก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า
“เกิดกบฏในลูนาคีตัส พวกกบฏลงมือสังหารราชาและราชินีของตัวเอง พวกเขาโยนความผิดให้องค์หญิงรัชทายาท จนพระองค์ต้องหลบหนีไป พร้อมประกาศสงครามกับทั้ง2อาณาจักรในนามราชาและราชินีองค์ใหม่” ไฟสีแดงฉานลุกโชนมอดไหม้ตรงตำแหน่งดินแดนลูนาคีตัส อาณาเขตของดินแดนในแผนที่เริ่มน้อยลงเรื่อยๆอย่างเห็นได้ชัด
“ผู้ปกครองทั้ง2อาณาจักรเห็นพ้องต้องกันว่าถ้าปล่อยไว้จะทำให้เกิดปัญหาใหญ่ จึงใช้พลังของโยเนียและโกลีนา ผนึกดินแดนลูนาคีตัสไว้ และส่งมันสู่ก้นทะเลลึก” จู่ๆแผนที่ก็บีบรัดตัวเองราวกับเจ็บปวด และดินแดนสีเพลิงก็จมหายไปในท้องทะเลอย่างช้าๆ
“มหาสมุทรตรงนั้นเลยเชื่อกันว่าเป็นทางไปสู่นรก ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้บริเวณนั้นเลย จึงได้ชื่อว่าเป็นดินแดนแห่เหล่าวิญญาณผู้แปดเปื้อนไงหล่ะ” แคทเทอรีลหลับตาช้าๆ ก่อนจะม้วนแผนที่เก็บเข้าที่เดิม
“มีคนรอดไหม” แคล์โรไลน์ถามอย่างตื่นเต้น
“จะให้มีก็มี แต่การอยู่รอดนั้นมันคือคำสาปที่น่ากลัวที่สุดก็เป็นได้นะ” แคทเทอรีลตอบยิ้มๆ ก่อนจะจับมือน้อยๆ ขึ้นมาเบาๆ
“สาวน้อย วันนี้เธอรู้มากพอแล้ว พักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เรามีธุระที่ต้องทำ”
ความคิดเห็น