คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : music club !!! 1
[[[ takeru said ]]]
เวลา10.00น.
ฉันเดินอยู่คนเดียวที่หน้าบ้านดนตรี วนไปวนมา ไม่กล้าเข้าไป -_-" ก็แหม...ดูดิ บ้านดนตรีตั้งตระหง่านอย่างกับ...เอ่อ...บ้านผีสิงY^Y คิดถูกไหมเนี่ยที่จะมาเข้าชมรมนี้ เฮ้อ! เอาไงดีๆ
เวลาพักเเค่ครึ่งชั่วโมง ต่อไปเป็นคาบพละ ของอาจารย์สันติ แง้! คืนไปเรียนไม่ทันก็ต้องโดนตีด้วยหงายกระบี่แน่ๆเลยอ่า ฟังพวกยัยปอนเล่าแล้วยิ่งน่ากลัว ว่าแล้วก็วิ่งเข้าบ้านดนตรีทันทีทันใด...
.................................................................................................
ภายในบ้านดนตรี ชั้น1 ณ ห้องโถงใหญ่
อุ๊ว้าว! บ้านดนตรีนี้หรูหราชะมัด อย่างกับวังแวร์ซายส์แน่ะ กระเบื้องก็เงาวิ้งเชียว ใช้ส่องแทนกระจกยังได้ แถมยังมีโซฟาตัวใหญ่อยู่กลางห้องด้วย มีคอมพ์ด้วย มีเครื่องเสียงพร้อม แม่อุ๊ยจ๋า~~~ไม่เห็นน่ากลัวอย่างที่เค้าคิดไว้เลย...
“มิยาบิโว้ย! ใบสมัครเข้าชมรมทำไมมันมีคำถามแบบนี้อยู่ด้วยหา!”
“แล้วทำไมล่ะ มันไม่ดีตรงไหนหรอ ไอ้คุณหัวหน้าวง”
“แล้วใบสมัครชาติไหนในโลกที่มันมีคำถามแบบนี้มั่งล่ะ”
ยังไม่ทันขาดคำก็มีคน2คนพุ่งขึ้นมาจากด้านหน้าของโซฟา (ฉันยืนอยู่ด้านหลังของโซฟาอะนะ) พร้อมเถียงกันเสียงดังลั่น...
ผู้ชายคนซ้ายของฉันเป็นผู้ชายตัวสูง ผมสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีฟ้า เหมือนชาวตะวันตก คนขวาเป็นผู้ชาย(รึเปล่า?) ผมยาวๆ หลากสีสัน เจาะปากเจาะหูและสารพัดจะเจาะ ดูๆแล้วเหมือนเป็น...เอ่อ...ผู้หญิง^_-
“อย่าเถียงกันเลยนะครับ ท่านหัวหน้าวงกับท่านรอง รักกันไว้เถิด...เอาระเบิดเขวี้ยงกัน...ใครตายช่างมัน...ไม่เกี่ยวกับผม...”
“ไม่ยุ่งสักเรื่องจะตายไหมโช”
ผู้ชายที่ยืนเถียงกันหันไปสามัคคีด่าบุคคลที่3 ซึ่งทำท่า(เหมือนจะ)ห้าม ผู้ชายที่ร้องเพลงกวนเมื่อกี้ รีบคลานด้วยความไวกว่าแสงเข้าไปหลบใต้โต๊ะคอมพ์ แล้วทำไมไม่มีใครเห็นฉันเลยง่ะO_O แล้วฉันควรทำสิ่งใดตอนนี้ เอาไงดีๆ(รอบ2) เป็นไงเป็นกันแหละวันนี้ ขอปิดบัญชี...เอ้ย! ไม่ใช่ นั่นมันคมแฝก ก่อนอื่นฉันต้องเข้าไปสะกิดคนใดคนหนึ่งในสองคนนี้ เอาคนขวาแล้วกันนะ^_^
“เอ่อ...พี่คะ คือฉันจะมา...”
“โอ้ย!!!!!! มันจะอะไรกันนักกันหนาเนี่ยฮะ!!! ชะอุ๋ย!~~~”
ฉันหน้าซีดเผือกเมื่อรุ่นพี่เค้าหันมาวีนใส่เสียงแหลมแสบแก้วหู แต่ดูเหมือนเขาจะตกใจนะ ว่าจุ่ๆตัวเองก็มาด่าเค้าอ่าT^T
“ตายจริง โทดทีค่ะน้อง พี่เผลอไปหน่อย จะมาสมัครชมรมหรือค้า”
“ขี้หลีอีกแล้ว ไม่ต้องเลยไอ้บิ ถ้าเค้าจะมาสมัครก็ต้องติดต่อหัวหน้าวงอย่างฉันถึงจะถูก”
จะถูกจะผิด คนเดือดร้อนคือฉันอะค่ะY^Y
“นี่ครับใบสมัคร น้องไปนั่งรอตรงห้องรับรองด้านหน้าเลยนะครับ เอ่อ...พี่ชื่อคามิโจ เป็นหัวหน้าชมรมดนตรี ไม่ว่าจะเม้าท์(ไรเตอร์เองแหละ : อุปกรณ์ที่ใช้ในการเชื่อมระหว่างปากกับเครื่องดนตรี อย่างเช่น รูปภาพฮอร์น หรือเฟรชฮอร์นที่อยู่ตรงหน้าหลักของบทความนี้ เป็นภาพของฮอร์นตอนที่ยังไม่มีเม้าท์อะค่ะ ก็จะไม่สามารถเป่าได้ ถ้าทำเม้าท์หล่อนก็จบ) เม้าท์พัง ขากลองหัก ลิ้นเครื่องแตก หรืออยากมีแฟนก็บอกพี่ได้ทุกเรื่องนะจ้ะน้องสาวOUo”
“ค่า-_-“ จะพยายามบอก จริงสิ ลืมบอกไปว่ามีห้องรับรองอยู่ด้านหน้าด้วย
“แปปนะครับ เดี๋ยวพี่จะเรียก พี่เลขาฯมาให้ รับรองลายมือสวยเป็นแน่แท้”
ว่าแล้วก็หันไปกดโทรศัพท์ที่เป็นโทรศัพท์ของบ้านดนตรีโดยเฉพาะ โทรติดต่อคนที่อยู่ข้างบนทันที
......................................................................................................................................................
[[[ Chiyu said ]]]
“ฮ้าว~~~”
ง่วงจังเล้ย
“ยูทจ๋า เดือนหน้าเค้ากะจะซื้อโทรศัพท์ใหม่อะ ยูทว่าดีไหมจ้ะ^U^”
“โนพรอมเบิ้มเลยมัตจ๋า ตามบาย เค้าไม่มีปัญหา โทรศัพท์ยี่ห้อน่ารักๆ คนใช้ก็น่ารักเหมือนกันจ้า^O^”
เออ!!! เอาเหอะ ไอ้อ้วนทำไรก็ถูกตลอดแหละ เดือนที่แล้วพึ่งจะถอยบีบีสีขาวมาใช้ เฮ้อ!!! เครียดจังมีเพื่อนแบบนี้ แหมมม ตอนแรกบอกจะมาวงโย จะมาซ้อม ที่ไหนได้มันมานั่งสวีทจึ้กกะดึ๋ยกันนี่เอง ก็คิดอยู่ว่าทำไมไอ้ยูทมันมีความคิดที่ดีมากขนาดนี้ ดูผมซิเนี่ยนังขัดฮอร์นซะเงาวิบวับ ฮิโด้!!!
~~~กริ๊ง~~~กริ๊ง~~~
“จิท!!!”
นั่นไงมาและ โทสับ ที่งี้พร้อมใจกันเรียกให้ผมรับเชียว โทสับอยู่ใกล้มันไม่เกิน 3 ฟุต ทแต่ดันเรียกผมที่นั่งอยู่ที่ระเบียงไปรับซะงั้นแหละ
“โมะชิ โมะชิ”
จิทหรอ มีเด็กมาเข้าชมรมใหม่ ลงมาเขียนใบสมัครด้วย แค่นี้แหละ)))
~~~ตู๊ด ๆๆ~~~
อีกแล้ว มีงานไรใช้ตูตลอด ไมไม่ใช้คนอื่นบ้างฟระ คอยดูเถอะไอ้รุ่นพี่เค็ม สักวันฉันจะปฏิวัติล้มอำนาจในชมรมของแก เจ้าบ้า!!!
ผมเดินลงมาที่ชั้น1 โดยไม่สนใจเจ้าเพื่อนสองคนนั้นอีกเลย ไอ้มัตก็เหลือนเกิน ไหนว่าเป็นเลส ไม่ชอบผู้ชาย พอเจอไอ้ยูทหน่อยก็.... ชิ! แล้วไหนของมันฟระเด็กใหม่ ไม่เห็นใครเลยสักคน ไม่เห็นฝุ่น??? แต่แล้วผมก็เหลือบไปเห็นห้องรับรอง สงสัยจะอยู่ในห้องรับรองนั่นแหละ เพราะมันคือส่วนที่สะอาดที่สุดในบ้านดนตรีแล้วแหละ_*_
………………………………………………………………………
[[[ takeru said ]]]
โอ้ย!!! บร๊ะเจ้า นี่มันเหลือเวลาพักอีกแค่15น.เองนะ แล้วกว่าจะกรอกรายละเอียดบ้าบอนี่อีก นึกถึงจิตใจของเด็ก ที่ต้องเรียนกระบี่กระบองกับอาจารย์สันติบางเซ่คร้า โอ้ยยยยย เครียดดด
ฉันที่กำลังก้มหน้าก้มตาอยู่หันควับไปที่ประตู เย้ \(oOo)/ มีคนมาช่วยแล้ว
ฉันพยายามจะมองหาใบหน้าของรุ่นพี่ที่คุณหัวหน้าชมรมคามิโจบอก เอ่อ มีผมบังหน้าซะจนมองไม่เจอ ไหนนะ หน้าอยู่ไหน ?_?
เขานั่งลงตรงข้ามกับฉัน ก่อนที่จะใช้มือขวาลากใบสมัครเข้าหาตัว ด้วยท่าที่สยองไส้มาก....
พร้อมทั้งค่อยๆเเหงนหน้าขึ้นมองหน้าฉันด้วย
เท่านั้นแหละ
เพียงเราสบตากัน
กรี๊ดดด(///>_<///)น่ารักมากเลยอะ อยากได้เป็นพี่ชาย ใครเนี่ย น่ารักจังเลยอ่า น่ารัก น่ารัก น้าร้ากกก
"สวัสดีครับ คนสวย พี่ชื่อ...เอ่อ...จิยุนะครับยินดีที่ได้รู้จัก"
"เช่นกันคะ ฉันชื่อทาเคะรุ" เสร็จแล้วพี่เค้าก็หันมายิ้มให้ด้วยแววตาที่แสนจะอบอุ่น ปราศจากการเสกสรรค์ปันแต่ง เริ่มชอบเข้าให้แล้วนะเนี่ย ขอทีได้ไหมคะ อย่ามาทำให้ฉัน...
...ต้องแอบชอบข้างเดียว...
"ทาเคะรุ นามสกุลอะไรครับ"
"ทันซังวะ ทาเคะรุ"
"อายุและชั้นเรียน"
"15 อยู่ชั้นม.3/5 ค่ะ"
"เครื่องดนตรีที่เล่นทั้งวงโยและสตริง อ่า อันนี้ยังไม่ต้องตอบก็ได้นะ เดี๋ยวค่อยเลือกตอนคาบเรียนพิเศษที่ต้องมาเรียนวงโยแล้วกันนะ"
"ค่ะ"
"คำถามสุดท้าย เอ่อ มีแฟนรึยัง
"
"ยะยะยะยังค่ะ!!!"
"เสร็จแล้วครับ ไปเรียนได้แล้ว ใบนี้เก็บไว้ที่พี่ก่อนดีกว่า ตอนเย็นค่อยกรอกต่อให้เสร็จ โชคดีนะครับ อย่าลืมนะว่าพี่ชื่อจิยุ"
ฉันยิ้มแล้วรีบวิ่งออกทันที 555+ ฟ้าใสใจชื่นบานจริงๆ กี่โมงแล้วเนี่ย
ฉันแทบจะกระอักเลือดออกมา แม่อุ้ยจ๋า สายมาตั้ง 5 น. ฮือๆ โดน 5 ทีหวายกระบี่ตามระเบียบ แง้
...................................................................................
[[[ chiyu said ]]]
เรื่องเมื่อกี้ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม คุณรู้ไหมว่าเด็กคนนั้นน่ารักขนาดไหนอะ สุดแสนที่จะน่ารัก ชอบจังเลย เด็กที่น่าตาน่ารักน่ากอดแบบนี้อะ โฮกก
(ไรเตอร์เองแหละ : แปะๆรูป)
แต่คงต้องทำใจแหละ ผมมีชินเปย์(ที่ไม่ค่อยจะเข้ากันได้)อยู่แล้ว คงต้องตัดใจตั้งแต่ยังไม่เริ่มรัก แย่จัง
ตอนนี้ผมขึ้นมาชั้นสองของบ้านดนตรีแล้ว มาเพื่อจะเรียกเจ้า2คนนั้น แล้วก็เก็บฮอร์นที่เพิ่งขัดจนเงาเมื่อกี้ด้วย
แต่เกินคาด ไม่เห็นฝุ่นอีกแล้วครับท่าน มันไปแล้ว!!! มันหนีตามกันไปแล้ว(ไปเข้าเรียนแหละ) ไอ้พวกบ้า ไม่รอกันเลยอะ เป็นเพื่อนที่ประเสริฐมาก แบบนี้ฉันก็โดนอาจารย์ด่าคนเดียวนะสิ โธ่เอ้ย! =_= จบเลยชีวิต รีบเก็บเครื่องแล้ว วิ่งไปเรียนทันใด
++++++++++++++++++++++
วันนี้ได้อัพสักที กะจะแถมให้สักตอน แต่ไม่รู้จะได้อะป่าว
ในที่สุดน้องเคะกะเฮียจิทก็ได้เจอกันไปเรียบร้อยแล้ว
ที่จริงอยากจะอัพหลายๆตอน แต่กลัวว่าจะทำไม่ได้T^T
ขอบคุณสำหรัยทุกเม้นนะค่ะ
ไม่เม้นไม่ว่า แต่กดโหวตด้วย ไม่โหวตไม่โกรธ แต่ขอให้เม้นด้วย อิอิ
ความคิดเห็น