คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : OHHHH...NOOO
[[[ Chiyu said]]]
"เธอรู้เรื่องทั้งหมดแล้วใช่ไหม ยามาซากิ จิยุ"
"ผมขอโทษครับอาจารย์v_v"
อาจารย์ยิงคำถามใส่ผมอีกประมาณ20ข้อเห็นจะได้-____-"
"ลงชื่อไว้ แล้วหยิบใบทำความดีพร้อมรายเซ็นไปทำความดีมา20อย่าง พรุ่งนี้อาจารย์สันติจะตีประจานเธอหน้าเสาธง 25 ที ไม้หวายกระบี่ ถ้าไม่มาเรียนฉันจะไปหาเธอที่บ้าน"
"เอาจดหมายนี่ไปให้แม่เธออ่านด้วย"
ผมรับจดหมายมาอย่างทุลักทุเล...จ๊ากกก นี่ถ้าแม่เห็นขึ้นมานะ อี้ ไม่อยากจะคิดดด
'คดีชู้สาวอีกแล้วรึไงง!!!'
หน้าตาของแม่ตอนโกรธบังเกิดขึ้นมาในหัว....
"แล้วก็...โทรศัพท์...เอามานี่ ฉันจะตรวจ"
ทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ซวยจริงๆเลย มาตรวจอะไรตอนนี้ ตรวจก็เจอแต่คลิปxxx สิครับอาจารย์ แต่ไม่เป็นไร... พี่สอนมาดีนิครับ...
เอาเครื่องห่วยๆให้ไปก็สิ้นเรื่อง...
แต่เรื่องก็กลับตาลปัตรจนได้...
ก็ตอนที่ผมส่งโทรศัพท์ให้ครู บีบีที่เก็บไว้ในกระเป๋าดันมีเมลเข้าซะงั้น y^y
"เอาโทรศัพท์อีกเครื่องมาด้วย"
ซวยของจริงแล้ววว แง... ทำไงดี ทำไงดี๊ สมาชิกคาสทั้ง10มองหน้าผมด้วยความสมเพช
ผมยื่นบีบีให้ครูมือสั่นยิ่งกว่าตอนขึ้นไปเล่นเบสครั้งแรกบนเวทีซะอีก
เหงื่อไหลลงมาตามไรผมอย่างช่วยไม่ได้...
แต่ก็มีพระมาโปรดจนได้....
เมื่อเจ้ายูทมัน..
"แค่ก แค่ก แฮกๆ แฮก แฮก แฮก บลาๆๆๆๆ"
"เฮ้ย!!! ยูทหอบ ยูทหอบ ยูท!!!แกเป็นไงบ้าง ยูทแกต้องไม่เป็นไร มองหน้าฉันสิเพื่อน แกอย่าพึ่งเป็นไรไปนะ~~~"
ไอ้โชแหกปากลั่นห้องปกครอง ทุกคนแตกตื่น ผมรีบเก็บบีบีอย่างเร็วไว แล้วรีบพยุงไอ้ยูทไว้
"จิท แกอย่าทิ้งฉันนะเว้ย แกต้องพาฉัน...พ...พา พาไป ครอกกกก"
ครูรีบตะโกนไล่พวกผมออกจากห้อง พวกผมพยุงไอ้ยูทที่กำลังสลบ ออกจากห้อง แล้วรีบลากมันกลับตึกม.ปลายอย่างเร็วไว...
เมื่อเดินกันมาหน้าตึกม.ปลายแล้ว...
ลูกพี่ก็ฮาขึ้นมาดังลั่น...
"555555555+ เอิ๊กซ์ๆๆๆๆ 555555++"
ตามมาด้วยเสียงหัวเราะของพวกผม....
"55555555+"
"แฮ่กๆ แฮ่ก 5555555+"
ไอ้ยูทแกล้งทำเสียงหอบแล้วหัวเราะดังยิ่งกว่าใคร
"ขอบใจนะเว้ยที่ช่วย"
ยูทหัวเราะแล้วตบบ่าผม นี่ถ้าไม่ได้มันผมคงได้คำว่าอาย แปะเต็มหน้าแล้วแน่ๆ
เก็ทยังๆ ถ้ายังก็จะบอกให้...
แกล้งหอบครับ...บอกง่ายๆสั้นๆ แต่ได้ใจความ
ทีนี้บอกได้เต็มปากรึยังว่า...
!!!พวกผมน่ะสุโก้ย!!!
..................................................................
[[[ masato said ]]]
ฉันนั่งขีดๆเขียนๆในกระดาษไปมา
พลางนึกถึงเรื่องเมื่อเที่ยงนี้
เพราะมันทำให้ฉันไม่มีสมาธิเรียนตลอดคาบบ่ายเลยนะสิ!!!
ย้อนเวลาไปตอนเที่ยง หลังจากที่มีการทะเลาะวิวาท
ฉันนั่งอยู่หน้าห้องปกครองตั้งนานสองนาน ตั้งแต่เพื่อนวิ่งมาบอกว่ารุ่นน้องในปกครองมีเรื่องตบกัน เมื่อวิ่งมาถึง ก็เห็นทาเคะรุจังยืนสะอื้นอยู่ในห้องโถง... ผมเผ้าดูไม่เปนทรง โยมิจังก็เสื้อผ้าหลุดกระเจิง ปอนก็มีแต่รอยโดนหยิกโดนกระชาก
นี่มันเกิดเรื่องบ้าบออะไรกันขึ้นเนี่ย...
หลังจากเธอเดินออกมาจากห้องปกครอง เธอก็เข้ามากอดฉัน...โธ่...ทาเคะรุจัง...น่าสงสารจังเลย...รู้ไหมว่าเธอน่ะทำให้ฉันหวั่นไหวมากแค่ไหน...
และแล้วฉันก็พูดคำๆนั้นออกไปจนได้...
"จิยุไม่สนใจเธอน่ะ...มาคบกับพี่ได้ไหม"
เธอมองหน้าฉันอย่างไม่เข้าใจ
"แต่...แต่ว่า.... ฮืออออ TT^TT"
"ถ้ายังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร พี่รอได้..."
เธอสะบัดหน้าอย่างแรง แล้วโยมิก็เดินมาเรียกเธอไป...
ทาเคะรุจังไปแล้ว...
ฉันพูดมันไปแล้ว...
แต่...เมื่อกี้ฉันพูดอะไรเนี่ย...
ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นไม่ใช่หรอไง....
ทำไมนะ...
................................................................
[[[ Yuji said ]]]
ตอนเย็นหลังเลิกเรียนวันนี้ไม่ได้เรียนวงโยฯ พวกผมก็คิดจะเลยไปต่อกันที่ผับของพ่อพี่เสือ...
แต่ผมไม่ได้ไปหรอกนะ...
1. ไม่ค่อยสบาย
2. ร้องไห้อยู่...(เพลงของติน่าอะ)
3. อยากไปกับมัตตัน...
แต่ดูผลที่ได้รับสิ...
"โทดนะยูจิ ฉันคงไม่ว่างไปกับนายหรอกนะ ฉันจะไปเซ็นทรัลกับทาเคะรุจัง..."
เธอเดินจากไปอย่างเย็นชา ผมรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจอย่างบอกไม่ถูก... คงเป็นเพราะไม่เคยโดนใครทำแบบนี้ล่ะมั้ง...
ผมเดินออกมาที่หน้ารั้วโรงเรียน และแล้วน้ำจากฟ้าก็ค่อยๆไหลลงมา พร้อมน้ำจากดวงตาของผม...
เฮ้อ!!! มัตตันจะเปียกฝนไหมเนี่ย
ผมใช้มือตบหน้าตัวเองอย่างแรง... เจ้าบ้าเอ้ย เวลาแบบนี้ยังจะไปคิดถึงเค้าอีก แกมันโง่ยูจิ โง่บรม...
สายฝนสาดลงมาแรงขึ้นๆ ทุกคนวิ่งหาที่หลบฝน ยกเว้นผม...
ไม่ใช่เพราะมีร่มในกระเป๋าหรอกนะที่ทำให้ไม่หาที่หลบ แต่เป็นเพราะไม่อยากจะใช้มันอยู่แล้ว ผมอยากจะยืนร้องไห้ ร้องไห้ตรงนี้ ร้องโดยไม่มีใครมาเห็นน้ำตาของผู้ชายเลวๆคนหนึ่ง ที่เคยทำร้ายใครต่อใครมาตลอด จนวันนี้ไอ้คนเลวคนนั้น... กลับต้องโดนทำร้ายเสียเอง...
...............................................................
ความคิดเห็น