คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Daring...Come back to me ? (13+)
[[[ Chiyu said ]]]
" กี่โมงแล้วบิ "
" ขณะนี้เวลา...8.00 น. "
" อ้า... ถึงเวลาแล้วน้องๆ ถึงเวลาที่พวกเราจะเข้าไปสู่แดนประหารอย่างสง่างาม และหล่อที่สุด..."
เอ้อ...เอาเข้าไป หล่อชิบเป๋ง พวกผมยืนอยู่กันหลังเวทีครับ เตรียมตัวในการโดนประจานมาดิบดี ลูกพี่ผมสั่งให้ใส่บ็อกซ์กันกระจาย อยากจะจุดธูปไหว้พี่แกซะเหลือเกิน เมพขิงๆ พี่แกใส่มาด้ายยย 13 ชั้น (ลั้คกี้นัมเบอร์ซะด้วย)
" ใส่บ็อกซ์มากี่ชั้นวะจิท "
" 5ว่ะ "
" ต่อไปนี้ขอเชิญนักเรียนที่ถูกอาจารย์นัดแนะไว้ขึ้นมาบนเวทีค่ะ "
สิ้งเสียงจากไมค์ของจาน ลูกพี่ก็เดินแซงพี่บิที่อยู่หน้าประตูไป
" ไม่เป็นไรน้อง พี่โดนก่อน โดนคนแรกเจ็บสุด พี่โดนบ่อยแล้ว ชิน!!! "
พวกผมน้ำตาคลอเบ้าแล้วกระโดดกอดลูกพี่ด้วยความปลาบปลื้ม...
แล้วเจ๊ฮิซากิก็เดินเข้ามาเห็นฉากอันเร่าร้อนนี้พอดิบพอดี~~~
" เฮ้ยยย ปล่อยตู ปล่อยตู ปล่อยยย Y^Y ฮิซากิจ๋า ไม่นะ อย่าไป อย่าไป๊.... ' แควก !!! ' เฮ้ยยยยย "
" ฮิ้วววววว O.,O "
และแล้วโศกนาฏกรรมความรักก็เกิดขึ้น เมื่อเฮียแกพยายามสลัดพวกผมออก เพราะเจ๊ฮิซากิเข้ามาหยิบไมค์ แต่เมื่อได้เห็นภาพอุบาทะ เจ๊แกก็เดินออกไป แล้วลูกพี่ก็ดึงชายกระโปรงสั้นแค่เข่าเอาไว้ด้วยแรงช้างสาร พร้อมกันนั้นกระโปรงตัวบานก็ขาดดังแควกก แล้วพวกเราก็ได้เห็นลวดลายของ...เอ่อ.... ไอ้นั่นแหละ ลายสก็อต แดงดำขาว o.,O
" กรี๊ดดดด don't be crazy!!! I hate you.... ไม่สิ นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ยยยยย คามิโจ!!!!!! "
เธอถลึงตามองลูกพี่ผมอย่างน่ากลัว ท่าทางจะไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้วล่ะสิงานนี้ เจ๊เค้าน่ะยิ่งไม่ค่อยจะชอบนิสัยเจ้าชู้ยักษ์และขี้เกียจเรียนของลูกพี่อยู่ด้วยสิ...
" ฉันขอโทษ มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะฮิซากิจ๋า >_______< "
" ไม่ต้องพูดอีกแล้ว โฮ้ยยยยย!!!!! ตกลงจะเป็นเพศไหนกันเเน่ฮะนายน่ะ แล้วก็เรื่องกระโปรงน่ะฉันอยากจะบอกว่านายเป็นผู้ชายที่แย่ที่สุดในโลก... แย่ที่สุดที่ฉันเคยเจอ... ฉันว่าอีตาGackt แย่ที่สุดแล้วนะ แต่ฉันดูผิดไปหน่อยล่ะมั้งนะ "
ลูกพี่ตาค้างราวกับอดนอนทันที อ้าปากหวอ ส่วนเจ๊ก็เดินจับชายกระโปรงเดินอ้อมไปลงบันไดหลังเวที
"นี่ฉันเรียกไม่ได้ยินหรือไง!!!!!!!!~~~"
อาจารย์แหกปากดังลั่นหลังเวที ไม่รู้จักเวล่ำเวลา ลูกพี่ผมยิ่งเครียดๆอยู่
"มานี่สิ ยืนบื้ออยู่ได้!!!!"
จานแหกปากเป็นคำรบที่2
แล้วพวกผมก็เดินออกไปโดนฟาดอย่างสง่าผ่าเผย แล้วก็โดนครูสันติด่าด้วยถ้อยคำหยาบคายไปคนละคำสองคำ
คามิโจ = โตเป็นกระบือแล้วยังไม่รู้จักสอนน้อง ดีแต่หล่ออย่างเดียวเมิงอะ จ้องแต่จะป่ามป๊ามเค้าไปทั่วแหละ
พี่ยูกิ = เมิงก็อีกคน ชั่วทั้งพี่ทั้งน้อง ดีแต่ทำเรื่องไร้สาระ ไป!!!! กลับปารีสเตารีดบ้านเมิงไปเลย
พี่มิยาบิ = อีนังนี่ก็ด้วยเป็นผู้ชายดีๆไม่ชอบ คอยดูนะเมิง ตูจะบอกอาจารย์มายะ (LM.Cไงค่ะ) แม่เมิง
ไอ้โช = ไอ้เปี๊ยกนี่ก็ด้วย งานก็ไม่เคยจะส่ง ดีแต่กวนZONE TEEN ชาวบ้านไปวันๆ เคยทำอะไรที่มันดีบ้างไหม
พี่เสือ = เป๋แล้วยังซ่าอีกหรอเมิงอะ ไอ้จมูกแหลม หล่อตายแหละ หล่อตายห่_ จะเรียนจบอยู่แล้วยังบ้าอยู่ได้
พี่ไก่เรย์ = ไอ้นี่ก็ตัวเลว จ้องแต่จะต่อยปากเค้า แล้วก็เอาไอ้ผ้าบ้าบอคอแตกอะไรมารปิดจมูกอีก
ไอ้อ้อย = ไอ้ปากดี ไอ้ปากสว่าน ไอ้บ้านี่เป็นตัวทำให้ตูปวดหัวมากที่สุด มันคอยแต่จะหนีไปร้านเกมส์ ไปหาเด็กม.ต้น ระวังจะxxxขาดไม่รู้ตัว
ไอ้นิยะ = เมิงนี้ก็บ้าว่ะ เป็นห่_ อะไรไม่พูดไม่จา เงียบแม่_ ทั้งวันทั้งคืน มาเรียนทำหาอะไรวะถามจริง
พี่รุกะ = ไอ้นี่ก็เหมือนกัน ดีแต่จ้องตามเค้า ใช้อะไรไม่เป็นงานสักอย่าง พูดอะไรก็ดีแต่ครับๆๆ แต่ไม่รู้จะได้เรื่องไหมวะ เขาหูหมาทะลุหูฟาย
ยูท = ไอ้นี่ก็ไม่สบายยังไม่เจียม น่าจะโคม่าตายๆไปซะ ไปขายน้ำตาลปี๊ปเหอะเมิงอะ อย่ามาเรียนเลย มาเหมือนไม่ได้มา
ผมเอง!!! = เมิงก็นะไอ้ตัวเลว ถือว่าเมิงมีน้อง(ไอ้นั่นของมันอะ) เมิงไล่ขยำไปทั่ว แบบนี้มันใช่เรื่องไหมเนี่ยฮะ แม่เมิงบอกว่าเมิงไม่เคยช่วยขายส้มตำเลย??
..................................................................................................
[[[ Takeru said ]]]
ตั้งแต่เห็นรุ่นพี่จิยุโดนตีเมื่อเช้าจนถึงตอนนี้... ฉันยังรู้สึกกังวลไม่หายเลย เค้าต้องมาโดนตีเพราะฉันแท้ๆ
พี่มัตก็คอยมาหาเราทุกวัน หรือจะเปลี่ยนใจไปชอบพี่มัตดีนะ...
เพราะยังไงพี่จิยุก็คิดกับเราแค่นั้นอยู่แล้วนิ...(เคะต่างหากล่ะที่คิดไปเอง)
แต่ถ้าทำแบบนั้นพี่ยูจิก็น่าสงสารแย่สิ...ก็เค้ายังรักพี่มัตอยู่นิน่า (ตัดสินใจถูกต้องและหล่ะค่า)
"ทาเคะรุจัง"
พี่มัตตันเดินมานั่งตรงระเบียงข้างๆฉัน มาเงียบมากเลยนะ
"คำตอบเรื่องนั้นน่ะ ?"
พี่มัตตันมองตาฉันด้วยแววตาจริงจัง
"เอ่อ...คือ...เอาไว้พรุ่งนี้ได้ไหมค่ะ"
ฉันจำได้ว่าฉันพยายามผัดผ่อนมาหลายรอบแล้ว
"ไม่เป็นไรนะ ฉันรอได้"
เธอยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน ความจริงเธอเหมาะจะเป็นพี่สาวของฉันมากกว่านะ
พรุ่งนี้เท่านั้นที่จะเป็นวันตัดสินชี้ชะตาของฉัน...
..................................................................
[[[ Yuji said ]]]
พวกผมกำลังนั่งกินข้าวกันในโรงอาหารอย่างสุขสำราญ ตอนนี้ไอ้โชกลับมาบ้าเหมือนเดิมแล้ว พี่รุกะก็อึนได้ที่ พี่เสือก็ไม่ต้องเป็นห่วง เหล่าสาวกเอาของมาให้กินจนแทบไม่ต้องเดินไปซื้อเอง ส่วนไอ้จิทกำลังเคลียร์กับชินเปย์อยู่
มันคุยกันห่างจากจุดที่ผมนั่งกันประมาณ20เมตรเอง มองเห็นความหล่อมันไวๆ
และแล้วบทสรุปก็มาถึงเมื่อไอ้จิทหลับตาวิ่งพลิ้วมาหาพวกผม
มันเอามือตีโต๊ะอย่างแรงราวกับอัดอั้นตันใจ-____-=
"เฮ้ยยย ฉันเลิกกับชินเปย์แล้วนะ^____^"
เงียบกันประมาณ 5 วิ
"ยิ้ปปี้ บันไซๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
ทุกคนหัวเราะโห่หิ้วราวกับแห่นาคในงานบวช
"ไปขอน้องทาเคะรุเป็นเเฟนเลยดิ๊"
พี่รุกะโพล่งขึ้นมา พวกผมหิ้วกันอีกรอบ
"เดี๋ยวก่อนทุกคน"
พี่มิยาบิ!!!
"เมื่อกี้ฉันเห็นว่าทาเคะรุจังกับขวัญใจไอ้ยูทไปนั่งด้วยกัน~~~"
"แล้วคุยกันประมาณว่าขอเป็นแฟน!!!!"
ทุกคนเอ๋อซัดกันหน้าแหกส์
"ละละละแล้ว...แล้วใครสนล่ะ ฉันว่าทาเคะรุก็ต้องชอบไอ้จิทด้วย ไม่งั้นจะยอมไปตบกับชินเปย์ทำไม"
เสียงเริ่มดังฉอดๆขึ้นมาอีกครั้ง
"งั้นเอางี้แล้วกัน"
พี่เสือพูดขึ้นมาบ้าง
"เดี๋ยวให้มิยาบิคอยสังเกต2คนนั้นชนิดไม่ให้คลาดสายตา เพระมันต้องมาโรงเรียนพร้อมครูมายะแม่มัน"
"แล้วคุยกันเรื่องขอเป็นแฟนเมื่อไรก็ให้จิทเข้าไปพูดเลย"
"ยังไม่พอแค่นั้นนะ"
พี่ยูกิพูดขึ้นมาบ้าง (อยากมีส่วนร่วม)
"ต้องให้ยูทส่งเมสเสจไปลองใจมัตด้วย ถ้าบอกว่ายังรักทุกอย่างก็ลงตัว มัตก็จะต้องกลับไปหาแก ส่วนไอ้จิทก็จะได้น้องเคะ~~~"
"เย้ๆๆๆๆ หิ้วๆ"
5555+ คราวนี้ขบวนขันหมากแล้วครับ
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรก็ช่วยเชียร์ผมด้วยนะ
รู้สึกว่าเริ่มจะมีความหวังขึ้นมาแล้วหล่ะ o u o
+++++++++++++++++++
ตอนหน้าก็จะจบแล้วนะ
ตอนนี้ดูสั้นไปหน่อย
ตอนหน้าจะเป็นฟิคของ....
รออ่านด้วย
รับรองดีกว่านี้
จะปรับปรุงให้ดี
(แต่จะดองงงงงเค็มมมมมมม)
ความคิดเห็น