"The Happiness" ตอน ชายปริศนา

สวัสดีทุกคน เราเพิ่งแต่งนิยายเรื่องนึงขึ้นมาเพิ่งแต่งเป็นครั้งแรกเลย  หวังว่าจะโดนใจใครหลายๆคนนะ

"The Happiness" ตอน ชายปริศนา

          ยามค่ำคืนในเมืองใหญ่อย่างนิวยอร์กก็ยังคงมีความวุ่นวายเหมือนเดิม ฉันยอมรับนะว่ามันก็เงียบลงมาหน่อยหละ แต่ตอนนี้ความสงบเป็นสิ่งที่ฉันต้องการมากที่สุด คิดสิจะหนีไปที่ไหนแล้วเจอความสงบนะ ตึกสูงมากมายรอบตัวที่เหยียดยาวขึ้นไปบนท้องฟ้าแสงไฟของป้ายคลับสะท้อนลงบนน้ำที่ขังอยู่กลางถนนตรงหน้า เสียงเพลงลอดออกมาตอนการ์ดคลับเปิดประตูให้สาวๆหนุ่มๆเข้าไปข้างใน ฉันเดินผ่านไอหมอกที่ลอยขึ้นมาจากท่อน้ำกลางถนนและเข้าไปในโรงแรมนิวสตาร์ สวีท ทำไมถึงเลือกที่นี่นะหรอเพราะฉันชอบไฟสีขาวหลายดวงที่ยิงจากดาดฟ้าขึ้นไปนะสิ กระโปรงสีขาวยาวเท่าตาตุ่มของฉันปลิวไปมาระหว่างที่ฉันก้าวผ่านลอบบี้และเข้าไปในลิฟต์ฉันเบียดตัวเข้าไปในกลุ่มสาวๆที่ใส่เดรสสีดำสงสัยว่าพวกเธอคงกำลังไปงานปาร์ตี้ที่ชั้นไหนแน่ๆฉันไม่ลังเลที่จะกดชั้น 48 ใช่แล้วมันคือชั้นสุดท้ายที่มีอยู่บนแผงลิฟต์นะ ระหว่างที่ลิฟต์กำลังขึ้นไปสาวๆในเดรสสีดำก็เม้ามอยเสียงดังจนฉันหูฉันชาไปหมดได้แต่หวังว่าพวกเธอจะออกจากลิฟต์ตัวนี้สักทีประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้น 11 สาวๆชุดดำกลุ่มนั้นเดินออกไปความเงียบมาเยือนฉันโดยทันที ผู้ชายผมสีน้ำตาลอ่อนช็อกโกแลต ร่างโปร่งสูง ใส่ชุดสูทสีดำก้าวเข้ามาในลิฟต์ ฉันยอมรับเลยหละว่าเขาดูดีจริงๆในมือเขาถือดอกกุหลาบสีแดงสด ได้แต่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นคงโชคดีและดีใจมากแน่ๆที่จะได้ดอกกุหลาบดอกนี้ กลิ่นน้ำหอมเขาลอยมาแตะจมูกมันหอมเย้ายวนเขามีรสนิยมดีนะเนี่ย ประตูลิฟต์เปิดออกที่ชั้น 20 เขาเดินเข้ามาใกล้ฉันกลิ่นน้ำหอมชวนหลงใหล ฉันสูงเท่าไหล่ของเขายังไม่ทันเงยหน้าขึ้นไปดูความหล่อดอกกุหลาบสีแดงก็อยู่ตรงหน้าของฉันแล้ว เขาพูดเบาๆว่า “สำหรับคุณครับ” ฉันรับดอกกุหลาบมาแบบงงๆ เขาเดินออกไปและหันกลับมายิ้ม ประตูลิฟต์ค่อยๆปิดลง บ้าแล้วเขาเป็นใคร เขาจะให้ดอกกุหลาบนี้กับฉันทำไมแถมยังยิ้มให้ฉันอีกด้วย ฉันมองดอกกุหลาบและคิดถึงความหล่อของเขาและกลิ่นน้ำหอมนั่น ช่างเป็นหนุ่มที่ดูเพอร์เฟคซะเหลือเกิน มัวแต่คิดถึงเหตุการณ์เมื่อกี้รู้ตัวอีกทีฉันก็โผล่ที่ชั้น 48 แล้ว ฉันเดินออกจากลิฟต์แล้วตรงไปที่ประตูหนีไฟ บรรยากาศบนชั้นนี้ครึกครื้นเหลือเกิน ได้ยินเสียงเพลงและเบสดังสนั่นออกมา มีถาดอาหารเหลือวางอยู่หน้าประตูพร้อมกับทิป คนพวกนี้คงมีเงินเหลือใช้มากเลยนะ ฉันผลักประตูหนีไฟแล้วก้าวขาขึ้นบันไดไปยังดาดฟ้า เปิดประตูดาดฟ้าออกไปสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือสปอร์ตไลท์อันใหญ่ 4 ดวงที่ยิงขึ้นไปบนฟ้า ฉันเดินไปข้างหน้ามองไปรอบๆตึกนี้ไม่ใช่ตึกที่สูงที่สุด ยังมีตึกที่ยืนตระการตามากมาย สมกับที่เป็นเมืองแห่งแสงสีจริงๆ ปลายเท้าของฉันเหยียบขึ้นไปบนขอบตึก ลมที่พัดกระโปรงชุดสีขาวของฉันปลิวไสว รู้สึกอยากลองโต้ลมเหลือเกินถ้ามีปีกก็คงดีสินะ ความรู้สึกตอนนี้คือว่างเปล่า สงบ ปลดปล่อยมาก มือที่ถือดอกกุหลาบสีแดงสดยื่นออกไปข้างลำตัว กางแขนรับลมที่ตีเข้ามา กระโปรงสีขาวปลิวไปด้านหลัง ฉันสูดอากาศลึกๆและมองลงไปข้างล่างวิวจากยอดตึกนี้มันสวยมาก ฉันโน้มตัวและกระโดดลงไป ในขณะที่ฉันร่วงลงไปแม้ว่ามันจะเป็นแค่เสี้ยววินาทีแต่กลับรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่ช้ามาก คล้ายกับว่าโลกทั้งโลกจะหยุดหมุน ฉันกางแขนออกตัวฉันค่อยๆร่วงลงไปดอกกุหลาบสีแดงที่อยู่ในมือฉันเอามือทั้ง 2 ของฉันกอดมันไว้ ฉันหลับตาลงช้าๆ.... (โปรดติดตามตอนต่อไป)