คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ❤ - - - - - - CHT - 1 ◎ - - - - - -
9 ปี่อมา...
“ปะป๊า >_< น้อยอลมีอะไระเล่าให้ฟั”
เสียใสอเ็น้อยเอ่ยเรีย ‘ปะป๊า’ ที่ำลัทำอาหารอยู่ในรัว สอเท้ารีบวิ่เ้ามาหาหลัาลับมาาโรเรียนโยที่พี่ายอเฮุนไปรับ หรือ อินนั่นแหละ เฮุนหันมามอเ็น้อยรหน้า่อนะยิ้มให้
“อะไรเหรอรับ โรเรียนเปิเทอมวันแร็มีเรื่อะแล้ว” เสียทุ้มเอ่ยถาม้วยวามเอ็นู
“วันนี้น้อยอลเอนาฟ้า้วยแหละ >/////////<” านยอลระี้ระ๊าามประสาเ็
“...น้อแบน่ะเหรอรับ”
“ปะป๊าอ่ะ! ล้อน้อยอลอีแล้ว -//////////- น้อแบือเทพธิาในใน้อยอล ไม่ใ่นาฟ้าสัหน่อย”
เมื่อผู้เป็นพ่อแวเรื่อ ‘น้อแบ’ หรือ ‘บยอน แบฮยอน’ เพื่อนั้แ่ป.1 อานยอล ็เินึ้นมาทันที ลำัวบิเรียว้วยวามเินอาย ะไม่ให้เินไ้ยัไในเมื่อน้อแบเทพธิาัวน้อยอน้อยอล ือเ็น้อยที่านยอลแอบอบั้แ่ป.1 ั้แ่วันแรที่เอัน...น่าหมั่นไส้เียวแหละ
“ฮ่ะๆ ว่าแ่น้อยอลเอนาฟ้า...? ใรเหรอรับ”
“น้อยอลไม่บอื่อีว่า >//////////<”
“อ้าว!” ูเหมือนุพ่อหน้าหล่อะสีหน้าเื่อนลไปเลย
“พรุ่นี้ปะป๊าไม่้อให้ใรไปรับน้อยอลนะ เี๋ยวน้อยอละให้นาฟ้าอน้อยอลมาส่น้อยอลเอ >_<”
“ฮ่ะๆ ริๆเลยเ็นนี้” เฮุนหัวเราะเล็ๆ ให้อนะยี้ผมเบาๆ
“อีอย่าน้อยอลไม่อยานอใน้อแบอ่ะ – 3 – แ่น้อยอล็รันาฟ้านนี้นะ >_< น้อยอลอยาให้นาฟ้ามาเป็นมะม๊าอน้อยอลอ่ะ”
“หืม?”
“อ่า...ปะป๊า้อีบนาฟ้าอน้อยอลนะ”
“อะไรัน หน้าาอนาฟ้าอน้อยอลป๊ายัไม่เยเห็นเลยนะ”
“็เี๋ยวพรุ่นี้เห็นเอแหละรับ – O – น้อยอลไปทำารบ้าน่อนนะรับ”
“รับ เ็น้อย”
พูบ็ยี้ผมอเ็น้อย านยอลยู่หน้าใส่ พลาัผมัวเอให้เ้าที่่อนะวิ่ึ้นไป้าบนเพื่อไปทำารบ้าน เฮุนถอผ้าันเปรื้อนหลัา้มเส้นสปาเ็ี้เรียบร้อยแล้ว นัวโเินไปนั่ที่โ๊ะอาหารพลาิอะไรไป้วย...
เริ่ม้นใหม่อีแล้วเหรอ...
เพราะานยอลือลูายที่เลี้ยมาั้แ่เ็ ปิแล้วนอาแบฮยอน านยอล็ไม่เยพูถึใรทำนอสวยเ่นนี้มา่อนเลย... ถ้าน้อยอลพูอย่าี้หมายวามว่า ‘นนี้’ อาะเป็นนาฟ้าอย่าที่น้อยอลพู็เป็นไ้
วัน่อมา...
Chanyeol’s part
“น้อยอลทำไมยัไม่ลับอีล่ะรับ”
เสียหวานัทา้าหลั ทำให้น้อยอลนนี้้อรีบหันไปู ร่าบาที่มีใบหน้าเหมือนวาน้อยยิ้มให้น้อยอล้วย >//////< เาือนาฟ้าอน้อยอลเอแหละ หรือพู่ายๆ นนี้ือุรูประำั้นอน้อยอล ไม่อยาะโม้เลยนะ... ือรู ‘ลู่หาน’ อ่ะรัน้อยอลที่สุ >_< เพราะน้อยอลน่ารัยัไล่ะ แถมอบเรียน้อยอลไป่วยนู่น่วยนี่ น้อยอลรันาฟ้าอน้อยอลนนี้มาเลยอ่ะ
“ุรูเสี่ยวลู่ >< วันนี้น้อยอลไม่มีใรมารับอ่ะ -3-”
หลัานาฟ้าอน้อยอลเินเ้ามาใล้ๆ ่อนะนั่ยอๆให้น้อยอลที่ำลันั่ิ้า เอ่ยถาม้วยวามเป็นห่ว สอนัยน์าหวานมอมาที่น้อยอล อุ้ย! น้อยอลเินนนนน ‘////////////’
“อ้าว...แล้วอินอาอี*อน้อยอลล่ะรับ”
(อาอี = ลุ)
“อินอาอีไปปูานั้แ่เ้าแล้วรับ”
“ปะป๊าล่ะ”
“ปะป๊าไม่่อยสบายน่ะรับ”
น้อยอลอบ้วยใบหน้าเศร้าหมอเล็น้อย เรื่อที่อินอาอีไปปูานน่ะเป็นเรื่อรินี่รับ แ่เรื่อหลันี่สิ ปะป๊าอน้อยอลไม่ไ้ไม่สบายเลย ออะแ็แรมา้วย้ำ แ่เพราะเหุผลเรียนๆอน้อยอลเอแหละ -_-; ็น้อยอลอยาให้นาฟ้าน้อยอลไปเอปะป๊าอ่ะ
อยาให้นาฟ้าเอับเทพบุรแปล้วยเหรอ ❤
ร๊าๆๆๆๆ เินอ่ะเินนนน พูอะไรออไปเนี่ย (‘ ‘ )/////////( ‘ ‘)///////////
อย่าที่บอ ปะป๊าเฮุนอน้อยอลอ่ะหล่อที่สุในโลเลย น้อยอลเือบแอบอบปะป๊า้วยแหละ ถ้าไม่ิว่าน้อยอลอบินหมาอ่ะนะ -//////////////- หมาน้อยที่น้อยอลอบเรียว่า ‘แบี้’ .... น้อแบับน้อยอลอยู่ห้อเียวัน ั้แ่ป.1 แล้วแหละ น้อแบไม่รู้หรอว่าน้อยอลอบน้อแบอยู่
น้อยอล็ไม่รู้้วยแหละว่าน้อแบอบน้อยอลรึเปล่า
แ่นหล่อๆ อย่าน้อยอล น้อแบ็อบเป็นธรรมา -///////////-
อุ้ยเิน! นอะไรเนี่ยหลัวุเบยยยยยยยยยยยย (.////////////. )( ./////////////////.)
“ั้นเี๋ยวรูไปส่น้อยอลที่บ้านเอนะรับ”
เรใุรูั (‘ ‘)
(เอ่อ..น้อยอละ เรียนใส่นานี้ยัไม่เรียว่าเรใอีเหรอะ -___-)
“อบุนะรับ >/////////<”
“ั้นน้อยอลรออยู่แถวนี้่อนนะรับ เี๋ยวรูไปเ็บอ่อน”
“ามสบายเลยรับ”
หลัานั้นนาฟ้าอน้อยอลสุหล่อ็่อยๆ หายวับไป... ราวับนาฟ้า โอ๊ยยย (‘////////////’) นาฟ้าาสวรร์ั้นไหนเนี่ย น่ารัมาๆเลยอ่ะ ริสิ! ป่านนี้หมาน้อยะลับยันะ น้อยอลรวบรวมวามล้าเินไปหาน้อแบามสนามเ็เล่นอโรเรียน ป่านนี้อยู่ไหนนะน้อแบี้อ่า...
น้อยอลสุหล่อนนี้เินไปโนอเล่นพวบ้าน่าๆ าว่าน้อแบน่าะอยู่แถวนี้นา... แ่สุท้ายแล้วน้อยอล็เาผิ น้อแบไม่ไ้อยู่แถวนี้อ่ะ... ไปอยู่ไหนอเ้านะ หรือว่าะไปอยู่ในใน้อยอลแล้ว
น่าะ...นะ
สสัยลับบ้านแล้วแน่เลย...
“อ้าว! น้อยอลลลลลลลลล”
เสียอย่าับหมาัึ้นาทา้านหลั น้อยอลเลยหันไปู้นเสีย หมาน้อยอน้อยอลนั่นเอ >_เินุ! เอน้อแบแล้วววว น้อแบรีบวิ่เ้ามาหา่อนะเย่เท้าึ้นมายีผมอน้อยอลเล่น เหมือนับนาฟ้าอน้อยอลเลย – 3 –
ทำไมอบยีผมน้อยอลั...หมหล่อเลย ูสิ T_T
“น้อแบยัไม่ลับบ้านอีเหรอ?” น้อยอลเอ่ยถามน้อแบี้ไป้วยสีหน้าเป็นห่ว
“อื้อ (‘ ‘)(_ _)(‘ ‘)(_ _) น้อแบรอปะป๊าับมะม๊ามารับอ่า”
“ให้น้อยอลไปส่เอามั้ย?”
“ไม่ีว่า วันนี้ปะป๊าสัาว่าะพาน้อแบไปิน้าวเย็น้วยันที่ร้านอาหารน่ะ”
รอบรัวนี้อบอุ่นันัเลยนะ ป๊าและม๊าอน้อแบทำานอยู่ที่เียวัน บ้าน็รวยมาๆ้วย น้อยอล็อยามีมะม๊าเหมือนันนะ... อนเ็ๆน้อยอลเยถามปะป๊าเฮุนว่า มะม๊าอน้อยอลไปไหน น้อยอลแอบเห็นว่าปะป๊าีหน้าเศร้า้วยแหละ ่อนะอบออมาว่ามะม๊าอน้อยอลเสียีวิหลัาลอน้อยอล
น้อยอลรู้สึผินะ...ที่ทำให้มะม๊าายอ่ะ
แ่ปะป๊า็อยบอมาลอว่า
‘ไม่้อิมา น้อยอลอยู่ับปะป๊าโยไม่มีมะม๊าน้อยอล็มีวามสุแล้วนะรับ’
็นะ...ทำใมานานแล้ว อนนี้อยู่ับปัุบันีที่สุ
.
.
.
.
.
น้อยอลพูแล้วูหล่อึ้นป้ะ?
“อ่า...ั้นน้อยอลไป่อนนะ วันนี้นาฟ้าอน้อยอละไปส่ที่บ้านแหนะ!”
หลัาโม้ะิบี น้อแบี้็เบิาว้าๆ นิๆ เหมือนไม่่อยเื่อ น้อยอลโบมือลาหมาน้อยสุที่รัอน้อยอลแล้วรีบวิ่ไปหานาฟ้าอน้อยอลที่ยืนรออยู่
รี๊ >_<
ไม่อยาะพู...นาฟ้าอน้อยอลับมือน้อยอล้วยแหละ :p นาฟ้าสุสวยอน้อยอลับมือน้อยอลพาไปที่ลานอรถ ือแบบ...น้อยอลอยารี๊อ่ะ >///////////< แ่ทำมิไ้ น้อยอล้อแมนอย่าที่ปะป๊าบอไว้สิ ไม่นานรถ็เลื่อนัวออาโรเรียน
าโรเรียนไปที่บ้านไม่ไลเท่าไหร่หรอ วามริรหน้าหมู่บ้านที่น้อยอลอยู่มัน็มีโรเรียนนั่นแหละรับ แ่ปะป๊าอยาให้น้อยอลเรียนที่ีๆ ็เลยเลือโรเรียนนี้ >_< รัปะป๊าเฮุนัเลย
ไม่นานนัรถอนาฟ้า หรือ สวรร์อน้อยอล็มาอหน้าบ้านแล้วล่ะฮะ นี่ๆ มีอะไระบอแหละ น้อยอลอยาให้สวรร์อน้อยอลมีสัลัษ์อน้อยอลรู้ป้ะน้อยอลทำอะไรไว้
ให้ทายยยย...?
.
.
ี้มูน้อยอลเอแหละ อิอิ :3
น่ารัิปร้ะ? น้อยอลทำสัลัษ์ไว้้วยแหละ น้อยอลแะี้มูออมาอนที่นาฟ้าหันไปสนใทา่อนะป้ายลใ้เบาะ ่อไปนี้ถ้ามีรถามว่ารถันนี้ทำไมน้อยอลึ้นบ่อยั น้อยอละอบไปเลยว่า...
พอีมันมีี้มูอน้อยอลิอยู่อ่ะ...
อุ้ยยย >-< ลูใรเนี่ยมีวามิที่ลาล้ำเลิศมา
“ถึแล้วรับน้อยอล”
นาฟ้าอน้อยอลลารถแล้ววิ่มาเปิประูให้ น้อยอลลารถ่อนะหยิบระเป๋ามาสะพาย ุรูลู่หานออหน้าบ้านสอสามทีให้... เอ๊ะ...นั่ยอๆ ทำไมัน นาฟ้านั่ยอๆรหน้าผมเพื่อให้ระับวามสูเท่าัน่อนะ...
ุ๊บ...
รี๊ >/////////////////////////<
นาฟ้าหอมแ้มน้อยอลลลลลลลลลลลลลลล์ น้อยอลเินนนนนนนนนนนนนนน์ รุเบยยยยยยยยยยยยยยย์
มันะมีใรโีเหมือนน้อยอลมั้ยเนี่ยยยยยยยย ^///////////^
หลัานาฟ้าฝัริมฝีปาบาไปที่แ้มอน้อยอล็ถอนออและยิ้มให้ น้อยอลถึับใบหูาแ่ำ หน้าแเป็นลูมะเือเทศโนเ้นไ่ย่าถูเผา -//////////////////////-
ฟินไปปรรรรรรรร้ะ?????
เอ๊ะ...ทำไมไม่มีใรออมาเปิประูรั้วเลยล่ะ น้อยอลับนาฟ้าอน้อยอลยืนรออยู่ที่หน้าบ้านไ้สัพัแล้ว ไร้วี่แววนมาเปิ แปลนะ...ปะป๊าน่าะไปลับมาาที่ทำานแล้วสิ ปะป๊าน้อยอลทำานเี่ยวับร้าน wedding พวรับหาู่ไรี้ และร้านอปะป๊าปิบ่ายสามโมเสมอ แ่นี่สี่โมรึ่แล้วนะ...น่าะลับมาแล้วสิ
“ปะป๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา” ะโนเรีย แ่สุท้าย็ไร้วี่แววอเทพบุร
“น้อยอลรับ...มีใรอยู่บ้านรึเปล่า” นาฟ้า้มลมาถามผมที่นำลัูมืออยู่
“มีสิรับ นั่นไ...รถยัอยู่เลย”
“...อ้าว...”
ุัๆ
หืมมม...อ้ะ!
ปะป๊าน้อยอลออมาแล้ว วันนี้ปะป๊าแปลๆั ปะป๊าเฮุนเิน้มหน้า้มา่อยๆเินออมา ่อนะเยหน้าึ้นมามอเราสอนที่ยืนอยู่หน้าบ้าน
“น้อยอล...บะ...เบ๋”
ุบ!
“ป๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ปะป๊าเรียื่อน้อยอล่อนะเรีย...เบ๋? ใรอ่ะ แ่อนนี้่า่อนเถอะ ปะป๊าเ่าอ่อนลไปนอนบนพื้นสีหน้าูไม่่อยีเท่าไหร่ น้ำาอน้อยอลเริ่มลอเบ้าแล้วนะ T^T
“ปะป๊าอย่าเป็นอะไรไปนะ!!! ปะป๊าๆๆๆๆ” น้อ
“บี๋!!!”
เสียนาฟ้าอน้อยอลัึ้น่อนที่นาฟ้าะปีนรั้วเ้าไปูปะป๊าอน้อยอล น้อยอลยืนเาะรั้วมอภาพที่นาฟ้า้อนัวปะป๊าึ้นมา่อนะพาเ้าไปในบ้าน้วยสีหน้าเป็นห่วเป็นใยสุๆ
ท่า้อนัวนี้...พระเอ้อทำับนาเอ้ะ?
แล้วทำไม....
่าเถอะ...อนนี้น้อยอลแ่อยารู้ว่า
น้อยอละไ้เ้าบ้านม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย T____T
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
แ่อนแรน้อยอลสุหล่อ็เรียนแะแล้วสิ
เอ ~ บี๋ เบ๋ อะไรันนะ...ิามอน่อไป โอยย T_T
ไรท์เริ่มบ้าอีล่ะ บ๊ายบายยย ไป่อนนะะ
ความคิดเห็น