Oh! God! My ghost ลืมไปเลยว่าเคยกลัวผี

      

                       

                  สวัสดีเพื่อนๆทุกคนที่หลงเข้ามาค่ะ

                  แนะนำตัวกันก่อนเลยน้า...

            ชื่อ:  ดา   (เรียกสั้นๆง่ายๆเลย)

            อายุ: 16 ขวบ

                   ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมกอดด้วยนะค่ะ

                         อ่านแล้วเป็นยังไงก็ช่วยติชมด้วย
                         ใครว่างๆก็วิจารณ์ให้บ้างน้า...

 

เรียกน้ำย่อยกันซักนิดนึงล่ะกันนะค่ะ...

            แสงอ่อนๆเร็ดลอดทะลุผ่านรูเล็กๆของผ้าม่านเข้ามาในห้อง แม้จะไม่สว่างมากแต่ก็ทำให้ฉันรู้สึกตัวได้อย่างรวดเร็ว หากแต่ร่างหนาที่โซฟานั้นยังไม่มีทีท่าว่าจะรู้สึกตัวแต่อย่างใด หน้าอกกระเพื่อมด้วยอัตราที่ปกติแสดงให้รู้ว่ายังคงอยู่ในห้วงนิทราอยู่

            เสร็จฉันล่ะ หุหุ

            ฉันค่อยๆย่องออกจากห้องแล้วไปยังห้องครัว หันซ้ายขวา กวาดสายตามองหาก็เจอ สิ่งหนึ่ง เข้าจนได้ ฉันคว้าสิ่งนั้นไว้ในมืออย่างมาดมั่นแล้วเดินกลับไปที่ห้องนอนทันที

            สิ่งหนึ่ง ที่อยู่ในมือของฉันนั้น เป็นเครื่องเทศเผ็ดร้อน และมีกลิ่นฉุน มันคือ กระปุกพริกไทย นั่นเอง มิดไนท์ยังคงนอนหลับอย่างสบายโดยไม่รู้เลยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น

            ฟู่!!!! ผงพริกไทยฟุ้งกระจายว่อนในอากาศ แล้วฉันก็จรลีถอยหนีอย่างรวดเร็ว

            แค่กๆๆ...โอ๊ยเผ็ด! แสบ! แสบตา!!... มิดไนท์สำลักผงพริกไทย ทั้งไอโขลกและหลับตาปี๋แถมยังมีน้ำตาไหลพรากๆอีกต่างหาก เล่นอะไรของเธอวะยัยบ้า!!! แค่กๆ...

            ฉันเงียบ ที่เงียบนี่ไม่ใช่เพราะรู้สึกผิดนะ แต่ว่าแผนการมันยังไม่จบต่างหาก ฉันจัดการเปลี่ยนตัวเองไปในสภาพมีหนอน(แบบปลอมๆ) น้ำเหลืองสุดยอดเหม็น หน้าตาอันเละเทะและเลือดไหลย้อย

            มิดไนท์ค่อยๆพยุงตัวเองเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยใช้มือคลำนำทาง เข้าทาง ทุกอย่างเป็นไปตามแผนแบบเป๊ะๆอย่างกับจัดวาง ฉันจึงพาตัวเองในสภาพที่หลอนแบบขั้นสุดยอดมายืนรอหน้าห้องน้ำอย่างรู้งาน ในเมื่อกลัวผีนักมันก็ต้องแกล้งให้เข็ดหลาบนี่แหละ อุวะฮ่าฮ่า เอาแบบเกลือจิ้มเกลือนี่เลย จะได้กลัวจนลืมกลัวไปเลย

            นี่หยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้ฉันแล้วออกไปรอข้างนอกซะไป ฉันจะอาบน้ำ เสียงโพล่งออกมาจากภายในห้องน้ำ ฉันจึงคว้าผ้าเช็ดตัวใกล้ๆมาถือไว้ในระดับเดียวกันกับใบหน้า ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ประตูห้องน้ำเปิดออกแง้มๆแล้วปรากฏร่างเปลือยท่อนบนที่แสนเซ็กซี่ชวนให้เลือดกำเดากระฉูด ดีนะที่ยังใส่กางเกงขาสั้นเอาไว้อยู่>o<

            ส่งมาสิ ยังจะยืนบื้ออยู่...OoO...โฮก...ร่างหนาล้มตึงลงไปกับพื้นห้องทันทีที่เห็นใบหน้าของฉันอย่างจังๆ ให้ตายเถอะ ถ้ายังเป็นอยู่อย่างนี้แล้วเมื่อไหร่เขาจะเลิกกลัวฉันกันนะ หรือว่าฉันเล่นแรงเกินไป ไม่หรอกมั้ง ใช่ไหมค่ะ...

 

แล้วเพื่อนๆจะได้พบกับพวกเขา  ทีละคน...ฮ่าๆ