เวลากับรัก

เนื้อเรื่อง

มีครูกับลูกศิษย์นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ซึ่งใกล้กับสนามหญ้าอันกว้างใหญ่

ทันใดนั้นลูกศิษย์คนหนึ่งก้อถามขึ้นมาว่า

ลูกศิษย์:”อาจารย์คับผมสงสัยจังเลยว่า เราจะหาคู่แท้เราเจอได้ไงคับ อาจารย์บอกผมหน่อยได้ไหมคับ? “

อาจารย์:(เงียบไปพักหนึ่งก่อนที่จะตอบ) "อืม มันเป็นคำถามที่ยากนะ ในขณะเดียวกันมันก็เป็นคำถามที่ง่ายเหมือนกันนะ "

ลูกศิษย์:(นั่งคิดอย่างหนัก) "อืม?....งงอะไม่เข้าใจ"

อาจารย์:"โอเคงั้นเธอลองมองไปทางนั้นนะตรงนั้นน่ะ มีหญ้าเยอะแยะเลยใช่ไหม เธอลองเดินไปหาหญ้าต้นที่สวยที่สุดแล้วเด็ดมาให้ครูสิ ต้นเดียวเท่านั้นนะแต่ว่าเวลาเธอเดินเนี่ย เธอต้องเดินไปข้างหน้าอย่างเดียวนะห้ามเดินถอยหลัง เข้าใจไหม "

ลูกศิษย์: "ได้เลยครับจานรอสักครูน่ะครับ "(ว่าแล้ว ก้อวิ่งตรงไปยังสนามหญ้า)

หลังจากนั้นไม่นาน....

ลูกศิษย์: "ผมกลับมาแล้วครับจาน "

อาจารย์: "อืม...แต่ทำไมครูไม่เห็นต้นหญ้าสวยๆ ในมือเธอเลยหละ "

ลูกศิษย์: "อ๋อคืองี้ครับจาน ตอนที่ผมเดินไปแล้วผมเจอต้นหญ้าสวยๆเนี่ย ผมก้อก้อคิดว่าเออเดี๋ยวก้อคงเจอต้นที่สวยกว่านี้ ดังนั้นผมก็เลยไม่เด็ดมันแล้วผมก็เดินไปเรื่อ รู้ตัวอีกทีมันก็สุดสนามหญ้าแล้วครับ จะเดินกลับก้อไม่ได้เพราะจานสั่งห้ามไว้ "

อาจารย์: "นั่นแหละคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นในชีวิตจริงหละ "

เรื่องนี้ต้องการที่จะสื่ออะไรกับเรา ต้นหญ้าก็คือคนที่อยู่รอบๆตัวคุณ ต้นหญ้าที่สวยงามก็คือคนที่คุณชอบ หรือคนที่ดึงดูดคุณนั่นแหละ

ทุ่งหญ้าก็คือเวลา เวลาที่คุณจะหาคู่แท้ของคุณอย่ามัวแต่เปรียบเทียบแล้ว คิดว่าคงจะมีที่ดีกว่านี้เพราะถ้าคุณ มัวแต่เปรียบเทียบคุณจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์

อย่าลืมว่า"เวลาไม่เคยย้อนกลับ"

ไม่ใช่แค่ความรักเท่านั้นเรื่องนี้ยังสามารถใช้ได้กับ การหาคนที่จะมาทำงานร่วมกับคุณในชีวิตหรือ

แม้กระทั่งงานที่เหมาะสมกับคุณดังนั้น มันจึงเป็นสัจธรรมที่ว่า

"จงรักและไขว่คว้าโอกาสที่คุณมีในขณะนี้ อย่ามัวแต่เสียเวลา

บางครั้งคนเราก็มีโอกาสเลือกแค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น"