นี่น่ะหรอ..รักแรกพบ (SF)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เฮ้ย!!   ครูจงออบรู้ได้ไงว่าผมชอบครู
.....ก็ออกอาการซะขนาดนั้นหนิ
แล้วครูจงออบว่าไงอะครับ
 -/////-

เนื้อเรื่อง

โรงเรียน BABY

วันนี้อากาศแจ่มใส  ลมเย็นๆ แสงแดดอ่อน ดอกไม้หลากสีที่กำลังผลิบาน ช่างเป็นวันที่ดีอะไรเช่นนี้

‘’วันนี้ผมขอแนะนำครูนักศึกษาฝึกสอนคนใหม่ครับ’’ เสียงครูใหญ่ดูจุนที่กำลังประชุมอยู่กับคณะครูทุกสายชั้น

‘’เอ่อ ผมชื่อ เชว จุนฮงนะครับ เป็นครูฝึกสอนที่จะมาทดสอบที่นี่  ผมอยู่ปี2ครับ  ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ’’ ใช่แล้ว  เค้าคือครูฝึกสอน รูปร่างหน่าตาของเขานั้นทำให้เป็นที่สนใจในหมู่ครูสาวๆ เป็นอย่างมาก    โดยที่เจ้าตัวก็พอรู้ตัวอยู่ว่ามีคนจ้องเขาอยู่อย่างน่ากลัว

‘’เอาหละ  ครูจุนฮงเป็นครูมือใหม่ ดังนั้นผมจึงต้องการพี่เลี้ยงมาดูแลเค้า เพราะฉะนั้นผมจะให้ครูจุนฮงเลือกนะครับว่าอยากได้ใครไปเป็นพี่เลี้ยง’’ ครูใหญ่ดูจุนพูดพร้อมชี้ให้ดูหน้าตาของคุณครูแตะละคน

‘’ครับผม       เอ่อ....’’

.........ทำไมคุณครูแต่ละคนจ้องผมหน้าผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อผมอย่างนั้นหละครับ ผมกลัวน้าY^Y......

และอยู่ดีๆก็มีเสียงเท้าที่กระทบลงกับพื้นอย่างดัง เลยทำให้ทุกคนหันไปมองเจ้าของเท้าคนนั้น จุนฮงก็เช่นกัน

‘’ขอโทษนะครับ  พอดีรถติดมากเลยอะครับ ขอโทษจริงๆครับ  ‘’

................คุณครูคนนี้น่ารักอ่า มาช้าจัง  เกือบไปแล้วสิเรา วู้วววว  เสียใจด้วยนะครับ ป้าๆ ^[+++]^

‘’ไม่ต้องมาแก้ตัว  ครูจงออบ นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่คุณมาสาย  ทำไมไม่รู้จักปรับปรุงตัวซะบ้าง .......บลาๆ บลาๆ.........แบบนี้เด็กนักเรียนจะเห็นคุณเป็นแบบอย่างที่ดีได้ยังไง’’ ครูใหญ่ดูจุนหันหน้าไปหาครูจงออบแล้วเทศนาเป็นชุด

‘’ผม.เอ่อ..ผมขอโทษครับ’’  ครูจงออบได้แต่ก้มหน้าลงเพราะไม่กล้าสบตาครูใหญ่และรู้สึกผิด

....ครูจงออบหรอ  น่ารักแม้กระทั่งชื่อเลยแหะ  ผมเริ่มสนใจคุณขึ้นมาแล้วสิ  หึๆ

‘’ช่างมันเถอะ ครั้งนี้ผมยกให้ เอาหละมาเข้าเรื่องกันต่อ ว่าไงครับครูฝึกหัดจุนฮง’’ ครูใหญ่ดูจุนหันกลับมาเข้าเรื่องหลังจากที่เทศนาให้ครูจงออบนานสองนาน

‘’ผมขอเลือกครูจงออบครับ’’  จุนฮงพูดพร้อมส่งยิ้มให้ครูจงออบ

‘’คุณแน่ใจแล้วใช่มั้ยครับ’’  ครูใหญ่ดูจุนถามเพื่อความแน่ใจ

‘’ครับผม’’

.....แน่ซะยิ่งกว่าแน่อีก  ใครจะไปกล้าอยู่กับพวกป้าๆ ที่ดูๆแล้วอย่างจะกินผมทั้งเป็น ไม่มีทาง ^[++++++++++]^

อีกอย่างจะได้อยู่กับคุณครูจงออบผู้น่ารักคนนี้ด้วย................................อร๊ายย  ( - -*)

‘’ตามใจคุณละกันนะครับ ครูจงออบดูแลครูฝึกสอนคนนี้ดีๆด้วยหละ’’ แล้วครูใหญ่ดูจุนก็หันหน้าไปทางครูจงออบแล้วทำหน้าโหดๆใส่

‘’ค...ครับ’’  ครูจงออบผู้ใสซื่อพูดอึกอักเพราะกลัวครูใหญ่คนนี้มาก

‘’ประชุมพอแค่นี้ก่อนไปสอนได้แล้วครับ’’ พูดพร้อมเดินออกไปจากห้อง

.

.

.

‘’ฝากตัวด้วยนะครับ’’

‘’ครับผม  ^[+++]^..’’

‘’วันนี้ผมขอตามครูจงออบทั้งวันเลยได้มั้ยอ่าครับ’’

‘’คุณไม่มีสอนหรอ’’

‘’ไม่มีครับผม’’

‘’ ก็ได้ครับ’’

แล้วทันใดนั้น

‘’อ้าว   ครูจงออบอยู่นี่เองครับผมนึกว่าไม่มา ’’

‘’ อ้าวครูแดฮยอน สวัสดีครับ^v^’’

… ครูหน้าหล่อคนนี้เป็นใครวะ  จะมาแย่งคุณครูจงออบของผมหรอ ไม่มีทาง

‘’ผมช่วยถือของครับครูจงออบ’’

‘’ขอบคุณครับ ครูแดฮยอนใจดีจังเลย’’

.......แล้วทั้งสองก็เดินไปพร้อมกัน  แล้วผมหละคร้าบ ครูจงออบ Y^Y  ใครจะยอม ผมก็ต้องตามไปสิ.......

‘’ครูแดฮยอน ผมว่าผมถือเองก็ได้นะครับ ยังไงวันนี้เรา  เอ้ย    ผมกับครูจงออบก็จะอยู่ด้วยกันทั้งวันอยู่แล้ว ครูแดฮยอนมีอะไรก็ไปทำเถอะครับ’’

‘’คุณมาเมื่อไหร่อะครับ ทำไมผมไม่เห็นเลยอะ’’

‘’ผมก็อยู่ตั้งแต่ตรงนู้นแล้วหละครับ’’

‘’ทำไมผมถึงมองไม่เห็นละครับ ครูจงออบก็ไม่เห็นบอกผมเลย ^[+++++]^’’

…..ดูมันครับ  จะบอกว่าผมไม่อยู่ในสายตาสินะ  ครูจงออบช่วยจุนฮงด้วยยT^T.......

‘’ อ่าว ถึงคาบผมแล้วนี่นา ผมไปสอนก่อนนะครับ ครูจงออบ ‘’     พูดจบแดฮยอนรีบเดินไปสอน

‘’ครับผม’’ จงออบยิ้มให้แล้วเดินไปสอนห้องม.ปลาย

.

.

.

.

พักเที่ยงที่ห้องพักครู

‘’ครูฝึกหัดอยากทานอะไรครับ’’  ครูจงออบเดินเข้ามาแล้วเอาหนังสือกับคู่มือสอนไปวางไว้ที่โต๊ะ

‘’อะไรก็ได้ครับ’’ ครูฝึกหัดจุนฮงตอบพร้อมยิ้มตาตี่ๆให้ครูจงออบ

‘’เอิ่ม  งั้นออกไปกินข้าวข้างนอกกันมั้ยครับ’’ ครูจงออบพูดพร้อมหันหลังให้ครูฝึกหัด

‘’ครับ ก็ได้ครับ ผมเต็มใจมากเลย’’

....ก๊ากกก ครูจงออบชวนไปกินข้าวข้งนอกด้วยเว้ยย  ดีใจอ่า...

‘’ครูฝึกหัดทานข้าวเสร็จแล้ว  ครูว่างปะครับ’’  ครูจงออบที่กำลังตั้งหน้าตั้งตากิน  เงยหน้าขึ้นมาถาม

‘’ว่างครับ ผมหมดสอนแล้ว’’ ครูฝึกหัดตอบแล้วตักอาหารเข้าปากตน

‘’ดีเลย จะไปกับผมซักแปปได้มั้ยอะครับ’’

‘’ได้ครับ’’

‘’ครับผม’’

.......ครูจงออบจะพาผมไปทำอะไรอะ  ผมยังไม่พร้อมนะ แอร๊ย.....

@ ร้านหนังสือ

‘’จริงๆ ผมจะให้ครูฝึกหักมาช่วยเลือกหนังสืออะครับ ‘’ ครูจงออบพร้อมยิ้มเล็กๆ

‘’อ่อ ๆ ได้ครับ ส.บ.ม.ม.’’ ครูฝึกหัดพูดแล้วเดินตามครูจงออบไป

‘’ 555 ขอบคุณครับ’’

....ระหว่างที่ผมกับครูจงออบผู้น่ารักกำลังเลือกหนังสือ  ก็มีหนังสือมาจากไหนก็ไม่รู้มันจะตกลงมาใส่หัวครูจงออบ  ไม่ได้การละ  ต้องไปช่วยซะแล้ว  ลุยโลดดดด.......

‘’ครูจงออบ!! ระวัง ‘’ ครูฝึกหัดตะโตนพร้อมวิ่งไปดึงครูจงออบมา

‘’ เห้ย!!’’  ด้วยความตกใจครูจงออบจึงสะดุดล้มไม่เป็นท่า

ควับบบ  !!  [เสียงลม]

.

.

.

.....ทำไมมันรู้สึกอุ่นๆที่ปากวะ  หรือว่า...

.

.

.

....จูบ!!!  จูบกันหรอ  โอ้แม่เจ้า ยังไม่ได้ฉีดสเปรย์ดับกลิ่นปากเลยอะ.... (- -*)

‘’ เอ่อ คือ ผม..ผมขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจ’’ ครูฝึกหัดพูดพร้อมก้มหน้าสำนึกผิด

‘’เอ่อ ไม่เป็นไรครับ มันเป็นอุบัติเหตุ   ............. หึๆ ‘’  ครูจงออบหลังจากที่หายจากการตกใจซักพักก็หัวเราะขึ้นมา

‘’ครูจงออบหัวเราะอะไรครับ’’ ครูฝึกหัดถามด้วยความสงสัย

....นี่ครูจงออบช็อกจนเสียสติไปแล้วหรือนี่  อั๊ยหย่า ....

‘’ครูฝึกหัดคิดว่าผมไม่รู้หรอว่าครูอะแอบชอบผมอยู่’’

‘’นี่ ครูจงออบรู้ด้วยหรอครับ’’ ครูฝึกหัดจุนฮงทำหน้าตกใจเล็กน้อยเมื่อความลับสุดยอดของเค้าพังลง

‘’ก็ออกอาการซะขนาดนั้น’’ ครูจงออบพูดทั้งๆที่แก้มของเขาก็แดงจนจะกลายเป็นลูกเชอร์รี่อยู่แล้ว

‘’อ่าว แล้วทำไมครูไม่บอกผมตั้งแต่แรกหละคร้าบ’’ ครูฝึกหัดทำหน้ามุ่ยเล็กน้อย

....ครูจงออบอ่า  ทำไมชอบปล่อยให้ผมเป็นคนโง่นักนะ...

‘’ก็ไม่ถามนี่’’ ครูจงออบทำหน้ามุ่ยกลับ

‘’ครูจงออบอะ  แล้วครูว่าไงครับ’’

‘’อืมมมม ?????’’

‘’ผมมีให้เลือกระหว่าง ตกลงกับโอเคครับ’’

‘’ เฮ้ๆ  แล้วจะมาให้ผมเลือกทำไมก็ความหมายมันก็เหมือนนี่’’

‘’แล้วจะตกลงหรือโอเคครับ’’

‘’แล้วแต่ครูฝึกหัดครับ  คึๆ ’’

‘’อ่าครูจงออบอ่า  ผมเลือกไม่ถูกนี่ครับ’’

‘’งั้นผมก็ไม่ตอบละกัน  ผมยังคิดไม่ออก’’

‘’อ่าวเห้ย  ไม่เอาอ่า ครูจงออบต้องตอบตกลงดิ’’ ครูฝึกหัดนั่งลงเขย่าตัวอยู่บนพื้น

‘’อ่าๆ  ตกลงครับ ลุกขึ้นได้แล้วอายเค้า’’  พูดพลางยื่นมือให้จุนฮงที่กำลังพยุงตัว

‘’ครูจงออบน่ารักที่สู้ดดดด’’ จุนฮงลุกขึ้นแล้วเดินกอดจงออบไว้แน่น

‘’หึๆ’’

‘’ผมพูดจริงนะ  ไม่เชื่อผมหรอ’’ พูดพร้อมกระพริบตาปริบๆ

‘’ผมเชื่อครับ’’ จงออบพูดพรางยีผมของจุนฮง

‘’แล้วครูจงออบจะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ’’

‘’ไม่อะ ‘’ จงออบพูดพร้อมส่ายหน้าไปมาเบาๆ

‘’โห่ ครูจงออบอะ’’ จุนฮงพูดแล้วเชิดหน้าหนี

‘’ อะไรอีกครับ  ถ้างอแงละก็ผมจะไปกินข้าวเย็นกับครูแดฮยอนละนะ’’ จงออบพูดแล้ววิ่งออกไปจากร้านหนังสือ

‘’ม่าย ด้าย น้า’’  จุนฮงเลยวิ่งตามไป

‘’แบร่’’ จงออบหันมาแลบลิ้นใส่แล้ววิ่งต่อไป

.

.

‘’จับได้แล้ว  หนีไม่ได้หรอก’’

‘’อ๊ากก  ปล่อยผมน้า’’

‘’บอกรักผมก่อนสิ’’

‘’ไม่พูดหรอก ชิ  ปล่อยๆๆๆๆ’’

‘’ไม่ปล่อย’’

‘’ฮึ้ย  ก็ได้ๆ’’

‘’พูดมาสิครับ’’

‘’ผมรักคุณ’’

‘’น่ารักอ่า  ‘’

‘’ไปซื้อหนังสือต่อดีกว่า’’

‘’ครับผม รับทราบบบบบ’’

........ผมไม่เข้าใจนะว่าทำไม  ทั้งๆที่เราเจอกันแค่วันเดียว

เราก็เป็นแฟนกันเสียแล้ว.....คึๆ  แบบนี้สินะที่เค้าเรียกว่า.......

  .........................รักแรกพบ......................

The  End

.

.

.

Talk

เป็นไงกันบ้างจร๊ะ  เบเบ้  หวังว่าจะชอบกันนะ  มาแก้ตัวครั้งที่แล้วอะค่า  มีคนบอกว่ามันสั้นไป  ก็เลยแต่งให้มันยาวขึ้น

ไรต์ตั้งใจทำมากๆเลยนะจ๊ะ  ฝากเม้นท์กันด้วยนะจ๊ะ  จุ๊ฟๆ