Chapter 4 กุจแจ

เนื้อเรื่อง

จากนั้นซาชูเกะก็เริ่มออกเดินไปพร้อมกับมีผู้คนมีปรบมือเป็นทาง

พอใกล้จะถึงหน้าประตูเมือง

"เดียวสิ" เด็กน้อยคนนึงตะโกนออกมา

"คุณจะไม่ได้รับรางวัลเลยเหรอ"

ผู้คนหยุดคิด และเริ่มมีคนพูด"นั้นสิเราควรจะฉลองนะ"

ซาชูเกะ  “ไม่ต้องเหรอ ผมไม่ต้องการ” 

 ซาชูเกะพูดพลางเดินออกจากเมืองไป

“แต่ยังไงเราก็อยากจะตอบแทนคุณนะ” เสียงของผู้หญิงวัยกลางคนพูดขึ้น

ซาชูเกะ  “อย่าลำบากดีกว่าครับ”

ผู้หญิงวัยกลางคนพูดขึ้นอีกครั้ง

“เอาเถอะน่ายังไง นายก็ช่วยหมู่บ้านเราไว้จากไอ้ตัวนั้นมันมาทำลายหมู่บ้านเราตั้งแต่ฉันยังเด็กๆแล้วแต่นายก็ช่วยพวกเราไว้พวกเราก็อยากตอบแทนนายอะนะ”

ซาชูเกะ  “จริงๆก็มีอยู่เรื่องนึ่งนะครับ”

หญิงวัยกลางคน “เรื่องอะไรละ”

ซาชูเกะ “คือผมมีปัญหากับปืนของผมนะ มีใครที่นี่เป็นนักซ่อมปืนบ้างครับ”

ซาชูเกะพูดพร้อมกับชักปืนขึ้นมาชูไว้เหนือศีรษะ

“โอ๋ออ” ชาวบ้านตกตะลึงกับความงามของมัน

“ฉันไง ฉันเป็นนักสร้างปืน” ชายผู้หนึ่งพูดพร้อมกับยกมีขึ้น

“ฉันด้วย ฉันซ่อมเก่งกว่าเขาอีกนะ” ชายอีกคนนึงพูดขึ้น

“ฉันเก่ง กว่าพวกนั้น”ชายอีกคนหนึ่งพูด

“ฉันเก่งที่สุด” เริ่มมีชาวบ้านอ้างตัวว่าเป็นนักซ่อมปืน ทั้งๆที่ตัวเองก็ทำงานในร้านอาหาร

จากนั้นก็มีชายแก่คนหนึ่งพูดขึ้น

“นี่พ่อหนุ่ม มาไห้ฉันดูปืนของเธอสิ”

บ้านที่ชายแก่อยู่นั้นก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากมายเป็นแค่บ้านกระต๊อบเล็กๆแต่ดูน่าเชื่อถือ

ซาชูเกะเดินไปหาชายแก่คนนั้นพร้อมปืนของเขา  ชายแก่คนนั้นหยิบปืนไปจากมือเขา

ก่อนที่เขาจะยืนไห้ด้วยซ้ำ 

“อืม!!~” ชายแก่อุทานขึ้น

ชายแก่ “ทำไมมันมีปัญหาอะไรงั้นเหรอ”

ซาชูเกะหยิบปืนไปจากมือเขาแล้วใส่กระสุนเงินไป1นัดแล้วกระสุนธรรมดา2นัด

จากนั้นเขาก็ยิงปืนขึ้นฟ้า3นัด

“ปัง แคก ปัง”

จากนั้นเขาคืนปืนไห้แก่ ชายแก่

ชายแก่ งง มากเมื่อได้เห็นชายแก่ทำหน้าตกใจ ละถามว่า

“เธอชื่อะไร หรอกพ่อหนุ่ม”

“ซาชูเกะ ผมชื่อซาชูเกะ คุโรจิมา”

ชายแก่ “หา!!~ จริงเหรอ” ชายแก่อุทานขึ้นมา

ซาชูเกะ “ทำไมเหรอครับ มีอะไร”

ชายแก่ “เธอคือ ..... “

ชายแก่  “เข้ามาในบ้านฉันก่อนเถอะ”

ซาชูเกะเดินเข้าไปในบ้านที่ เอียง เอน ใกล้จะพัง

ชายแก่เดินมาถึงห้องนั่งเล่นโดยมี ซาชูเกะ เดินตามา

“นั่งซิ” ชายแก่พูดขึ้น

ซาชูเกะค่อยๆเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่ไม่กว้างมากนักแต่เต็มไปด้วยกลิ่นของเหล็กกับ

ดินระเบิดคล้ายกับว่าชายแก่คนสร้างปืนในบ้านของเขาเอง

ซาชูเกะ   “ครับมีอะไรเหรอครับ” ซาชูเกะพูดขึ้นด้วยความสงสัย

ชายแก่    “ตระกูลคุโรจิมาตายไปหมดแล้วไม่ใช่เหรอ”

ซาชูเกะ  “คุณรู้เรื่องนี่ได้ยังไง

ชายแก่    “ก็เพราะว่าฉันน่ะ.....เป็นคนเอาปืนของพ่อไปซ่อนเองละ”

ซาชูเกะทำหน้าตกใจ

ชายแก่   “ตอนนั้นอะน่ะฉันอะยังตกใจไม่หายเลยอยู่ดีๆพ่อนายก็นำกล่องดำมาไห้ฉันแล้ว

                แล้วบอกไห้ฉันนำไปฝังที่ใต้บ้านฉันแล้วไม่บอกไห้ฉันเปิดแต่มันก็ อดไม่ได้จริง

                ไหมฉันเลยลองเปิดดู   ไห้ตายมันยังไม่เปลี่ยนแปลงเลยจริงๆ”

ซาชูเกะ    “แล้วคุณรู้ไหมว่า เจ้า อิทจิ มันอยู่ที่ไหน”

ชายแก่     “รู้สิ ฉัน น่ะรู้หมดทุกคนเลยละ ฉันแค่รอ ตระกูล คุโรจิมาคนสุดท้ายมารับช่วงต่อ

            เท่านั้นเอง”

เมื่อชายแก่พูดจบเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปหยิบกระดาษอะไรบ้างอย่างออกมา

“อ่ะ นี่” ชายแก่พูดขึ้น พร้อมกับยื่นมันไห้กับซาชูเกะ มันเป็นจดหมายที่มีแผนที่อยู่ด้วย

 ชายแก่  “พ่อเธอฝากเอาไว้ไห้เพื่อเธอไม่เจอกล่องดำนั่น พ่อเธอเขาคิดว่ามันอันตรายเกินไปที่จะเก็บไว้ในกล่องดำใบนั่น”

ซาชูเกะ   “ถ้างั้นผมไม่รบกวนละนะครับ”

ชายแก่    “เดียวสิ ซาชูเกะ”

ซาชูเกะ    “มีอะไรหรอครับ”

ชายแก่       “พ่อเธอฝากมาบอกว่า”

ซาชูเกะ      “...................”

ชายแก่         “ ฆ่ามันไห้หมดนะ”