ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เปลี่ยนตัวเอง " ฉันจะผอม " จากปลายปากกาสาว ม.6 ขี้เล่น

    ลำดับตอนที่ #1 : เตรียมใจ เตรียมตัว กะวันที่ 2

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 52



    อ่านแล้วอย่าโปรด " งง " เลยเถิด

    ก้อการลดน้ำหนักวันแรกมันอยู่น่าหลัก แล้วอ่าจ้า


    --------------------------------------------------------------

    เช้า -  กินข้าวกะหมูทอดไป 3 คำ ไม่รุมันไม่อร่อย
    ตอน 10.00 น.-                   ลุกไปทำสุกี้กิน 2 ชาม

    บ่าย-  เผลอใจหยิบทองหยิบกินไป 4 คำ 
    ที่เหลือ  กินน้ำเปล่าเยอะๆ 

    แล้วใช้เวลาว่างเล่นคอม 
    มาอัพเนี้ยแหละนะ 
    จำได้ว่า วิ่งวันแรกน้ำหนักเหลือได้ 77.5 กก.
    ชั่งกิโลน่าเซเว่นอ่ะนะ 
    แทบกรี๊ดดดด!!!!  พ่อค้าโรตีนี่ถึงกับ งง 
    กลับมาบ้านมานอนกอดพ่อพักนึง 
    แล้วกดเครื่องคิดเลขเพ้อฝันว่าอีกกี่เดือนจะเท่านี้เท่านี้ 

    อ่าพอตกเย็น

    มีมารผจญ
    มากระซิบบอกว่า อย่าเลยยยยย....หิวก้อหิว....วิ่งก้อเหนื่อย
    เกือบจะไม่ไปอยุ่แระ   เกือบแระ 
    แต่ก็ตื่นขึ้นมาเปลี่ยนชุดใส่รองเท้าวิ่ง 
    คว้าจักรยานที่ยางหลังแบนมาขี่ 
    ขี่ไปสักพักไม่ไหว 
    กลับมาเติมลมที่บ้าน 


    ท้อ!!!!!!!!!!


    แต่คิดว่าพี่หล่อๆคนนั้นอาจจะยังรออยุ่ก้อได้ 
    ใครจาไปรู้ฟ่ะ !!!


    ปกติสายนั้นมีแค่พี่เขาวิ่งคนเดียวเท่าน้านนนน 
    ถ้าชั้นไม่ไป  แล้วพี่เขาไม่เห็นพัฒนาการทำไงดีละเนี่ย

    " ก้อปั่นไป "  ปั่นไปเปิดเพลงที่โทรสับไป 

    ถึงที่วิ่งกวาดสายตาจากแว่นคู่ใจ ไม่เห็นมีพี่หล่อๆอยุ่เลย
    ฮื้อๆๆๆ

    ไม่เป็นไร

    ออกตัววิ่งไปพักนึง ก็เดินต่ออีกพักใหญ่ๆ 
    โคตรๆ จุกเลย 

    เขาเรียกว่าอาการ " วิ่งตับแลบ " 

    ต้องค่อยๆเดินเอาไม่อยากหักโหมเท่าไร 
    ระหว่างวิ่งก็มีรถมอไซค์ขับผ่าน 
    เฮ้ออ....... วิ่งไปได้ 2 กิโลแล้ว

    จู่ๆ ฟ้าประทานพร

    พี่คนหล่อแต่งชุดวิ่งออกมาแล้ววว กรี๊ดดด!!!

    วิ่งสวนกันล่ะ แต่ไม่กล้ามองหน้า 
    พี่แกกันเอาเพื่อนมาด้วย เพื่อนปั่นจักรยานตาม
    นี่กลัวชั้นลากไปปล้ำรึไงยะ 

    แอบเคือง 


    พี่เขาวิ่งแซงไปอีกแล้ว

    ตามไปพักนึง วิ่งไปสักเกือบ 3 โลเลยขอตัว
    ปั่นจักรยานกลับบ้าน 

    ขากลับผ่านฟิตเนตหมู่บ้าน

    จัดไปกะ 1 เครื่องเล่นสัก 2 นาที

    น่าแทบคว่ำลงพื้น

    ตัดสินใจกลับบ้าน 

    แทบจาเกยคาบันไดบ้านทันที 

    เจอพ่อซื้อหมูสะเต๊ะปะเคนให้ 

    โอ้ย!!!!!!!! ทำไมพ่อต้องทำอย่างนี้กะหนูด้วยอ่า

    แต่ก็ไม่กิน  ไม่กิน  กินน้ำแทน เราหิวน้ำ

    ถ้าเรากินความพยายามทั้งหมดมันจะ มลายหายไป

    แต่มีความรู้สึกว่าปวดขามากๆเลย

    เดินนี่แทบจาไม่ไหวแล้ว

    แล้วไปเซเว่น 

    ซื้อนมจืด กะ โยเกริต์ 0 แครอรี่ มากิน

    ช่างน้ำหนักไป 

    ได้ 76.6 กิโล

    ป๊าดดดดดดด+++!!!!!!!!!


    เครื่องชั่งน่าเซเว่นมันจะโกงมั้ยนี่


    ลงทีเกือบ 1 กิโล

    9 ขีดอะ 

    แม่เจ้า!!!~

    ดีใจมากเลย

    คิดว่าจะทำต่อไป

    อย่างน้อย 

    วันนี้ฟ้าก็เห็นความพยายาม

    หุหุ


    ใครจาไปรู้วะ 

    พี่ที่เขาวิ่งทุกวันอาจจะมีหมอดูบอกพี่เขาว่า
    เนื้อคู่ของเจ้าจะเป็นผู้หญิงที่มาวิ่งด้วยทุกเย็น
    ก๊าก!!!!!!!!


    ถ้ามันเป็นอย่างนั้น วันต่อมาพี่เค้าคงหนีไปแล้วล่ะ 

    สุดยอดๆ จริงๆ 

    เออ วันนี้พ่อกะแม่คุยกันว่าไงรุปล้าวว


    ๐"  ลูกสาวเราถ้ามันลดนี่มันสวยมากเลยนะเนี่ย "  

    กรี๊ดดดดดด!!! ให้กำลังใจดีมากค่ะ

    " โหยยแม่ เกาหลีชัดๆๆๆๆ "   พูดเอง

    " ถ้าเปียวมันลดได้นี่สวยกว่าเด็กในโรงเรียนเยอะเลย " พ่อพูด

    " กลัวแต่หนุ่มมันจาจีบ "  แม่บอกต่อ

    " สาธุ "  เปียวยกมือไหว้ เข้าตัวๆ 

    555+

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×