เปลี่ยนตัวเอง " ฉันจะผอม " จากปลายปากกาสาว ม.6 ขี้เล่น

ถึงเวลาแล้ว...กับปฎิบัติการของสาว ม.ปลาย

กับการเตรียมตัวและหัวใจกับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่

พลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ไทยสมัยราชวงศ์โชซอน

(ครึ่งเกาหลีด้วย)

---------------------------------------------------------------------

มิเคยเกิดแรงบัลดาลใจอะไรเช่นนี้มาก่อน

การที่เราจะลุกขึ้นมาแล้วจะบอกว่า "ชั้นจะผอม " 

แล้วมั่นใจด้วยว่า มันจะต้องทำได้  ใช้อะไรเป็นองค์ประกอบ

บ้างวะ - -* 

1.ผู้ชาย   (แป่ววววว .....)
2.เสื้อผ้าสวยๆ ( เนื่องจากหาไซค์ยาก)
3.สุขภาพร่างกาย (ก้อกลัวๆ เหมือนกาน )
4.อ่า...ผลพลอยได้อีกมากมาย


แนะประวัติส่วนตัวกันก่อนนะ มาโพสอย่างไม่อายเลย


befor





ชื่อ ฉุนเปียว  
ตอนนี้กำลังจะขึ้น ม.6(เตรียมตัวเข้ามหาลัย)
เรียนแผนวิทย์ (ซึ่งมันเป็นอะไรที่ต้องอ่านหนังสือบ่อย ) 
น้ำหนักเลยนะ 80 กก.
ส่วนสูงเลยนะ  165 ซม.
ตอนนี้ค่า BMI  ก้อบอกว่า
 ถือว่าเป็นบุคคลน้ำหนักเกิน (เกินกว่าชายใดจะรับไหว )

จากอายุอานามวนเวียนมาถึง 17 ปีแล้ว
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า มันโตเป็นสาวมากแล้ว
ใช้ชีวิตอย่างสบายหะหรูหะหรามาพักใหญ่ๆ
ทนเลี้ยงไขมันด้วยความรักใคร่ ถึงวันนี้ต้องได้บอกเลิกกะไขมันแล้ว.....
 " เราเลิกกันเหอะ.....อย่ามาให้เราจมปลักกะนายเลย " 

โดยสภาพแวดล้อมครอบครัวของอีชั้นแล้วถือว่าอุดมสมบูรณ์
เกินกว่าเหตุ.....คุณพ่อคุณแม่สรรหา.....มาป้อนใส่ปาก
เหมือนลูกนกในรัง  5555+

ชีวิตตอนนี้มัน - - คิดว่าถึงจุดอิ่มตัวแล้ว
ปกติพื้นฐานหน้าตานี่มันก็ใช้ได้มากๆ นะ 
ถือว่าถ้าลดแล้วนี่ก้อ เกาหลีชัดๆ 

ใครจะว่าหนออ

" ไก่งามเพราะขน   คนงามเพราะแต่ง "

ทฤษฏีนี้ได้ผลจริงๆ แต่ได้ผลเฉพาะกะคนผอมจริงๆ 
เท่านั้น อ้วนก็ทำได้ไง แต่มันไม่เฟอร์เฟกพอ
เพราะฉะนั้นเราต้องเปลี่ยนก่อน
เริ่มจากดูโคสะนาเนอร์เจอกิฟนั่นน่ะ 


แห้มมม!!!!!  เอาซะโดนเพื่อนล้อเยอะแยะ 

                     ไม่โกดหรอก ..... โลกนี้มีแต่คนผอมก็น่าเบื่อ

นั่งในกลุ่ม 

" เอ้าเห้ยย เปียวไปเล่นโคสะนาเนเจอร์กิฟตอนไหนวะน่ะ "   
" เออว่ะ ....เหมือนมึงเลยอ่ะเปียว "  มีเสียงสนับสนุน

เลยตอบไปว่า

" เออ....มะวานไปเดินห้างมา "  เปียว
" แล้วไงต่อ " เพื่อนตั้งใจฟัง
" มีพี่คนนึงเขาบอกว่าเขาเป็นนักจัดหานักแสดง 
  แล้วให้นามบัตรมา บอกว่าจะให้กรุไปเล่นโคสะนา " 

" แงะ ...โคสะนาอะไรวะ " เพื่อนเริ่มให้ความสนใจ

" นม แอน มัม "  เปียวตอบน่าซื่อ

" เอ้ามันโคสะนา นมสำหรับคนท้องนี่หว่า " 

" เออ " 

" ก๊ากๆๆๆๆๆ "
 เอาเป็นพอขำสำหรับเพื่อนๆ ไหนๆมึงก้อตั้งใจจะล้อกันอยุ่แระ

------------------------------------------------

สร้างแรงบัลดาลใจกะพ่อแม่ 

บอกกะเขาว่าจะลดให้ได้สัก 15 กิโล 
ขอว่าถ้าทำได้ถอยไอโฟนให้สักเครื่องได้มั้ย 
ขอเวลาท่านไว้สัก 7 เดือนไม่รีบไม่ร้อน
พ่อบอกว่า ต่อให้ 14กิโลเลยวะ 
โห..... หยามมมม ชัดๆ 
ได้แล้วเรามาดูกานนนนนน เชอะๆๆๆ

เป้าหมายอีกอย่างที่สำมะคัญญญญญ สุดๆ 

คือเง้ๆ 
ตอนนี้กิ๊กกะคนนึงอยุ่เป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกาน
สมัยนั้นเขาชอบเราด้วยความที่ว่าเราช่างแสนตลก
ตอนแรกก้อไม่ชอบเขาหรอก แต่ถ้าไม่ขว้าไว้
หมอดูบอก อีก10 ปีรอไปเหอะแก 
555+


เลยรีบคว้าไว้ในอ้อมใจ 
หลังจากนั้นมารู้ทีหลังๆว่าหนุ่มคนนั้นมีพฤติกรรมเบี่ยงเบน
กระเดี๊ยดไปทาง เกย์คิง (คือไม่ได้ตุ๊ด...แต่ชอบผุ้ชายด้วยกัน)
หัวอกอีแป้นจะตกไปใต้ตาตุ่ม ผุดดำลงไปในรองเท้า
ถึงว่าสิ มาคบเราเอาบังหน้า - -* 

แถมกิ๊กที่เป็นผู้ชายของเขาแต่ละคนก็หล่อๆ ผอมๆ 
น่าตาดีดี ดูแล้วเหมือนผู้ชายปกติทั่วไป รวมทั้งตัวเขาเองแหละ  คนภายนอกดูไม่ออกหรอก นอกจากเทพจริงๆ 

เป็นจุดๆหนึ่งที่ทำให้เรา อกกกหักกกก 
หน้อยยย!!!! ไปกิ๊กผุหญิงนี่จาไม่ว่าสักคำ 
                     
อีกหนึ่งแรงบัลดาลใจคือ 
เราชอบเพื่อนสนิทมาตั้งแต่ ป.3 
แล้วไม่ได้เจอกันอีกเลย

แล้วสวรรค์บันดาลฟ้าลิขิต 
ให้เราได้เวียนบรรจบมาพบกันนอกฝันซะงั้น
คำแรกที่มันทักเลยนะ 

" เห้ยยย เปียวไมอ้วนจังวะ " 

แป๋ววววววว!!!!~

" เออน่า เด่วก้อลด " 

หมดกัน ฝันกรุ

มันถึงเวลาแล้วไม่ใช่หรือ
เลี่ยงตลอดตอนเปิดเทอมน่ะ 
เพราะว่าต้องอ่านหนังสือสอบทุกอาทิดเลย
ถ้าไปออกกำลังกายจะเพลียหลับไม่ได้อ่าน
หลังเลิกเรียนชอบไปนั่งเม้าท์ที่ร้านอาหารกะเพื่อน
- - อ้วนตุ๊บบบ

ตอนนี้ปิดเทอมแล้ว
มีเวลาว่างเยอะแยะ 
อยุ่บ้านตอนนี้ก้อไม่ได้ทำอะไรมาก แต่อีกพักนึงจะ
ไปเรียนพิเศษ.....ก้อยังคงคิดว่าจะวิ่งอยุ่ 

มะวานนี้ก่อนมานั่งอัพ 
ได้แต่งชุดวิ่ง ใส่ร้องเท้าผ้าใบ ปั่นจักรยาน
ไปวิ่งที่ถนนสายหนึ่งซึ่งไม่ค่อยมีรถยนต์วิ่ง แต่มีมอไซค์ขับผ่าน อ่า....ถนนยาวมากกก  ยาวจริงๆ  ถ้าวิ่งได้นี่ถือว่าเทพพพ

ทั้งสายมีคนวิ่งอยุ่ 2 คนคือ
 1.ตัวเรา 
2.ใครไม่รุ้ แต่หล่อน่าตี๋ เกาหลีฟีเวอร์จริงๆ ถ้าตอนเหงื่อออกแล้ว พี่เขาสะบัดผมทรงดงบังนะ แม่เอ๊ยยย....ตกหลุมเลย

เริ่มการวิ่งไปได้พักครู่เดียวเกิดอาการเหนื่อยมาก
สายตัวแทบขาด (พูดเหมือนหาเงินเนอะ ) 
หลังๆ รู้สึกว่าเดินมากกว่าวิ่งเสียอีกนะ 
วันแรกเอาไรมาก เนอะๆ  แล้วพี่ผุชายเขาก้อวิ่งแซงมา
แปลกใจมาก นี่มันเหาะ หรือ มันวิ่งวะเนี่ย 
ไม่กล้ามองหน้า  ทำหยิ่งใส่ กัน

สวนกันรอบที่สอง
หยิ่งไม่ออก  เหนื่อยมาก เหงื่อแตก 
หน้าแดง  ตัวร้อนผ่าวๆ  
พี่เขาถามมาว่า " เหนื่อยมั้ยครับ " 

อ๊ายยยยย.....อย่างกะน้ำทิพย์ฉโลมหัวใจ 
มีแรงวิ่งทันทีเลย ...... ตอบเขาไปว่า 
" เหนื่อยมากกกกกก ค่ะ "

กรี๊ดดด!!!!!!! เขาทักก่อนด้วยอ่ะ 
เอาล่ะ ไว้พรุ่งนี้จะเป็นยังไงเด่วจะมาอัพดู .

อ่อ

ตอนสอบ GAT PAT  หนักประมาณ 80 กิโล
หลังจากนั้นมาประมาณ  1 อาทิด เหลือ 77.5 กิโล
ไอ้ 1อาทิดนี่ก้อแค่วิ่งเจอกะหนุ่มหล่อ 1 ครั้งเองนะ 

แปลกใจว่าทำไมมันลงฮวบๆ 
รึว่าเราก้อคุมแป้งนิดหน่อยด้วย

เอาเป็นว่าที่มาอัพลงทุกอย่างนี่เพราะว่าต้องการกำลังใจ

เด่วจะเอารูปมาลงนะค่ะ 

ตั้งเป้าไว้ 7 เดือน

กะเดือนละ 2 กิโล แต่ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ 

เพราะแค่แป๊ปเดียวมันก้อดันลงมา 2 โลแล้ว

พระเจ้าคงสนับสนุน

55555

BB- JUNG