เล่ห์รักครองขวัญ (สนพ. Sugar Beat)

                จุดมุ่งหมายของอนาคิน....คือการขยี้ดวงใจอัศวเรศให้แหลกคามือ! 

                                           ชะ...ใช่ เขาจะทำให้ได้! 

                                     (จ้ะ...ขอให้ทำให้ได้นะจ๊ะ : พัพพุ)

#ทายาทแม่เค้ก...คุกกี้ตัวแสบ ยิ่งโตยิ่งแสบบบบ!

“ก็พ่อเธอมันไก่อ่อนไง ทำตัวหงอกับแม่เธอเสียไม่มี”

“หงออะไรกันคะ คุณพ่อรักและเคารพแม่เค้กต่างหาก”

“เฮอะ...รักและเคารพ หรือไม่มีความสามารถจะเป็นผู้นำเมียกันแน่ฮะ เอะอะอะไรก็เค้ก มีปัญหาอะไรก็โผเข้าหาแม่เธอ”

“ค่ะ คุณพ่อเป็นแบบนั้น แต่มันก็ไม่ใช่ว่าคุณพ่อของคุกกี้ไม่เก่ง ในบางเรื่อง แม่เค้กก็มองเกมขาดกว่าจริงๆ”

“ฮึ ผู้ชายแบบไหนกันที่ไม่มีความสามารถจัดการอะไรเองได้ ฉันไม่มีทางอ่อนด้อยเหมือนพ่อเธอ ไม่มีวันเป็นผัวแหง่เหมือนพ่อเธอแน่!”

“หยุดว่าคุณพ่อเดี๋ยวนี้นะ...” คนตัวบางโกรธจนแทบกระอัก ยกมือชี้หน้าขู่เขา “ไม่งั้น คุกกี้จะสาปอาคิน”

“สาปอะไร เด็กอย่างเธอจะสาปอะไรฉัน”

“ถ้าอาคินมีเมีย คุกกี้ขอให้อาคินเป็นผัวแหง่ระดับโคตรของโคตรแหง่ มีอะไรก็โผเข้าหาเมีย ต้องหงอกับเมียสุดใจ ต้องรับใช้เมียไปตลอดชีพ!”

สิ้นคำประกาศกร้าว เธอสะบัดหน้าแรงๆ ใส่เขา ก่อนจะเดินดุ่มๆ เปิดประตูกลับเข้าไปในกระท่อม อนาคินเองก็กำมือแน่น ความขุ่นเคืองแผ่กระจายออกมาจากแววตาจนธาวิตต้องแตะแขน เอ่ยปากเกลี้ยกล่อมคนมองกระท่อมอย่างหมายมาด

“คุณคิน ใจเย็นๆ นะครับ”

“กูไม่เย็นแล้ว กูต้องแสดงให้เด็กนั่นรู้เสียบ้างว่าใครเป็นใคร อย่ามาแผลงฤทธิ์กับกูอย่างนี้อีก!”

“แค่ลักพาตัวเขามา มันก็ผิดมากแล้วนะครับ ยังจะทำร้ายเขาอีกเหรอ”

“ไม่ใช่เรื่องของมึง อย่ายุ่ง!”

ธาวิตถอนใจเฮือกใหญ่ มองคนหน้าหนวดเดินปึงปังเปิดประตูตามครองขวัญเข้าไป ครู่หนึ่ง เสียงตุบตับแบบการทำร้ายร่างกายก็ดังออกมาจากในกระท่อม ทำเอาธาวิตสงสารคนร่างบางจนอดใจไม่ไหว รีบก้าวขาไปยังประตู ตะโกนส่งเสียงห้าม

“คุณคิน พอเถอะครับ คุณเขาตัวเล็กนิดเดียวเอง อย่าทำเขาเลย...อะ...อ้าว”

คนผิวคล้ำหน้าเหลออ้าปากหวอ ตื่นตะลึงกับภาพที่ปรากฏต่อสายตาตัวเอง ด้วยมันช่างตรงข้ามกับจินตนาการของเขาเสียลิบลับ

คนสวยน่ารักไม่ได้โดนรังแกแต่อย่างใด กลายเป็นอนาคินเสียเองที่โดนหญิงสาวตบตีหยิกข่วน และกำลังงอตัวอยู่กับพื้น ดูท่าคินน้อยจะบาดเจ็บไม่น้อยเลยด้วย

“เป็นไงล่ะ...” เธอเบ้ปากสมน้ำหน้าอนาคิน ยืนจังก้ากลางกระท่อม ก่อนยกมือเท้าเอวข่มเขา “อย่ามาแหยมกับคุกกี้อีกนะ ไม่งั้นจะโดนหนักกว่านี้!”

.....................

“แล้วจะบอกได้หรือยังล่ะว่าต้องการอะไร เงินทองเหรอ อยากได้กี่บาทก็บอกมา ทางบ้านคุกกี้ยอมจ่าย ไม่ต้องมากักขังหน่วงเหนี่ยวตัวคุกกี้ไว้ให้เสียเวลาหรอก โทรไปกริ๊งเดียว คุณพ่อก็ตาลีตาเหลือกโอนเงินมาให้แล้ว”

“ฉันไม่ได้ต้องการเงิน”

“แล้วต้องการอะไรล่ะ อย่าบอกนะว่าต้องการ...ตัวคุกกี้!” ครองขวัญเบิกตาโพลง วางช้อนลงบนปิ่นโต ยกมือกอดตัวเองไว้อย่างหวงแหน

“คนไม่รักษาคำพูด ไหนบอกว่าจะไม่ยุ่งกับช่องคลอดของคุกกี้ไง คุกกี้ไม่อยากเป็นนางบำเรอพิศวาสทาสอสูรของใครนะ แล้วอาคินก็ดูท่าทางจะไม่อร่อยด้วย คุกกี้ไม่อยากกิน!”

คนหน้าหนวดกลอกตา ชักระอาในจินตนาการเลื่อนเปื้อนของเด็กแสบ “เออ ไม่อยากกิน ก็ไม่ต้องกิน ระหว่างเราจะไม่มีการกินกัน!”

ได้ทราบดังนั้น ครองขวัญก็ถอนใจโล่งอก ต่อให้เก่งกล้าแค่ไหน แต่อย่างไร เธอก็ไม่อยากเอาสวัสดิภาพของคุกกี้น้อยไปเสี่ยงอันตราย

“แต่ฉันขอค้านเรื่องนึงนะยัยเด็กแสบ”

“อะไรคะ”

“สาวๆ ที่เคยกินฉัน ไม่เคยมีใครบอกว่าฉันไม่อร่อย...” อนาคินกระตุกยิ้ม ยื่นหน้าไปใกล้ แววตาพราวระยับขบขันเมื่อสาวน้อยเอนตัวหนีอย่างระแวดระวัง

“ทุกคนรีวิวเป็นเสียงเดียวกันว่าฉัน...เด็ด!”

.......................

“คุณลุงขา คุณลุงมองหาใครเหรอคะ”

“เอ่อ...” อนาคินยิ้มเซียวๆ ยอมรับตามตรง “มองหาหม่ามี้คนสวยของหนูครับ”

“มองหาหม่ามี้ของคาราเมลทำไมคะ จะจีบหม่ามี้เหรอคะ!”

ชายหนุ่มสะดุ้งเฮือก ตาน้อยๆ ขุ่นคลั่กจนเขาเสียวสันหลังวาบๆ

“แล้ว...ถ้าลุงจะจีบหม่ามี้ของคาราเมลจริงๆ คาราเมลจะให้ลุงจีบไหมครับ”

“ไม่ค่ะ!”

“ทำไมล่ะครับ ไม่อยากมีป๊ะป๋าเหรอ จะได้มีคนมาดูแลหนูกับหม่ามี้ คอยไปงานวันพ่อที่โรงเรียนกับหนูเหมือนเด็กคนอื่นด้วยนะ”

นักสอบสวนตัวจิ๋วเชิดหน้า ตอบกลับแจ๋วๆ “หม่ามี้บอกว่าจะไปงานวันพ่อที่โรงเรียนแทนป๊ะป๋าแล้วค่ะ คาราเมลไม่ต้องมีป๊ะป๋าก็ได้ หม่ามี้ทำได้ทุกอย่าง หม่ามี้ของคาราเมลเก่งที่สุด!”

#ภาคต่อ...เล่ห์ร้ายครองรัก ค่า (แต่อ่านแยกได้สบายมากค่ะ อิอิ)

มาติดตามข่าวสารนิยายได้ที่นี่นะค้าาาาาาาา

ฝากอีบุ๊กด้วยนะคะ 

Our son ลูกของฉันกับเธอ พัพพุ www.mebmarket.com ใครจะเจอเรื่องมหัศจรรย์พันลึกยังไง ต้นส้มเชื่อว่า คงไม่มีใครเจออะไรแปลกพิสดารเท่าเธออีกแล้วการตื่นขึ้นมา แล้วพบเด็กผู้ชายตัวอ้วนกลมนอนกอดตัวเองอยู่ก็ว่าตกใจแล้ว  ยังไม่น่าตกใจเท่าเด็กคนนั้นเรียกเธอว่า...คุณแม่!ยัง....ความพิลึกยังไม่หมดเด็กคนนั้นยังเรียก  นาย ‘ศิลา’ เดือนคณะแพทยศาสตร์ หนุ่มหน้าตี๋ขวัญใจสาวๆ ทั้งมหาวิทยาลัยว่า...‘คุณพ่อ’แว้กกกกกกกก...ใครก็ได้เอาเด็กคนนี้ไปเก็บที!