ร้อยรักพันรบ (สนพ. Sugar Beat) - รีอัพ

#ความใสๆ ของน้องรบ (เหรอออออ)

#โลกต้องรู้ว่างูผมใหญ่!

เห็นสีหน้าเก้อกระดากของน้อง ร้อยรักก็เข้าใจโดยพลันว่าเขาคงเขินที่เธอมาเห็นงูของเขา แถมมันยังขยายชูคอขึ้นมาให้ได้อายกันทั้งคู่อีกต่างหาก แต่เธอก็เข้าใจได้ว่ามันคือธรรมชาติของผู้ชาย น้องคงไม่ได้ตั้งใจให้มันกลายเป็นแบบนี้

“ผมขอโทษอีกครั้งนะครับพี่รัก ขอโทษจริงๆ”

พันรบยกมือไหว้อย่างรู้สึกผิด หน้าตาละอ่อนใสซื่อหมองลงจนร้อยรักใจอ่อนยวบ พร้อมกันนั้นก็นึกอยากจะเขกกะโหลกตัวเองนักที่เผลอคิดชั่วร้ายกับเด็กน้อยของเธอ

“ไม่เป็นไร พี่ไม่ว่าอะไรหรอก อย่าคิดมากเลยนะน้องรบ น้องรบไม่ต้องพูดไม่ต้องอธิบายอะไรอีกแล้วล่ะ เดี๋ยวพี่ถามทุกอย่างกับแม่พี่เองนะ”

“ขอบคุณนะครับพี่รัก พี่รักใจดีที่สุดเลย!” ละอ่อนน้อยโผกอดพี่สาวร่วมโลกจนแน่น ก่อนจะรีบผละออกอย่างตกอกตกใจ “ขอโทษครับ พอดีผมดีใจมากไปหน่อย เลยลืมตัว เผลอกอดพี่รักเหมือนตอนเด็กๆ”

แม้จะตาเหลือกตกใจและเสียววาบกับกอดเนื้อแนบเนื้อชวนสยิวกิ้วจากพันรบมากเพียงใด แต่ร้อยรักก็ปล่อยผ่านไป คิดว่าน้องคงหมายความตามนั้นจริงๆ คงไม่ได้มีเจตนาจะล่วงเกินเธอ

“งั้นผม...ขอตัวกลับห้องก่อนนะครับ”

พันรบยิ้มบาง ก่อนจะหมุนตัวเปิดประตูออกจากห้องร้อยรัก เพื่อกลับห้องตนที่อยู่ถัดไป...

ฉับพลันนั้นเอง สีหน้าไร้พิษภัยก็เปลี่ยนเป็นยิ้มมุมปาก พลางหัวเราะหึในลำคอ ราวกับหมาป่าเจ้าเล่ห์ที่เตรียมวางแผนจับลูกแกะสาวกิน

ร้อยรักคงนึกไม่ถึงว่าน้องชายหน้าตาใสซื่อจะหลอกกอดเธอและคิดหื่นกับเธอตั้งแต่ที่ได้พบหน้ากันครั้งแรกหลังจากที่ไม่ได้เจอกันเลยมานานหลายปี

ตลอดเวลาที่ผ่านมา ชายหนุ่มได้เห็นความสวยของร้อยรักจากเพียงแค่รูปถ่าย และเฝ้าจินตนาการว่าร้อยรักตัวจริงจะสวยขนาดไหน ซึ่งพอได้มาเจอกันแล้ว พันรบก็ขอสรุปความว่า เธองามล้ำจับใจยิ่งกว่าที่เห็นในรูปมากนัก

ที่สำคัญกว่านั้น เธอช่าง...ใหญ่โตดีจริงๆ

เปล่า พันรบไม่ได้หมายถึงตัว เพราะเธอหุ่นดีร่างบางเหลือเกิน

ที่ว่าใหญ่นั้น หมายถึง...หน้าอกหน้าใจ

มองด้วยตาเปล่าก็พอเดาได้ว่าน่าจะคัพซี หากได้สัมผัสลูบไล้ ก็คงจะเต็มไม้เต็มมือสุดไปเลยๆ

ชายหนุ่มยิ้มร่าด้วยความครึ้มอกครึ้มใจ ก่อนจะหันหลังกลับไปจ้องประตูห้องของร้อยรักอย่างหมายมาด แววตาวาววับไปด้วยความสมใจ...ในที่สุดก็มาถึงเวลานี้สักที เวลาที่เขาโตพอจนจะมาจับจองเป็นเจ้าของสาวเจ้าเสน่ห์คนนี้

ได้เห็นงูเขาแล้วก็ดี เธอจะได้รู้ไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ว่ามันบิ๊กบึ้มแค่ไหน เมื่อถึงเวลาที่มันได้บุกเข้าไปหาเธอคราใด เธอจะได้เตรียมรับความหฤหรรษ์ที่เขาตั้งใจจะมอบให้แต่โดยดี!

.........................

#ความป่วนของตาหนู

ชายสูงวัยถอนใจเฮือกใหญ่ พลางหลับตาครุ่นคิดถึงหลานชายหัวดื้อด้วยความรักระคนรู้สึกผิด...ผ่านไปพักใหญ่ เขาก็ลืมตาขึ้นมา เพราะรู้สึกได้ว่ามีคนมองตนอยู่ 

ครั้นพอหันไปเจอ ก็มีอันได้มึนงง ด้วยคนมองคือเด็กผู้ชายตัวน้อยหน้าตาหล่อเหลาน่ารักซึ่งกำลังมองเขาด้วยสายตาขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก

‘ตาหนู...หนูคือใครลูก’

คนโดนถามทำปากจู๋ใส่พิชัยยุทธ ก่อนจะตบอกแนะนำตัวเอง ‘ป๋มคือสุดหล่อฮับ!’

‘สุดหล่อ?’

‘ฮับ ป๋มคือสุดหล่อ" ยืนยันแล้ว คนตัวน้อยก็ยกนิ้วโป้งมาให้เขา ‘ป๋มมาโป้งๆ คุณทวดฮับ!’

‘หือ...’ สรรพนามที่ตาหนูน้อยใช้เรียกขานกัน ทำเขาขมวดคิ้ว ‘ทวดอะไร ทวดใคร ฉันงงไปหมดแล้วนะ’

‘คุณทวดใจร้าย ป๋มจะไม่รักคุณทวดแล้ว ป๋มจะแกล้งชิ้งฉ่องใส่คุณทวด จะแกล้งอึ๊ใส่คุณทวด จะร้องไห้แงๆ ใส่คุณทวด จะแกล้งแหวะนมใส่คุณทวดด้วย!’

‘หา!’

‘ป๋มไม่ได้ขู่นะฮับ ป๋มเอาจริง!’

พิชัยยุทธเบิกตาโต ก่อนจะหลุดหัวเราะร่วน ด้วยขันท่าทางขึงขังของแกนัก ช่างน่าเอ็นดูจนเขานึกรักเด็กคนนี้อย่างบอกไม่ถูก

‘นี่หนูมาจากไหน บอกฉันมาซิ’

‘แบร่! ไม่บอกฮับ!’

.....................

#ความรวมพลัง

‘ตาหนู! มาหาทวดจริงๆ ด้วย มาให้ทวดหอมแก้มหน่อยเร็ว’

ตาหนูเชิดหน้าใส่ สะบัดตัวหนีคนที่กำลังยื่นหน้ามาหา ‘ไม่ฮับ ป๋มไม่ให้หอมหรอก!’

‘ทำไมล่ะลูก’

‘ป๋มบอกแล้วไงว่าป๋มโป้งๆ คุณทวดอยู่!’

พิชัยยุทธหน้าจ๋อย หลังจากนั้นก็มีอันต้องตื่นตระหนกตกใจจนอ้าปากหวอ เมื่อเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กน่ารักวิ่งมายืนอยู่ข้างเตียงอีกคน พร้อมกับเอ่ยปาวๆ ว่า

‘หนูก็จะโป้งๆ คุณปู่ด้วย!’

‘หือ...คุณปู่...” ขมวดคิ้ว พลางชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง 'หนูเรียกฉันว่าคุณปู่เหรอ หนูเป็นใครลูก’

‘หนูคือสุดสวยค่ะ’ แนะนำตัวปาวๆ แล้วก็เอ่ยเสียงเข้ม ‘ป้าคนนั้นไม่ใช่แม่หนูนะคะ คุณปู่อย่าจับคู่มั่วซั่วสิคะ!’

‘ใช่ๆ คุณทวดอย่าจับคู่มั่วสิฮับ’ ตาหนูทำปากยื่นแสนงอนใส่คนสูงวัย ก่อนจะขู่ส่งท้าย ‘ถ้าคุณทวดยังดื้ออยู่อย่างนี้...เราสองคนจะรุมแกล้งคุณทวดไปจนโตเลย คอยดู!’

.................................

“เทพธิดาน้อยฮับ...เรามาวางแผนกันเถอะ”

“แผนอะไร เทวดาน้อยจะทำอะไรอะ”

“ป๋มว่า เราต้องทำให้พวกเขาได้ใกล้ชิดกัน เนื้อแนบเนื้อ กระตุ้นไฟรักให้ลุกโชนพรึ่บพรั่บ!”

เทพธิดาน้อยยิ้มร่า ก่อนจะหุบยิ้ม แล้วเอ่ยถามเสียงเบาซึ่งเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจอย่างสูง “เอ่อ...เทวดาน้อย มันจะไม่เป็นการละเมิดกฎการไปเกิดเหรอ เรามีกำหนดการลงไปอยู่นะ ถ้าเรากระตุ้นพวกเขา แล้วพวกเขาห้ามใจไม่ไหว เผลอเลิฟๆ กันในตอนนี้เลย มันจะดีเหรอ”

“ดีซี้!” เทวดาน้อยรับประกันเสียงใส

“เอ่อ...เราไม่ได้คิดสิบแปดบวกเกินไปใช่ไหม”

“ไม่หรอก เราทำเพื่อพ่อเรานะ พ่อเราอยากมีเราแล้ว แต่แม่ๆ ของเราดื้อกันเหลือเกิน เราเลยต้องปราบแม่ก่อน!”

เทพธิดาน้อยนิ่งงัน ใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าแรงๆ เอ่ยอย่างตื่นเต้น “ตกลง! เราจะร่วมมือกับเทวดาน้อย แล้วพวกเราต้องทำยังไงเหรอ”

ผู้เป็นหัวโจกด้านความดื้อยิ้มมุมปาก ก่อนจะประกาศก้อง “เราต้องไปแกล้งผลัก แกล้งขัดขา ทำให้พวกเขาล้มทับกัน จ้องตากัน ทำให้เกิดความสยิวกิ้วในหัวใจ!”

“โห เทวดาน้อยเก่งจัง ได้แผนนี้มาจากไหนเนี่ย”

เทวดาน้อยหัวเราะคิกคัก “ได้มาจากพระเอกนางเอกในละครของมนุษย์โลกไง ล้มทับกัน จ้องตากันทีไร สุดท้ายก็อ้วกโอ้กอ้าก มีเบบี๋กันหมดเลย!”

#แอร๊ยยยยยยย พระเอกขี้แอ๊บ กับ นางเอกสุดเด๋อค่าาา 55555555

แถมมีตัวสร้างสีสันเป็น...สุดหล่อกับสุดสวย สองแสบจอมป่วน!

ไปพูดคุยกับพัพพุได้ที่นี่นะคะ

ฝากอีบุ๊กด้วยนะฮะ

ใครอยากอ่านงานเรื่องนี้เต็มๆ เรื่อง ก็ไปโหลดกันได้ค่าาา