มลทินอสูร (โรมานซ์เข้มข้น)

จุลจักษ์  อักษรานิมิต 

นายแบบหนุ่มสุดหล่อหุ่นล่ำกระชากใจหญิง ต่อว่าเธอเป็นผู้หญิงแพศยา ร่านจนเขาต้องยัดเยียดความเป็น 'ผัว' ให้เพื่อกีดกันใบทะเบียนสมรสที่พ่อของเขาจะมีกับผู้หญิงร้อยมารยาคนนี้แม้เธอจะไม่เต็มใจก็ตาม

และเธอ

 ปรินดา อาจรักษา

สาวน้อยแสนสวยใสซื่อ  ถูกเขากล่าวหาว่าเป็นผู้หญิงหน้าเงิน และพร้อมที่จะเอาตัวเข้าแลก 

เพื่อให้ได้มาซึ่งทะเบียนสมรส 

ดาวโหลดได้แล้ววันที่ MEB E-book

ราคา 249 บาท จำนวน 400 หน้า

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMzQ0NTE4IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiNTQ4NTciO30

ศิริภักดิ์ รับประกันความมัน ร้อนแรงทุกองศา

อิโรติกรัก กระชากทุกอารมณ์ 

ตัวอย่าง

 “โอ๊ย!... นี่เธอ ยัยตัวแสบเอ๊ย!”

จุลจักษ์ร้องออกมาสุดเสียง ใบหน้าหล่อเหลาแสดงความเจ็บปวดระคนเจ็บใจอย่างเห็นได้ชัด พลางจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนจะเลื่อนลงมามองสิ่งสวยงามตรงหน้าอย่างเสียดาย ขณะที่เธอก็ลนลานคลานลงจากเตียงตรงเข้าไปคว้าชุดคลุมที่ถูกเขาเหวี่ยงไปอย่างไม่ไยดี ขึ้นมาสวมอย่างร้อนรน

“หึ!...  เจ็บเป็นเหมือนกันเหรอ ทีทำกับคนอื่นไม่คิดบ้างหรือไงว่าเขาจะเจ็บเป็น” เธอต่อว่าเขาหลังสวมชุดคลุมเสร็จและเข้าก็เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้

“ฉันไม่คิดหรอกนะว่าไอ้สิ่งที่ทำกับเธอมันจะทำให้เธอเจ็บปวด แต่ถ้าเป็นครวญครางไม่แน่ เพราะฉันได้ยินเสียงเธอร้องออกมาไม่หยุดตลอดเวลา แล้วอย่างนี้เรียกว่าเจ็บปวดหรือมีความสุขกันล่ะ เธอช่วยตอบฉันหน่อยได้มั้ย ปรินดา! ว่าไอ้อาการก่อนหน้ามันถุกใจหรือว่าเธอไม่ชอบมันล่ะ”

เพี้ยะ!

ฝ่ามือบางสะบัดไปที่แก้มสากเต็มแรงจนหน้าหันก่อนจะค่อยๆ หันกลับมามองเธออย่างเอาเรื่องด้วยแววตาดุดันอาฆาต

“ ปากอย่างนี้น่าจะเอาฟอร์มาลีนมาล้างบ้างนะ จะได้ไม่ส่งกลิ่นเหม็นเน่าไปทั่วแบบนี้!”

เธอบริภาษใส่เขาทันทีหลังฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าคมจนเธอเองยังรู้สึกเจ็บไม่น้อย

“ดี!... คุ้มค่าหนึ่งตบแลกหนึ่งจูบ หรืออาจจะมากกว่านั้น” 

*******************************************

อิมเมจภาพถ่ายและนักแสดง นำมาเป็นตัวละครในนิยายเท่านั้น มิได้มุ่งหวังเพื่อการค้า ขอบคุณเจ้าของภาพมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

**** นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง ตัดทอน คัดลอก หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้อนุญาต ขอบคุณที่ติดตาม คอมเม้นให้กำลังใจกันสักนิด กด Like Fan Page ให้กันสักหน่อย ผู้เขียนจะได้มีแรงปั่นงานให้อ่านนะจ๊ะๆๆ

มลทินอสูร ศิริภักดิ์ www.mebmarket.com เพราะฐานะที่ยากจนบวกกับแม่ต้องมาป่วยหนักจนต้องเข้าโรงพยาบาล ปรินดา ตัดสินใจยอมแต่งงานกับคนแก่อายุคราวพ่อ เพราะเป็นหนทางเดียวที่เธอจะรักษาชีวิตของแม่เอาไว้ได้ แต่เขาไม่เข้าใจคิดว่าเธอมาเพื่อหลอกลวงปอกลอกสมบัติของพ่อเขา จึงตัดสินใจรวบหัวรวบหางจนเธอตกเป็นของเขา เพื่อดัดหลังแผนการของเธอ โดยที่ไม่มีวันรู้เลยว่า ตัวเองกำลังถูกเธอดัดหัวใจอยู่เช่นกัน

เล่ห์รักพายุร้าย ศิริภักดิ์ www.mebmarket.com “คุณจะโกรธจะแค้นผมยังไงก็ได้ แต่...” เขาเว้นจังหวะการพูดนิดหนึ่ง“คุณห้ามเกลียดผู้ชายคนนี้ เพราะเขากำลังจะเป็นเจ้าของตัวคุณเป็นทุกอย่างของคุณ พูดง่ายๆ เขาเป็นผัวของคุณ จำเอาไว้!”“อย่าฝันไปหน่อยเลย”เหมือนประโยคสุดท้ายที่แสนจะเห็นแก่ตัวของเขา ผลักดันให้เธอมีแรงฮึดขึ้นมาต่อต้าน“ผมจะทำให้มันเป็นจริงเดี๋ยวนี้”ฝ่ามือทั้งสองข้างเลื่อนมาจับเอวคอดของเธอไว้มั่นจากนั้นก็ยกร่างท่อนนั้นของเธอขึ้นมาเกยที่หน้าขาของตัวเอง...

นางบำเรอชั้นเอก ศิริภักดิ์ www.mebmarket.com

โสเภณีจำเลยรัก ศิริภักดิ์ www.mebmarket.com สหรัฐ  คหบดินทร์ โกรธเป็นฟืนไฟ เมื่อพิธีวิวาห์ในคืนแรก เจ้าสาวก็หนีไปพร้อมชุดวิวาห์!ความโมโหที่ถูกหักหลังอย่างไม่ไว้หน้าเป็นครั้งที่สองทำให้เขาตัดสินใจออกตามล่าตัวหล่อน....กับชายชู้สารเลวคนนั้นอย่างเต็มกำลังหล่อนบังอาจมาก ที่ทำให้คนอย่างเขาต้องอับอายขายหน้าคนทั้งประเทศใครต่อใครคงจะนินทา หาว่าเขาเป็นเจ้าบ่าวคืนเดียว ที่เจ้าสาวหนีไปกับชู้!หล่อนมันช่างทําตัวได้ชั้นตํ่าและแพศยาเสียเหลือเกินทําแบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับโสเภณีที่ไม่สนใจชื่อเสียงของตนนี่หล่อนคงไม่สนใจว่าสังคมจะประณามให้เป็นผู้หญิงมากผัวใช่ไหม!ดีล่ะ ในเมื่อหล่อนกล้าได้กล้าเสีย และกล้าหักหลังเขาถึงขนาดนี้สหรัฐ ก็จะสนองความต้องการนั้นกลับคืนไปให้ทบเท่าทวี!และดูเหมือนว่าโชคจะเข้าข้าง... เมื่อเขาตามมาทันและเจอตัวคนทั้งสองได้ในที่สุดการทรมานเจ้าสาวคนสวยจึงเริ่มต้นขึ้น และเขาจะจัดให้หล่อนอยู่ในฐานะ...จําเลยรักโสเภณี!...

กำราบรักเจ้าพ่อ ศิริภักดิ์ www.mebmarket.com “เธอเลือกที่จะอยู่ที่นี่เองนะ… แม่แมวขโมย” “ฉันพูดแบบนั้นเสียที่ไหน” “ก็เธอทำมือถือฉันพัง... ซ้ำยังไม่ยอมให้ฉันแจ้งความ” “ก็ใช่ แล้วไงฉันยังไม่ได้บอกสักคำว่าต้องการอย่างที่คุณว่า” “ก็เธอเลือกอยู่ที่นี่... ให้ฉันเป็นฝ่ายสะสางคดีเอง อย่างนั้นไม่ใช่เหรอที่แมวขโมยอย่างเธอต้องการ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงอย่างผู้ที่เหนือกว่า รอยยิ้มดูถูกแต้มที่เรียวปากหยักจนคนมองโมโห เข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่าเขาหมายถึงอะไร ก่อนจะตอบกลับไปด้วยอารมณ์โมโหที่มีมากกว่า “คิดเอาเองน่ะสิ!” “แน่นอน ผู้ถูกกระทำ ย่อมคิดแบบนั้นอยู่แล้ว” “อย่าแม้แต่จะคิด!”เธอขู่ฟ่อ ขณะแผ่นหลังบางชนเข้ากับกำแพงหินเต็มเปา “เธอ โชคร้ายแล้วล่ะแม่แมวน้อยเอ๋ย เพราะร่างกายของฉันมันอยากยุ่งกับโจรสาวพราวเสน่ห์อย่างเธอเข้าให้แล้ว”เขาเอื้อมมือไปแตะที่ปลายคางมนของเธอ “อย่ามาโดนตัวฉันนะ!” “ช่วยไม่ได้ เธออยากเข้ามาขโมยของผิดห้องเอง จะโทษใคร” “แต่ฉันยังไม่ได้เอาของๆ คุณไปเลยสักชิ้นนะ คุณจะมากล่าวฉันลอยๆ ไม่ได้” “งั้นเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจของเธอ และในฐานะผู้เสียหาย...ฉันขอค้นตัว...”