ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ท ะ เ ล ตั ด เ พ ช ร

เด็กเร่ร่อนคนหนึ่งที่เข้ามาอยู่ในบ้านอย่าง 'ตัวเล็ก' ทำให้นายหัวใหญ่เจ้าของเหมืองอย่าง 'เพชร'เกิดอาการใจสั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน พอมีเจ้าตัวบางมาอ้อน มาปรณนิบัติก็อดเอ็นดูไม่ได้หากแต่ดันมีศัตรูหัวใจเป็น 'ไม้' มือขวาของเขาที่นอกจากจะสุภาพบุรุษแล้วยังดูเหมือนจะได้ครอบครองหัวใจของตัวเล็กไปด้วย มีหรือที่เรืออย่างนายหัวจะยอมแพ้ขอนไม้ในเมื่อเขาเป็นเจ้าของเหมืองแห่งนี้ เจ้าของที่แห่งนี้ ไม่มีอะไรที่เขาอยากได้แล้วจะไม่ได้!
นับวันตัวเล็กยิ่งแปลกประหลาดขึ้นทุกวัน ในแต่ละวัน เพชรก็พบว่าตัวเล็กไม่ใช่แค่เด็กเร่ร่อนธรรมดาตัวเล็กมีความรู้และความสามารถมากกว่าเด็กธรรมดาๆเท่านั้น และในท้ายที่สุดตัวเล็กคือใครกันแน่

ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
เพิ่งมีโอกาสมาอ่านทั้งหมด ปรกติเราไม่ใช่คนอ่านงานสไตล์นี้เลยนะคะ แต่รู้สึกว่างานคุณปันก็ต้องสไตล์นี้แหละ เหมือนดูละคร เผลอแป๊บๆก็อินไม่รู้ตัว อยากดูต่อจนจบ ฮือออ
เราอ่านรวดเดียวถึงตอนล่าสุด งั้นขออนุญาตคอมเมนท์รวมๆ เลยนะคะ ส่วนตัวรู้สึกว่าน้องตัวเล็กยังจำได้ไม่หมด แล้วก็คิดว่าเพชรน่าจะพอรู้อยู่แล้วด้วย จากอะไรหลายๆ อย่าง อีกอย่างนึงก็คือกำลังคิดว่านอกจากตัวเล็กแล้วมีคนในคนอื่นอีกแน่ๆเลยที่ไม่ใช่คนของนายหัวจริงๆ เรื่องมันหนักสำหรับน้องมากเลยนะคะ แบบว่า เห้อ แต่พออ่านตอนนี้ก็รู้เลยว่าน้องตัดสินใจแล้วว่าจะยอมรับผลที่ตามมาจากการไม่ทำตามคำสั่งของนายท่าน พยายามจะ compromise แหละ ด้วยการเอาเอกสารที่จำเป็น แต่ก็คงไม่พอแล้ว ได้แต่หวังว่าเพชรจะรักน้องพอที่จะทำความเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดและเริ่มต้นใหม่กับน้องนะคะ
สุดท้ายๆๆ เป็นกำลังใจให้คุณปันเสมอนะคะ อาจจะไม่ได้คอมเมนท์ทุกตอน ทุกครั้งที่คุณปันอัพ ต่อไปนี้จะพยายามให้กำลังใจคุณปันบ่อยขึ้นนะคะ เพราะในฐานะคนอ่านเราก็ทำได้แค่นี้ ขอบคุณที่ตั้งใจเขียนทุกๆตอนทุกๆเรื่องเสมอนะคะ
ปอลอ แบบว่าถ้าเรื่องนี้จะยังมีเล่ม ก็จะรอนะคะ แฮ่
สงสารตัวเล็ก ทวงคืนตัวเล็กจากชลธารได้ไหม ไม่เอาได้หรือเปล่าชลธารน่ะ
ถ้านายหัวรู้ความจริง คงไม่มีทางที่จะไม่เกลียดตัวเล็กแน่เลย นายหัวเป็นคนรักครอบครัว รักเพื่อนฝูง รักลูกน้อง
แล้วน้องชายของนายหัวถูกฆ่าตาย จะให้อภัยก็คงยาก แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่อยากให้ตัวเล็กต้องเสียสละตัวเอง
ทะเลมันเงียบสงัดเพราะพายุมันกำลังจะพัดเข้ามาสินะ ถือว่าเป็นผลกรรมของตัวเล็กก็แล้วกัน
กรรมใครใครก่อ ก็ต้องรับกรรม ทำให้เขาเจ็บปวดทรมาน ตัวเองก็ต้องทรมานเหมือนกัน ไม่แปลกที่ตัวเล็กจะบอกว่าน่าจะตายไปตั้งแต่ตอนสี่ขวบ
ถ้าตายไปเสียตั้งแต่ตอนนั้น ตัวเล็กคงไม่ใช่ชลธารที่โหดร้ายในวันนั้น ทำไมคนที่เก็บชลธารมาเลี้ยงถึงไม่ใช่ครอบครัวเจียระไนจินดากันนะ
ทำไมต้องถูกคนไม่ดีไปเลี้ยงในทางที่แย่ๆด้วย จริงๆแอบสงสารพี่ไม้ด้วย ตัวเล็กจะแอบหลอกใช้พี่ไม้ใช่ไหม ทั้งๆที่รู้อยู่ว่าพี่เขาใจดีขนาดไหน
;-; รอนะคะไรท์ รักเสมอ ถ้าเหนื่อยก็หาแซลมอนทานระหว่างพักไปกอนนะคะ กินแซลมอนเสร็จอย่าลืมซื้อโกโก้มิ้นต์กินต่อจะได้หายเหนื่อย
ไม่เอาได้ไหม ไม่อยากให้ชลธารกลับมาเลย เป็นตัวเล็กของนายหัวไปน่ะดีแล้ว นายหัวเองก็ไว้ใจตัวเล็กมากถึงเล่าเรื่องอดีตให้ตัวเล็กฟัง
ถึงจะบอกไปว่าเป็นแค่นิทานก็เถอะ นายหัวเริ่มรู้สึกแล้วใช่ไหมว่าตัวเล็กเป็นภัยกับตัวเอง
ถ้าตัวเล็กไม่ทำภารกิจให้สำเร็จ ตัวเล็กเองก็จะถูกปัังเหมือนกันหรือเปล่า นายท่านของชลธารจะยังเก็บตัวเล็กเอาไว้หรือเปล่า
ถ้าเพชรรู้ว่าตัวเล็กเป็นคนของหุ้นส่วนคนนั้น เพชรจะทำยังไงกับตัวเล็ก งานดราม่ามาแล้ว แงงงงงงงงง ;-;
หวานฟินจิกหมอนไม่ถึงสามย่อหน้าหรอกนิยายเรื่องนี้ 5555555555 อีกพักก็ต้องมีเรื่องมีเหตุมาให้กุมขมับเล่น
ตัวเล็กจะแอบเอาไปทำแหวนให้นายหัวหรอ น่ารักจังเลยคับลูกมี๊
คุณวีก็ยอมข้อคุณหมอหน่อย เขาเป็นห่วง คู่นี้เวลาหยอกล้อกัันก็น่ารักดี แต่อย่าให้โมโหนะ ร้ายทั้งคู่
ไม่รู้เลยว่าจะเป็นห่วงใครก่อนดี ระหว่างนายหัวเรือล่ม คุณวีที่ถูกเล็งตัว หรือภารกิจลับของตัวเล็ก
อ่าว สรุปไม่ได้รักกันแล้วหรอ แต่ยังดีนะที่ยังกลับมาคุยกันแบบเปิดใจ ตอนนี้วีคงมีแค่เพชรคนเดียวที่พึ่งพาได้ที่สุด
ส่วนตัวเล็กก็เข้มข้นไปอีก อยากบอกตัวเล็กว่า อย่าไปตามหาตัวตนของตัวเองเลย อยากบอกให้ทิ้งมันไปเลยก็ยิ่งดี
ทำไมตัวเล็กต้องมาเจออะไรแบบนี้ แล้วที่ตัวเล็กโดนตามฆ่า คงไม่ใช่คนของเจียระไนจินดาใช่ไหม
รักพล็อตของไรท์จัง รักตัวละครของไรท์ด้วย อยากกอดตัวเอียด
เหมือนเด็กขี้งอนที่เอาขนมมาล่อแล้วก็หาย นับวันเริ่มกลัวตัวเล็กเหมือนกันนะ กลัวว่าสักวันตัวเล็กจะเปลี่ยนไป ชอบตัวเล็กแบบนี้
ชอบตัวเล็กที่ขี้ซน ขี้กลัว แต่สดใสและน่ารัก น่าทะนุถนอม
นึกว่าคุณวีจะเลิกคุยกับหมอแล้วซะอีก ดีเลย อยู่คาดโทษคุณหมอไปนานๆเลยนะ เอาให้สำรักความผิดตายกันไปเลย
เสียใจนะเนี่ยที่นายหัวบอกว่าไม่เคยหมดรักคุณวี ฟังแล้วเจ็บแทนตัวเล็กเลย
อยากรู้แล้วว่านายท่านเป็นใคร ก่อนจะมาเป็นตัวเล็กในทุกวันนี้ ตัวเล็กโดนอะไรมาบ้างก็ไม่รู้ ถูกฝึกมาอย่างโหดร้ายเลยสินะถึงมีรอยแผลเต็มตัวขนาดนั้น
คิดภาพไม่ออกเลยว่าถ้าตัวล็กจำเรื่อราวได้ทั้งหมดจะกิดอะไรขึ้น จะกลับไปหานายท่าน หรือจะอยู่กับนายหัว
สิ่งที่วีรินทรโดนมาจากภาณุก็เหมือนเป็นฝันร้ายที่คอยตามหลอกหลอนเจ้าตัวอยู่แล้ว ความงดงามที่ดูเย่อหยิ่งเป็นความงามที่ดูได้แต่ตา
เพราะหากสัมผัสมันแรงๆ มันก็จะแตกหักไปเสีย คราวนี้กลายเป็นเรื่องยุ่งกว่าเดิมซะแล้ว ตั้งใจมาง้อไม่ใช่หรอหมอ ทำไมมาทำให้เขาโกรธยิ่งกว่าเดิมละ
แรงหึงสินะ มีใจให้คุณวีแล้วล่ะสิ
สกิลตัวเล็กไม่ธรรมดาแล้วนะถ้าสกิลอิ้งโทอิคจะเหมือน 900+ ขนาดนั้น นายหัวมีความลองเชิง นึกว่าตัวเล็กมีแค่รอยสัก A02 นี่มีเลขตัวอื่นด้วย อย่างนี้ก็เอาไปแทงหวยไม่ได้แล้ว ;-;
แงงงงงง ครับที่หลุดมาจากปากของวีรินทรนี่ฟังแล้วเจ็บเสมอเลยแหะ หมอคงใจอ่อนแล้วแน่ๆ ถึงวีรินทรจะดูร้ายๆไปหน่อยแต่ก็ค่อนข้างอ่อนแอ
เดี๋ยวนี้ตัวเล็กปีกกล้าขาแข็งขึ้นแต่ก่อนมาก ถ้าเป็นแต่ก่อนก็คงไม่กล้างอนนายหัวหรอก ตัวนี้คือ นายหงนายหัวไม่ต้องเรียกละ
สงสัยงะว่าคนที่ตัวเล็กเคยรับใช้มาก่อนเป็นใคร แล้วตัวเล็กทำงานอะไรกันแน่ ทำไมต้องฆ่าคน ทำไมต้องสร้างตัวเล็กขึ้นมาให้เป็นคนอันตราย
พอตัวเล็กเริ่มจำอะไรได้บางอย่างสัญชาตญาณของตัวเองเริ่มกลับมา เห็นได้ชัดเลยคือการป้องกันตัวเอง
ดูเหมือนพี่ไม้จะรักตัวเล็กแล้วนะ นายหัวจะปล่อยให้เรื่องมันเป็นแบบนี้จริงดิ จะกลับไปหาวีจริงๆหรอ
ทั้งๆที่อยู่กับตัวเล็กออกจะมีความสุขมากขนาดนี้ แต่วีรินทรน่าสงสารจริงๆแหละ โดนกระทำมาขนาดนั้น
คุณวีก็น่ารักเสียจริงใครเห็นผ่านไปมาต้องหยุดมอง หยุดแซวไม่ได้
ตัวเล็กโดนดุแน่เลย พาเด็กๆไปเล่นน้ำ แล้วเด็กโดนกะพรุนไฟ เรื่องใหญ่เลยนะเนี่ย ปมของตัวเล็กเพิ่มมาอีกอย่างแล้วสิ
A02 งวดหน้าเอาไปแทงหวยได้ไหมลูก ถ้าถูกแม่ยกจะเอามาเปย์คนเขียน 5555555555555555
ตัวเล็กซนวันไม่เว้นวันเลยนะ มีเรื่องให้นายหัววิ่งได้ตลอด ไม่ได้ซนเองก็พาแก้งค์เพื่อน(?) พาไปซน
ซนขนาดนี้นายหัวต้องจับมาไว้ข้างกายตลอดแล้วนะรู้ไหม
เมะเรื่องนี้นี่มันยังไง ชอบจับเคะเป็นแม่บ้าน 555555 ฉากสวีทเช็ดผมของนายหัวแทบลืมหายใจ อีกนิ๊ดเดียวแล้วเชียว
คุณวีมาขัดได้ถูกเวลามากๆ อารมณ์เหมือนเมียหลวงมาตามหาสามีที่กำลังเล่นชู้อยู่กับเมียน้อย จับได้แบบคาหนังคาเขาเลย
จริงๆคู่เตชิตวีรินทรก็เข้ากันดีนะ ดูเหมาะสมกันดี ไม้เบื่อไม้เมา
น่ารักมากและซนที่สุดเลยนี่หมายถึงน้องชายหรือตัวเล็กกันแน่ แต่ก็ใช้กับตัวเล็กเหมือนกัน
ผมของตัวเล็กเหมือนจิ๊กซอว์เลย ต้องเอาที่น้องนึกได้มาต่อๆกัน ถึงจะพอเดาได้ว่าตัวเล็กเป็นคนมีของ
แถมดูเหมือนว่าตัวเล็กจะเป็นเด็กของผู้มีอิทธิพลมาก่อน แถมน่าจะถูกเลี้ยงดูมาอย่างดี(?) หรือต้องใช้คำว่าฝึกมาอย่างดี
เรื่องหุ้นเอย เรื่องภาษาเอย สกิลปีนต้นไม้(?) ถ้าน้องเป็นแค่ลูกคุณหนูไม่น่าจะปีนป่ายเก่งน้า
นายหัวเริ่มหลงน้องแล้วสิท่า น่ารักมากไหมนายหัว ถ้ามากก็ถนอมน้องหน่อยน้า
ตัวเล็กซนนนนนน ทำนายหัวเจ็บตัวเลย เหมือนที่นายหัวว่าถ้านายหัวรับไม่ทัน นั่นความสูงสองเมตรเลยนะตัวเล็ก
ไม่ขาหักแขนหัก ก็ต้องมีอะไรที่แตกแน่ๆ
นายหัวอ่อนโยนจัง ถึงภายนอกจะดูแข็งกร้าวไปหมด เหมือนตัวเล็กเข้ามาทำให้สิ่งที่ขาดหายไปนานกลับมาอีกคน
เพราะตัวเล็กดูน่าทะนุถนอมคล้ายๆคุณวีหรือเปล่า นายหัวเลยไม่สามารถปล่อยเอาไว้ได้
แต่ถึงยังไง นายหัวจะให้อาบน้ำให้เร๊อะะะะะะ!!!! ><
ไม้แอบชอบตัวเล็กปะเนี่ย แต่อย่างว่าตัวเล็กน่ารักขนาดนี้ใครๆก็เอ็นดู ตกเขาไปทั่วอะ นายพี่เอย พี่ไม้เอย นายหัวเอย
คุณวีจะกลับไปหานายหัวแล้ว ตัวเล็กจะโดนเขี่ยทิ้งไหมเนี่ย
ไรท์คะ อยากมีตัวเล็กเป็นของตัวเองจัง 5555555
กรี๊ดดดด โกนหนวดบนตักนายหัว เขินมาก ขอซื้อค่ะฉากนี้ ขอซื้อไปนั่งอ่านนั่งดูคนเดียววว ดูเหมือนตัวเล็กจะความจำเสื่อมใช่ไหม
แสดงว่าตัวเล็กต้องเคยโกนหนวดบนตักใครสักคนมาก่อน อยากรู้จังว่าคนๆนั้นเป็นใคร
แฟนใหม่แม่ของคุณวีรินทรนิสัยแย่ๆจริงๆ เคลมแม่แล้วกะจะเคลมลูกต่อสินะ น่ารังเกียจจัง สงสารคุณวีเลย
แล้วที่ตัวเล็กอ่านเกมออฟโทรนส์เป็นภาษาอังกฤษอีก เหมือนตัวตนของตัวเล็กเองก็จะไม่ธรรมดาเหมือนกันนะ
ติดตามเลยค่ะ สนุกมากๆ ><
ยังดีที่นายหัวกลับมาทันถึงสองวันก็เถอะ อันตรายเหมือนกันนะเนี่ย ตัวเล็กนี่น่าทะนุถนอมจริงๆเลย เอ็นดูอะ
นายหัวคงคิด สรุปนี่เราได้คนงานหรือได้ลูกมาเลี้ยงเพิ่มเนี่ย 555555 แล้วนี่นายหัวไปเจออะไรมา หรือไปกินเหล้ากัับคนงานปกติแล้วกลับมาเพ้อ
ฉากลวนลามตัวเล็กนี่หัวอกแม่ยกตัวเล็กอยากจะเอากระทะมาฟาดหัวนายหัวเหลือเกินจ่ะพี่จ๋า เดี๋ยวเถอะ จะชิมนิดชิมหน่อยก็ไม่ห้ามหรอกนะ
แต่พ่อคุณจะมาเพ้อชื่อคนอื่นต่อหน้าตัวเล็กไม่ด้ายยยยยยย