ชำได้แต่เจ็บไม่ได้ - ชำได้แต่เจ็บไม่ได้ นิยาย ชำได้แต่เจ็บไม่ได้ : Dek-D.com - Writer

    ชำได้แต่เจ็บไม่ได้

    เมื่อความรักระหว่างฉันกับเธอใกล้มาถึงจุดสุดท้ายแต่ความรักระหว่างเธอกับเขากำลังจะเริ่มต้นฉันเธอและเขาเราสามคนกำลังจะเริ่มต้นเรื่องราวเรื่องใหม่นี้ด้วยกันจุดบเรื่องนี้มีทางเดินให้เลือกสามทางฉันเธอและเขา

    ผู้เข้าชมรวม

    91

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    91

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  14 ส.ค. 54 / 13:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    มีนาเธอคือผู้หญิงที่มั่นคงต่อความรักที่มีให้ปังแต่เพียงผู้เดียว
    ปังผู้ชายที่ลังเลกับความรักที่มีให้มีนาแต่เขาก็แอบปันใจให้กับฟ้าหญิงสาวตาคม
    ฟ้ารู้ทั้งรู้ว่าปังมีแฟนแต่เธอก็ยังปราถนาที่จะได้ปังมาเป็นแฟน

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      มีนานั่งอยู่ริมหน้าต่างเห็นฝนตกจึงนึกได้ว่าปังกำลังเดินทางกลับบ้าน มีนารู้สึกเป็นห่วงชายหมุ่มมากแต่หญิงสาวก็ได้แค่นั่งรอ เพราะลึก ๆ แล้วเธอก็รู้ว่าปังไม่ได้มีเธอเป็นแฟนแค่คนเดียวยังมีอีกคนนึงที่ปังกำลังคิดถึง แต่เรื่องนี้ปังไม่รู้ว่ามีนารู้เรื่องนี้แล้ว
      ฟ้าหญิงสาวที่มาดมั่น มั่นใจในตัวเองว่ายังไง ปังก็คงจะเลือกเธอเพราะฟ้าเป็นคนที่สวยเด่นกว่าแฟนของปังที่กำลังคบกันอยู่ แต่ลึก ๆ ฟ้าก็อยากจะแค่ควงปังเล่นก็เพียงเท่านั้น ฟ้าก็ไม่ได้มีปังแค่คนเดียวเธอยังมีชายหนุ่มคนอื่น ๆ อีกมากหน้าหลายตา
      ปังไม่ได้เดินทางกลับบ้านแต่อย่างใดเขากำลังมาหาฟ้า ที่นัดพบกับเมื่อปลายสัปดาห์ก่อน ปังไม่รู้สึกสะทกสะท้านที่โกหกมีนาแต่อย่างใด เพราะเขากำลังคิดจะเลิกกับหญิงสาวอยู่แล้ว ปังเคาะประตูหน้าห้องฟ้า หญิงสาวเปิดประตูเห็นชายหนุ่มยืนรอหน้าห้อง ปังเดินเข้าห้องทันทีฟ้าเดินตามไปแล้วปิดประตู
      "ฟ้ากำลังทำอะไรอยู่เหรอ"
      นี่เป็นประโยคแรกของปังที่พูดกับเธอ
      "ก็ดูหนังอยู่ วันนี้ปังมานี่ได้เหรอ แฟนปังละไม่ว่าปังเหรอ"
      "เปล่าหรอกปังบอกว่าจะกลับบ้านมีนาก็ไม่ว่าอะไรหรอก"
      ฟ้ากับปังมองหน้ากันก่อนจะชวนกันเข้าห้องไป
      อีกฟากแห่งความเหงามีนาก็ยังนั่งอยู่ริมหน้าต่าง เธอก็อาจจะรู้ว่าปังไม่ได้กลับบ้านรู้ทั้งรู้แต่คนที่คิดกำลังจะไปแล้วเธอจะไปรั้งเขาเพื่ออะไรร้องไห้วันนี้ยังดีกว่าร้องไห้ให้เขาเห็นทำยังไงได้คนกำลังจะหมดใจ มีนาไม่รู้สึกสงสารตัวเองแต่รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงโง่คนนึงที่โดนผู้ชายที่คิดว่ารักที่สุดหรอกกันหน้าตาใสซื่อ

      หนึ่งวันผ่านไปปังได้กลับมาจากห้องฟ้ากำลังจะไปทำงานต่อ โทรศัพท์ดังปรากฎว่ามีนาส่งข้อความนัดให้ปังไปพบที่สวนสาธารณะ
      ด้านฟ้าก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หญิงปริศนาคนนึง
      "คุณชื่อฟ้าหรือเปล่า"
      "ใช่คะ"
      "ฉันแฟนปังกรุณามาพบได้ไหมคะ"
      ฟ้ารู้สึกร้อน ๆ หนาวๆ แต่จะทำไงได้ก็ต้องยอมไปพบกับเธอคนนั้นแฟนของปัง แต่ฟ้าก็ไม่รู้สึกอะไรก็ยังอยากจะได้ปังมาเป็นแฟนทำยังไงก้ได้ที่จะได้เขามาเป็นของเธอไม่สนไม่แคร์ ความรู้สึกคนอื่น รู้สึกแค่แคร์ตัวเองก็เพียงพอแล้ว

      ทั้งสามมาพบกันที่สวนสาธารณะ มีนาก็ได้แค่มองหน้าทั้งสองคนอย่างเศร้า ๆ กับโชคชะตาตัวเองที่ต้องโดนแฟนตัวเองสวมเขามาได้นานสองนาน
      ปังเห็นท่าไม่ดีก็ชิงพูดก่อน
      "ดีแล้วแหละ มีนารู้แล้วว่าปังไม่ได้มีมีนาแค่คนเดียว มีนาก็น่าจะรู้นะว่าหมายความว่าอะไร"
      มีนามองปังด้วยน้ำตาก่อนจะพูดออกมา
      "สิ่งที่ปังทำนะ มีนารู้มาตั้งนานแล้ว ปังโกหกมีนา ปังไปหาเธอคนนั้น ทำไมมีนาไม่รู้ ผู้ชายอย่างปังไม่สมควรได้ความรักจากมีนาเราเลิกกันเถอะ"
      ปังไม่รู้สึกอะไรเขาทำหน้าตาเฉย ๆ ราวกับไม่ได้ยินอะไร
      มีนามองหน้าฟ้าแต่ก็ไม่ได้โกรธที่เธอมาแย่งปังไปจากเธอ ดีเสียอีกจะได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นพวกโลเลกับความรัก

      วันเวลาผ่านไปสามเดือนมีนาได้ข่าวว่าปังเลิกกับฟ้าเพราฟ้าเองก็ไม่ได้มีปังแค่คนเดียวไม่รู้ว่ามีนาจะดีใจหรือสมนำหน้าเขากันแน่ที่เจอคนประเภทเดียวกัน




      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×