Brother's Love รักร้ายพี่ชายจอมโหด
ฟิคเรื่องนี้เกิดจากการที่ทนกับโมเม้นต์คู่นี้ไม่ได้อีกต่อไป จึงกลายมาเป็นฟิคเรื่องนี้ เป็นฟิคคิดสดไม่มีสาระอันใดแต่รับประกันความฟินแน่นอน เข้ามาอ่านแล้วฟินไปด้วยกันนะ
ผู้เข้าชมรวม
1,646
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
1.64K
อัปเดตล่าสุด : 27 ก.พ. 57 / 16:30 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
จะทำอย่างไรดีเมื่อ "ชเว ยองแจ" นักร้องนำวงน้องใหม่ GOT7 เกิดตกหลุมรักหนุ่มเจ้าอารมณ์แถมเสียงดังอย่าง "อิม แจบอม" ลีดเดอร์ของวง โดยที่ไม่รู้เลยว่าแท้ที่จริงแล้วแจบอมก็แอบชอบยองแจอยู่เหมือนกัน
ฝากฟิคเรื่องแรกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของแม่ยก 2jae ทุกๆคนด้วยนะคะ
ตามไปเม้ามอยกันเรื่องฟิคหรือร่วมฟินเรื่องทูแจกันได้ที่ทวิตเตอร์ http://twitter.com/pu_xoxo
ตอนนี้เค้าเปิดเรื่องใหม่ด้วยน้า คู่ 2Jae เหมือนเดิม
กดตามลิ้งค์นี้ได้เลยจ้า http://writer.dek-d.com/puluvjunhoe/writer/view.php?id=1107307
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลาึภายในห้อ้อมอ GOT7 วน้อใหม่ที่เพิ่เบิว์ไ้ไม่นานแ่ระแสมาแรมาในะนี้
"ยอแ!นายทำอะไรอนายห๊ะ" อิม แบอม ลีเอร์อววาึ้นเสียั เมื่อเว ยอแ นัร้อนำอวเ้นไ้ไม่ถู้อัที
"ผมอโทษรับฮยอ" ยอแอบหน้าหอยๆ
เป็นเรื่อปิไปะแล้วที่ยอแะ้อโนแบอมุใส่เสมอ เายอมรับว่าเ้นไม่เ่แ่เ้า็พยายามอย่าหนัแล้ว แ่ยัมิวายโนุอยู่เป็นประำ
"เอาล่ะ พััน่อน็แล้วัน" แบอมบอเหล่าเมมเบอร์
"เฮ้ย ยอแไม่้อเรียไปหรอนะ แบอมมัน็เป็นนเ้าอารม์แบบนี้แหละ ั้นว่านายทำไ้ีแล้วนะ" แ็สัน เินเ้ามาออยอแพร้อมพูให้ำลัใ
"ผมไม่เป็นไรหรอฮะ"
"ั้นไปหาไรินันีว่าเนอะ" แ็สันวนยอแ
"ะไปไหนันน่ะ!" แบอมเอ่ยถามทันทีที่เห็นทัู้่ทำท่าะเินออาห้อ้อม พร้อมมอ้วยสายาที่เหมือนไปโรธใรมาสัสิบาิไ้
"ยอแ นายมีเรื่อ้อุยับัน" พูพร้อมเินมาระาแนยอแออาแ็สัน แล้วลายอแออมาาห้อ้อม
"ฮยอมีอะไระุยับผมเหรอรับ" ยอแถามทันทีที่แบอมหยุลาเา
"ทำไม ะุยับันมัน้อมีเรื่ออะไรั้นเหรอถึุยันไ้น่ะ" พูบแบอม็ระายอแเ้าหาัว
"เอ่อ เปล่ารับ" ยอแรีบ้มหน้าหลบสายาอแบอมที่ำลั้อมอมา พยายาม่มใไม่ให้มันเ้นแรเพราะลัวว่าอีนะรับรู้ว่าหัวใอเามันเ้นแรนาไหนเมื่อไ้อยู่ใล้ับแบอม
วามริแล้วยอแมีวามรู้สึีๆับแบอมมาั้แ่เอันรั้แรแล้ว แ่เา็ไม่เยบอให้ใรไ้รู้เพราะเาิว่าแบอมับินยอนั้นอาะอบพอันอยู่ เพราะเาเห็นสอนนี้อยู่้วยันบ่อยๆ ่าาเาที่เป็นรูมเมทับแบอมแท้ๆแ่ลับไม่เยอยู่ในสายาอเาเลย แล้วทำไมมาวันนี้ถึลาเาออมาแบบนี้นะ
"แล้วฮยอมีเรื่ออะไระุยับผมหรือเปล่ารับ" ยอแเอ่ยถามออไป "ถ้าไม่มีผมอัว่อนนะรับ"
"ะรีบไปหาไอแ็สันรึไ" แบอมถามึ้น
"ั้นมั้รับ เารอผมอยู่ ผมอัวนะรับ" ยอแำลัะ้าวเินออมาารนั้น แ่แล้ว็ถูแบอมระา้อมือไว้แล้วถูันนหลัิำแพ
"นายอบมันหรือไ ันเห็นนายอบไปอยู่ับมันลอเลย!" แบอมถามเสียั
"นี่มันเรื่ออผม ฮยอไม่เี่ยวะหน่อยแล้ว็ปล่อยผมไ้แล้ว"
"อ๋อ เรื่ออนายั้นเหรอ หึ" พูบแบอม็้มลประบริมฝีปาเ้าับปาอยอแทันที
"อื้อ" ยอแที่ำลัใไ้แ่ยืนแ็ทื่อยอมให้แบอมรุล้ำริมฝีปาอนอยู่อย่านั้น นรู้สึว่าะหมอาาศหายใยอแึเริ่มยมือึ้นทุบไปที่หน้าอแร่อแบอม แบอมึยอมถอนริมฝีปาอออย่ารู้สึเสียาย
"ฮยอทำอย่านี้ทำไมอ่ะ ฮยอมีนที่รัอยู่แล้ว แล้วมาูบผมทำไม" ยอแถามเบี้วยวามรู้สึสับสน แบอมมีินยออยู่แล้วทำไม้อมาทำอย่านี้ับเา้วย แ่นี้เา็เ็บมาพอแล้ว พูบยอแ็รีบวิ่ออไปทันที ทำให้แบอมยัไม่ทันไ้อธิบายอะไรให้ยอแฟัว่าวามริแล้วเาไม่ไ้เป็นอะไรับินยอเลย เาับินยอสนิทันเพราะเยร่วมานันในนาม JJ Project มา่อน และวามริแล้วเานั้นแอบอบยอแมานานแล้วเหมือนัน แ่เพราะเาไม่อยาเสียฟอร์มึไม่ล้าเ้าหายอแรๆ
"อ้าว ยอแหายไปไหนมาเนี่ย ว่าะวนไปหาไรินะหน่อย" แ็สันถามทันทีที่เห็นยอแเินเ้ามาในห้อ้อม
"เอ่อ...ไม่มีไรหรอ มา้อมัน่อีว่านะ" ยอแเลี่ยที่ะไม่อบ
"เออๆๆไม่้อบอ็ไ้ แ่้อโนทำโทษะหน่อยนะที่ทำให้ัน้อรอนาย" แ็สันพูบ็เอาแนมาเี่ยวอยอแเ้าไปใล้ๆ แล้วทำท่าะหอมแ้มยอแ เป็นัหวะที่แบอมเปิประูเ้ามาในห้อพอี
"ทำไรันน่ะ"
"อ้าว แบอม ัน็ะทำโทษเ้ายอแมันนะสิ ปล่อยให้รอั้นาน" ว่าแล้ว็ทำท่าะหอมแ้มยอแอีรั้
"พอๆๆเลย มา้อม่อเลยเร็วๆ" แบอมรีบพูัึ้น
แบอมสั่ให้ทุน้อมนระทั่เป็นเวลาสอทุ่มแล้ว ทุน่าหมเรี่ยวแรไปามๆัน แบอมึบอเลิ้อมและเรียมัวลับหอันไ้แล้ว
"โอ้ยๆๆเหนื่อยๆๆั" ยูยอมมัเน่อวเอ่ยึ้นทันทีเมื่อมาถึหอพั
"แบมแบมอ่า ไปนอนันีว่านะป่ะ" ยูยอมพูบ็รีบลาแบมแบมเ้าห้อลลอนประูทันที
ทา้านยอแเมื่อมาถึหอ็รีบเ้าห้อไปทันทีไม่พูไม่าับใรเลย เารีบอาบน้ำและออมาหาอะไรินรอท้อ่อนะเ้านอน และออมาเอแ็สันนัู่ทีวีอยู่ึเินไปนั่้าๆแ็สัน เพราะเายัไม่อยาเ้าห้ออยู่แล้ว
"อ้าว ยอแยัไม่นอนเหรอเนี่ย" แ็สันถามึ้นเมื่อเห็นยอแนั่ล้าๆ
"นอนแล้วะมานั่รนี้เหรอ" ยอแอบวนๆลับไป
"เอ้า ันถามีๆนะเฮ้ย ไอ้นี่"
ผ่านไป 30 นาที แ็สันยันัู่ทีวีอยู่ แ่น้าๆไ้หลับไปเรียบร้อยแล้ว ยอแหลับโยใ้ไหล่อแ็สันแทนหมอน
ทา้านแบอมที่ไม่เห็นยอแลับเ้ามาัที ึออมาามและพบับภาพยอแำลัพิไหล่แ็สันอยู่ อารม์โรธพุ่ึ้นอย่าห้ามไม่อยู่เารีบเินเ้าไปหาสอนนั้นอย่ารวเร็ว เมื่อเห็นว่ายอแหลับพิไหล่แ็สันอยู่้วยอารม์โรธเาึระาแนอยอแให้ลุึ้น และแรระานั้น็ทำให้ยอแื่นทันที
"เฮ้ยๆๆแบอมเบาๆิวะยอแมันหลับอยู่ไม่เห็นเหรอไ" แ็สันรีบห้ามแบอม
"เรื่อนี้แไม่เี่ยว หลบไปแ็สัน" พูบ็ลายอแเ้าห้อไป
ภายในห้อ
"นายออไปนอนอะไร้านอ อยานอนับไอแ็สันมันมาเลยเหรอห๊ะ" แบอมวาใส่ยอแทันทีที่เ้ามาในห้อ
"แล้วฮยอมายุ่อะไรับเรื่ออผม ผมะทำอะไร็เรื่ออผม"
"เรื่ออนายั้นเหรอ ไ้ั้นมาทำให้เป็นเรื่ออเราีว่านะ" พูบ็เหวี่ยยอแไปที่เียทันที
"ฮยอะทำอะไรอ่ะ" ยอแั้ท่ารีบลานลาเีย แ่็ไม่ทันแบอมที่ระโเ้ามาแล้วึ้นร่อมยอแไว้ทันที
"ฮยอปล่อยผมนะ ะทำอะไรน่ะ"
"็ทำเรื่ออเราไล่ะ"
"ฮยอทำแบบนี้ไม่ลัวินยอโรธเหรอฮะ"
"นายหยุพูถึนอื่นัทียอแ ันับินยอไม่ไ้เป็นอะไรันเลยนะ เราแ่สนิทันเพราะเยร้อเพล้วยันมา่อน"
"แล้วฮยอะมาบอผมทำไม"
"เพราะันอบนายไยอแ ไ้ยินมั้ยว่าันอบนาย อบมานานแล้ว้วย"
"...................."
"แล้วนายล่ะยอแ นายรู้สึยัไับพี่"
"ผมไม่ไ้อบพี่"
"ทำไมล่ะยอแ นายอบแ็สันใ่มั้ย ทำไมล่ะ เป็นพี่ไม่ไ้เหรอยอแ" แบอมพู้วยหัวใที่สั่นรัว พร้อมอยอแแน่นึ้น
"ผมไม่ไ้อบฮยอเพราะผม................รัฮยอ่าหาล่ะ"
แบอมไ้ยินันั้น็นิ่อึ้ไปสัพั
"นายพูว่าอะไรนะ"
"พูไ้รอบเียวฮะ"
"นายพูริใ่มั้ย ยอแ"
"แล้วผมะโหให้ไ้ราวัลอะไรล่ะฮยอ"
"ยัมีหน้ามายอย้อนนะ อย่านี้้อทำโทษะแล้วล่ะ
"ทำโทษอะไรฮยอ"
"็......โทษานที่ทำให้ันอารม์เสียบ่อยๆเวลานายอยู่ับแ็สันไ"
"ใรใ้ให้ฮยออารม์เสียล่..อื้อออ" ยอแยัพูไม่ทันบประโย็โนแบอมปิปา้วยปาะ่อน
"ไหนๆ็ไหนๆแล้วนายับันเราใรัน เรา็เป็นแฟนันแล้วินะใ่มั้ยที่รั" แบอมหยอยอแ
"บ บ้าฮยอพูอะไร็ไม่รู้" ยอแอายน้อหันหน้าหนีสายารุ้มริ่มอแบอม
"แล้ว็...รู้ไหมัน้ออทนนาไหนไม่ให้เผลอทำอะไรนายน่ะ ันั้นืนนี้เรามาหาไรสนุๆทำันีว่านะ"
"ทะ ทำอะไรเหรอฮะ"
"็แบบนี้ไ" พูบ็้มลปิปานใ้ร่าทันที
ท่าทาืนนี้สำหรับยอแและแบอมะอียาวไล แล้วอย่านี้พรุ่นี้ะเป็นอย่าไรนะ
เ้าวันรุ่ึ้น สมาิทุน่า็เรียมัวันเสร็แล้วะเหลือ็แ่ยอแและแบอมที่ยัไม่ออมาัที
"ทำไมวันนี้สอนนั้น้าัวะ" แ็สันบ่นึ้น
ทา้านแบอมและยอแ
"ฮยออ่ะ ทำผมไม่ไ้นอนเลยนะ"
"ฮยออโทษ ็มันอใไม่ไหวนี่นานายอยาน่ารัน่าฟัทำไมล่ะ"
"ฮยออ่ะ เรารีบออไปันเถอะฮะนอื่นรอแย่แล้ว"
"ไหวมั้ยที่รั เมื่อืนัหนัไปหน่อยให้่วยอุ้มมั้ยฮ่าๆ"
"บะ บ้าเหรอฮยอ ผมอายนะ"
"อายทำไม๊ะที่รั ืนนี้็อย่าหวัว่าะรอนะ๊ะ หึหึ"
่อไปนี้ยอแน้อยอเราไ้พัผ่อนน้อยลแหๆๆพี่แบอมนหื่นไม่ยอมปล่อยน้อแไปแน่ๆฮ่าๆๆๆๆ
อฝาฟิเรื่อนีไว้้วยนะะ เป็นฟิเรื่อแรอาะยั
ไม่่อยสนุเท่าไร้อออภัย้วย่ะ อ่านแล้วเม้นท์ิม ่า
แนะนำหรือให้ำลัใไ้นะะ เม้นท์เยอะระแสีอามีเรื่อ่อไปามมา่ะ
อ่านแล้ว่วยเม้นท์ให้ันบ้าน้า เม้นท์น้อยแล้วไม่มีำลัใแ่่อนะะ
"ยอแ!นายทำอะไรอนายห๊ะ" อิม แบอม ลีเอร์อววาึ้นเสียั เมื่อเว ยอแ นัร้อนำอวเ้นไ้ไม่ถู้อัที
"ผมอโทษรับฮยอ" ยอแอบหน้าหอยๆ
เป็นเรื่อปิไปะแล้วที่ยอแะ้อโนแบอมุใส่เสมอ เายอมรับว่าเ้นไม่เ่แ่เ้า็พยายามอย่าหนัแล้ว แ่ยัมิวายโนุอยู่เป็นประำ
"เอาล่ะ พััน่อน็แล้วัน" แบอมบอเหล่าเมมเบอร์
"เฮ้ย ยอแไม่้อเรียไปหรอนะ แบอมมัน็เป็นนเ้าอารม์แบบนี้แหละ ั้นว่านายทำไ้ีแล้วนะ" แ็สัน เินเ้ามาออยอแพร้อมพูให้ำลัใ
"ผมไม่เป็นไรหรอฮะ"
"ั้นไปหาไรินันีว่าเนอะ" แ็สันวนยอแ
"ะไปไหนันน่ะ!" แบอมเอ่ยถามทันทีที่เห็นทัู้่ทำท่าะเินออาห้อ้อม พร้อมมอ้วยสายาที่เหมือนไปโรธใรมาสัสิบาิไ้
"ยอแ นายมีเรื่อ้อุยับัน" พูพร้อมเินมาระาแนยอแออาแ็สัน แล้วลายอแออมาาห้อ้อม
"ฮยอมีอะไระุยับผมเหรอรับ" ยอแถามทันทีที่แบอมหยุลาเา
"ทำไม ะุยับันมัน้อมีเรื่ออะไรั้นเหรอถึุยันไ้น่ะ" พูบแบอม็ระายอแเ้าหาัว
"เอ่อ เปล่ารับ" ยอแรีบ้มหน้าหลบสายาอแบอมที่ำลั้อมอมา พยายาม่มใไม่ให้มันเ้นแรเพราะลัวว่าอีนะรับรู้ว่าหัวใอเามันเ้นแรนาไหนเมื่อไ้อยู่ใล้ับแบอม
วามริแล้วยอแมีวามรู้สึีๆับแบอมมาั้แ่เอันรั้แรแล้ว แ่เา็ไม่เยบอให้ใรไ้รู้เพราะเาิว่าแบอมับินยอนั้นอาะอบพอันอยู่ เพราะเาเห็นสอนนี้อยู่้วยันบ่อยๆ ่าาเาที่เป็นรูมเมทับแบอมแท้ๆแ่ลับไม่เยอยู่ในสายาอเาเลย แล้วทำไมมาวันนี้ถึลาเาออมาแบบนี้นะ
"แล้วฮยอมีเรื่ออะไระุยับผมหรือเปล่ารับ" ยอแเอ่ยถามออไป "ถ้าไม่มีผมอัว่อนนะรับ"
"ะรีบไปหาไอแ็สันรึไ" แบอมถามึ้น
"ั้นมั้รับ เารอผมอยู่ ผมอัวนะรับ" ยอแำลัะ้าวเินออมาารนั้น แ่แล้ว็ถูแบอมระา้อมือไว้แล้วถูันนหลัิำแพ
"นายอบมันหรือไ ันเห็นนายอบไปอยู่ับมันลอเลย!" แบอมถามเสียั
"นี่มันเรื่ออผม ฮยอไม่เี่ยวะหน่อยแล้ว็ปล่อยผมไ้แล้ว"
"อ๋อ เรื่ออนายั้นเหรอ หึ" พูบแบอม็้มลประบริมฝีปาเ้าับปาอยอแทันที
"อื้อ" ยอแที่ำลัใไ้แ่ยืนแ็ทื่อยอมให้แบอมรุล้ำริมฝีปาอนอยู่อย่านั้น นรู้สึว่าะหมอาาศหายใยอแึเริ่มยมือึ้นทุบไปที่หน้าอแร่อแบอม แบอมึยอมถอนริมฝีปาอออย่ารู้สึเสียาย
"ฮยอทำอย่านี้ทำไมอ่ะ ฮยอมีนที่รัอยู่แล้ว แล้วมาูบผมทำไม" ยอแถามเบี้วยวามรู้สึสับสน แบอมมีินยออยู่แล้วทำไม้อมาทำอย่านี้ับเา้วย แ่นี้เา็เ็บมาพอแล้ว พูบยอแ็รีบวิ่ออไปทันที ทำให้แบอมยัไม่ทันไ้อธิบายอะไรให้ยอแฟัว่าวามริแล้วเาไม่ไ้เป็นอะไรับินยอเลย เาับินยอสนิทันเพราะเยร่วมานันในนาม JJ Project มา่อน และวามริแล้วเานั้นแอบอบยอแมานานแล้วเหมือนัน แ่เพราะเาไม่อยาเสียฟอร์มึไม่ล้าเ้าหายอแรๆ
"อ้าว ยอแหายไปไหนมาเนี่ย ว่าะวนไปหาไรินะหน่อย" แ็สันถามทันทีที่เห็นยอแเินเ้ามาในห้อ้อม
"เอ่อ...ไม่มีไรหรอ มา้อมัน่อีว่านะ" ยอแเลี่ยที่ะไม่อบ
"เออๆๆไม่้อบอ็ไ้ แ่้อโนทำโทษะหน่อยนะที่ทำให้ัน้อรอนาย" แ็สันพูบ็เอาแนมาเี่ยวอยอแเ้าไปใล้ๆ แล้วทำท่าะหอมแ้มยอแ เป็นัหวะที่แบอมเปิประูเ้ามาในห้อพอี
"ทำไรันน่ะ"
"อ้าว แบอม ัน็ะทำโทษเ้ายอแมันนะสิ ปล่อยให้รอั้นาน" ว่าแล้ว็ทำท่าะหอมแ้มยอแอีรั้
"พอๆๆเลย มา้อม่อเลยเร็วๆ" แบอมรีบพูัึ้น
แบอมสั่ให้ทุน้อมนระทั่เป็นเวลาสอทุ่มแล้ว ทุน่าหมเรี่ยวแรไปามๆัน แบอมึบอเลิ้อมและเรียมัวลับหอันไ้แล้ว
"โอ้ยๆๆเหนื่อยๆๆั" ยูยอมมัเน่อวเอ่ยึ้นทันทีเมื่อมาถึหอพั
"แบมแบมอ่า ไปนอนันีว่านะป่ะ" ยูยอมพูบ็รีบลาแบมแบมเ้าห้อลลอนประูทันที
ทา้านยอแเมื่อมาถึหอ็รีบเ้าห้อไปทันทีไม่พูไม่าับใรเลย เารีบอาบน้ำและออมาหาอะไรินรอท้อ่อนะเ้านอน และออมาเอแ็สันนัู่ทีวีอยู่ึเินไปนั่้าๆแ็สัน เพราะเายัไม่อยาเ้าห้ออยู่แล้ว
"อ้าว ยอแยัไม่นอนเหรอเนี่ย" แ็สันถามึ้นเมื่อเห็นยอแนั่ล้าๆ
"นอนแล้วะมานั่รนี้เหรอ" ยอแอบวนๆลับไป
"เอ้า ันถามีๆนะเฮ้ย ไอ้นี่"
ผ่านไป 30 นาที แ็สันยันัู่ทีวีอยู่ แ่น้าๆไ้หลับไปเรียบร้อยแล้ว ยอแหลับโยใ้ไหล่อแ็สันแทนหมอน
ทา้านแบอมที่ไม่เห็นยอแลับเ้ามาัที ึออมาามและพบับภาพยอแำลัพิไหล่แ็สันอยู่ อารม์โรธพุ่ึ้นอย่าห้ามไม่อยู่เารีบเินเ้าไปหาสอนนั้นอย่ารวเร็ว เมื่อเห็นว่ายอแหลับพิไหล่แ็สันอยู่้วยอารม์โรธเาึระาแนอยอแให้ลุึ้น และแรระานั้น็ทำให้ยอแื่นทันที
"เฮ้ยๆๆแบอมเบาๆิวะยอแมันหลับอยู่ไม่เห็นเหรอไ" แ็สันรีบห้ามแบอม
"เรื่อนี้แไม่เี่ยว หลบไปแ็สัน" พูบ็ลายอแเ้าห้อไป
ภายในห้อ
"นายออไปนอนอะไร้านอ อยานอนับไอแ็สันมันมาเลยเหรอห๊ะ" แบอมวาใส่ยอแทันทีที่เ้ามาในห้อ
"แล้วฮยอมายุ่อะไรับเรื่ออผม ผมะทำอะไร็เรื่ออผม"
"เรื่ออนายั้นเหรอ ไ้ั้นมาทำให้เป็นเรื่ออเราีว่านะ" พูบ็เหวี่ยยอแไปที่เียทันที
"ฮยอะทำอะไรอ่ะ" ยอแั้ท่ารีบลานลาเีย แ่็ไม่ทันแบอมที่ระโเ้ามาแล้วึ้นร่อมยอแไว้ทันที
"ฮยอปล่อยผมนะ ะทำอะไรน่ะ"
"็ทำเรื่ออเราไล่ะ"
"ฮยอทำแบบนี้ไม่ลัวินยอโรธเหรอฮะ"
"นายหยุพูถึนอื่นัทียอแ ันับินยอไม่ไ้เป็นอะไรันเลยนะ เราแ่สนิทันเพราะเยร้อเพล้วยันมา่อน"
"แล้วฮยอะมาบอผมทำไม"
"เพราะันอบนายไยอแ ไ้ยินมั้ยว่าันอบนาย อบมานานแล้ว้วย"
"...................."
"แล้วนายล่ะยอแ นายรู้สึยัไับพี่"
"ผมไม่ไ้อบพี่"
"ทำไมล่ะยอแ นายอบแ็สันใ่มั้ย ทำไมล่ะ เป็นพี่ไม่ไ้เหรอยอแ" แบอมพู้วยหัวใที่สั่นรัว พร้อมอยอแแน่นึ้น
"ผมไม่ไ้อบฮยอเพราะผม................รัฮยอ่าหาล่ะ"
แบอมไ้ยินันั้น็นิ่อึ้ไปสัพั
"นายพูว่าอะไรนะ"
"พูไ้รอบเียวฮะ"
"นายพูริใ่มั้ย ยอแ"
"แล้วผมะโหให้ไ้ราวัลอะไรล่ะฮยอ"
"ยัมีหน้ามายอย้อนนะ อย่านี้้อทำโทษะแล้วล่ะ
"ทำโทษอะไรฮยอ"
"็......โทษานที่ทำให้ันอารม์เสียบ่อยๆเวลานายอยู่ับแ็สันไ"
"ใรใ้ให้ฮยออารม์เสียล่..อื้อออ" ยอแยัพูไม่ทันบประโย็โนแบอมปิปา้วยปาะ่อน
"ไหนๆ็ไหนๆแล้วนายับันเราใรัน เรา็เป็นแฟนันแล้วินะใ่มั้ยที่รั" แบอมหยอยอแ
"บ บ้าฮยอพูอะไร็ไม่รู้" ยอแอายน้อหันหน้าหนีสายารุ้มริ่มอแบอม
"แล้ว็...รู้ไหมัน้ออทนนาไหนไม่ให้เผลอทำอะไรนายน่ะ ันั้นืนนี้เรามาหาไรสนุๆทำันีว่านะ"
"ทะ ทำอะไรเหรอฮะ"
"็แบบนี้ไ" พูบ็้มลปิปานใ้ร่าทันที
ท่าทาืนนี้สำหรับยอแและแบอมะอียาวไล แล้วอย่านี้พรุ่นี้ะเป็นอย่าไรนะ
เ้าวันรุ่ึ้น สมาิทุน่า็เรียมัวันเสร็แล้วะเหลือ็แ่ยอแและแบอมที่ยัไม่ออมาัที
"ทำไมวันนี้สอนนั้น้าัวะ" แ็สันบ่นึ้น
ทา้านแบอมและยอแ
"ฮยออ่ะ ทำผมไม่ไ้นอนเลยนะ"
"ฮยออโทษ ็มันอใไม่ไหวนี่นานายอยาน่ารัน่าฟัทำไมล่ะ"
"ฮยออ่ะ เรารีบออไปันเถอะฮะนอื่นรอแย่แล้ว"
"ไหวมั้ยที่รั เมื่อืนัหนัไปหน่อยให้่วยอุ้มมั้ยฮ่าๆ"
"บะ บ้าเหรอฮยอ ผมอายนะ"
"อายทำไม๊ะที่รั ืนนี้็อย่าหวัว่าะรอนะ๊ะ หึหึ"
่อไปนี้ยอแน้อยอเราไ้พัผ่อนน้อยลแหๆๆพี่แบอมนหื่นไม่ยอมปล่อยน้อแไปแน่ๆฮ่าๆๆๆๆ
อฝาฟิเรื่อนีไว้้วยนะะ เป็นฟิเรื่อแรอาะยั
ไม่่อยสนุเท่าไร้อออภัย้วย่ะ อ่านแล้วเม้นท์ิม ่า
แนะนำหรือให้ำลัใไ้นะะ เม้นท์เยอะระแสีอามีเรื่อ่อไปามมา่ะ
อ่านแล้ว่วยเม้นท์ให้ันบ้าน้า เม้นท์น้อยแล้วไม่มีำลัใแ่่อนะะ
ผลงานอื่นๆ ของ haneul93 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ haneul93
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น