เจ้านายเย็นชาVSเลขาจอมบื้อ^_^

เนื้อเรื่อง

จากนั้นเธอก้เดินมาที่โต๊ะทำงานของธอ เก็บข้าวของเข้าไปข้างในเธอบอกกับดารึมว่า
"ฉันต้องตายแน่เลยดารึม"
"เป็นอะไรไปอีกล่ะมีอา เจ้านายของเธอก็ท่าทางใจดีออกนะ แถมหล่อด้วย"
"ฉันว่าใจร้ายมากกว่า"เมื่อเธอเก็บของที่โต๊ะแล้วเข้าห้องไป
ก๊อกๆๆๆเธอเคาะประตูเพื่อไม่เป็นการเสียมารยาท
"ขอโทษค่ะเจ้านายที่วิ่งชนเมื่อเช้า" เธอขอโทษเขา
"ไม่ต้องมาขอโทษหรอกยายเฉิ่มฉันไม่ได้ผิดนะเธอต่างหากที่วิ่งมาชนฉันมันก็สมควรที่เธอต้องรับโทษ"
เธอกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอก้มหน้าก้มตาทำงานไป
"ยัยเฉิ่มไปซื้อข้าวให้ฉันหน่อ"
"ทำใมคุณไม่โทรสั่งล่ะค่ะเดี้ยวแม่ค้าก็จะเอามาส่งให้ถึงข้างบนเลย"
"ฉันจะให้เธอไปซื้อมีปัญหาอะไรไหม"
"ไม่มีค่ะ" เธอตอบอยางหงอยๆ 
"เอาอะไรมาก็ได้นะ"
"ค่ะ" ผู้ชายอะไรใจดำชะมัด เธอเดินไปบนไป เมื่อเธอซื้อของตามที่ต้องการแล้วจากนั้นเธอก็รีบเอาของมาให้เจ้านายของเขา
"ทำไมเอามาแค่นี้"
"ก็ท่านกินคนเดียวนี่ค่ะ"
"ไม่พอหรอกแค่นี้ไปเอามาอีกกล่องหนึ่ง"
"ค่ะ" อีตาบ้านี่เรื่องมากชะมัดชักจะไม่ไหวแล้วนะ
จากนั้เธอก็สั่งอาหารไปให้เจ้านายของเธออีกกล่อง
"มาแล้วค่ะ"
"ฉันอิ่มแล้วเธอเอาไปกินก็แล้วกันยัยเฉิ่ม"
"เรียกฉันว่ามีอาไม่ได้เหรอค่ะ"
"ไม !!ฉันจะเรียกเธอยัยเฉิ่มมีปัญหาไหม"
ใครจะกล้ามีปัญหากับนายเล่าอีตาบ้า!!!!!!!เธออยากจะร้องกรี้ดออกมาแต่ก็ต้องเก็บไวในใจเธอจึงรีบก้มหน้าก้มตากินข้าให้เร็วที่สุด
ส่วนเจ้านายของเธอแอบมองเธอตลอดเวลาโดยที่เธอไม่รู้เลย
"นี่ ยัยเฉิ่ม วันนี้เธอต้องเคียร์งานให้เสร็จนะ"
"แต่ว่านี่มันใกล้เลิกงานแล้วนะ
'แต่เธอต้องทำงานให้เสร็จนะ ฉันไม่สน'"

                   อ่านต่อตอนหน้านะค่ะ