นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
8059 หัวใจสี่่ห้องมีให้แค่คุณ
หัวใจทุกคนมีสี่ห้อง บางคนอาจจะใส่แต่ละคนไว้ในหนึ่งห้อง แต่ของผมทั้งสี่ห้องผมให้เป็นของโกคุเดระคนเดียวนะ
ผู้เข้าชมรวม
1,128
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
1.12K
หมวด : นิยายวาย
อัปเดตล่าสุด : 3 พ.ค. 62 / 22:43 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
สวัสดีค่ะ
มากับคู่ลูกรักของคนแต่ง8059นั่นเอง
คลั่งมานานหลายปีก็ไม่หยุดจิ้นค่ะ
ถ้าพิมพ์ ผิด ขาด ตก บกพร่อง ไม่ถูกใจผู้อ่านประการใด ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
บทนำ
โกคุเดระ เป็นเพื่อนของสึนะ ตัวผมเองเมื่อก่อนคิดว่าเขาก็เป็นแค่เพื่อนคนนึงเหมือนกับสึนะ
แต่ตอนนี้ผมคงต้องเปลี่ยนความคิดใหมม่ซะแล้วล่ะ
ความสัมพันธ์ของผมกับโกคุเดระก็เหมือนเป็นเพื่อนปกติกันแต่แค่ในเบื้องหน้า
แต่เบื้องหลังมันกลับกันเลยล่ะ
สนามเบสบอลของโรงเรียนนามิโมริ
มือป้องแสงอาทิตย์ก่อนจะถูกขว้างลูกเบสบอลไปให้คนตรงข้ามสนาม ตอนนี้เด็กหนุ่มผมสีดำแหลม ยามาโมโตะ กำลังฝึกเบสบอลอยู่ในชมรมของเขา
แล้วสายตาก็พลันหันไปเห็นเด็กหนุ่มผมสีเงินเข้า
นั่นมันโกคุเดระนี่ ยามาโมโตะคิดในใจ
สองขาเดินวิ่งไปหาคนตรงหน้าเมื่อตนเองซ้อมเสร็จ
มาหาฉันมีอะไรรึเปล่าโกคุเดระ
ฉัน....ฉันไม่ได้มาหาแกนะไอ้บ้าเบสบอลฉันก็แค่เดินผ่านมาเท่านั้นละ
โกคุดระลกลนไปมา
มาดูฉันหรอ?
ไม่ใช่ว้อยยย เอ้า!เห็นเหนื่อยๆเลยซื้อน้ำมาให้
โกคุเดระยื่นขวดน้ำก่อนยามาโมโตะจะรับไปเปิดดื่ม
ขอบใจนะ รู้ใจจังเลย
ยามาโมโตะยิ้มก่อนจะยื่นหน้าไปใกล้ๆ
ขอบคุณนะครับที่รัก แป๊บเดียวก็เสร็จจากตรงนี้แล้วนะ
ยามาโมโตะยิ้มร้ายก่อนที่คนตรงหน้าจะถอยหนีและหน้าแดงเหมือนแสงแดดพระอาทิตย์เมืองไทย
//จริงๆพระอาทิตย์ก็ดวงเดียวกันกับทั้งโลกป่ะ แหม...
ไวๆแล้วกันล่ะเจ้าเซ่อร์
โกคุดระบ่นอุบอิบก่อนจะยืนกอดอกรอ
หยอกนิดหน่อยเองไม่เห็นต้องโกรธกันเลย
ก็แกทำตัวให้ฉันหงุดหงิดทำไมล่ะ
งั้นฉันไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดนักเรียนเหมือนเดิมก่อนนะ
ฉันไปด้วย...ไม่อยากยืนที่นี่คนเดียว
ยามาโมโตะยิ้มก่อนจะนึกถึงเรื่องเมื่อวานก่อน ที่โกคุเดระจะตามเขาไปด้วยเพราะเมื่อวานก่อนที่โกคุเดระมายืนรอเขา กลับกลายเป็นว่าดันไปเข้าสายตาของผู้ชายคนอื่นจำนวนมากในชมรมจนเข้ามารุมจีบ เล่นเอาโกคุเดระหงุดหงิดจนเล่นปาประทัดดอกไม้ไฟใส่
งั้นก็ตามมาเลย
ยามาโมโตะยิ้มร่าก่อนจะเดินผิวปากไปอย่างชิวๆ
ทำไมหมอนี่ดูอารมณ์ดีเพิ่มขึ้นนะ รึว่ามีแผนอะไรอยู่ โกคุเดระที่เดินตามหลังมาสงสัยแต่ก็ได้แค่คิดในใจและเดินตามไปอย่างเงียบๆ
วันนี้ร้อนจังเลยเนอะ โกคุเดระ
นั่นเพราะเหงื่อแกออกต่างหาก จริงๆวันนี้มันอบอุ่นกำลังดี
งั้นหรอ
ยามาโมโตะหันมามอง
โง่จริงๆเลยนะแก
โกคุเดระะพูดก่อนจะหันหน้าหนีใส่ยามาโมโตะ
ฮ่าๆพูดแบบนี้ตลอดเลยนะ
ก็มันจริงนี่หว่า
เมื่อเดินมาถึงยามาโมโตก็ถอดเสื้อชมรมออกก่อนจะเก็บใส่กระเป๋าเตรียมไปซักที่บ้าน ขณะกำลังปลดเข็มขัดเพื่อถอดกางเกง ตนเองก็สังเกตเห็นว่าโกคุเดระแอบจ้องมองอยู่เงียบๆ
จ้องขนาดนี้ระวังท้องแบบปลากัดนะ
อะไร ใครมองแกกัน ฉันแค่ดูชื่อตรงล็อกเกอร์แกต่างหากเผื่อซื่อบื้อไปเปิดของคนอื่นเข้า
ฮ่าๆเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอกนะ แต่ละคนก็มีกุญแจประจำล็อกเกอร์ที่ตัวเองกันทั้งนั้น
หึ ใครเขาจะไปอยากมองฮอทดออกกับไข่ของแกกัน
อ๋อ....ที่แท้ก็จ้องตรงนั้นของฉันสินะ ยามาโมโตะคิดในใจก่อนจะยิ้มกลับ
ก็มีนะ พวกสาวๆเวลามาดูเบสบอลก็ชอบมองเป้าฉันทุกทีเลย
ยามาโมโตะพูดยียวนปนความจริง
หนอย...ยัยพวกนั้นนี่น่าขนลุกจริงๆ แต่จะมองจริงเรอะ
ฮอทดอกนายอาจจะเล็กรึสั้น ไม่ก็ไข่กระจิ๋วข้างนึงก็ได้ รึอาจจะไม่มีไข่เลย
เฮ้ๆฉันไม่ได้พิการนะโกคุเดระ ถึงขั้นไม่มีไข่เลยหรอ
ยามาโมโตะเหงื่อตกกับสิ่งที่คนตรงหน้าพูด
ถ้างั้นจะเหงื่อแตกพลั่กทำไมถ้าไม่จริงน่ะ
โกคุเดระชี้หน้า
จู่ๆยามาโมโตะก็ผลักโกคุเดระจนหลังชนเข้ากับล็อกเกอร์เล่นเอาเด็กหนุ่มผมสีเงินตกใจจนตั้งตัวไม่ทันกับแรงมหาศาลของนักกีฬาตรงหน้าเขา
อยากเห็นของฉันมั้ยล่ะ
ยามาโมโตะยิ้มมุมปาก
ก็บอกว่า ไม่ ไงว้อยยยย
โกคุเดระยิ่งหน้าแดงเมื่อคนตรงหน้าอยู่ใกล้แค่คืบ
น่าเสียดายจัง กะว่าจะให้โกคุเดระดูคนเดียวเลยแท้ๆเชียวนะ ไม่สนใจหรอ
ใครจะไปสนใจของแกกันฟะ
โกคุเดระโวยวายก่อนยามาโมโตะจะปล่อยตัว
ไม่อยากดูก็ไม่เป็นไร แต่บอกไว้ก่อนเลยว่านายต้องตกใจแน่ๆ
อะไรของแกอีกล่ะ รีบๆเปลี่ยนเสื้อสักที
ไม่อยากเห็นแล้วหรอ ว่าฮอทดอกของฉันน่ะยาวใหญ่กับไข่โต จริงๆน่ะ
โว้ยยยยยย
เด็กหนุ่มผมสีเงินเสียสติจนตัดสินใจออกไปยืนนอกห้องเปลี่ยนชุดแทน มีหวังคงหงุดหงิดหว่าเดิมกับการกวรteenชวนประสาทเสียของไอ้เจ้าบ้าเบสบอลนั่น
น่ารักจริงๆแค่นี้ก็หนีไปรอข้างนอกซะแล้ว ยามาโมโตะคิดในใจก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าของตน
ก็เพราะแบบนี้ไงถึงได้คว้าหัวใจของฉันไปหมดเลย
จบ บทนำเรื่อง
body {
background-color: #6699FF;}
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
หลัาที่เสร็สรรพทัู้่็ลันว่าืนนี้ะนอน้าบ้านใรี ะเินไปามทา
โุเระ็ทำท่านึใน่อนะพูออมา
ไปบ้านนายเหอะ
โุเระพูพลามอหน้าน้าๆ
หืม...ราวที่แล้วนายไปนอนบ้านันแล้วนี่นา
็บมันหมแล้วนี่หว่า
ั้นเี๋ยวันออให้ แวะื้อ้าวแถวๆนี้นะ อยาินอะไร็บอันล่ะ
อืม...
โุเระเินนำ่อนะเผลอับมือยามาโมโะูแวะไปร้านนู้นร้านนี้
รึ่ั่วโมถัมา
โห ื้ออะไรเยอะแยะเนี่ย ะินหมไหม โุเระ
นายะบ่นทำไมล่ะ็นายบอว่าเลี้ยนี่
โุเระหันวับมามอ ในมืออเานั้นว่าเปล่า ผิับยามาโมโะถืออพะรุพะรัไปหม
แ่...มัน็เยอะไปหน่อยนะ เล่นเอาะเินอพรุ่นี้หมไป้วยเลย
ทั้สอเินมาถึอพาร์ทเม้นท์อโุเระ เาเอาีย์าร์แะบัร่อนประูะเปิรับทั้สอนนั่ิน้าวูหนัเล่นเมส์ันนึเพลิน รู้อีที็ห้าทุ่มแล้ว แ่พรุ่นี้เป็นวันหยุ็เลยไม่มีใรรีบนอน ยามาโมโะเริ่มนั่เๆเพราะเาโนโุเระบัับให้ินเบียร์อุ่นระป๋อเป็นเพื่อน
ฮ่ะๆแเๆแล้วนะ ออ่อนะมัเลย
โุเระ็เหมือนันนั่นแหละ
มีอีมั้ยอ่ะ อร่อยี ฮ่ะๆ ยามาโมโะนายไปนอน่อน็ไ้นะ
หืม....นี่เาเมานหูเพี้ยนรึนรหน้าพูแบบนั้นริๆเนี่ย นานๆทีะเรียื่อสัหนเล่นเอาใหวั่นไหวนทำัวไม่ถู
ันยัไม่่วหรอ อีอย่านายื่มนหมแล้วนะ
เฮ้อ แย่ันะ ฮ่าๆๆ
โุเระวบุมสิไม่อยู่ ปิเาไม่หัวเราะร่าเหมือนนแ่แบบนี้ แ่เพราะื่มหนัไป
ู่ๆาทั้สอ้าอยามาโมโะ็ปรือๆ่อนะเผลอหลับไหลไปรพื้น นานแ่ไหนไม่รู้แ่เาสัมผัสไ้ว่าอนนี้มีนมาทับเา หรือว่าผีอำนะ รึว่าแมวโุเระมานอนที่ัวเา
ยามาโมโะ่อยๆไ้สิ่อนะลืมาเห็นโุเระนอนหลับหมสิทับัวเาทั้ัว
ทั้อรัเาแน่นไม่พอ เสื้อผ้ายัไม่ใส่ทั้ัวอี
เป็นแบบนี้ไ้ยัไเนี่ย ่อนหน้านี้็ไม่ไ้อยู่ในสภาพนี้นี่นา
ยามาโมโะแ่็ไม่อะไรมา่อนะ่อยๆลุและอุ้มพานหลับไปนอนีๆที่เีย
ยามาโมโะพยายามะใส่เสื้อผ้าให้ แ่เพราะเรื่อื่มนั่นทำให้เาเริ่มเิอารม์ึ้นมาอย่าหนั เาไม่เยเห็นโุเระในสภาพแบบนี้มา่อน็ยิ่ใเ้น
ไม่เอาน่า ทำไม้อิอุศล้วย
....แ่สุท้าย สิ้านีอเา็เลือนหายไป....ยามาโมโะ่อยๆเอาหน้าไปุที่ลำอนรหน้า่อนะลูบไล้ไปทั่วร่าาย ไม่ไหวแล้วล่ะ
เ้าวันถัมาเวลาเ้าโม
แสแส่อผ่านทะลุระมาแยานทั้สอที่นอนอยู่ เ็หนุ่มผมสีเินื่นึ้นมา่อนะพบว่าัวเอโป๊ แ่มีเสื้อผ้าอ้าๆไว้ เ้าหยิบมันึ้นมาใส่ ่อนะเห็นว่ายามาโมโะนอนอยู่้าๆ
อะไรัน อุส่าห์เอาันมานอนที่เียไ้แล้วลับไม่ใส่เสื้อผ้าให้ัน้วย เ้าบ้านี่
โุเระหมั่นไส้่อนะแอบบีบมูเ็หนุ่มผมสีำแหลมที่นอนอยู่
อื้อออ อืมม
ยามาโมโะยัหลับอยู่แ่เพราะหายใไม่ออเลยมีเสียัวเียออมาาลำอ
โุเระแอบหัวเราะในใ่อนะอมยิ้ม
สัพัโุเระ็เอามือเาที่ลำออเา ทำไมเ็บๆันๆเบาๆแบบนี้นะ โุเระเินไปส่อระ่อนะเห็นรอยแ
ให้ายสิ แมลอะไรเนี่ยัะรอยเบ้อเร่อ ิ สสัย้อื้อยา่าแมลมาีห้อแล้วล่ะ
END
ผลงานอื่นๆ ของ PK solution ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ PK solution
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น