นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[FIC HAEEUN] เธอผู้อยู่ในความทรงจำ
เพราะวันนั้นที่่ผมทำผิดกับเธอไปอย่างไม่ทันได้คิด เพราะความใจร้อนและความเห็นแก่ตัวของผมเอง
ผู้เข้าชมรวม
335
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
335
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 22 ส.ค. 61 / 15:38 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้พบกับฮยอกแจ หลังจากวันที่เราเลิกกันเพราะความไม่เข้าใจผิดและใจร้อนของผม
ทำไล่ฮยอกแจออกไปจากชีวิตทั้งๆที่ใจผมอยากจะรั้งเอาไว้สุดหัวใจ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"ออไปไปาีวิันะ ันไม่อยาะเห็นหน้าเธออี”
“นาย้อารอย่านั้นใ่มั้ย ไ้!ันะไปเอ”
เธอนนั้นพูับผมโยที่ไม่มอหน้า เอาแ่้มหน้า หลบาผม ไม่รู้ทำไมหัวใผมถึเ็บปวเหลือเิน น้ำใสๆ ่อยๆ ไหลอาบแ้มนัวเล็ที่อยู่รหน้า ผมอยาะว้านรหน้ามาอปลอมประโลมใ แ่ผมทำไม่ไ้ เพราะทิิและำแพที่ผมสร้าั้นเอาไว้ ทำให้วันนี้ผมเสียนที่ึ่เป็นนที่ผมรัที่สุหัวใ
หลายปีผ่านมา เรื่อวันนั้น็ไม่สามารถลบออไปาใผมไ้ ผมไ้แ่นั่มอรูปใบเ่าๆ วีีโอที่เยถ่ายไว้้วยัน ผมอยาะเป็นเ้าอรอยยิ้มนี้อีรั้ พระเ้ารับ! ่วยรับำอ้อนวอนาผมอีสัรั้ไ้ไหมรับ
นวันนึพระเ้าไ้เห็นใผม และทำให้ผมไ้พบับนัวเล็ นเิมที่ผมุ้นเย รอยยิ้มบาๆเิึ้นภายใ้ใบหน้าอันเียบรึมอผม ผมเร่ฝีเท้าเ้าไปหาเธอแบบไม่รอ้า ในใอยาะอเธอนนั้นเอาไว้ให้นานแสนนานที่สุเท่าที่ะเป็นไปไ้
“เป็นยัไบ้า สบายีไหม” ผมเอ่ยปาทัไปแบบไม่เ็มเสียสัเท่าไหร่
“สบายี” ำอบเพียสั้นๆ ทำให้หัวใผมพอโเหลือเิน
“อนนี้ทำอะไร อยู่ที่ไหน”
“ันย้ายไปอยู่ที่ใหม่ ั้แ่วันที่นายไล่ันไป ันไม่มีหน้าไปมอหน้านายไ้อี”
ำพูอนรหน้าไ้ทิ่มแทใอผมเหลือเิน ผมอยาะอโทษเธอนนั้นริๆ ผมอยาะอโอาสให้เราไ้เริ่ม้นใหม่ ผมแอบสัเุนรหน้าไม่มีแม้แ่รอยยิ้มให้ผมแม้แ่สันิเียว วามเียบเิปลุมึ้นระหว่าเราอีรั้
“แล้วทเฮเป็นยัไบ้า” เธอเป็นฝ่ายเอ่ยปาถามผมบ้า
“ไม่่อยสบายเท่าไหร่”
“เป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบายรไหน” นรหน้ายัห่วผมไม่มีเปลี่ยน ผมแอบเ้า้าัวเอไ้ไหมนะ ผมแอบลี่ยิ้มบาๆเป็นเิอบลับเธอไป
“ไม่ไ้เป็นอะไรมาหรอ แ่ิถึเธอน่ะ”
“...” เธอยืนนิ่ ไม่มีแม้แ่ำพูใๆออมาาปาเธอเลย ทำให้ผมแอบหวั่นใอยู่ไม่น้อย
“มันะสายไปไหม ถ้าันะบอว่า ‘อโทษ’ เธอะให้อภัยันไ้ไหมฮยอแ”
ผมรวบรวมวามล้าที่ะบอำนั้นออไป นรหน้า้อหน้าผมนิ่ๆ สายาไม่ไหวิใๆ ไม่นานฮยอแเริ่มมีน้ำใสๆเอ่อลออยู่ที่ลูา ทำให้ผมใไม่ิว่าเธอนนั้นะมายืนร้อไห้อยู่รหน้าผม
“เป็นอะไรหรือเปล่า ฮยอแ ร้อไห้ทำไม” ผมรีบับหน้าเธอเยึ้นมาเพื่อที่ผมะไ้มอเธอไ้ถนัๆ ฮยอแส่ายหน้าแล้วเบินหน้าหนีผม
และ็เป็นอีรั้ที่ผมเห็นหน้าาอนที่ผมรั มันทำให้ผมเ็บปวหัวใแทบเป็นบ้า ผมอยาะว้าัวเธอมาอเหลือเิน แ่ิอยู่รที่ผมไม่ไ้เป็นอะไรับเธอแล้วนี่สิ
“เราไม่ไ้ิอะไรแบบนั้นแล้วแหละ เรื่อที่ผ่านมา เราเยไม่ถือโทษโรธทเฮเลย”
ไม่้อบอ็รู้ว่าผมีใมาแ่ไหน ที่นรหน้าที่ผมรัไม่ถือโทษโรธเือในสิ่ที่ผมเยระทำเรื่อที่ไม่ีๆใส่เธอไปในวันนั้น
“ันไม่รู้ว่าันยัะมีโอาสอยู่ไหม ถ้าันะอเริ่ม้นใหม่ เพื่อเยสิ่ที่ันเยทำผิพลาไปในรั้นั้น โอาสันอีสัรั้ไ้ไหม”
ผมลั้นใถามในสิ่ที่ผมอยาะถามฮยอแมาลอีวิ และผมหวัว่าะไ้ำอบที่น่าพึพอใมาเ่นัน
แ่เปล่าเลยฮยอแนิ่เียบ วามลัวเริ่มเาะินในใผมอีรั้ เราสอนะลับไปเป็นอย่าเิมไ้ไหม พระเ้ารับ! ่วยอวยพรผม้วยนะรับ
“อโทษนะ ทเฮ เราลับไปเป็นเหมือนเิมไม่ไ้อีแล้ว” ำอบอฮยอแเหมือนหนามแหลมที่ทิ่มิใผมให้เ็บปวทรมาน
“ทำไมล่ะ เรามาเริ่ม้นใหม่ันไม่ไ้หรือ ันสัานะฮยอแ ว่าันะไม่ทำให้นายเสียใอีแล้ว เื่อันนะ” ผมเอื้อมมือไปับมือนรหน้า สัมผัสอผมอาะส่ไปถึเธออาทำให้เธอเปลี่ยนใ็ไ้
“อโทษนะทเฮ ันมีแฟนแล้ว” นั่นแหละรับ เหมือนฟ้าผ่าลมาลาใอผมให้แหลไม่มีิ้นี
ำพูทุๆำพู ที่ทำเยพูไม่ีใส่เธอ สิ่ที่ผมเยทำไม่ีใส่เธอไ้ไหลลับเ้ามาสู่หัวผมอีรั้ เหมือนภาพเาวูที่ย้อนลับมาให้ผมไ้รู้สึผิับสิ่ที่ผมเยทำให้ฮยอแเ็บปว
“เานนั้นูแลเธอีไหมฮยอแ”
“อื้อ” มีเพียำอบสั้นๆ หลุออมาาปาฮยอแ ผม้มหน้านิ่ไม่ล้าสบา น้ำาผมเริ่มลออยู่ที่เบ้าาและำลัะไหลออมา
“ทเฮ ไม่มีอะไรแล้วใ่มั้ย ั้นเราอัวนะ พอีเรานัับพี่เาไว้น่ะ” ำพูอฮยอแทิ่มแทใผมอีรั้
ผม้อรีบทำอะไรสัอย่า เพื่อให้พาัวเอเินออารนั้น่อนที่ฮยอแะเห็นน้ำาผม แ่มันสายไปเสียแล้ว อนนี้น้ำาอผมำลัะไหลอาบแ้ม ผมไ้แ่พยัหน้าเป็นเิอบรับในำพูอเธอ
ฮยอแเินาไปแล้ว ผมทำไ้แ่เพียมอามแผ่นหลับาๆ ที่่อยๆเินลับาออไป น้ำาอผมพรั่พรูออมาแบบไม่มีที่สิ้นสุ วันนี้ถึเป็นารเอับฮยอแแ่่วเวลาสั้นๆ ทำให้ผมไ้พูับเธอในสิ่ที่ผมไม่เยไ้พูหลัาเหุาร์วันนั้น สิ่ที่ผมเ็บไว้อยู่ในใลอมา ถึเราะลับมาเป็นเหมือนเิมไม่ไ้แล้ว ผม็ะเ็บวามทรำที่เยทำร่วมับฮยอแไว้ในวามทรำอผมลอไป และผมะใไว้ว่าฮยอแือนที่ผมรัสุหัวใและไม่มีใรสามารถมาแทนที่เธอไ้อีแล้ว
สวัสี่ะ เป็นฟิแ่สั้นๆ เิาอารม์ั่ววูบริๆ เหมือนะบรรยายวามในใมาว่า 555 ะเรียว่าฟิไ้มั้ยะ มีำพูอยู่ไม่ี่ำ555 ฟิสั้นเรื่อนี้ไ้แรบันาลใมาา เพล "LOST" ที่ทเฮอพวเราเป็นนแ่นั่นเอ่ะ ฟัเพลนี้แล้วิ่เหลือเิน ใรเป็นแบบไรท์บ้าะ มาแร์ันเยอะๆนะะ ฝาิมผลาน้วย้าาา หรือะแสวามิเห็นผ่านทวิไ้นะะ ที่แท็นี้ >> #วามทรำเฮอึน
รันะะแ่รัพิทเฮมาว่า555
pukkapuk
ผลงานอื่นๆ ของ pukkapuk ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ pukkapuk
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น