Title: HNY2016 w/ NgAg
Pairing: นงอก
By: puipui @ppthewriter
รถรามากมายต่างแห่แหนไปยังสถานที่ต่างๆ เตรียมฉลองนับถอยหลังเพื่อก้าวเข้าสู่ปีใหม่ในค่ำคืนนี้ ซึ่งต่างจากผมที่เดินทางไปในทางกลับกัน...ผมกำลังกลับบ้านครับ กลับไปฉลองปีใหม่พร้อมกับครอบครัว :)
กรุงเทพโล่งมาก โล่งจนผมอยากให้มันเป็นอย่างงี้ในทุกๆวันแต่ก็คงจะเป็นไปไม่ได้ ถึงจะแค่วันนี้แต่มันก็ทำให้ผมกลับมผมถึงบ้านได้อย่างรวดเร็ว
"กัสลูก มาทันเวลาพอดี ญาติๆมากันครบละเนี่ย" เสียงแม่ของผมทักขึ้นทันทีที่ผมลงจากรถ ทำเอาต้องละจากมือที่กระเป๋าใบโตขึ้นมาพนมสวัสดีท่านเสียก่อน
"หวัดดีคับแม่ กัสมีของฝากมาด้วยนะ" ผมหันไปหยิบสารพัดของฝาก ทั้งแคปหมู น้ำพริกหนุ่ม ไส้อั่ว แล้วยังสตอเบอร์รี่สีสดลูกโต ออกมาโชว์เต็มสองมือ
"แหมดีเลยย จะได้เอามาแบ่งกันทาน" คุณแม่ท่านยิ้มรับก่อนจะช่วยผมถือข้าวของเข้าไปในบ้าน ระหว่างทางก็ทักทายญาติไปตลอดทาง
ปาร์ตี้ย่อมๆที่บ้านผมดำเนินไปเรื่อยๆอย่างเรียบง่าย มีเสียงเด็กๆหัวเราะเสียงดังแทรกเป็นบางครั้ง จนเกือบจะได้เวลาสำคัญที่ทุกคนรอคอย โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็สั่นรัวให้ผมต้องหยิบขึ้นมาดู
'Ngern'
หน้าจอไอโฟนเครื่องใหม่ที่ผมเพิ่งถอยมาได้ไม่นานโชว์ชื่อเพื่อนสนิทที่คิดว่าตอนนี้น่าจะอยู่ต่างประเทศเลยทำให้ผมแปลกใจไม่น้อย แต่ก็ไม่เคยจะต้องคิดนานกับการรับสายจากเพื่อนสนิทคนนี้
"ฮัลโหล"
"กัส กี่โมงแล้ววะ"
"ห๊ะ...เอ่อ..." ผมก้มดูเวลาที่นาฬิกาข้อมืออย่างงงๆก่อนจะตอบออกไป
"5ทุ่ม55นาทีอ่ะ"
"อ่อ...ดีนะยังทัน" เงินพึมพำเสียงเบาจนผมจับใจความไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้สนใจจะซักไซร้ที่ผมงงมันอีกเรื่องต่างหาก
"นี่มึงไม่ได้อยู่ต่างประเทศหรอวะ โทรมาได้ไง"
"อยู่สิวะ โทรข้ามประเทศไม่ได้ยากห่าไรเลยนะครับออกัส"
ปลายสายหัวเราะออกมาเบาๆ...เนี่ย ผมรู้เลยว่ามันต้องส่ายหน้าไปด้วยแน่ๆ มันชอบทำแบบนี้เวลาล้อผม
"เชี่ย กูรู้หรอกน่าา แค่แปลกใจที่มึงโทรหากูเท่านั้นแหละ"
"อะหรออโทดๆ" แม้ว่าอีกฝ่ายจะว่าอย่างงั้นแต่เสียงหัวเราะก็ยังคลอมาไม่หยุด
"แล้วนี่มึงอยู่ไหน กลับบ้านรึยัง" เสียงเงินถามออกมาเพราะก่อนหน้าที่ผมจะลงจากเลยผมก็เพิ่งไลน์คุยกับมันไป
"อือ ถึงบ้านนานละ ญาติโยมเต็มบ้านกูเลยเนี่ย" ผมตอบกลับมันไป มีเสียงหัวเราะดังจากญาติแทรกเข้ามายืนยันได้เป็นอย่างดี
"แล้วมึงอะ"
"อยู่โรงแรม หนาวสัดๆ" เสียงอีกฝ่ายสั่นเล็กๆทั้งยังเสียงลมพัดเป็นช่วงๆทำให้ผมเชื่อ คงจะเป็นอย่างที่เงินว่า
"คนอื่นอ่ะ" เห็นบอกว่าไปกับที่บ้านแต่ดูอีกฝั่งเงียบต่างกับฝั่งบ้านผมเหลือเกิน
"นอนหมดแล้ว"
"อ้าว...อ้อ...เวลาที่นู้นเร็วกว่าใช่มั้ย" ผมลืม ลืมไปว่าเวลาของเราต่างกัน ซึ่งตอนนี้ที่นั่นก็คงจะดึกน่าดู...แต่ก็ยังโทรมา
"อืม...กัส กี่โมงแล้ว" เสียงทุ้มต่ำของอีกคนถามคำถามเดิมอีกครั้งให้ผมที่เกือบลืมจุดประสงค์ของการถางตาอยู่คืนนี้สะดุ้ง รีบดูเวลาก่อนจะตอบออกไป
"5ทุ่ม59"
"มึงนับนะๆ" เงินรีบพูดแทรกเมื่อรู้ว่าเหลืออีกแค่ไม่กี่วินาทีให้ผมต้องอมยิ้มแก้มตุ่ยโดยไม่รู้ตัว
...10...9...8...7...เสียงญาติๆตะโกนขึ้นพร้อมกันเมื่อถึงเวลาที่รอคอย
"6...5...4...3..." ผมกระชับโทรศัพท์มือถือให้แนบหู ส่งเสียงนับเวลาไปด้วยกันเพื่อให้คนปลายสายได้ยินอย่างชัดเจน
"...2...1..."
"แฮปปี้นิวเยียร์นะออกัส" แก้มผมตึงขึ้นด้วยรอยยิ้มกว้างทันทีที่ได้ยิน...ยิ้มกว้างที่ออกมากจากใจ
"อื้อ!แฮปปี้นิวเยียร์เหมือนกันนะเงิน"
"อยู่เป็นคู่จิ้นกับกูไปนานๆนะ"
"บอกตัวเองเหอะะ มึงอะจะมีคู่จิ้นใหม่ตลอด" ผมโต้กลับไป นึกถึงตอนที่มันแสดงหนังเรื่องแรก มีแต่มันนั่นแหละที่มีคู่จิ้นใหม่
"แต่มึงบอกเองนะว่าคู่เราเป็นอมตะ"
"..ก..กู..."
"อะไร มึงพูดชัดๆ กูดูคลิปแล้ว" ...ชิ...แล้วผมจะปฏิเสธอะไรได้ล่ะครับ เปลี่ยนเรื่องท่าจะดีที่สุด
"เออๆก็ตามนั้น...ยังไงปีนี้ก็ขอให้มึงขาวขึ้นนะ5555"
"กัส...กวนตีนนะฮะ"
เสียงหัวเราะของเราทั้งคู่ประสานไปด้วยกันจนเข้าปีใหม่ ผมว่า...เริ่มต้นปีใหม่แบบนี้ก็ไม่เลวนะครับ เหมือนว่าปีนี้คงจะเป็นปีที่ดีอีกปีนึงเนอะ
สวัสดีปีใหม่๒๕๕๙ครับทุกคน :)
จบ.
#ฟิคโคดสั้น555
#สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคนปีนี้ก้
มาสครีมเงินกัสกันต่อไปเนอะ#เป็นฟิคที่แต่งไว้ปีที่แล้วในทวิตแล้วลืมเอามาลงเด็กดีค่ะ จะครบปีพอดีเพิ่งนึกได้55555555555555555
ความคิดเห็น