คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 : Welcome to Thailand
Kyungsoo Part
พวกผมอยู่บนรถที่กำลังจะไปสนามบิน เมื่อคืนทุกคนนอนดึกกันเพราะต้องจัดกระเป๋าแต่ต้องตื่นเช้าเพราะมีไฟลท์บินไปประเทศไทยในวันนี้.....ผมก็เหนื่อยเหมือนกัน งั้นของีบก่อนละกันนะครับ
เมื่อรถของพวกเราจอดลงหน้าสนามบินแฟนคลับของพวกเราก็วิ่งมาที่รถแทบจะทันที พวกเราเช็คทรงผมและใบหน้าของตัวเองก่อนจะลงจากรถ ลีดเดอร์ของพวกเราลงไปก่อนคนแรก แล้วตามมาด้วยชานยอล เซฮุน จงอิน และผมกันแบคฮยอนฮยองที่เดินลงมาพร้อมๆกัน เพราะแบคฮยอนฮยองมัวแต่เช็คความเป๊ะของตัวเอง เขาบอกว่า ‘ฉันจะลงไปหาแฟนๆแบบหน้าโทรมไม่ได้’ เพราะเหตุนี้ผมเลยต้องมาเดินอยู่รั้งท้ายกับแบคฮยอนฮยองสองคน
‘แก!!!! แบคซูอ่ะ กรี๊ดดดด’
‘กรี๊ดดดด แก!!!!ชั้นชอบคู่นี้ ’
นี่คือรูปประโยคที่ผมได้ยินมาตลอดทางที่เดินข้างแบคฮยอนฮยอง และแน่นอนว่ามันคือส่วนน้อยจากทั้งหมด ผมว่าแบคฮยอนฮยองได้ยินทั้งหมด เขาเลยเอื้อมมือมากอดไหล่ผมไว้ แฟนคลับที่เป็นแบคซูชิปเปอร์ก็สติแตกสิครับ ผมหยิกมือคนข้างกายหวังจะให้เขาปล่อยมือออกจากไหล่ผม.....แต่ก็ไม่ได้ผลอยู่ดีกับคนหน้าด้านแบบนี้น่ะ -_- ผมเปลี่ยนที่ไปตีมือแรงๆอีกครั้ง แบคฮยอนฮยองดึงมือออกไปสะบัดหวังจะให้มันหายเจ็บเบาๆแล้วก็เปลี่ยนจุดมุ่งหมายมาเป็นเอวของผมแทน.....แล้วแบคซูชิปเปอร์ก็เริ่มสติแตกอีกครั้งทั้งกรี๊ดทั้งถ่ายรูปไปด้วย เก่งสุดๆเลยแฮะ
พวกเรานั่งอยู่ในคาเฟ่ร้านหนึ่งเพื่อที่จะคุยเรื่องห้องนอนในโรงแรม คุยไปได้สักพักก็สรุปได้ว่า คริสฮยองกับชานยอล จงอินกับเซฮุน เลย์ฮยองกับซูโฮฮยอง ลู่หานฮยองกับเทา จงแดกับมินซอกฮยอง และผมกับแบคฮยอนฮยอง
หลังจากคุยกันเสร็จก็ได้เวลาออกไปพบแฟนๆอีกครั้ง และก็มันก็มักจะมีเสียงกรี๊ด เสียงวิ่งและเสียงชัตเตอร์ ดังปนกันไปหมด ตอนแรกผมคิดว่าผมชินละนะ แต่เพราะจำนวนแฟนคลับที่มากเกินไปทำให้ผมเริ่มกลัวขึ้นมา กลัว.....ว่าเมมเบอร์คนอื่นๆจะได้รับบาดเจ็บ กลัว.....ว่าแฟนคลับที่รักของผมจะได้รับบาดเจ็บจากการเบียดกันจากการที่การ์ดดันพวกเขาไม่ให้เข้าใกล้พวกผม แบคฮยอนฮยองคงจะสังเกตเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของผมล่ะมั้ง เขาเลยจับมือของผมไว้แล้วบีบเบาๆประมาณว่า ‘ไม่เป็นไรนะนายยังมีฉันอยู่นี่’ แล้วก็เริ่มอีกครั้งกับการที่แบคซูชิปเปอร์สติแตก แต่ผมไม่มีอารมณ์สนใจหรอก
พวกผมขึ้นมาบนเครื่องในขณะที่เมมเบอร์คนอื่นๆนั่งประจำที่ของตัวเองแล้ว ผมมองหาที่นั่งของตัวเองแล้วก็เจอที่ว่างสองที่ติดกับ คิดได้อย่างนั้นผมก็เดินไปจูงมือแบคฮยอนฮยองให้มานั่งข้างกันทันที
Baekhyun Part
จู่ๆคยองซูก็เดินมาจูงมือผมไปนั่งข้างๆกัน ตอนแรกผมก็ตกใจแต่ผมก็เปลี่ยนเป็นยิ้มเล็กๆให้กับเขาแต่เขาคงไม่เห็นหรอกมั้ง แต่ยังไงผมก็ยังยิ้มอยู่ดี
ผมนั่งลงได้สักพักแล้วหลับตาลงแต่ก็รู้สึกว่ามีอะไรหนักๆมาวางบนไหล่ ผมลืมตาขึ้นไปมองคนข้างๆก่อนจะยิ้มให้เขา ลมหายใจที่สม่ำเสมอบอกให้รู้ได้ว่าเขาหลับไปเรียบร้อยแล้ว คงจะง่วงจริงๆสินะเมื่อคืนก็ไปช่วยผมจัดกระเป๋าจนดึกนี่นา
“ฝันดีนะคยองซู” ผมลูบกลุ่มผมนุ่มนั่นเบาๆและยิ้มให้เขาอีกครั้ง
เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ ผมรู้แต่ว่าตั้งแต่เกาหลีมาถึงไทยผมยังไม่ได้นอนเลยสักวินาทีเดียว เพราะผมกลัวว่าหัวของคนข้างๆจะตกลงจากไหล่ผม แล้วตลอดทางผมก็หันไปมองใบหน้าของคยองซูอยู่ตลอดเวลา
‘ย่าห์ จะน่ารักเกินไปแล้วนะคยองซูอ่า’
ผมหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วถ่ายรูปและคลิปของคยองซูเก็บไว้หรือไม่ก็เอาไปอัพลงอินสตราแกรมเพื่อแฉคยองซูคนขี้เซา
.....ผมปลุกคยองซูหลังจากถ่ายรูปและคลิปเสร็จเรียบร้อยแล้ว “คยองซูอ่า ถึงไทยแล้วนะ” ผมพูดพร้อมกับเขย่าตัวเขาเบาๆ
“อื้อ.....” ตอบมาทั้งที่ยังไม่ลืมตาเนี่ยนะคยองซู!!!!
“คยองซูย่า คนอื่นๆรออยู่นะ” พูดเสียงดังขึ้งและเขย่าตัวแรงขึ้นอีกนิด ให้ตายสิคยองซู จะน่ารักเกินไปแล้วนะ ฮยองไม่อยากให้นายไปใกล้คนอื่นเลย รู้มั้ยทำตัวแบบนี้มันทำให้ฮยอง‘หวง’นายมากๆเลยนะ
“ครับๆ ตื่นแล้วครับ” พูดพลางขยี้ตาเล็กน้อยยิ่งเพิ่มความน่ารักขึ้นอีกเท่าตัว
“ไปกันเถอะซูอ่า” แกล้งคยองซูตอนสะลึมสะลืออย่างนี้แหละครับปลอดภัยสุด ㅋㅋㅋㅋㅋ
เมื่อพวกเราเดินออกมาทั้งเสียงกรี๊ดและเสียงชัตเตอร์ก็ยังคงมีเหมือนเคยแต่แฟนคลับไทยไม่ทำให้สนามบินวุ่นวายเท่าประเทศอื่นเพราะแฟนคลับต่างยืนอยู่ที่เดิมของตัวเองและไม่มีใครวิ่งตามมาเลย ทำให้พวกเรามั่นใจว่าคงไม่เกิดอุบัติเหตุแล้วทำให้แฟนคลับบาดเจ็บแน่ๆ อ่า.....ผมอยากมาไทยอีกบ่อยๆจังเลยแฮะ
พวกเรายืนเพื่อทักทายแฟนคลับเรียงแถวกัน ซูโฮฮยองให้สัญญาณว่าจะเริ่มแล้วนะพวกเราก็พยักหน้าบอกว่าพร้อมแล้ว
“1 2 3 we are one สวัสดีครับพวกเราคือ EXO” เมื่อพูดจบแฟนๆก็ร่วมใจกันกรี๊ดและชูป้ายภาษาเกาหลีขึ้นมาพร้อมกัน ประโยคเดียวแต่ทำให้พวกเราน้ำตาไหลได้ ‘เอ็กโซและเอ็กโซแอลจะเป็นหนึ่งเดียวกันตลอดไป’ ผมขอถอนคำพูดได้มั้ยที่ว่าอยากมาไทยบ่อยๆน่ะ ผมว่ายิ่งมาบ่อยเท่าไหร่ยิ่งเสียน้ำตามากเท่านั้นแน่ๆเลย เมื่อแฟนๆเห็นพวกเราทั้ง 12 คนร้องไห้ พวกเขาก็เริ่มร้องไห้ตาม
“เอ็กโซแอลไทย สวัสดีครับ”
“ยินดีต้อนรับสู่ประเทศไทยนะ!!!!!” พวกเขาตะโกนอย่างพร้อมเพรียงกัน นั่นยิ่งทำให้พวกผมร้องไห้หนักกว่าเดิม ถึงจะไม่ได้มาตั้งสองปีแต่ความรักที่พวกเขามอบให้ไม่เคยน้อยลงไปจริงๆ ผมรู้สึกว่านับวันความรักที่เอ็กโซแอลไทยมอบให้พวกเรานั้นมากขึ้นในทุกๆวัน
‘ขอบคุณนะครับเอ็กโซแอลไทย ขอบคุณที่รักกันมาตลอดเวลาที่ผ่านมา ขอบคุณทุกวินาทีที่คุณมอบให้พวกเรา ขอบคุณจริงๆ ผมจะไม่ลืมช่วงเวลานี้และผมก็หวังว่าคุณจะไม่ลืมมันเหมือนกัน’
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk: ไรท์มาแล้ววววว คอมเจ๊งจ้า เพิ่งกลับบ้าน เพิ่งได้แตะ เค้าขอโทษ T_T T_T ได้โปรดอย่าโกรธเค้าเลยเค้ามาอัพไถ่โทษแล้ว รอนานมั้ย พยายามที่สุดแล้วนะ ถ้าตรงไหนเป็นยังไงก็บอกด้วยละกันเค้าจะได้เอาไปปรังปรุงแก้ไขให้มันดีกว่าเดิมเน้อ รักนะรีดทุกคน เค้าไปนอนละ บ๊ายบาย
ความคิดเห็น