{EXO FIC} หวง... [BAEKDO ft. EXO]

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : Good night

Baekhyun Part



ผมนอนเล่นโทรศัพท์ของผมรอเวลาที่ทุกคนกลับมาที่หอพักเพื่อที่ผมจะได้แกล้งพวกเขา


"แกร๊ก" < < < เสียงเปิดประตูนั้นเรียกให้ผมหันไปมองทันที


คริสฮยอง เซฮุน เทา กลับมาแล้ว ผมจะได้แกล้งคนอื่นๆแล้วล่ะ


แต่พวกนี้ไม่สะทกสะท้านกับการแกล้งของผมหรอก   -_-


"ซื้ออะไรมาบ้างน่ะ?"


"ข้าวเย็นกับหมวกน่ะครับ" เทาบอกกับผม


"แล้วคยองซูฮยองล่ะครับ" เซฮุนที่รักการแกล้งมากกว่าผมถามขึ้นมา


"อยู่ในห้องของเขาน่ะ สงสัยคงนอนหลับอยู่"


"งั้นผมไปแกล้งคยองซูฮยองดีกว่า" ว่าแล้วเซฮุนก็วิ่งไปยังห้องของคยองซูเลยครับ


"นี่เซฮุนไม่กลัวโดนตีเลยรึไงนะ" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ


แต่คริสฮยองกลับได้ยินซะงั้น "เพราะเซฮุนอ้อนเก่งไง"


ได้ยินอย่างนั้นผมก็ถอนหายใจ อยากอ้อนคยองซูเก่งแบบเซฮุนบ้างจัง


ผมอยากรู้ว่าเซฮุนอ้อนคยองซูยังไงผมเลยเดินไปหาเซฮุนที่ห้องของคยองซู


ผมเปิดประตูเข้าไป แต่ผมก็ไม่เห็นว่าเซฮุนจะแกล้งคยองซูยังไงเลย ก็เซฮุนเอาเต่นั่งมองอยู่อย่างนั้น


"นี่ฮยอง....." เซฮุนพูดขึ้นมาเหมือนจะถามผม


"หืม....."


"ฮยองว่าคยองซูฮยองเป็นยังไงตอนนอนเหรอครับ"


ผมมองหน้าครองซูอยู่ซักพักก่อนจะตอบเซฮุนไป


"ก็คงเหมือนเด็กน้อยน่ารักๆละมั้ง"


ก็เขาน่ารักจริงๆนี่นา ตอนนอนน่ะเขาเหมือนเด็กน้อยที่ไม่สามารถทำอันตรายใครได้เลย


เซฮุนมองหน้าผมก่อนจะยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินออกไป "ผมเปลี่ยนใจแล้วล่ะเรื่องที่จะแกล้งคยองซูฮยองน่ะ"


หลังจากเซฮุนออกไป ผมก็หันกลับมามองคยองซูอีกครั้ง


ดูปากรูปหัวใจนั่นสิ มันช่างยั่วผมซะเหลือเกิน ผมค่อยๆโน้มหน้าลงไปหาเขา.....


ไม่นะบยอนแบคฮยอน!!!!! นายกำลังคิดอกุศลอยู่นะ.....ผมรีบถอนใบหน้าของผมออกจากระยะอันตรายทันที


ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มขยับตัวแล้วลุกขึ้นมา ตอนที่เขาหันมาเจอผมเขตกใจมากๆเลยล่ะ ดูได้จากตาที่เบิกกว้างขึ้นของเขา


"แบคฮยอนฮยองมีอะไรรึเปล่าครับ"


"ฉัน.....ก็แค่จะมาปลุกนายไปกินข้าวด้วยกันน่ะ คนอื่นๆเริ่มกลับมาแล้วน่ะ"


"อ่า.....เฮ้ย!!!!!ผมต้องรีบไปทำอาหารแล้วล่ะ เดี๋ยวเซฮุนโวยวายใส่ผม"


"ไม่ต้องหรอกคยองซู คริสฮยองซื้อมาเรียบร้อยแล้วล่ะ"


"ฮู่ววว โล่งไป"


"ออกไปหาคนอื่นๆกันเถอะ"


เขาพยักหน้าและเดินออกจากห้องไปพร้อมกับผม


ผมออกมาที่ห้องรับแขกและเจอกับทุกๆคนที่กลับมา


"เฮ้ๆๆ นี่ผมไปปลุกคยองซูแปบเดียวนี่ทุกคนพร้อมใจกันกลับมาเลยเหรอครับเนี่ย" ผมทำหน้าแปลกใจ


"ก็เมเนเจอร์ฮยองบอกให้กลับหอไม่เกิน 2 ทุ่มนี่นา" ซูโฮฮยองบอก


"อีกอย่างนึงพรุ่งนี้เรามีไฟลท์บินไปประเทศไทยด้วยนี่นา" มินซอกฮยองเสริม


"ผมอยากไปเที่ยวจะแย่แล้วนะเนี่ย" เซฮุนพูดพร้อมทำท่าทางน่ารักตามฉบับของเขา


"เอาน่าเซฮุนเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้ไปแล้ว แต่ต้องทำงานให้เสร็จก่อนนะ" ลู่หานฮยองบอกกับเซฮุน


"งั้นไปกินข้าวกันก่อนเถอะแล้วค่อยมาจัดกระเป๋า" อันนี้เสียงคยองซูครับ นี่เขาเงียบมาตั้งนานจนผมคิดว่าเขาเดินไปไหนแล้วซะอีก


-30 นาทีผ่านไป กับข้าวเย็นที่แสนจะวุ่นวายของพวกเรา-


ผมเข้ามาในห้องของผมเพื่อที่จะจัดกระเป๋าสำหรับพรุ่งนี้


ผมหยิบของทุกอย่างที่คิดว่าจำเป็นออกมาวางไว้บนเตียง แต่ผมกลัวว่าของบางอย่างอาจไม่จำเป็น ผมเลยเดินไปหาคยองซูที่ห้องของเขา ผมเคาะประตูก่อนจะเปิดเข้าไป


"คยองซูอ่าาา มากับฉันแปบนึงสิ"


"ทำไมล่ะครับ" เขาทำหน้าสงสัย


"อยากให้ไปช่วยดูของที่จะจัดไปพรุ่งนี้หน่อยน่ะ" ทำสายตาอ้อนๆส่งไปให้เขา


"ก็ได้ครับ" เขาเดินมาที่ห้องของผมทันที


"อืมมม เอาอันนี้ออก อันนี้ อันนี้ อันนี้ด้วย อันนี้ผมมีอยู่ อันนี้ผมก็มี.....งั้นเอาไปแค่นี้แหละครับ"


ผมมองสิ่งที่เขาบอกให้เอาไป นี่เขาคัดออกไปเกือบครึ่งเลยนะเนี่ย


"ฉันต้องเอาอะไรไปอีกมั้ยเนี่ย"


"ไม่ต้องแล้วล่ะครับ เอาไปแค่นี้ก็พอ"


"อ่า.....งั้นก็ขอบคุณนะที่มาช่วย และก็ขอโทษด้วยที่ทำให้เสียเวลาจัดของของนายนะ 'ฝันดีนะคยองซูของฉัน' "


"ฝันดีเหมือนกันครับ 'แบคฮยอนฮยองของผม' "




------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk:มาอัพแล้วจ้าาาาาาา เค้าขอโทษที่มาอัพช้า การบ้านเค้าเยอะมากกกกก (เอ๊ะ!!! หรือแกขี้เกียจเองอิไรท์) เม้นให้กำลังใจเค้าหน่อยน้า