ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : Intro
Kyungsoo Part
"คยองซูอ่าาาาาา" เสียงเรียกของใครบางคนทำให้ผมเงหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์
ผมมองไปหาและส่งสายตาเพื่อจะถามว่ามีอะไร
"หิวข้าวอ่ะ....." บอกพร้อมทำหน้าตาเหมือนลูกหมาเพื่อที่จะทำให้มันดูน่าสงสาร และอ้อนผมอย่างที่เคยทำเวลาอยากจะขออะไรสักอย่าง
"อยากกินอะไรล่ะ?"
"สปาเก็ตตี.....ได้มั้ย"
"อื้ม.....ได้สิ" ผมตอบออกไปพร้อมกับยิ้มให้คนข้างๆแล้วลุกออกไปที่ครัว
วันนี้เป็นวันหยุดของพวกเรา เพราะฉะนั้นทุกคนเลยออกไปข้างนอกเพื่อผ่อนคลายกันหมด แต่ผมกับแบคฮยอนคิดว่าการผ่อนคลายที่ดีที่สุดของพวกเราคือการนอนอยู่หอทั้งวัน ดังนั้น.....ผมและแบคฮยอนก็กลายเป็นคนเฝ้าหอไปโดยปริยาย
คริสฮยอง เทา เซฮุน ก็ออกไปช็อปปิงด้วยกัน มินซอกฮยองกับลู่หานฮยองก็ออกไปด้วยกันตั้งแต่เช้า จงอินก็ออกไปหามงกู จังกู จังอา และคนอื่นๆที่ออกไปไหนกันไม่รู้
ตั้งแต่แบคฮยอนตื่นขึ้นมา ผมจำได้ว่าเขายังไม่ได้กินอะไรเลย และตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงกว่าๆแล้วด้วย ก็ไม่แปลกหรอกที่แบคฮยอนจะหิวขนาดนี้.....
เมื่อคิดได้ว่าอีกฝ่ายคงหิวมากแล้วแน่ๆผมจึงรีบทำแล้วรีบยกไปให้ทันที แต่ในความเร่งรีบของผมยังไงก็ยังอร่อยอยู่ดี
"คยองซูย่าาา ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะ" แบคฮยอนพูดแล้วก็ตักสปาเก็ตตีใส่ปากไปอย่างรวดเร็ว.....ผมคงคิดไม่ผิดเรื่องที่เขายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ตื่นขึ้นมา
"ค่อยๆกินก็ได้นะ ถ้ายังไม่อิ่มยังเหลืออีกนิดนึงนะ" ผมบอกเขาเมื่อเห็นเขารีบตักสปาเก็ตตีเข้าปาก ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก.....ผมกลัวเขาสำลักน่ะสิ
"ไม่ได้หรอก นานๆทีคยองซูจะทำให้นี่นา อีกอย่างนึงก็กลัวคนอื่นกลับมาแล้วมาแย่งอ่ะ"
"ไม่มีใครมาแย่งหรอกน่า วันหยุดทั้งทีคนอื่นๆน่าจะออกไปกันทั้งวันแหละ" ผมยิ้มให้เขาก่อนจะก้มลงไปจัดการสปาเกตตีในจานของตัวเองบ้าง
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk: มาอัพตอนแรกจ้าาาา ไรท์บอกตรงๆ เลยว่าเขียนอยู่แค่นี้ เค้นจากสมองใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งนะเออ ยังไงก็ฝากด้วยละกันจ้าาา
"คยองซูอ่าาาาาา" เสียงเรียกของใครบางคนทำให้ผมเงหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์
ผมมองไปหาและส่งสายตาเพื่อจะถามว่ามีอะไร
"หิวข้าวอ่ะ....." บอกพร้อมทำหน้าตาเหมือนลูกหมาเพื่อที่จะทำให้มันดูน่าสงสาร และอ้อนผมอย่างที่เคยทำเวลาอยากจะขออะไรสักอย่าง
"อยากกินอะไรล่ะ?"
"สปาเก็ตตี.....ได้มั้ย"
"อื้ม.....ได้สิ" ผมตอบออกไปพร้อมกับยิ้มให้คนข้างๆแล้วลุกออกไปที่ครัว
วันนี้เป็นวันหยุดของพวกเรา เพราะฉะนั้นทุกคนเลยออกไปข้างนอกเพื่อผ่อนคลายกันหมด แต่ผมกับแบคฮยอนคิดว่าการผ่อนคลายที่ดีที่สุดของพวกเราคือการนอนอยู่หอทั้งวัน ดังนั้น.....ผมและแบคฮยอนก็กลายเป็นคนเฝ้าหอไปโดยปริยาย
คริสฮยอง เทา เซฮุน ก็ออกไปช็อปปิงด้วยกัน มินซอกฮยองกับลู่หานฮยองก็ออกไปด้วยกันตั้งแต่เช้า จงอินก็ออกไปหามงกู จังกู จังอา และคนอื่นๆที่ออกไปไหนกันไม่รู้
ตั้งแต่แบคฮยอนตื่นขึ้นมา ผมจำได้ว่าเขายังไม่ได้กินอะไรเลย และตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงกว่าๆแล้วด้วย ก็ไม่แปลกหรอกที่แบคฮยอนจะหิวขนาดนี้.....
เมื่อคิดได้ว่าอีกฝ่ายคงหิวมากแล้วแน่ๆผมจึงรีบทำแล้วรีบยกไปให้ทันที แต่ในความเร่งรีบของผมยังไงก็ยังอร่อยอยู่ดี
"คยองซูย่าาา ยังอร่อยเหมือนเดิมเลยนะ" แบคฮยอนพูดแล้วก็ตักสปาเก็ตตีใส่ปากไปอย่างรวดเร็ว.....ผมคงคิดไม่ผิดเรื่องที่เขายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ตื่นขึ้นมา
"ค่อยๆกินก็ได้นะ ถ้ายังไม่อิ่มยังเหลืออีกนิดนึงนะ" ผมบอกเขาเมื่อเห็นเขารีบตักสปาเก็ตตีเข้าปาก ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก.....ผมกลัวเขาสำลักน่ะสิ
"ไม่ได้หรอก นานๆทีคยองซูจะทำให้นี่นา อีกอย่างนึงก็กลัวคนอื่นกลับมาแล้วมาแย่งอ่ะ"
"ไม่มีใครมาแย่งหรอกน่า วันหยุดทั้งทีคนอื่นๆน่าจะออกไปกันทั้งวันแหละ" ผมยิ้มให้เขาก่อนจะก้มลงไปจัดการสปาเกตตีในจานของตัวเองบ้าง
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk: มาอัพตอนแรกจ้าาาา ไรท์บอกตรงๆ เลยว่าเขียนอยู่แค่นี้ เค้นจากสมองใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งนะเออ ยังไงก็ฝากด้วยละกันจ้าาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น