[Fic KHR] Blind Justice -Ristaccia-

WARNING: ฟิคเรื่องนี้มีส่วนผสม(??)จาก The Epic Of Zektbach มีการอ้างอิงถึงโดยส่วนมาก อาจมีบางส่วนถูกดัดแปลงตามหัวทื่อๆของไรเตอร์ รวมไปถึงบางส่วนที่ต้องจินตนาการเอาเองเนื่องจากชิ้นส่วนที่ zektbach ปล่อยออกมาไม่ครบ

WARNING II : คนแต่งดองฟิคเก่งมาก



บทนำ(สั้นๆ)

เสียงจ้อกแจ้กจอแจดังอย่างเป็นปกติในยามเช้า แต่ดูท่าว่าอรุณนี้จะดังขึ้นผิดแผกไปจากเดิม ร่างของซาวาดะ ผู้มีศักดิ์เป็นว่าที่วองโกเลรุ่นที่สิบ ย่างก้าวเข้ามาในห้องพร้อมเพื่อนสนิทอีกสองคนด้วยความแปลกใจเมื่อพบว่าภายในห้องมีสิ่งที่ผิดปกติไป

"..อรุณสวัสดิ์จ้ะสึนะคุง"

เคียวโกะเป็นคนแรกที่ทักพวกเขา แต่คนอื่นๆดูเหมือนยังไม่ละความสนใจไปจากคนๆหนึ่งซึ่งไม่คุ้นหน้าคุ้นตาเอาซะเลย สึนะโยชิวางกระเป๋าลงกับโต๊ะพลางจัดแจงอุปกรณ์ให้เรียบร้อย ระหว่างนี้ไม่ลืมที่จะสนทนากับโกคุเดระและยามาโมโตะที่ยังสงสัยเหมือนเขาไปด้วย

"เอ่อ โกคุเดระคุง เด็กผู้หญิงคนนั้นน่ะ เป็นใครเหรอ..."

"..ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับรุ่นที่สิบ แต่ดูเหมือนไม่ใช่คนทางตะวันออก..."

"แต่เด็กใหม่ต้องรอครูแนะนำตัวให้ทุกคนไม่ใช่เหรอ นี่มันยังไม่เริ่มโฮมรูมเลยนะ"

ยามาโมโตะถามคำถามในใจทุกคนออกมา แน่นอนว่าทุกคนรู้ดีว่าเธอคนนี้เป็นเด็กใหม่ แต่มันผิดปกติไปอย่างที่ยามาโมโตะว่า

"Ciaosu! เด็กคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาๆหรอกนะ"

"ระ...รีบอร์น!!"

ร่างเล็กของอัลโกบาเลโนธาตุอรุณที่ยืนอยู่บนโต๊ะสึนะโยชิปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีใครทันสังเกตเช่นเคย แต่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจทั้งนั้น การที่จะคุยกับรีบอร์นที่ตัวเล็กผิดปกติในห้องเรียนที่ไม่มีใครสนใจอะไรอย่างอื่นจึงเป็นเรื่องที่ง่ายมากในตอนนี้

"หมายความว่ายังไงที่ว่ายัยนี่ไม่ใช่คนธรรมดา?"

โกคุเดระเปิดประเด็นทันที รีบอร์นมองพวกเขาทั้งสามก่อนจะยิ้มที่มุมปาก

"เห็นอย่างนี้ เด็กคนนี้น่ะข้ามเวลามาเป็นศตวรรษเชียวนะ"





ปล. ขออภัยเรื่องชื่อของ Matin Catorce ค่ะ ปกติไรเตอร์จะอ่านมันแบบซื่อๆเลยว่ามาติน ไปๆมาๆนึกไปถึงเรื่องการอ่านตามแบบฝรั่งเศษได้ เลยขอแก้เอาไว้ ให้ชื่อ Matin Catorce อ่านว่า 'มาแตงค์ คาทอร์ซ' อย่างเป็นทางการนะคะ(เฉพาะในฟิค)

ดังนั้น ชื่อนี้จะอ่านว่า 'มาติน' ตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงตอนที่ 14 ค่ะ ขออภัยในความโง่ดักดานของไรเตอร์เป็นอย่างสูง มีเวลาแก้จะเพียรแก้ชื่อทุกตอนค่ะ