ชีวิตแสนวุ่นวายของนายนิมบัส - นิยาย ชีวิตแสนวุ่นวายของนายนิมบัส : Dek-D.com - Writer
×

    ชีวิตแสนวุ่นวายของนายนิมบัส

    ความทรงจำ...สิ่งสำคัญที่มีทั้งเรื่องดีและร้ายแต่มันก็ช่วยให้คุณเดินหน้าต่อไปได้ แต่ว่า......ถ้าหากวันหนึ่งคุณสุญเสียมันเหมือนที่แมทเสียไปละ?

    ผู้เข้าชมรวม

    209

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    209

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 พ.ค. 62 / 21:13 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    -แนะนำตัวละคร-


    -แมทธิว นิมบัส
    อายุ 20 ปี  เกิด วันศุกร์ ที่ 2 ก.พ. ราศี มังกร 
    ธาตุ น้ำ
    ส่วนสูง 155 ซ.ม.  หนัก XX ก.ก.

    ชอบ:สีฟ้า,หนังสือ,งู,ปั่นจักรยาน,นอน

    เกลียด:เสียงรบกวน,การโดนดูถูก,ผัก


    -นิมโบ ลูเมซิมป์
    อายุ 18 ปี เกิด วันพฤหัสบดีที่ 12 ก.ย. ราศี สิงห์
    ธาตุ ไฟ 
    ส่วนสูง 160 ซ.ม.  หนัก XX ก.ก.

    ชอบ:อัตราย,โกโก้ปั่น,กระต่าย,ยุ่งเรื่องชาวบ้าน

    เกลียด:ตำราเรียน,การถูกบังคับ,พริก




    [ ไว้จะค่อยๆมาเพิ่มน้าา ]
    _________________________________________________________________________________________

    สวัสดีจ้า 

         นิยายเรื่องนี้เป็นการแต่งแบบเรื่อยเปื่อยจากการรวมกลุ่มของ 'Lani' 'Witchcraft' 'Neko' ไม่มีพล็อตเรื่องที่ชัดเจน ตามแบบฉบับของพวกเรา เนื้อหาบางอย่าอาจจะดูสับสนพวกเราก็จะพยายามอธิบายให้เข้าใจนะคะ และเนื่องจากนิยายเรื่ิองนี้มีการแบ่งออกเป้นหลายฝ่ายและพวกเรายังมีงานอีกมากมายที่ต้อง

    จัดการ(และคนพิมขี้เกียจด้วย ฮา) จึงอาจจะทำให้เกิดความล่าช้าในการอัพนิยายพวกเราต้องขออภัยมานะที่นี้ด้วยนะคะ TT

         
    _________________________________________________________________________________________

     ความทรงจำ....   

    คุณเคยตื่นขึ้นมาแล้วรู้สึกว่าลืมอะไรบางอย่างไปแต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกรึเปล่า? 
    เหมือนว่ามีใครบางคนดึงความทรงจำนั้นไป บางครั้งมันอาจเป็นเรื่ิองร้ายๆที่เราอยากลืมหรือเป็นความทรงจำดีๆที่เราละเลยมัน แล้วคุณ...ทำยังไง?


         "โห...ความทรงจำนี้มันของใครนะ"หญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นพลางจ้องมองลูกบอลกลมๆที่ลอยเด่นอยู่กลางห้อง
            "ทำไม?เธออยากได้หรอ"ชายอีกคนถาม
            "เปล่า แค่สงสัยว่าเจ้าของควาทมทรงจำนี่โตขึ้มมาได้ยังไงนะ ทั้งๆที่มีแต่ควมทรงจำที่แย่ๆแบบนี้"
             " งั้นทำให้หายไปดีปะละ คนๆนั้นจะได้ไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดกับความทรงจำแบบนี้อีก" หญิงสาวเอ่ยข้อเสนอ  
          "เอาสิ"
           ทันได้นั้นลูกบอลที่ลอยเด่นอยู่กลางห้องก็เปล่งแสงและหายวับไปทิ้งไว้แต่เพียงเสียงจากความทรงจำที่ก้องกังวาลไปทั้งห้อง

    .....นายมันปีศาจ!
    .....พวกตัวประหลาดไปไกลๆเลย!
    .....ทำไมชั้นถึงได้แกมาเป็นลูกเนี่ย!
    .....จะไปตายที่ไหนก็ไปเลย!

               ท่ามกลางเสียงของความทรงจำที่เลวร้ายเหล่านั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมันอบอุ่นกว่าคำพูดไหนๆ เป็นเสียงหัวเราะที่สนุกสนานราวกับเป็นการส่งท้ายก่อนที่ความทรงจำนี้จะลาโลก

    ปตลอดกาล....





    ______________________________________________________________________









    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น