ความมืดที่ก้าวเข้ามา

ข้อมูลเบื้องต้น

เช้าวันนี้ อากาศเย็นสบายจากฝนที่ตกหนักมาตลอดทั้งคืน แม้แต่ยามเช้าตรู่แบบนี้ ละอองของฝนก็ยังโปรยปราย ไหลตามร่องกระเบื้องของหลังคา ให้ได้ยินเสียงของหยดน้ำฝนที่ไหลต่อเนื่องไม่ขาดสาย เสียงของหยดน้ำที่ตกลงบนพื้นที่มีน้ำขัง มันช่างนุ่มนวล เหมือนไม้กลองที่บุด้วยผ้าสักกะหลาดนุ่มๆ ตีลงบนกลองหนังเนื้อดี ที่นุ่มนวล

จังหวะของหยดน้ำ ที่เรียงร้อย พลัดกันตีลงบนผืนน้ำ ดังมาจากที่ใกล้ไกล นู้นบ้างนี้บ้าง มันช่างไพเราะ งดงาม นุ่มนวล เป็นดนตรี เป็นเสียงกลองที่บรรเลงโดยธรรมชาติ เป็นเพลงที่มีแต่ท่วงทำนองที่เพราะกว่าเพลงไหนๆ

ฉันตื่นแล้ววันนี้ แต่ยังใช้เวลาหลับตานอนอยู่บนเตียง ฟังเสียงเพลงไพเราะของธรรมชาติ วันนี้หูของฉันมีความสามารถได้ยินเสียงที่ชัดเจนกว่าเมื่อวาน ได้ยินดีกว่าเมื่อวันก่อนๆ ได้ยินทุกๆเสียงรอบตัวดีกว่าวันไหนๆในชีวิต ได้ยินแม้กระทั้งลมหายใจ เสียงของหัวใจ และสัมผัสได้แม้กระทั้งการสั่นสะเทือนเคลื่อนไหว ของแก้วหูที่รับที่กำลังลำงานอย่างหนักสัญญาณเสียงต่างไว้

ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อรับรู้ถึงรสสัมผัสที่หยาบที่สุด คือการมองเห็น มันเป็นหนึ่งในการรับรู้สัมผัสทั้งห้าที่หยาบที่สุด การมองเห็นเป็นสิ่งที่ฉาบฉวย สิ่งต่างๆมากมายที่วิ่งผ่านสายตาไปโดยที่ไม่ก่อให้เกิดปัญญา นำไปในทางที่เสื่อม หรือแม้แต่กลับมาทำร้ายตัวเราเอง ทำได้แม้กระทั้งการตัดสินสิ่งดีและชั่ว โดยใช้แค่การมองโดยไม่ไตรตรองพิจจารณา  

รสสัมผัส ที่มักง่าย เลวร้าย และฉาบฉวย กลับเป็นสิ่งที่ใช้ง่าย ใช่คล่อง ใช้ได้โดยไม่ต้องฝึกฝน และเป็นที่นิยมใช้กันมากที่สุด ตลอดเวลาฉันคิดว่ามันเป็นประโยชน์ที่สุดสำหรับชีวิตด้วย

เราจะอยู่ได้อย่างไรในโลกที่มืดมิด เราจะใช้สัมผัสอื่นๆได้ยังไง ในเมื่อเราไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร ความรู้ ข้อมูล การดำรงชีวิต ล้วนมาจากการมองเห็นทั้งสิ้น

ฉันลืมตาตื่นจากค่ำคืนอันยาวนาน ค่ำคืนแห่งกาลเวลาและการเปลี่ยนแปลง ภาพของการข่มตานอนต่ออีกซักนิดในเช้าที่เย็นสบายนี้  กับภาพของการลืมตาตื่นเพื่อพบและเผชิญกับความจริง ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก ความมืดมัว เข้ามาอยู่กับความสามารถในการมองให้ของฉันได้ซักพักแล้ว นับวันมันก็ยิ่งทำความรู้จัก และจะกลายเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันจะรู้จักมันดีไปตลอดชีวิต ฉันจะต้องมีชีวิตอยู่ในโลกที่มืดลงทุกวันๆ

แต่วันนี้ถือเป็นวันที่ดี ที่หูและใจของฉันสามารถสร้างภาพที่ชัดเจนและสวยงามกว่าภาพไหนๆ ที่ใครจะมองเห็นได้ด้วยตาให้ฉันแล้ว

เนื้อเรื่อง

เช้าวันนี้ อากาศเย็นสบายจากฝนที่ตกหนักมาตลอดทั้งคืน แม้แต่ยามเช้าตรู่แบบนี้ ละอองของฝนก็ยังโปรยปราย ไหลตามร่องกระเบื้องของหลังคา ให้ได้ยินเสียงของหยดน้ำฝนที่ไหลต่อเนื่องไม่ขาดสาย เสียงของหยดน้ำที่ตกลงบนพื้นที่มีน้ำขัง มันช่างนุ่มนวล เหมือนไม้กลองที่บุด้วยผ้าสักกะหลาดนุ่มๆ ตีลงบนกลองหนังเนื้อดี ที่นุ่มนวล

จังหวะของหยดน้ำ ที่เรียงร้อย พลัดกันตีลงบนผืนน้ำ ดังมาจากที่ใกล้ไกล นู้นบ้างนี้บ้าง มันช่างไพเราะ งดงาม นุ่มนวล เป็นดนตรี เป็นเสียงกลองที่บรรเลงโดยธรรมชาติ เป็นเพลงที่มีแต่ท่วงทำนองที่เพราะกว่าเพลงไหนๆ

ฉันตื่นแล้ววันนี้ แต่ยังใช้เวลาหลับตานอนอยู่บนเตียง ฟังเสียงเพลงไพเราะของธรรมชาติ วันนี้หูของฉันมีความสามารถได้ยินเสียงที่ชัดเจนกว่าเมื่อวาน ได้ยินดีกว่าเมื่อวันก่อนๆ ได้ยินทุกๆเสียงรอบตัวดีกว่าวันไหนๆในชีวิต ได้ยินแม้กระทั้งลมหายใจ เสียงของหัวใจ และสัมผัสได้แม้กระทั้งการสั่นสะเทือนเคลื่อนไหว ของแก้วหูที่รับที่กำลังลำงานอย่างหนักสัญญาณเสียงต่างไว้

ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อรับรู้ถึงรสสัมผัสที่หยาบที่สุด คือการมองเห็น มันเป็นหนึ่งในการรับรู้สัมผัสทั้งห้าที่หยาบที่สุด การมองเห็นเป็นสิ่งที่ฉาบฉวย สิ่งต่างๆมากมายที่วิ่งผ่านสายตาไปโดยที่ไม่ก่อให้เกิดปัญญา นำไปในทางที่เสื่อม หรือแม้แต่กลับมาทำร้ายตัวเราเอง ทำได้แม้กระทั้งการตัดสินสิ่งดีและชั่ว โดยใช้แค่การมองโดยไม่ไตรตรองพิจจารณา  

รสสัมผัส ที่มักง่าย เลวร้าย และฉาบฉวย กลับเป็นสิ่งที่ใช้ง่าย ใช่คล่อง ใช้ได้โดยไม่ต้องฝึกฝน และเป็นที่นิยมใช้กันมากที่สุด ตลอดเวลาฉันคิดว่ามันเป็นประโยชน์ที่สุดสำหรับชีวิตด้วย

เราจะอยู่ได้อย่างไรในโลกที่มืดมิด เราจะใช้สัมผัสอื่นๆได้ยังไง ในเมื่อเราไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร ความรู้ ข้อมูล การดำรงชีวิต ล้วนมาจากการมองเห็นทั้งสิ้น

ฉันลืมตาตื่นจากค่ำคืนอันยาวนาน ค่ำคืนแห่งกาลเวลาและการเปลี่ยนแปลง ภาพของการข่มตานอนต่ออีกซักนิดในเช้าที่เย็นสบายนี้  กับภาพของการลืมตาตื่นเพื่อพบและเผชิญกับความจริง ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก ความมืดมัว เข้ามาอยู่กับความสามารถในการมองให้ของฉันได้ซักพักแล้ว นับวันมันก็ยิ่งทำความรู้จัก และจะกลายเป็นเพื่อนสนิทที่ฉันจะรู้จักมันดีไปตลอดชีวิต ฉันจะต้องมีชีวิตอยู่ในโลกที่มืดลงทุกวันๆ

แต่วันนี้ถือเป็นวันที่ดี ที่หูและใจของฉันสามารถสร้างภาพที่ชัดเจนและสวยงามกว่าภาพไหนๆ ที่ใครจะมองเห็นได้ด้วยตาให้ฉันแล้ว