สั่งรักบัญชาเจ้าพ่อ (สนพ.อินเลิฟ)

สั่งรักบัญชาเจ้าพ่อ

 





ไทเลอร์ อดัม มหาเศรษฐีระดับบิลเลี่ยนแนร์ ผู้ที่อยากจะหลุดพ้นไปจากเมืองบาป

พิมพ์อัปสร ยัยเฉิ่มแสนสวย พริตตี้หน้าใหม่ที่อยากไต่เต้าไปสู่นางแบบซุปเปอร์โมเดล

แต่ชะตกพลิกผันให้ทั้งสองพบกันได้อย่างไร ฝากติดตามด้วยนะคะ



อย่าท้าทายแม่สาวน้อย เพราะผู้ชายคนนี้ทำได้มากกว่าที่คุณสัมผัสได้ บนเตียงอาจจะไม่ใช่สวรรค์อีกแล้ว แต่อาจจะเป็นลานประหารก็ได้

*****
โปรยค่ะ

“ผมจะฝึกงานคุณจนกว่า... จนกว่าคุณจะเก่งเชียวล่ะ แต่ก็ไม่มั่นใจว่าผมจะยอมให้ใครมาเป็นเจ้าของคุณต่อจากผมหรือเปล่า เพราะผมก็หวงของผมเหมือนกัน”

เพราะความเบื่อหน่าย อยากหลุดพ้นจากวังวนกิเลสและด้านมืดแห่งเมืองบาป ไทเลอร์ อดัม มหาเศรษฐีระดับมิลเลี่ยนแนร์ เจ้าของโรงแรมและคาสิโนในลาสเวกัส จึงคิดที่จะวางมือจากวงการมาเฟียที่เขาเป็นใหญ่ในอันดับต้นๆ ด้วยการหันไปครอบครองธุรกิจรถยนต์สุดหรูนำเข้าเพียงธุรกิจเดียว และหวังจะได้พักผ่อนรอบโลก เพื่อว่าสักวันเขาอาจจะได้พบกับความสุขที่แท้จริงที่เฝ้าตามหา เขาสามารถสลัดคราบมาเฟียให้หลุดไปจากชีวิตได้ แต่กลับพวงท้ายด้วยคำว่า  เจ้าพ่อซุปเปอร์คาร์ หากแต่สถานที่ล่าสุดที่เลือกจะเปิดตัวคือ เมืองไทย และรถของไทเลอร์ต้องเปิดตัวพร้อมกับคนสวยๆ เท่านั้น

“พิมพ์อัปสร” ยัยเฉิ่มแสนสวย รูปร่าง สูงเพรียว พริตตี้หน้าใหม่ที่อยากจะไต่เต้าสู่ความเป็นนางแบบซุปเปอร์โมเดลของเมืองไทย เมื่อมีข่าวว่างานมอร์เตอร์โชว์กำลังจะจัดขึ้น เธอเข้ารับการแคสติ้งโดยเจ้าพ่อซุปเปอร์คาร์รูปหล่อ แต่ด้วยรูปลักษณ์ภายนอกของเธอที่ไม่ได้เรื่อง แต่งตัวเหมือนป้าจะไปทำงาน จึงถูกเจ้าพ่อรูปหล่อตำหนิและต่อว่าเสียยกใหญ่ แต่สุดท้ายเพราะหลงใหลในความเฉิ่มแสนสวย ไทเลอร์จึงเลือกที่จะให้โอกาสเธอ ทว่ามันไม่ได้เป็นเพียงการให้โอกาสเธอเท่านั้น แต่ไทเลอร์กลับให้โอกาสตัวเองโดยไม่รู้ตัว เขาไม่รู้ว่าเพราะอะไรจึงไม่สามารถลบยัยเฉิ่มออกไปจากใจได้เลย และต้องคลั่งทุกครั้งยามนึกถึงหรืออยู่ใกล้ คำตอบสุดท้ายคือเขาปรารถนาทุกอย่างจากเธอ

“คุณกำลังรู้สึกยังไงครับพริม” เขาถามเพื่อหยั่งเชิง ทั้งที่อาการของเธอเมื่อครู่ทำให้เขาอยากจูบเสียเต็มประดา

                “พริม ไม่รู้สิคะ พริมอยากจะลอง ลองเอ่อ...” เธอไม่กล้าพูด แต่เขากลับยิ้มกริ่มก่อนจะก้มหน้าลงชิดกับริมฝีปากพอดี

                “จะลองเป็นฝ่ายจูบผมก่อนก็ได้นะ” พูดจบเขาก็ยิ้มและกัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ด้วยความเขินอายทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

                “รู้ได้ยังไงว่าพริมกำลังคิดแบบนั้น” ความรู้สึกเธอเริ่มดีขึ้นบ้างแล้วสินะจากรอยยิ้มที่ปรากฎอยู่บนหน้า มันรู้สึกดีมากมายยามที่เขาอ่อนโยน

                “แล้วไม่อยากจูบผมเหรอ” ไม่พูดเปล่าแต่เขากลับแตะนิ้วโป้งลงไปบนริมฝีปากของเธออีกครั้ง

                “ก็ เอ่อ... ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร” เธอตั้งใจตกหลุมพลางเขาแล้ว

                “แต่คงต้องยากหน่อยเพราะคุณต้องอ้อนวอนผม ทำให้ผมใจอ่อน ไม่แน่ผมอาจจะยอมให้คุณจูบ”

                “อ้อนวอนว่ายังไงคะ พริมต้องทำยังไงคุณถึงจะใจอ่อนล่ะ”

                “เราควรมีภาษาดอกไม้เอาไว้เรียกกัน ผมอยากให้คุณเรียกทุกครั้งที่คุณปรารถนา และต้องการผม” เขาเข้าข้างตัวเองเหลือเกิน เธอคิด

                “ลำเอียงที่สุดเลย แล้วจะให้เรียกคุณยังไงคะคุณถึงจะยอมให้พริมจูบ” เธอก็เล่นไปตามน้ำ แสร้งไม่รู้ไม่ชี้หากเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่รู้จะกล้าหรือเปล่า

                “บี่บี๋ พริมอยากจูบคุณ พูดสิครับ” เขาอายปากตัวเองบ้างไหมเนี่ย มันหวานเลี่ยนเหลือเกิน

ฝากนิยายเรื่องใหม่ของไรเตอร์ มณีมายา ด้วยนะคะ ออกกับสำนักพิมพ์อินเลิฟเช่นเคย ฝากเพื่อนๆ แอดแฟนพันธุ์แท้ๆ กันเยอะๆ นะคะ ขอบคุณมากค่ะ

ขอบคุณเครดิตภาพ ชมพู่และจัสติน จากกูเกิ้ลค่ะ