ตั้งใจจะใช้ชีวิตจืดชืดแต่ดันกลายเป็นเป้าหมายของพวกตัวละครหลักได้ไงกัน?!!

อลัน ตัวประกอบจากเกมจีบหนุ่มแนว BL สุดแฟนตาซีมาระลึกชาติได้ว่าตนเป็นเพียงนีทและจบชีวิตลงอย่างน่าเวทนา แต่เรื่องรายละเอียดยิบย่อบนั้นช่างมันเถอะเพราะเกมที่หลุดเข้ามาดันเป็นเกมเรท18 + เนี่ยสิ!

แถมไม่ว่าจะรูทไหนเขาก็มีวาสนาจะต้องเป็นขี้ข้าหรือรับความซวยแทนจนเข้าสู่ฉากจบดับอนาถ จะต้องหลีกเลี่ยงการยุ่งเกี่ยวกับเจ้าพวกตัวละครหลักให้ได้! ทั้งที่คิดแบบนั้นแต่กลับกลายเป็นว่าเข้ามาพัวพันกับไอ้เจ้าพวกบ้ากามนี่ซะได้ ใครก็ได้ช่วยด้วยโว้ย!!

---

หากอดใจรอไม่ไหวสามารถไปอ่านได้ที่ readawrite ก่อนได้เลยค่ะ มาลงที่นี่เป็นบ้านที่สองจะพยายามลงให้ตามทันบ้านหลักนะคะ สามารถคลิกที่ด้านล่างได้เลยค่ะ

คลิกตรงนี้

---

l ตอนล่วงหน้า l

 อัพเดททุกวันจันทร์ 

l ตอนฟรี l

อัพ จันทร์ พุธ ศุกร์

??””ประกาศติดเหรียญถาวร??””

(แบ่งการติดเป็นซีซั่นค่ะ)

Season 1 : ตอนที่ 15-59 ติดเหรียญถาวรวันที่ 21/07/2567 เวลา 0.00 น. เป็นต้นไป

Season 2 : ตอนที่ 60-115 ติดเหรียญถาวรวันที่ 23/11/2567 เวลา 0.00 น. เป็นต้นไป

---

Arc 1 : รูทคุณชายแวมไพร์ผู้แสนเย็นชา 

(ตอนที่ 1-79)

เรื่องราวที่ทำให้ชีวิตอันสงบสุขของเขาพังทลายลงก็เพียงเพราะว่าการโมโหเลือดขึ้นหน้าที่ไม่สามรถทนฟังต่อไปได้จึงได้พูดจาอย่างอาจหาญเข้าข้างเจ้าเป้าหมายการจีบคนแรกอย่างดยุกแวมไพร์แห่งเเดนเหนือ 

“แกว่าไงนะ? แล้วไหนหลักฐาน ดีแต่ปาก”

หนึ่งในนั้นสวนออกมา

“เออ! เดี๋ยวจะหามาให้ดูเองว่าเรย์มอนไม่ผิด หมอนี่น่ะบริสุทธิ์!”

อลันที่ปล่อยให้อารมณ์ความรู้สึกนำพา ในตอนนี้เขาไร้ความเกรงกลัวใดๆ ทั้งสิ้น ประกาศตัวไปแล้วว่าแวมไพร์ผู้นี้ไม่มีความผิดใดๆ พร้อมกับเลือกยืนข้างของเรย์มอนด์

“ข้าขอบอกไว้ก่อนเลยนะ”

“ว่าข้า…ไม่เชื่อใจพวกมนุษย์อย่างเจ้า”

ดวงตาสีแดงโลหิตจับจ้องมาที่เริ่มของคนที่อยู่ด้านหน้าเขา แววตาแข็งกร้าวของนักล่าที่แสดงให้เห็นว่าตนเองนั้นใหญ่กว่าและมนุษย์อย่างอลันมิอาจจะเทียบเคียงตัวเองได้ เขาพูดอย่างตรงไปตรงมาโดยไม่มีแม้แต่ความลังเล

“แม้เจ้าจะเป็นฝ่ายเสนอตัวช่วยข้าก็ตาม ข้าไม่ซาบซึ้งหรือไม่ได้ร้องขอให้เจ้ามาช่วย"

เป็นตัวประกอบดวงซวยที่บังเอิญต้องเข้าไปช่วยเป้าหมายการจีบอย่างจำเป็นแต่แทนที่จะได้รับคำขอบคุณสักนิดก็ยังดีกลับถูกตอกหน้ากลับมาอย่างไม่นึกถึงใจเขาใจเลยกันด้วยซ้ำ ไอ้แวมไพร์เวรนี่!

---

Arc 2 : รูททายาทหมาป่าผู้ถูกทอดทิ้ง

จบปัญหาวุ่นวายไปอีกหนึ่ง ถึงเวลาที่ตัวประกอบสู้ชีวิตอย่างอลันจะได้พักผ่อนหย่อนใจเสียที แต่น่าเสียดายที่โชคชะตาอาจจะเห็นว่าหมอนี่ยังไม่สมควรแก่ชีวิตสุขสบายถึงได้ประโคมปัญหาครั้งใหม่มาให้ เรื่องมันเริ่มจากอุบัติเหตุเล็กน้อยอย่างการเดินชนเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ

เขาคือเป้าหมายการจีบคนที่สอง ลูกชายของดยุกจากดินแดนใต้ผู้ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงเรียงนามไม่ว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่เป็นที่สุดของนักล่าผู้ปกครองผืนป่าใหญ่ เหล่าผู้คนที่สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าได้ แสงจันทร์ในคืนเดือนเพ็ญที่ส่องสว่างจะมาพร้อมกับฝูงหมาป่าผู้น่าเกรงขาม ชื่อของเขาคือ เกรย์ มิลเลอร์!

มันคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาถูกจับมองมาตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา นายไปพลาดทำให้เกรย์ไม่พอใจตอนไหนกันแน่

ความทรงจำที่ผุดขึ้นมาก็ไม่พ้นเรื่องไร้สาระอย่างเช่น ตอนที่เขาลองให้อีกฝ่ายกินผักใบเขียวที่ไม่ชอบดู แต่คนเรามันจะโกรธเคืองกันแค่เรื่องให้ลองกินผักเนี่ยนะ?!

“....”

“ฮะ เฮ้ย?!”

“ตกใจหมด!”

ตั้งใจจะลุกไปถามให้มันรู้เรื่องไปเลยเพราะทนความอึดอัดนี้ไม่ไหวอีกต่อไป ทว่าจังหวะที่หันไปก็พบว่าไม่มีใครแต่กลับได้เจอคนที่ตามหาจากข้างๆ ตัวแทนแถมรู้สึกตัวเพราะว่าเกรย์เป็นฝ่ายมาสะกิดไหล่อีกต่างหาก

อย่าบอกนะว่าหมอนี่รอจังหวะที่คนไม่อยู่น่ะ

บ้าเอ๊ย

นี่เรากำลังขุดหลุมฝังตัวเองเหรอเนี่ย!

เป็นคนที่เรียกความซวยของแท้เลยล่ะ

---

Arc 3 : ???

coming soon...

---

สามารถกดจิ้มที่รูปเพื่อสั่งซื้อได้เลยค่ะ มีตอนพิเศษที่ไม่ลงในเว็บค่ะ

E-Book 1

E-Book 2

E-Book 3

---

บุคคล สถานที่และเซตติ้งต่างๆ ภายในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านอย่างเหมาะสม

รบกวนแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพกันด้วยค่ะ ถ้าชอบถ้าใช่รบกวนช่วยกดใจและแสดงความคิดเห็นเป็นกำลังใจให้ไรออทกันด้วยนะคะ อย่าลืมกดเพิ่มเข้าชั้นหนังสือเพื่อที่จะไม่พลาดการรับแจ้งเตือนตอนใหม่! #ตั้งใจจะใช้ชีวิตจืดชืด

---

แจ้งเรื่องระบบติดเหรียญค่ะ  ตั้งแต่ตอนที่ 15-79 ขึ้นไปจะมีการติดเหรียญถาวรภายในวันที่ 21/07/67 ตามบ้านหลักค่ะ ส่วนตอนที่เหลือหากไล่ลงทันก็จะมีระบบติดเหรียญล่วงหน้าตามไปอีกที แล้วปลดฟรีหลังจากครบ 7 วัน ค่ะ โดยจะทำการติดเหรียญถาวรหลังเรื่องนี้จบสมบูรณ์หรือจบในแต่ละAcrค่ะ ส่วนฉากล่อแหลมทั้งหลายจะติดเหรียญถาวรค่ะ 

หากเจอคอมเม้นที่ดูเป็นการด้อยค่างานเขียน อย่างแพงไป ไม่คุ้มค่า ขออนุญาตลบนะคะ ทุกอย่างมีต้นทุนของมันไม่เว้นแม้แต่งานเขียนค่ะ รบกวนเม้นเชิงบวก เชิงสร้างสรรค์ด้วยนะคะ

---