ลึกสุดขั้วหัวใจ ทุกสิ่งช่างง่ายดาย

  “ไปเรียนรู้มาจากที่ใดผู้ใดเป็นคนสอนเจ้า” ต้วนเหิงถามนางเสียงเข้มขึ้นโดยไม่รู้ตัว เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กเสียแล้วข้างกายนางมีคนไม่รู้จักตายอยู่ข้างกายด้วยหรือ นางเป็นเพียงเด็กสาวคนหนึ่งยังไม่ถึงเวลาต้องเรียนรู้เรื่องนี้

         “เรียน? ไม่นะ ข้าเห็นท่านพ่อท่านแม่ในสวนวันนั้น เฉาอีก็ไม่อยู่ไปหยิบถุงมือให้ข้า แรกๆก็ไม่เข้าใจว่าท่านพ่อท่านแม่เอาหน้าชนกันทำไมแต่ท่านแม่ดูชื่นชอบยิ่งนักยิ้มหวานไม่หยุดเลยภายหลัง ข้าถึงได้ถามเฉาอีอีกทีว่า ’การแต่งงานคือสิ่งใด’ สุดท้ายเฉาอีก็บอกว่าก็เป็นอย่างท่านพ่อท่านแม่ข้า ข้าลองคิดดูคิดไปคิดมาก็น่าจะเป็นแบบนี้ ท่านไม่เห็นยิ้มหวานเหมือนท่านแม่เลยตกลงเรื่องนี้ปัญหาเกิดจากข้าทำผิดตรงไหนกันแน่นะ” นางพูดเยอะมากพูดจนเขาเส้นประสาท เกร็งเขม็ง ความดันในช่วงอกแทบจะขึ้น เขาสูดหายใจแรงนึกอยากสบถว่าผู้ใหญ่ขึ้นมาที่ทำให้นางหยิบโน่นมาผสมนี่จนไม่ระวังตัวมายั่วยวนเขาเช่นนี้แล้วถ้าหากไม่ใช่ตนแต่เป็นบุรุษอื่นเล่า ผู้อื่นจะมองนางเป็นสตรีเช่นไรจะต้องมีคนหมิ่นเกียรติคุณหนูของนางแน่

   (นิยายเรื่องนี้กำลังจะมีEbookแล้วค่ะ ลงจนจบไม่ได้นะคะ^/\^)