ท่านอ๋อง! ผู้เป็นบุรุษที่แสนวิเศษในใจข้า! - นิยาย ท่านอ๋อง! ผู้เป็นบุรุษที่แสนวิเศษในใจข้า! : Dek-D.com - Writer
×

    ท่านอ๋อง! ผู้เป็นบุรุษที่แสนวิเศษในใจข้า!

    จูบนั้นลึกซึ้งขึ้น เพราะอารมณ์ของนางเตลิด ทำให้เขาว้าวุ่นตามนาง นัยน์ตาหลับลง อ่อนระทวยเมื่อนางขบเม้มปากของเขาอย่างแสนรัก ในนั้นยังแฝงความดื้อรั้นที่ตรงไปตรงมาเกินผู้ใด

    ผู้เข้าชมรวม

    52,998

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    19

    ผู้เข้าชมรวม


    52.99K

    ความคิดเห็น


    1.1K

    คนติดตาม


    1.29K
    จำนวนตอน :  38 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 ก.ย. 64 / 19:36 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Ep.special ของน้องซูหว่านวัยสิบสามปี..แห่งสำนักคุ้มภัยแดนเหนือแห่งนี้...



    ซูหว่านหลังจากที่ช่วยเตรียมงานแต่งงานของตัวละครคู่สามีภรรยาที่น่าอิจฉาที่สุด และน่าหมั่นเขี้ยวที่สุดที่ตนเองเขียนขึ้น คืนเข้าหอของเจ้าพวกนั้นผ่านพ้นไป ทำให้รู้สึกชื่นอกชื่นใจมากๆ ดีใจที่คนพวกนั้นร่วมหอลงโรงกันอย่างเป็นทางการได้เสียที



    เธอในร่างเล็กแบบบางจึงถอดบทคนใช้ออกจากตัว! ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนเรือพายลำเล็ก ในบ่อบัวกว้างทิ้งร้างของจวนอ๋องเหนือแห่งปราสาทเขาแดนเหนือ!



    จวนอ๋องแดนเหนือที่โผล่มาวับๆแวมๆ ลึกลับสุดๆในเรื่อง "หลานเหอ! เจ้าหยุดจูบข้าเดี๋ยวนี้นะ!" ของเธอเอง



    เมื่อหลายเดือนที่แล้ว ในเว็บบอร์ด เรื่องทะลุมิติมาโผล่ในนิยายของตนเองคงจะไม่เกิดขึ้นถ้าไม่คลิกเข้าไปในกระทู้ที่เขียนว่า...ด้วยID ลึกลับไม่ลงทะเบียน



             '~ ถ้าได้เข้าไปในนิยายของตนเอง จะขอพรสามข้ออะไรให้ตนเองบ้าง? ~'



    ซูหว่านคนนี้ก็เต็มที่เลยจ้า จัดเต็มประหนึ่งว่าเรื่องพวกนี้จะเป็นจริง ร่ายยาวเสียเป็นตุเป็นตะ รวมๆแล้วก็ได้พรมาสามข้อ หนึ่งคือมีวิชาตัวเบาที่เยี่ยมยุทธ์ที่สุดในโลกหล้าอย่างเว่อร์วังอลังการ และ สอง เพียงแค่ร่ายมนต์ก็รักษาคนได้แล้ว ด้วยการที่เอ่ยคำที่น่าอายออกมา



                  'คำไหนน่ะหรือ ฮืออๆ กระซิกๆ ไม่อยากจะพูดออกมาให้ขายขี้หนาประชาชีเสียเลย!'



                 "ตัวข้าหวังซูหว่านนั้นหนาถึงตัวไม่สวยเหมือนเจ๊ปอยตรีชฎาแต่ก็ขอปักใจรักมั่นเพียงบุรุษรูปงามท่าเดียวเอียว!เอียว!เอียว!!!!!~~~"



    บัดซบชะมัด!!! 



    อยากจะถอนหายใจในความเพี้ยนของตัวเองสักร้อยครั้งพันครั้ง! เฮอๆ!



    สวนสวยหลังวังนี้ไร้ผู้เหลียวแล ทั้งยังเป็นเขตต้องห้าม  ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นที่ห้ามด้วยเหตุอันใด?เหมือนกัน แต่มันทำให้เธอสามารถมาลอยละล่องกลางบ่อน้ำกว้าง ดูดาวเต็มท้องฟ้าท่ามกลางอากาศหนาวเย็นได้ในค่ำคืนที่ฟ้าเปิดกว้างที่สุดจนเห็นทางช้างเผือกที่ขอบฟ้า



    ไม่อยากจะเชื่อว่าที่แห่งนี้จะมีทางช้างเผือกกับเขาด้วย นี่ตัวเธอหลุดทะลุมาอยู่นอกดาวโลกเลยหรือไม่นะ? เอ? ไม่ได้เขียนเอาไว้เสียด้วยสิ?



               ' เฮ่อ ไม่รู้ว่านี่ได้ฤกษ์งามยามดีที่จะไปแอบดู เจ้าของสวนแห่งนี้ได้หรือยัง? แต่ก็ขี้เกียจมาก!~~'  นางโอดครวญในใจทั้งยังถอนหายใจด้วยความสบายไปด้วย สายลมเย็นพัดเอื่อยเช่นนี้ใครจะอยากลุกขึ้นกันเล่า!? 



    ท่านอ๋องที่ประจำแดนเหนือแห่งปราสาทเขาแดนเหนือก็แค่ลึกลับนิดหน่อย ก็แค่เธอไม่เคยเอ่ยถึงเลยเท่านั้น จึงไม่รู้ว่าคนผู้นี้เป็นคนเช่นไร



                'แต่ช่างประไร! มีบึงสวยให้นอนเล่นดูดาวก็เพียงพอแล้วนี่!? ไยหวังซูหว่านอย่างตัวข้าผู้นี้ต้องหาเรื่องใส่หัวด้วย โฮ่ ๆ ๆ!!!~~~~'


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น