เกินจะคว้า (จบแล้ว) มีE-book

ร่างบางเงยหน้ามองท้องฟ้าในยามราตรีที่ประดับไปด้วยหมู่ดาวนับล้านดวงด้วยใบหน้าที่สุขล้น

เธอร่ำร้องขอพรจากกลุ่มดาวเหล่านั้นด้วยหัวใจที่ปลื้มปิติสุดแสนจะชื่นมื่นอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านับต่อจากนี้หลังจากที่หมู่ดาวลาลับนั้นหมายความว่า 'สถานะภาพโสดของเธอเป็นอันสิ้นสุดลง' ก่อนจะเริ่มต้นครองสถานภาพใหม่ของการมีครอบครัวที่สมบรูณ์แบบอย่างที่เธอใฝ่ฝัน
เธอสัญญาว่าเธอจะเป็นภรรยาที่ดีของคนรักและจะทำหน้าที่แม่ที่ดีของลูกๆในอนาคต

ฉะนั้นแล้วเธอจึงอยากออกมาขอพรกับหมู่เมฆบนท้องนภาและเหล่าดาวเล็กดาวน้อยที่เธอเชื่อว่ามีมารดาของเธอเฝ้าดูอยู่ตรงนั้นโปรดอวยพรให้ชีวิตคู่ของเธอนับต่อจากนี้มีแต่ความสุขและรอยยิ้มอย่างที่เธอวาดฝันด้วยเถิด....


ภายใต้ท้องนภาเดียวกันหากหญิงสาวมองต่ำลงมาสักนิดเธอคงจะเห็นว่ามีใครบางคนแอบเฝ้ามองเธออยู่ๆไม่ใกล้ไม่ไกลจากบริเวณนั้น

ใครเล่าจะรู้ว่าไม่ใช่เพียงเธอผู้นั่นที่เฝ่าร้องขอภาวนาต่อท้องฟ้านภาอันกว้างใหญ่แห่งนี้ดวงตาคมสีดำสนิทคู่หนึ่งไม่อาจละสายตาไปจากร่างบางสมส่วนราวกับนางฟ้าที่ออกมาปราฎกกายอยู่บนระเบียงชั้นสูงได้เลยสักเสี้ยววินาทีราวกับว่าชายหนุ่มต้องการที่ใช้ดวงตาคู่นี้จดจำภาพเล่านั้นให้จาลึกสลักลงไปยังห้วงความทรงจำ

ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาสำหรับคนต้อยต่ำเช่นเขาทำได้เพียงชื่มชมหญิงสาวที่สูงส่งได้อย่างที่ใจต้องการก็ได้แต่เฝ้าแอบมองอยู่ตรงนี้ในมุมมืดแด่เพียงลำพัง

หากแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเขาคงไม่อาจใจกล้าหน้าด้านมาเฝ้าแลมองหญิงสาวได้อีกแล้วเพราะพรุ่งนี้เธอคงนั้นจะถูกตีตรามีเจ้าของอย่างสมบรูณ์แบบ

แม้จะเศร้าใจหากแต่ก็ปะปนไปด้วยความยินดีกับเธอคนนั้นคนที่เขาแอบเฝ้ามองด้วยความรักหากแต่ด้วยฐานะที่ต่ำต้อยเกินกว่าจะคว้าดาวมาครอบครองเขาจึงทำได้เพียงเฝ้ามองและดูแลดาวดวงนี้อยู่ห่างๆเก็บงำความรู้สึกที่ตนทีไว้ภายใต้ใบหน้าอันเรียบนิ่ง

ชายหนุ่มไม่รู้ว่าคนบนระเบียงเอยขอพรอันใดจากหมู่ดาวนับล้านแต่ด้วยสีหน้าและท่าทางที่แสนจะสุขล้นเขาจึงร่วมขอพรกับหมู่ดาวเหล่านั้นจงอวยพรให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ร่างบางปราถนาของให้สมหวังดั่งที่เธอร่ำขอ

และถึงแม้ว่าสิ่งที่เธอร้องขอจะเป็นสิ่งเดียวกับที่ทำให้หัวใจของตนต้องพังสลายออกเป็นเสี่ยงๆก็ตาม
แล้วจะทำอย่างไรได้ในเมื่อเขารู้ตัวดีว่าตนนั้นแสนจะไม่คู่ควรกับหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย

จึงทำได้เพียงเฝ้ามองดาวดวงเด่นเจิดจรัสในที่ที่คู่ควร

หมาขี้เรื้อนที่คอยเอาแต่เห่าหอนเครื่องบินอย่างตนคงทำได้เพียงเจียมตัวเฝ้ามองดอกฟ้าในมุมมืดไร้ซึ่งตัวตนในสายตาใคร ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะวาดฝันสิ่งเดียวที่ทำได้คือรับผิดชอบหน้าที่ต่อไปด้วยหัวใจที่ยินดี

...ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีของคุณหนูนะครับ


#มาแล้วจ้าขอแวะมาเปิดเรื่องไว้ก่อนเดี๋ยวเนื้อหาบทต่อๆไปจะตามมา

กดถูกใจและคอมเมนท์พูดคุยได้นะคะ^^