หลุมรักบุญหลวง [จบแล้ว] - นิยาย หลุมรักบุญหลวง [จบแล้ว] : Dek-D.com - Writer
×

    หลุมรักบุญหลวง [จบแล้ว]

    ***จะเป็นอย่างไรเมื่อเส้นขนาดทั้งสองเส้นได้โคจรมาบรรจบกัน ม๊า!จะพูดถึงมันทำไม ไม่รู้ว่ามันมีดีอะไรนักหนาถึงได้ยกย่องชื่นชมมันอยู่ได้ทุกวี่ทุกวันได้ยินแล้วสะอิดสะเอียน ปัง! พูดจบชายหนุ่มก็ปิดประตูลงทันทีโดยไม่สนเสียงตะโกนแว๊ดๆของคุณนายสมรที่ตามด่าไล่หลังอยู่ข้างนอก เหอะ ไอ้บุญหลวง แค่ชื่อเขาก็ไม่อยากจะได้ยินมันแล้วคนบ้าอะไรวันๆเอาแต่เดินยิ้มให้คนนู้นทีคนนี้ทีชอบทำเรื่องอะไรไม่เข้าท่าเพียงแค่คิดว่าถ้าจะให้คนอย่างเขาไปทำตัวแบบนั้นคนเขาจะได้หาว่าเขาเป็นบ้ากันพอดีคนดีๆที่ไหนเดินยิ้มไปทั่วแบบนั้น... เตรียมรอลุ้นเรื่องราววุ่นๆสุดอินเลิฟไปพร้อมๆกันว่าคนสองคนนี้ที่ต่างกันสุดขั้วจะมาบรรจบกันได้หรือไม่มาเป็นกำลังใจให้กับพวกเขาได้ในเรื่องนี้ หลุมรักบุญหลวง คำเตือน!! -ห้ามคัดลอกนิยายไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น วันที่แต่งเรื่อง 26/06/63 วันที่จบเรื่อง 20/08/63 Byพิมพ์ดำ โปรดทราบนิยายเรื่องนี้ลงแค่ในเว็บ ธัญวลัย, Meb, Dek-D ReadAWrite, Fictionlog เท่านั้น!! สามารถตามไปติดตามและให้กำลังใจในเพจของพิมพ์ดำได้ที่Facebook เพจ : printblack- พิมพ์ดำ

    ผู้เข้าชมรวม

    1,345

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    23

    ผู้เข้าชมรวม


    1.34K

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    43
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  37 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  21 ธ.ค. 63 / 12:56 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


     ปัง! ปัง! ปัง!

    “นับหนึ่ง ไอ้นับหนึ่งโว้ย!สายโด่ป่านนี้แล้วทำไมแกยังไม่ตื่นอีกห๊ะ” คุณนายสมรตะโกนเสียงดังลั่นเรียกลูกชายตัวดีของเธอที่ป่านนี้แล้วยังไม่เป็นหัวมันลงมาจากห้องเธอเลยต้องขึ้นมาตาม

    แกร๊ก!

     “โอ๊ยม๊า!จะตะโกนทำไมเนี่ยป่านนี้ข้างบ้านเขารำคาญกันไปหมดแล้วมั้ง” นับหนึ่งลูกชายคนเดียวของคุณนายสมรเปิดประตูห้องนอนออกมาหาคนเป็นแม่ที่ยื่นตะโกนอยู่หน้าห้องด้วยสภาพหัวฟู่ๆอย่างคนพึ่งตื่น 

    “หน๊อย!นี่ขนาดฉันแหกปากแล้วนะกว่าแกจะยอมตื่นออกมาได้แล้วถ้าฉันเรียกแกเบาๆคิดว่าคนอย่างแกจะตื่นไหมห๊ะ!” ฝั่งคนเป็นแม่ก็หลับหูหลับตาบ่นไปอย่างโมโหแต่ทางด้านลูกชายอย่างนับหนึ่งก็ได้แต่ยื่นหาววอดๆพิงขอบประตูฟังผู้เป็นแม่บ่นไปอย่างไม่ใส่ใจอะไร 

    “ดูสิดูขนาดฉันพูดกับแกอยู่เนี่ยนะแกก็ยังมายื่นหลับใส่ฉันอีก!พูดไรไปก็ไม่เคยจะฟังหรอกเฮ้ออออแกหัดทำตัวดีๆแบบพ่อบุญหลวงเขาบ้างเป็นไหม?” ทันทีที่ชื่อของบุคคลต้องห้ามสำหรับนับหนึ่งถูกพูดขึ้นมาทำให้ไอ่อาการง่วงๆที่เป็นอยู่ก่อนหน้านี้หายเป็นปริทิ้งไปเลย 

    “ม๊า!จะพูดถึงมันทำไม ไม่รู้ว่ามันมีดีอะไรนักหนาถึงได้ยกย่องชื่นชมมันอยู่ได้ทุกวี่ทุกวันได้ยินแล้วสะอิดสะเอียน” 

    ปัง!

    พูดจบชายหนุ่มก็ปิดประตูลงทันทีโดยไม่สนเสียงตะโกนแว๊ดๆของคุณนายสมรที่ตามด่าไล่หลังอยู่ข้างนอก เหอะ ‘ไอ้บุญหลวง’ แค่ชื่อเขาก็ไม่อยากจะได้ยินมันแล้วคนบ้าอะไรวันๆเอาแต่เดินยิ้มให้คนนู้นทีคนนี้ทีชอบทำเรื่องอะไรไม่เข้าท่าเพียงแค่คิดว่าถ้าจะให้คนอย่างเขาไปทำตัวแบบนั้นคนเขาจะได้หาว่าเขาเป็นบ้ากันพอดีคนดีๆที่ไหนเดินยิ้มไปทั่วแบบนั้น...



    -เปิดเรื่องใหม่เป็นเรื่องที่2แล้วนะค่ะ
    เรื่องแรกจะเปิดแนวชายหญิงแต่เรื่องนี้ขอมาในแนวชายxชายแล้วกันโดยส่วนตัวแล้วไรท์ชอบอ่านแนวนี้มาก ไรท์เลยได้แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อสนองตันหาตัวเองล่วงๆแต่ก็หวังว่าคนอ่านจะชื่นชอบกันด้วยนะคะ??“?✍️

    หรือถ้าใครสนใจอยากตามไปอ่านเรื่องแรกชายหญิงของไรท์ก็สามารถเข้าไปอ่านกันได้โดยมีชื่อเรื่องว่า สื่อรักลวงใจ เข้าไปลองอ่านกันดูได้นะคะ

    #1คอมเม้น=1กำลังใจนะค่ะ??????????’•

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น