ดอกไม้กลีบมารยา

     ศุภิตา เป็นดั่งดอกไม้ที่งามแต่รูปลักษณ์ภายนอก หางามจากภายในไม่ เหตุมาจากการที่ขาดการดูแลเอาใจใส่ สังคมจึงตีค่าว่าหล่อนเป็นเพียงดอกไม้ริมทาง ไม่ควรค่าแก่การมาประดับห้องโถง

     การที่หล่อนกลับมาครั้งนี้ กลับมายังมหานครอันเต็มไปด้วยมายาซึ่งเป็นดั่งปุ๋ยที่ปรุงแต่งให้สายพันธุ์ของดอกไม้ดอกนั้นผิดเพี้ยนและเลวร้ายลง หญิงสาวเป็นคนสูบเอาปุ๋ยเหล่านั้นมาเลี้ยงตนเองด้วยความเต็มใจแทนที่จะหาแร่ธาตุที่ดี

     กว่าจะรู้ตัว...ดอกไม้ดอกนั้นก็สะบักสะบอมไม่เหลือเค้าแห่งความงามและแห้งรอความตายอยู่รอมร่อเสียแล้ว...

------------------------------

นิยายนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่ตั้งใจจะเขียนให้จบจริงๆของผู้เขียนนะคะ อาจจะดำเนินเรื่องเร็ว อัปช้าบ้าง ก็อย่าว่ากันเนอะ