คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #140 : qing cheng yi xiao 倾城一笑 - zheng guofeng郑国锋 [By Request]
烟雨花巷 那华灯刚初上
Yānyǔ huā xiàng nà huádēng gāng chū shàng
ไอฝนโปรยปรายบนถนนดอกไม้ โคมประดับเพิ่งจะถูกจุด
谁站在牡丹亭中央
Shéi zhàn zài mǔdān tíng zhōngyāng
ใครกันที่ยืนอยู่กลางศาลาต้นโบตั๋น
琴声悠扬 透过了石板墙
Qín shēng yōuyáng tòuguòle shíbǎn qiáng
เสียงพิณช่างไพเราะยิ่ง ผ่านทะลุได้กระทั่งผนังหิน
为谁弹奏一曲忧伤
Wèi shéi tán zòu yī qū yōushāng
บทเพลงเศร้าสร้อยนี้บรรเลงเพื่อใครกัน
念念不忘 你羞涩的模样
Niànniànbùwàng nǐ xiūsè de múyàng
มิอาจลืมเลือนท่าทางเขินอาย
那纯白无暇的善良
Nà chún bái wúxiá de shànliáng
ความใจดีและบริสุทธิ์ของเจ้าลงได้
湖水荡漾 浸透谁的心房
Húshuǐ dàngyàng jìntòu shéi de xīnfáng
น้ำในทะเลสาบกระเพื่อมไหว ไหลผ่านหัวใจใครบางคน
只想要为你戴红妆
Zhǐ xiǎng yào wèi nǐ dài hóngzhuāng
เพียงคิดอยากจะแต่งแต้มสีสันให้กับเจ้า
我为你 唱一曲
Wǒ wèi nǐ chàng yī qū
ข้าร่ำร้องบทเพลงนี้เพื่อเจ้า
你倾城一笑不语
Nǐ qīngchéng yīxiào bù yǔ
หนึ่งยิ้มคู่ควรเมืองของเจ้านั้น มิอาจหาคำใดมานิยามได้
你抚琴犹胜落雁沉鱼
Nǐ fǔqín yóu shèng luòyàn chén yú
เพลงพิณของเจ้านั้นเป็นเลิศเสียยิ่งกว่าสี่ยอดพธู
我为你 提笔序
Wǒ wèi nǐ tí bǐ xù
ข้าจรดพู่กันเพื่อเจ้า
你娇若梨花带雨
Nǐ jiāo ruò líhuā dài yǔ
เจ้าช่างงดงามดั่งดอกท้อต้องฝน
西湖岸边我与你共聚
Xīhú àn biān wǒ yǔ nǐ gòngjù
ณ ชายฝั่งทะเลสาบซีหู เราสองอยู่เคียงกัน
我为你 唱一曲
Wǒ wèi nǐ chàng yī qū
ข้าร่ำร้องบทเพลงนี้เพื่อเจ้า
你倾城一笑不语
Nǐ qīngchéng yīxiào bù yǔ
หนึ่งยิ้มคู่ควรเมืองของเจ้านั้น มิอาจหาคำใดมานิยามได้
倚门回首面似凝脂玉
Yǐ mén huíshǒu miàn sì níngzhī yù
เมื่อหันกลับไป ใบหน้าดุจหยกของเจ้ายังคงจ้องกลับมา
我为你 提笔序
Wǒ wèi nǐ tí bǐ xù
ข้าจรดพู่กันเพื่อเจ้า
你娇若梨花带雨
Nǐ jiāo ruò líhuā dài yǔ
เจ้าช่างงดงามดั่งดอกท้อต้องฝน
你的美不止诗词几句
Nǐ dì měi bùzhǐ shīcí jǐ jù
ความงดงามของเจ้านั้น จะต้องใช้กวีสักกี่บทจึงจะเพียงพอ
烟雨花巷 那华灯刚初上
Yānyǔ huā xiàng nà huádēng gāng chū shàng
ไอฝนโปรยปรายบนถนนดอกไม้ โคมประดับเพิ่งจะถูกจุด
谁站在牡丹亭中央
Shéi zhàn zài mǔdān tíng zhōngyāng
ใครกันที่ยืนอยู่กลางศาลาต้นโบตั๋น
琴声悠扬 透过了石板墙
Qín shēng yōuyáng tòuguòle shíbǎn qiáng
เสียงพิณช่างไพเราะยิ่ง ผ่านทะลุได้กระทั่งผนังหิน
为谁弹奏一曲忧伤
Wèi shéi tán zòu yī qū yōushāng
บทเพลงเศร้าสร้อยนี้บรรเลงเพื่อใครกัน
念念不忘 你羞涩的模样
Niànniànbùwàng nǐ xiūsè de múyàng
มิอาจลืมเลือนท่าทางเขินอาย
那纯白无暇的善良
Nà chún bái wúxiá de shànliáng
ความใจดีและบริสุทธิ์ของเจ้าลงได้
湖水荡漾 浸透谁的心房
Húshuǐ dàngyàng jìntòu shéi de xīnfáng
น้ำในทะเลสาบกระเพื่อมไหว ไหลผ่านหัวใจใครบางคน
只想要为你戴红妆
Zhǐ xiǎng yào wèi nǐ dài hóngzhuāng
เพียงคิดอยากจะแต่งแต้มสีสันให้กับเจ้า
我为你 唱一曲
Wǒ wèi nǐ chàng yī qū
ข้าร่ำร้องบทเพลงนี้เพื่อเจ้า
你倾城一笑不语
Nǐ qīngchéng yīxiào bù yǔ
หนึ่งยิ้มคู่ควรเมืองของเจ้านั้น มิอาจหาคำใดมานิยามได้
你抚琴犹胜落雁沉鱼
Nǐ fǔqín yóu shèng luòyàn chén yú
เพลงพิณของเจ้านั้นเป็นเลิศเสียยิ่งกว่าสี่ยอดพธู
我为你 提笔序
Wǒ wèi nǐ tí bǐ xù
ข้าจรดพู่กันเพื่อเจ้า
你娇若梨花带雨
Nǐ jiāo ruò líhuā dài yǔ
เจ้าช่างงดงามดั่งดอกท้อต้องฝน
西湖岸边我与你共聚
Xīhú àn biān wǒ yǔ nǐ gòngjù
ณ ชายฝั่งทะเลสาบซีหู เราสองอยู่เคียงกัน
我为你 唱一曲
Wǒ wèi nǐ chàng yī qū
ข้าร่ำร้องบทเพลงนี้เพื่อเจ้า
你倾城一笑不语
Nǐ qīngchéng yīxiào bù yǔ
หนึ่งยิ้มคู่ควรเมืองของเจ้านั้น มิอาจหาคำใดมานิยามได้
倚门回首面似凝脂玉
Yǐ mén huíshǒu miàn shì níngzhī yù
เมื่อหันกลับไป ใบหน้าดุจหยกของเจ้ายังคงจ้องกลับมา
我为你 提笔序
Wǒ wèi nǐ tí bǐ xù
ข้าจรดพู่กันเพื่อเจ้า
你娇若梨花带雨
Nǐ jiāo ruò líhuā dài yǔ
เจ้าช่างงดงามดั่งดอกท้อต้องฝน
你的美不止诗词几句
Nǐ dì měi bùzhǐ shīcí jǐ jù
ความงดงามของเจ้านั้น จะต้องใช้กวีสักกี่บทจึงจะเพียงพอ
我为你 唱一曲
Wǒ wèi nǐ chàng yī qū
ข้าร่ำร้องบทเพลงนี้เพื่อเจ้า
你倾城一笑不语
Nǐ qīngchéng yīxiào bù yǔ
หนึ่งยิ้มคู่ควรเมืองของเจ้านั้น มิอาจหาคำใดมานิยามได้
你抚琴犹胜落雁沉鱼
Nǐ fǔqín yóu shèng luòyàn chén yú
เพลงพิณของเจ้านั้นเป็นเลิศเสียยิ่งกว่าสี่ยอดพธู
我为你 提笔序
Wǒ wèi nǐ tí bǐ xù
ข้าจรดพู่กันเพื่อเจ้า
你娇若梨花带雨
Nǐ jiāo ruò líhuā dài yǔ
เจ้าช่างงดงามดั่งดอกท้อต้องฝน
西湖岸边我与你共聚
Xīhú àn biān wǒ yǔ nǐ gòngjù
ณ ชายฝั่งทะเลสาบซีหู เราสองอยู่เคียงกัน
我为你 唱一曲
Wǒ wèi nǐ chàng yī qū
ข้าร่ำร้องบทเพลงนี้เพื่อเจ้า
你倾城一笑不语
Nǐ qīngchéng yīxiào bù yǔ
หนึ่งยิ้มคู่ควรเมืองของเจ้านั้น มิอาจหาคำใดมานิยามได้
倚门回首面似凝脂玉
Yǐ mén huíshǒu miàn shì níngzhī yù
เมื่อหันกลับไป ใบหน้าดุจหยกของเจ้ายังคงจ้องกลับมา
我为你 提笔序
Wǒ wèi nǐ tí bǐ xù
ข้าจรดพู่กันเพื่อเจ้า
你娇若梨花带雨
Nǐ jiāo ruò líhuā dài yǔ
เจ้าช่างงดงามดั่งดอกท้อต้องฝน
你的美不止诗词几句
Nǐ dì měi bùzhǐ shīcí jǐ jù
ความงดงามของเจ้านั้น จะต้องใช้กวีสักกี่บทจึงจะเพียงพอ
昭君落雁 ปักษีตกนภา - หวังเจาจวิน
貂嬋閉月จันทร์หลบโฉมสุดา - เตียวเสี้ยน
貴妃羞花 มวลผกาละอายนาง - หยางกุ้ยเฟย
ความคิดเห็น