[Fanfic MHA] special? ( yaoi )

Fanfic my hero academia

-

him

.

.

.

.

มีเนื้อหาสปอยอนิเมะเล็กน้อย บิดเบือนไปไม่มากก็น้อย

.

.

.

.

เค้าว่ากันว่า คนเรามักจะรู้สึกตัวเมื่อสูญเสียไป เขาไม่เคยเอะใจกับมันเลยจนกระทั่งเจอกับตัวเอง

ตอนมีอยู่ก็ไม่เคยจะสนใจ ไม่เคยจะหันกลับมามอง

แต่พอร่างเล็กที่คอยเดินตามต้อยๆหายไป จากไปต่อหน้าต่อตา

ทำให้เขารู้ตัว

คัตสึกิไม่เคยให้อภัยตัวเอง และไม่คาดหวังให้อิซึคุให้อภัยเขา

.

.

.

.

.

.

สองขาเดินไปตามทางที่คุ้นเคย กลิ่นอายความทรงจำ ความทรงจำของเขาและเดกุ ทั้งสองเคยสนิทกันมากๆจนถึงขั้นมีความลับของกันและกัน และนั่นก็เป็นเพียงความสุข สนุกสนานของเด็กน้อยอายุไม่ถึง4ขวบ

บ้านหลังหนึ่งที่ดึงดูดให้เขาก้าวขามาอย่างไม่รู้ตัว ป้ายบ้านเขียนว่า มิโดริยะ 

นัยน์ตาสีทับทิมจ้องมองบ้านหลังคุ้นอย่างเหม่อลอย บ้านหลังนี้ไม่มีแม้แต่เงาของอิงโกะ แม่ของอิซึคุ เพราะหลังจากเกิดเรื่องเธอก็ย้ายไปอยู่เมืองอื่น นั่นยิ่งทำให้คัตสึกิรู้สึกผิด 

ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากเขาทุกอย่าง 

......

T a l k ;  สวัสดีค่ะ ห่างหายไปนานกับการแต่งฟิค คราวนี้ไม่ได้แต่งฟิคไททันเหมือนเคย แต่เรามาแต่งของด้อมฮีโร่กันบ้าง ปูไว้แบบนี้คงเดาได้จากกลิ่นอายของความดราม่า ขอไม่สัญญาว่าจะแต่งให้จบแต่จะพยายามค่ะ สู้ๆ(บอกตัวเองและทุกคน)

จะพยายามแก้คำผิดก่อนลง ขอขอบคุณที่กดเข้ามาอ่าน ให้กำลังใจผ่านคอมเม้นท์และทวิตเตอร์ @nxxtjji ได้ค่ะ 

หมาเอ๋งอย่างคุณชายคัตจะทำไงหนอ 

Warning : มีการพูด อธิบายถึงการตายของตัวละคร การฆ่าตัวตายและการอยู่ในสังคมกดดันของตัวละคร โรคซึมเศร้าและโรคสองบุคลิก 

-