Blood sweet and tears | attack on titan

-

เธอคือนักรบ

นักรบแห่งมาร์เลย์

เธอผู้ถือครองพลังไททันไล่ล่า

-

-

“ฉันจะต้องเป็นนักรบให้ได้!”

-

-

“เธออยากได้พลังไททันตัวไหน”

“ไททันไล่ล่า”

-

-

“คุณกริมคะ! พลังไททันไล่ล่ามันเป็นยังไงคะ!”

“มันเจ็บปวด”

-

-

ไททันไล่ล่าคือสัญลักษณ์แห่งความเป็นจ้าว

-

-

และความเจ็บปวด

เบื่อโลก

ขี้หงุดหงิด

ขี้รำคาญ

-

-

“เป็นอะไรไปยัยนี่”

“เบื่อ”

-

-

สมน้ำหน้าตัวเองไปสิ อยากได้พลังไททันนี่นัก

น่าจะเชื่อคุณกริมแต่แรก

-

-

“อยากแลกพลังไททันกันมั้ยไรเนอร์”

“อะไรกัน เธอควรจะภูมิใจสิ อีกอย่างฉันไม่ให้หรอกนะ!”

-

-

“ฉันแค่อยากจะอยู่กับครอบครัวอย่างสงบสุข”

“นึกว่าอยากจะเอาเกียรติยศซะอีก”

“ไม่มีแล้วล่ะ”

-

-

การต้องพรากชีวิตคนบริสุทธิ์หลายคนเป็นเรื่องที่เธอไม่เคยอยากจะทำ

ความคิดที่ถูกปลูกฝังในตัวเด็กสิบกว่าขวบมันช่างบัดซบสิ้นดี

“เวทนาตัวเองชะมัด”

-

-

“ไม่มีใครคู่ควรกับพลังไททันนี้นอกจากเธออีกแล้ว หรือจะให้แอนนี่ล่ะ”

“ไม่ล่ะ”

-

-

“พวกเธอห้าคนได้รับหน้าที่ไปทำภารกิจที่เกาะพาราดีส์!!”

-

//

เป็นอารัมภบทที่แปลกใช่มั้ยล่ะ5555

ก็คือ นางเอกเรามาคิดถึงตอนเด็กที่มุ่งมั่นจะเป็นนักรบ

เรื่องนี้ฮาเร็มค่ะ แต่ฮาเร็มฝั่งชาวเกาะสวรรค์นะ ฝั่งนักรบด้วยกันไม่ฮาเร็มด้วย55555(เส้า)

ฝากเรื่องใหม่นี้ด้วยนะคะ รักค่าาา

เปลี่ยนใจล่ะ ฝั่งนักรบเอามาฮาเร็มด้วย ฟีลมันได้;-;