ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : PART2NO.1(ความซื่อบื้อของคาโลกับคิล)อัพเพิ่มแล้วนะ
ณ หมู่บ้านแม่มด
เมืองที่พลุกพล่านเต็มไปด้วยพ่อมดและแม่มด
\"เฮ้ย...คาโลแล้วเราจะไปหาตรงไหนอ่ะ\"
\"ที่ป่าไงฟะ\"
\"อ๋อ..อืม..ไปทางไหนอ่ะ\"
\"ถามเขาดิ\"คาโลโบ้ยไปทางแม่มดแก่คนหนึ่ง
\"ยายครับๆ...เอ้ย..คุณป้า...ป่าแม่มดไปทางไหนครับ\"คิลรีบเปลี่ยนคำพูดเมื่อสายตาขุ่นเขียวส่งมาให้
\"จะไปทำไมหละเจ้าหนู\"
\"ไปหาต้นเพียวริฟิเนียฮะ\"
\"อ๋อ เดินไปทางท้ายหมู่บ้านนะแล้วเลาะชายป่าไปก็เจอเองแหละ\"
\"ขอบคุณครับ\"
แล้วทั้ง2ก็ออกเดินทางต่อไปตามทางที่แม่มดบอก...
\"ไกลชิบเลยฟ่ะ\"คิลบ่น
\"...\"
\"อย่าบ่นเหอะ..เดินๆไป\"คาโลว่ากลับ
\"อืม...หิวแล้วอ่ะ\"คิลบ่นอีก
\"อืมเดี๋ยวดูก่อนนะ..นี่ๆไง..เราเอามา อืม Red Potion \"คิลว่าพลางรื้อในเป้
\"ไอ้บ้าเอามาไมฟะ\"
\"ก็เผื่อคอแห้งไง\"
\"โอ้ยคิดไปได้\"คาโลชักเซ็งกับเจ้าเพื่อนซี้
\"อืมเดี๋ยวดูก่อน...อืมนี่ไง Meat\"
\"...\"
\"นั่งๆ..นั่งกินกัน\"คิลชวน
\"อืมนั่นแม่น้ำนี่เดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้นะ\"
หลังจากที่คิลเดินไปเอาน้ำมาให้ระหว่างทางก็พบกับ...!?
\"โอ้ แอปเปิ้ล ส้ม แถวนี้มีของกินแฮะเอาไปกินดีกว่า\"
แล้วคิลก็ปีนขึ้นต้นไม้ไปเอาแอปเปิ้ลลงมา
\"อ๊าก...เฮ้ย นั่นตัวอะไรฟะ..เฮือก มันวิ่งมาแล้ว ตัวประหลาดชิบ ใจเย็นไว้ๆ เฮ้ยทำไมมันมาหยุด ต้นไม้ที่
เราอยู่ด้วยหละห๊า!!...อืมเราต้องใจเย็นๆ...ไม่ไหวแล้ววว\"คิลพูดพลางลากเสียงยาวมั่กมาก
\"ชัวะ\"เสียงดาบกระทบเนื้อของไอ้ตัวประหลาดนั่น
\"เพล้ง...เพล้ง...ผลั่ก..โอ๊ย...ผลั่กๆ...ชัวะ\"
แล้วเสียงการต่อสู้ก็หยุดลง ร่างของชายคนหนึ่งนอนราบอยู่ที่พื้น พร้อมฝุ่นที่คละคลุ้ง...
\"โอ้ย..ไอ้ตัวนี้มันร้ายจริงๆ\"คิลเดินบ่นไปพร้อมกับน้ำ...!?
\"เฮ้ย..น้ำ..น้ำ..ช้านนน...อ๊าก ..เฮ้ย..ไม่เหลือเลย\"
...เวรกรรมต้องเดินไปเอาน้ำใหม่..ช่างมันเหอะ..เดินกลับไปพร้อมแอปเปิ้ลละกัน...
คิลคิดในใจพลางเอาแอปเปิ้ลใส่ถุงไปจนแน่นเอี้ยดแล้วเดินกลับไปหาคาโล
\"นี่เดี๋ยวนี้น้ำเป็นลูกแดงๆเหรอ\"
\"โธ่เอ๊ยนี่มันเมืองแม่มดก็งี้เเหละ\"
\"เหรอ โอ้ เพิ่งเคยเห็นนะแปลกจริงๆ\"คาโลพูดเสียดสีคิล
\"เออๆ กินไปเหอะ\"
แล้วพวกเขาก็กำลังจะทานอาหารก็มีแสงวาบลงมาที่เขาทั้ง2คนเขาจึงเดินตามแสงนั้นไป
\"แสงอะไรหน่ะ\"
\"ตามไปดูกันเหอะ
\"แป๊บเดียวนะ\"
\"อืม\"
ทั้ง2วิ่งตามแสงนั้นไปจนถึงชายป่า
\"แสงอะไรฟะ\"คาโลงง
\"ช่างมันเถอะกลับ\"
ทำไมคิลยอมกลับง่ายนะ ช่างเหอะ แต่จริงๆแล้วแสงนั้นมัน...ก็ไม่ทราบอ่ะ...ก็ไม่รู้นี่ <ช่างเหอะ -_-\">แล้วพวกเขาก็ เดินไปถึงที่ๆเขาวาง Meat9ชิ้นกว่าเอาไว้...เมื่อพวกเขามาถึงก็ต้องตาโตเท่าไข่ห่านเพราะว่า...!?(เดี๋ยวเฉลย)
\"โธ่เว้ย...ไม่น่าเล้ยจริงๆ\"คิลพูดด้วยความโมโห
\"โอ้...อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา\"คิลพูดออกไปด้วยความปลง
\"เราไม่น่าตามแสงบ้าๆนั่นไปเลย\"คาโลพูดพลางถอนหายใจ
\"ไม่เป็นไรเรามี Red Potion\"
\"...\"
\"ดีกว่าไม่มีกินน๊า คาโล\"คิลว่า
\"ไอ้บ้าคิล...ใครเค้าเอา Redไปกินแทนน้ำฟะ\"
\"เออๆช่างมันเถอะ\"
\"เออ...ว่าแต่แล้วเราเดินกลับมาทำไมเนี่ย...?\"
\"เมื่อกี้ก็เดินไปถึงชายป่าด้านโน้นแล้วนี่หว่า\"
อ่าอันนี้ก็คิดเอาเองนะว่าเดินไปถึงชายป่าที่ๆจะไปเอาต้นเพียวริฟิเนียแท้แต่กลับเดินกลับมาเพราะเป็นห่วงMeat9ชิ้น
โอ้พระเจ้า...ท่านคิลและท่านคาโลท่านทั้ง2ช่าง..ช่าง -_-\" ฉลาดเหลือล้นเลย
\"ช่างเถอะเรามากิน Meat ดีกว่า\"คิลพูดเพื่อลดอารมณ์เซ็ง(อ่าเฉลยแล้วไปกันดีกว่าว่าตาโตเท่าไข่ห่าน เพราะอะไร)
\"...\"
\"...\"
เงียบฉี่!! ทำไมน่ะหรอ Meat 9ชิ้น 9ชิ้น 9ชิ้นน๊า...หายวับไปกับตาอ่ะ
\"อือ..อนิจจัง\"
\"ทุกขัง\"
\"อนัตตา\"คิลพูดแบบพยายามปลงสุดขีด
แล้วทั้งสองก็เดินด้วยความหิวโซไปตามทางไปเรื่อยๆตามชายป่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
\"ฟิ้ว...ตุบ\"ตัวสีชมพูคล้าย โปริ่ง(รึพูริ่งหว่า)แต่มีปีกอะนะ
\"ไง!!\"แองเจลลิ่งพูดพลางยกปีกขึ้น...ประมาณว่าทักทายอะ
\"เฮ้ย แองเจลลิ่ง Saidได้\"คิลพูดประมาณตกใจสุดๆ
\"ก็อะนะ\"
\"แล้วนายเป็นอะไรป่ะ\"
\"ก็ไม่อ่ะ\"
\"ปากบอกไม่ ดูซิ เลือดโชกเลย\"คาโลพูดพลางทำการรักษาพยาบาล
\"อ๊าก...เจ็บ\"แอิงเจลลิ่งร้องลั่นแล้วสลบไป เกือบ2ชั่วโมง
\"มืดแล้วนะ..นอนเถอะคาโล\"คิลบอกด้วยความเป็นห่วง
\"...\"
หลังจากนั้น10นาทีคิลก็หลับไป
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
แดดส่องฟ้าแล้ว วันนี้แดดแรงจังเลยน้า
\"ฮ้าว~\"คิลหาวแล้วบิดขี้เกียจ
\"เฮ้ย อืมๆ ไปไหนกันหมดเลยเนี่ย หายไปทั้งคู่เลย\"
\"เราอกเดินทางหาต้น!! อ๋อต้นเพียวริฟิเนีย\"
\"ไปกันเลย!!\"-_-\"มันพูดคนเดียวนะผมไม่เกี่ยวอะ
แล้วคิลก็เดินไปยังชายป่า โอ้รู้สึกจะกินอะไรตามทางจนหายหิวแล้ว (K-i-LL:ไอ่อะไรตามทางนี่มันอะไร...เปลือกไม้ หรอ เพื่อน:ไอ้บ้านั่นมันกวางแล้วเว้ย...หมายถึงพวกผลไม้เว้ย)อือดี จะได้ไม่บ่นอีก..แต่เดินคนเดียวแล้วมันรู้สึกจะไป ไวผิดปรกติแฮะ...แต่ก็ดีไม่ใช่หรอ นี่ก็ปาไปเกือบครึ่งเดือนแล้วนี่
\"อ๊าก...ตูม\"เสียงตัวอะไรอีกแล้วล่ะนี่
\"หยุดอยู่ตรงนั้น ห้ามเดินไปไหน แม้แต่ก้าวเดียว ถ้าขัดขืน เชือด\"ตัวประหลาดคล้ายลิงตัวเล็กๆถือ กล้วยหวีนึงจ่อมาทางคิล
\"ฮะ ฮะ นายล้อฉันเล่นล่ะสิ แก๊กนี้ดีนี่ เอาเถอะชั้นไปหล่ะ\"
\"นี่นาย ชั้นเตือนนายแล้วนะ\"
\"พรึ่บ\"เมื่อคิลก้าวเท้าออกไป1ก้าว ลิงตัวนั้นก็กลายเป็นหญิงสาวผมสีน้ำตาล ผมยาวประไหล่ นัยน์ตา สีฟ้า....ไฮไลท์สีส้ม ในร่างสาวน้อยผู้เลอโฉม
\"เจ้าคงเป็นแม่มดสินะ\"
\"ใช่น่ะสิ\"
\"เจ้าต้องการอะไรหละ หา\"
\"ข้ารู้มาว่าเจ้าอยากได้ต้นเพียวริฟิเนียอยู่\"
\"แล้วไง\"
\"ข้ารู้มาว่า ต้นนี้ปีนึงจะออกดอกแค่ครั้งเดียวและจะออกในฤดูหนาว ซึ่งผ่านมาแล้ว และ
ดอกเพียวริฟิเนียสามารถรักษา อาการถูกงู พอยโซนัสซีกัดได้...แล้วข้าก็มีอยู่ประมาณ 10 ดอก เจ้าสนใจมั้ย\"
\"อืมน่าสนดี\"
\"ข้าจะมอบมันให้ครึ่งนึง คือ5ดอก\"
\"...\"
\"แต่เจ้าจะต้องช่วยข้า\"
ไปทางคาโลบ้างดีกว่า..รู้นะว่าอยากรู้ต่อว่าเป็นไง ดูคาโลก่อนดิ๊ไม่ห่วงมั่งหรอ
\"นี่แกจะพาชั้นไปไหน ห๊า!\"
\"ตามมาเหอะน่า\"
เจ้าแองเจลลิ่งสีชมพูดูน่าเชื่อดีนะคงไม่พาคาโลไป...หรอกนะ(ไอ่...ก็คิดเอาเองเหอะ)
แล้วแองเจลลิ่งก็หยุดอยู่หน้าต้นไม้ต้นหนึ่ง ต้นมันดูแปลกๆ หรือว่าจะเป็น..!?
\"นี่ต้น เพียวริฟิเนียใช่ป่ะ\"
\"ก็งั้นแหละเนี่ยมีต้นเดียวเท่านั้นนะ\"
\"งั้นส่วนไหนของต้นเพียวริฟิเนียที่รักษาอาการถูกงูพอยโซนัสซีกัดได้หล่ะ\"คาโลถาม
\"ดอกมันไงหล่ะ\"
\"แล้วไหนหล่ะดอกมัน\"
\"ตอนนี้ฤดูร้อนไม่มีดอกหรอก ดอกมันจะขึ้นตอนฤดูหนาวหน่ะ\"
\"อ้อข้าลืมไปอย่าง ดอกมันจะบานแค่ครั้งละ 5 ดอกเท่านั้นนะ\"
\"แล้วจะบานนู่นที่ยอดต้นต้นไม้ด้านในสุดการเก็บจะต้องปีนเก็บเอง ห้ามใช้เวทมนตร์ใดๆทั้งสิ้น\"
แองเจลลิ่งสารธยายวิธีเก็บ
คาโลคิดหนัก กว่าจะฤดูหนาว ให้ตายเหอะ จะทำยังไงหล่ะ
\"อืมนี่ถ้าจะต้องการมันมี2ทาง\"
\"...\"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~THE END PART2 NO.1~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความมันส์ในPARTหน้า
จะทำยังไงหล่ะ กว่าจะฤดูหนาวก็อีกนาน ถึงตอนนั้น เฟรินก็ไม่รอดแน่ แต่ เจ้าแองเจลลิ่งมีวิธี
แล้วจะต้องปลูกเพิ่มด้วย ทีนี้วิธีปลูกจะสุดแสนพิศดารแค่ไหนติดตามได้ใน PART2 NO.2
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เม้นท์กันเยอะๆนะครับ ติชมด้วยเพื่อผมจาเอาไปปรับปรุง...ตอนต่อปายจะมาตอนที่คอมเม้นท์ขึ้น20อัพนะครับ
เมืองที่พลุกพล่านเต็มไปด้วยพ่อมดและแม่มด
\"เฮ้ย...คาโลแล้วเราจะไปหาตรงไหนอ่ะ\"
\"ที่ป่าไงฟะ\"
\"อ๋อ..อืม..ไปทางไหนอ่ะ\"
\"ถามเขาดิ\"คาโลโบ้ยไปทางแม่มดแก่คนหนึ่ง
\"ยายครับๆ...เอ้ย..คุณป้า...ป่าแม่มดไปทางไหนครับ\"คิลรีบเปลี่ยนคำพูดเมื่อสายตาขุ่นเขียวส่งมาให้
\"จะไปทำไมหละเจ้าหนู\"
\"ไปหาต้นเพียวริฟิเนียฮะ\"
\"อ๋อ เดินไปทางท้ายหมู่บ้านนะแล้วเลาะชายป่าไปก็เจอเองแหละ\"
\"ขอบคุณครับ\"
แล้วทั้ง2ก็ออกเดินทางต่อไปตามทางที่แม่มดบอก...
\"ไกลชิบเลยฟ่ะ\"คิลบ่น
\"...\"
\"อย่าบ่นเหอะ..เดินๆไป\"คาโลว่ากลับ
\"อืม...หิวแล้วอ่ะ\"คิลบ่นอีก
\"อืมเดี๋ยวดูก่อนนะ..นี่ๆไง..เราเอามา อืม Red Potion \"คิลว่าพลางรื้อในเป้
\"ไอ้บ้าเอามาไมฟะ\"
\"ก็เผื่อคอแห้งไง\"
\"โอ้ยคิดไปได้\"คาโลชักเซ็งกับเจ้าเพื่อนซี้
\"อืมเดี๋ยวดูก่อน...อืมนี่ไง Meat\"
\"...\"
\"นั่งๆ..นั่งกินกัน\"คิลชวน
\"อืมนั่นแม่น้ำนี่เดี๋ยวไปเอาน้ำมาให้นะ\"
หลังจากที่คิลเดินไปเอาน้ำมาให้ระหว่างทางก็พบกับ...!?
\"โอ้ แอปเปิ้ล ส้ม แถวนี้มีของกินแฮะเอาไปกินดีกว่า\"
แล้วคิลก็ปีนขึ้นต้นไม้ไปเอาแอปเปิ้ลลงมา
\"อ๊าก...เฮ้ย นั่นตัวอะไรฟะ..เฮือก มันวิ่งมาแล้ว ตัวประหลาดชิบ ใจเย็นไว้ๆ เฮ้ยทำไมมันมาหยุด ต้นไม้ที่
เราอยู่ด้วยหละห๊า!!...อืมเราต้องใจเย็นๆ...ไม่ไหวแล้ววว\"คิลพูดพลางลากเสียงยาวมั่กมาก
\"ชัวะ\"เสียงดาบกระทบเนื้อของไอ้ตัวประหลาดนั่น
\"เพล้ง...เพล้ง...ผลั่ก..โอ๊ย...ผลั่กๆ...ชัวะ\"
แล้วเสียงการต่อสู้ก็หยุดลง ร่างของชายคนหนึ่งนอนราบอยู่ที่พื้น พร้อมฝุ่นที่คละคลุ้ง...
\"โอ้ย..ไอ้ตัวนี้มันร้ายจริงๆ\"คิลเดินบ่นไปพร้อมกับน้ำ...!?
\"เฮ้ย..น้ำ..น้ำ..ช้านนน...อ๊าก ..เฮ้ย..ไม่เหลือเลย\"
...เวรกรรมต้องเดินไปเอาน้ำใหม่..ช่างมันเหอะ..เดินกลับไปพร้อมแอปเปิ้ลละกัน...
คิลคิดในใจพลางเอาแอปเปิ้ลใส่ถุงไปจนแน่นเอี้ยดแล้วเดินกลับไปหาคาโล
\"นี่เดี๋ยวนี้น้ำเป็นลูกแดงๆเหรอ\"
\"โธ่เอ๊ยนี่มันเมืองแม่มดก็งี้เเหละ\"
\"เหรอ โอ้ เพิ่งเคยเห็นนะแปลกจริงๆ\"คาโลพูดเสียดสีคิล
\"เออๆ กินไปเหอะ\"
แล้วพวกเขาก็กำลังจะทานอาหารก็มีแสงวาบลงมาที่เขาทั้ง2คนเขาจึงเดินตามแสงนั้นไป
\"แสงอะไรหน่ะ\"
\"ตามไปดูกันเหอะ
\"แป๊บเดียวนะ\"
\"อืม\"
ทั้ง2วิ่งตามแสงนั้นไปจนถึงชายป่า
\"แสงอะไรฟะ\"คาโลงง
\"ช่างมันเถอะกลับ\"
ทำไมคิลยอมกลับง่ายนะ ช่างเหอะ แต่จริงๆแล้วแสงนั้นมัน...ก็ไม่ทราบอ่ะ...ก็ไม่รู้นี่ <ช่างเหอะ -_-\">แล้วพวกเขาก็ เดินไปถึงที่ๆเขาวาง Meat9ชิ้นกว่าเอาไว้...เมื่อพวกเขามาถึงก็ต้องตาโตเท่าไข่ห่านเพราะว่า...!?(เดี๋ยวเฉลย)
\"โธ่เว้ย...ไม่น่าเล้ยจริงๆ\"คิลพูดด้วยความโมโห
\"โอ้...อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา\"คิลพูดออกไปด้วยความปลง
\"เราไม่น่าตามแสงบ้าๆนั่นไปเลย\"คาโลพูดพลางถอนหายใจ
\"ไม่เป็นไรเรามี Red Potion\"
\"...\"
\"ดีกว่าไม่มีกินน๊า คาโล\"คิลว่า
\"ไอ้บ้าคิล...ใครเค้าเอา Redไปกินแทนน้ำฟะ\"
\"เออๆช่างมันเถอะ\"
\"เออ...ว่าแต่แล้วเราเดินกลับมาทำไมเนี่ย...?\"
\"เมื่อกี้ก็เดินไปถึงชายป่าด้านโน้นแล้วนี่หว่า\"
อ่าอันนี้ก็คิดเอาเองนะว่าเดินไปถึงชายป่าที่ๆจะไปเอาต้นเพียวริฟิเนียแท้แต่กลับเดินกลับมาเพราะเป็นห่วงMeat9ชิ้น
โอ้พระเจ้า...ท่านคิลและท่านคาโลท่านทั้ง2ช่าง..ช่าง -_-\" ฉลาดเหลือล้นเลย
\"ช่างเถอะเรามากิน Meat ดีกว่า\"คิลพูดเพื่อลดอารมณ์เซ็ง(อ่าเฉลยแล้วไปกันดีกว่าว่าตาโตเท่าไข่ห่าน เพราะอะไร)
\"...\"
\"...\"
เงียบฉี่!! ทำไมน่ะหรอ Meat 9ชิ้น 9ชิ้น 9ชิ้นน๊า...หายวับไปกับตาอ่ะ
\"อือ..อนิจจัง\"
\"ทุกขัง\"
\"อนัตตา\"คิลพูดแบบพยายามปลงสุดขีด
แล้วทั้งสองก็เดินด้วยความหิวโซไปตามทางไปเรื่อยๆตามชายป่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
\"ฟิ้ว...ตุบ\"ตัวสีชมพูคล้าย โปริ่ง(รึพูริ่งหว่า)แต่มีปีกอะนะ
\"ไง!!\"แองเจลลิ่งพูดพลางยกปีกขึ้น...ประมาณว่าทักทายอะ
\"เฮ้ย แองเจลลิ่ง Saidได้\"คิลพูดประมาณตกใจสุดๆ
\"ก็อะนะ\"
\"แล้วนายเป็นอะไรป่ะ\"
\"ก็ไม่อ่ะ\"
\"ปากบอกไม่ ดูซิ เลือดโชกเลย\"คาโลพูดพลางทำการรักษาพยาบาล
\"อ๊าก...เจ็บ\"แอิงเจลลิ่งร้องลั่นแล้วสลบไป เกือบ2ชั่วโมง
\"มืดแล้วนะ..นอนเถอะคาโล\"คิลบอกด้วยความเป็นห่วง
\"...\"
หลังจากนั้น10นาทีคิลก็หลับไป
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
แดดส่องฟ้าแล้ว วันนี้แดดแรงจังเลยน้า
\"ฮ้าว~\"คิลหาวแล้วบิดขี้เกียจ
\"เฮ้ย อืมๆ ไปไหนกันหมดเลยเนี่ย หายไปทั้งคู่เลย\"
\"เราอกเดินทางหาต้น!! อ๋อต้นเพียวริฟิเนีย\"
\"ไปกันเลย!!\"-_-\"มันพูดคนเดียวนะผมไม่เกี่ยวอะ
แล้วคิลก็เดินไปยังชายป่า โอ้รู้สึกจะกินอะไรตามทางจนหายหิวแล้ว (K-i-LL:ไอ่อะไรตามทางนี่มันอะไร...เปลือกไม้ หรอ เพื่อน:ไอ้บ้านั่นมันกวางแล้วเว้ย...หมายถึงพวกผลไม้เว้ย)อือดี จะได้ไม่บ่นอีก..แต่เดินคนเดียวแล้วมันรู้สึกจะไป ไวผิดปรกติแฮะ...แต่ก็ดีไม่ใช่หรอ นี่ก็ปาไปเกือบครึ่งเดือนแล้วนี่
\"อ๊าก...ตูม\"เสียงตัวอะไรอีกแล้วล่ะนี่
\"หยุดอยู่ตรงนั้น ห้ามเดินไปไหน แม้แต่ก้าวเดียว ถ้าขัดขืน เชือด\"ตัวประหลาดคล้ายลิงตัวเล็กๆถือ กล้วยหวีนึงจ่อมาทางคิล
\"ฮะ ฮะ นายล้อฉันเล่นล่ะสิ แก๊กนี้ดีนี่ เอาเถอะชั้นไปหล่ะ\"
\"นี่นาย ชั้นเตือนนายแล้วนะ\"
\"พรึ่บ\"เมื่อคิลก้าวเท้าออกไป1ก้าว ลิงตัวนั้นก็กลายเป็นหญิงสาวผมสีน้ำตาล ผมยาวประไหล่ นัยน์ตา สีฟ้า....ไฮไลท์สีส้ม ในร่างสาวน้อยผู้เลอโฉม
\"เจ้าคงเป็นแม่มดสินะ\"
\"ใช่น่ะสิ\"
\"เจ้าต้องการอะไรหละ หา\"
\"ข้ารู้มาว่าเจ้าอยากได้ต้นเพียวริฟิเนียอยู่\"
\"แล้วไง\"
\"ข้ารู้มาว่า ต้นนี้ปีนึงจะออกดอกแค่ครั้งเดียวและจะออกในฤดูหนาว ซึ่งผ่านมาแล้ว และ
ดอกเพียวริฟิเนียสามารถรักษา อาการถูกงู พอยโซนัสซีกัดได้...แล้วข้าก็มีอยู่ประมาณ 10 ดอก เจ้าสนใจมั้ย\"
\"อืมน่าสนดี\"
\"ข้าจะมอบมันให้ครึ่งนึง คือ5ดอก\"
\"...\"
\"แต่เจ้าจะต้องช่วยข้า\"
ไปทางคาโลบ้างดีกว่า..รู้นะว่าอยากรู้ต่อว่าเป็นไง ดูคาโลก่อนดิ๊ไม่ห่วงมั่งหรอ
\"นี่แกจะพาชั้นไปไหน ห๊า!\"
\"ตามมาเหอะน่า\"
เจ้าแองเจลลิ่งสีชมพูดูน่าเชื่อดีนะคงไม่พาคาโลไป...หรอกนะ(ไอ่...ก็คิดเอาเองเหอะ)
แล้วแองเจลลิ่งก็หยุดอยู่หน้าต้นไม้ต้นหนึ่ง ต้นมันดูแปลกๆ หรือว่าจะเป็น..!?
\"นี่ต้น เพียวริฟิเนียใช่ป่ะ\"
\"ก็งั้นแหละเนี่ยมีต้นเดียวเท่านั้นนะ\"
\"งั้นส่วนไหนของต้นเพียวริฟิเนียที่รักษาอาการถูกงูพอยโซนัสซีกัดได้หล่ะ\"คาโลถาม
\"ดอกมันไงหล่ะ\"
\"แล้วไหนหล่ะดอกมัน\"
\"ตอนนี้ฤดูร้อนไม่มีดอกหรอก ดอกมันจะขึ้นตอนฤดูหนาวหน่ะ\"
\"อ้อข้าลืมไปอย่าง ดอกมันจะบานแค่ครั้งละ 5 ดอกเท่านั้นนะ\"
\"แล้วจะบานนู่นที่ยอดต้นต้นไม้ด้านในสุดการเก็บจะต้องปีนเก็บเอง ห้ามใช้เวทมนตร์ใดๆทั้งสิ้น\"
แองเจลลิ่งสารธยายวิธีเก็บ
คาโลคิดหนัก กว่าจะฤดูหนาว ให้ตายเหอะ จะทำยังไงหล่ะ
\"อืมนี่ถ้าจะต้องการมันมี2ทาง\"
\"...\"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~THE END PART2 NO.1~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความมันส์ในPARTหน้า
จะทำยังไงหล่ะ กว่าจะฤดูหนาวก็อีกนาน ถึงตอนนั้น เฟรินก็ไม่รอดแน่ แต่ เจ้าแองเจลลิ่งมีวิธี
แล้วจะต้องปลูกเพิ่มด้วย ทีนี้วิธีปลูกจะสุดแสนพิศดารแค่ไหนติดตามได้ใน PART2 NO.2
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เม้นท์กันเยอะๆนะครับ ติชมด้วยเพื่อผมจาเอาไปปรับปรุง...ตอนต่อปายจะมาตอนที่คอมเม้นท์ขึ้น20อัพนะครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น